استدلال های واقعی از شخصیت کوروش هخامنشی و ملی گرایی / همه واقعیت هایی که باید در مورد کوروش بدانیم

حتی اگر نگاهی به کتاب شعرای بزرگ از جمله فردوسی شاعر حماسی ایران بیندازیم خواهیم دید که نامی از کوروش و حتی هیچ کتاب شعر دیگری که وابسته به ادبیات فراسی باشد نیست و نیامده است.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ صبح زاگرس ،از حدود یک قرن پیش با وجود ناشناخته بودن کوروش برای ایرانیان آن دوران، تبلیغات گسترده ای روی کوروش هخامنشی صورت گرفت و با تبلیغات فراوان، عده ای کوروش و دیگر شاهان هخامنشی را تا حد پیامبری (و حتی فراتر از آن) در نظر دارند و داستان‌ها و افسانه های بسیاری را ایجاد کرده اند و به خورد جامعه دادند تا به این وسیله به دنبال برخی اهداف خود باشند. تا از پس آن، حکومت پهلود را هم به این موضوع پیوند بزنند که از نشانه های آن در این برهه می توان به برگزاری جشن های 2500ساله و تغییر تاریخ رسمی کشور به تاریخ پهلوی اشاره کرد.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صبح زاگرس,

در این تحقیق ما می خواهیم بدانیم آیا کورش در کتب و نوشته ای باستانی ما جدای از قضاوت عجولانه ماهیتی دارد یا خیر؟

امروزه، به دلیل عدم پرداختن دقیق و علمی به موضوع باستان گرایی در میان جوانان، جمع زیادی از مردم ایران کوروش را به عنوان یک پیامبر الهی (و یا حداقل یک بنده صالح خدا) و اسطوره عشق و عدالت و آزادی و حقوق بشر و نماد ایران می‌پندارند به نحوی که کوچکترین نقد به رفتار کوروش برابر با وطن فروشی قلمداد می شود.

تبلیغات در مورد کوروش به گونه ای ادامه پیدا کرد که ادعای ذوالقرنین بودن کوروش با دلایلی توسط ابوالکلام آزاد، وزیر فرهنگ هندوستان مطرح شد و پس از آن علامه طباطبایی، مفسر قرآن و نویسنده تفسیر المیزان نیز با مطالعه مسائلی در رابطه با یکتاپرستی و عدالت کوروش هخامنشی و به دلیل عدم دسترسی به کتب مرجع تاریخی، نظریه ابوالکلام آزاد را به عنوان یک احتمال قوی در رابطه به «کیستی ذوالقرنین» مطرح کردند.

اما در این مطلب چند نکته وجود دارد که می توان در این باره بیشتر تحقیق کرد. هرچند هدف از نگارش این مطلب نه توهین است نه افترا، بلکه نشان دادن و کمی تعقل در وقایع تاریخی برای کشف یک حقیقت تاریخی است. باید دید آیا برخی موضوعات در سطح جامعه سندیت پیدا می کنند؟

که اگر اینطور باشند انسان با استدلال بیشتری می تواند زبان به کلام بگشاید؟

شاید شما هم با این نگاه مواجه شده اید که در جایی از کورش صحبت می کنید اما وقتی یک سئوال و شبهه برای ما مطرح می شود، نمی توانیم به آن جواب دهیم.

تاریخ ایران سراسر از نام نیکان و بزرگانیست که باید به راست در بابا آنها صحبت کنیم، بنابراین در این تحقیق نتایجی حاصل شده است که بهتر است بعنوان یک انسان که در قرن ارتباطات زندگی می کند، به شکل منطقی با آنها برخورد کنیم.

آیا نام کوروش هخامنشی در منابع کهن ایرانی آمده است؟

بر اساس متون های تاریخی نام کوروش در متون اوستایی(اعم از یسناها، یشتها، ویسپرد،وندیدا و خرده اوستا) نیامده است. بر همین اساس در متون شرق ایرانی( اعم از سغدی، بلخی، خوارزمی، سکایی و جز آنها) نیز نامی از کوروش نیامده است.

در متون فارسی باستان هخامنشی اطلاعاتی درباره کوروش وجود ندارد. بر همین اساس اگر سری به پهلوی ساسانی نیز بزنیم خواهیم دید نا م کوروش در متون پهلوی ساسانی (اعم از کتیبه ها و کتابها) نیامده است.

حتی اگر نگاهی به کتاب شعرای بزرگ از جمله فردوسی شاعر حماسی ایران بیندازیم خواهیم دید که نامی از کوروش و حتی هیچ کتاب شعر دیگری که وابسته به ادبیات فراسی باشد نیست و نیامده است.

آن چیزی که مشهود است از زمان پهلوی نام کورش در میان مردم مطرح شده است، آیا می توان به این موضوع بعنوان یک حقیقت نگاه کرد؟ چرا قبل تر به این موضوع اشاره ای نشده است؟

اگر دنبال روی این حقیقت باشیم، اسطوره تراشی از کوروش و هخامنشیان مربوط به دو قرن اخیر توسط برخی پادشاهان داخلی است. برای تقابل با شخصیت های معروف ایرانی و...، پس باید در این زمینه هوشیار باشیم.

باید با خود فکر کنیم که چرا دشمن در صدد فراموشی قهرمانهای ملی از جمله امنامقلی خان و حتی کریم خان زند و ریسعلی دلاوری و کی لهراسب ها و اساطیر کهگیلویه و بویراحمدی است. سرداران بی نظیر و بی بدیلی که در خوزستان جان دادند اما خاک ندادند؟

چرا امروز کسانی نمی خواهند امامقلی خان را به عنوان سمبل ایرانیت تبلیغ کنند، امامقلی خانی که فاتح هرمز بود و توانست پرتغالیها را بعد از 100سال از ایران بیرون کند. یا چرا کریم خان زند، همان وکیل الرعیا، کریم خانی که کاسه مسی ایرانی را بر ظرف پر نقش چینی ها ترجیح می داد یا شاپور اول که والرین امپراتور روم در برابرش زانو زد؟

یا کی لهراسب تامرادی یا دلیرمردی مردمان این دیار در حماسه تنگ گجستان که هنوز بر تارک پیشانی مردمان این دیار می درخشد.

سرداران بزرگ شهیدی که در 8 سال نبرد جانانه شهید شدند و خاک ندادند، همان هایی که همه چیزشان الان موجود است و مردمان زیادی آنها را به عینه دیده اند و نیاز به واکاوی تاریخ نست و سینه به سینه می توان انها را دید؟

به این بیندیشید چرا از همه تاریخ 9هزار سال ما چسپیده اند به یک نام آن هم (کوروش) و (داریوش ) هخامنشی؟

یا چرا امروز رهبران پول پرست و کودک کش اسرائیل دم از کوروش می زنند و در سخنهایشان همچون پرز-رئیس پیشین رژیم صهیونیستی- اعلام می کنند که ایران و اسرائیل می توانند پشت یک میز نشسته و مذاکره کنند چراکه اسرائیل دشمنی ابدی با ایران ندارد و “کوروش کبیر” بنیانگذار سلسله هخامنشی، اولین پادشاهی بود که یهودیان را از بردگی در بابِل رها کرد و آن ها را بار دیگر به سرزمینشان بازگرداند.

رئیس رژیم اشغالگر اسرائیل در ادامه مدعی شده است: «کوروش از یهودیان ایران نیز خواست که به ارض اسرائیل مهاجرت کنند، پس او “اولین صهیونیست جهان” بود.

یادمان باشد فرهنگ درخت صد ساله است، خوابمان ببرد صد سال دیگر تمام شده ایم..

همه این مطالب نکاتی را برای تقویت روحیه پژوهش محور ما مطرح کرد، اینها نکاتی بود که ما بعنوان نسل جوان و امروزی باید بهتر به آنها بپردازیم، ایران اسلامی سراسر و سرشار از نیروی کاردان و پرتلاش است و باید با همه کمبودها و نواقصی که وجود دارد، ایرانی آباد با حقایقی روشن داشته باشیم.

انتهای پیام/

]