بیتدبیری اداره آموزشوپرورش جویبار در انجام درست این کار باعث یک نوع بینظمی، درگیری در مکان دوخت لباس و همچنین سردرگمی خانوادههای دانش آموزان شده که تنها چند روز باقیمانده به ماه مهر بسیاری از دانش آموزان بدون لباس مصوب این اداره در مدارس حاضر شوند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از جویباران، فصل تابستان هم در سومین ماه خود قرار دارد و هر روزی که میگذرد به زمان بازگشایی مدارس نزدیکتر و تبوتاب خانواده برای خرید لباس فرم مدارس، لوازمالتحریر، کفش و... افزایش مییابد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, جویباران,
چند سالی است که دانشآموزان با هر لباسی نمیتوانند وارد مدرسه شوند و در بسیاری از مدارس لباسهای فرم بارنگهای یکسان استفاده میشود، این در حالی است که این موضوع موافقان و مخالفانی دارد.
از دیدگاه روانشناسان متعدد این یکسانی رنگ میتواند برای دانشآموزان هم مفید و هم مضر باشد. ضمن اینکه اعمال سلیقه مسئولان برخی مدارس، فرهنگها، سنتها و باورهای خاص در انتخاب رنگ لباس دانشآموزان بدون توجه به روانشناسی رنگ مشکلاتی پنهان را در این زمینه به وجود میآورد. اما جدای از همه این مسائل یکی از دغدغههای مهمی است که هرساله شهریورماه اولیای دانشآموزان را درگیر آن میکند.
هرچند هماهنگ بودن لباس دانشآموزان تا حدی چارهای برای حذف فاصله طبقاتی محسوب میشود اما تغییر هرساله این لباسهای فرم برای خانوادههایی که توان مالی بالایی ندارند مشکلساز خواهد بود. علاوه بر این مسئله تغییر هرساله فرم مدارس یک نوع اسراف است چراکه امکان استفاده از لباس فرم مدارس برای مصارف دیگر چندان مناسب نبوده است و قطعاً بدون استفاده خواهد ماند و در کنار هزینههایی بالای نوشتافزار و سایر هزینههای مربوط به مدرسه این تغییر دائمی بار مالی به خانوادهها تحمیل میکند.
از طرف دیگر شرکتهای طرف قرارداد با آموزشوپرورش نیز گاهی در آخرین لحظات لباس دانش آموزان را آماده میکند و یا از پارچههایی استفاده میکند که در منطقه زندگی اولیا دانش آموزان وجود ندارد یا هزینه بالایی دارد.
در شهرستان جویبار نیز چندین مشکل در این رابطه وجود دارد؛ اول اینکه از خیاطان و شرکتهای بومی برای تهیه لباس فرم استفاده نشده است و با فرد و شرکت غیربومی قرارداد بستهشده که علاوه بر ضربه زدن به اقتصاد شهر، به شعار سال که از سوی رهبر معظم انقلاب که اقتصاد مقاومتی و اشتغال و تولید اعلامشده بیتوجهی صورت گرفته زیرا این شعار به معنای تکیهبر توانمندیهای داخلی است و ایجاد اشتغال و افزایش تولید برای افراد یک استان، شهر و یا آن منطقه است که در این شهرستان با وجود خیاطان و شرکتهای حرفهای که سابقه دوخت لباس فرم دانش آموزان را طی سالیان دراز دارند از این امر محروم و با شرکتی غیربومی قرارداد بستهشده است؛ اما چه خوب بود که تهیه لباس فرم مدارس این شهرستان که برای تولیدکنندگان گردش مالی دارد عاید تولیدکنندگان جویباری میشد.
مشکل بزرگتر دیگر لباس فرم دانش آموزان جویباری این است که تنها 3 روز مانده به آغاز بازگشایی مدارس این پیمانکار هنوز لباس را تحویل خانوادهها نداده است و هر روز در محل تحویل لباس صفهای طویل و طولانیمدت و همچنین درگیری بین خانوادهها و دوزندگان وجود دارد.
یکی از اولیای دانش آموزان در گفتوگو با جویباران اظهار کرد: این پیمانکار در تاریخ 26 تیرماه اندازه لباس دخترم را گرفت ولی هنوز به ما لباسی تحویل داده نشده، بااینکه چندین بار برای ما پیامک زدند که لباس آماده است و بیایید تحویل بگیرید ولی همیشه دستخالی برگشتیم.
چند سالی است که دانشآموزان با هر لباسی نمیتوانند وارد مدرسه شوند و در بسیاری از مدارس لباسهای فرم بارنگهای یکسان استفاده میشود، این در حالی است که این موضوع موافقان و مخالفانی دارد.
از دیدگاه روانشناسان متعدد این یکسانی رنگ میتواند برای دانشآموزان هم مفید و هم مضر باشد. ضمن اینکه اعمال سلیقه مسئولان برخی مدارس، فرهنگها، سنتها و باورهای خاص در انتخاب رنگ لباس دانشآموزان بدون توجه به روانشناسی رنگ مشکلاتی پنهان را در این زمینه به وجود میآورد. اما جدای از همه این مسائل یکی از دغدغههای مهمی است که هرساله شهریورماه اولیای دانشآموزان را درگیر آن میکند.
هرچند هماهنگ بودن لباس دانشآموزان تا حدی چارهای برای حذف فاصله طبقاتی محسوب میشود اما تغییر هرساله این لباسهای فرم برای خانوادههایی که توان مالی بالایی ندارند مشکلساز خواهد بود. علاوه بر این مسئله تغییر هرساله فرم مدارس یک نوع اسراف است چراکه امکان استفاده از لباس فرم مدارس برای مصارف دیگر چندان مناسب نبوده است و قطعاً بدون استفاده خواهد ماند و در کنار هزینههایی بالای نوشتافزار و سایر هزینههای مربوط به مدرسه این تغییر دائمی بار مالی به خانوادهها تحمیل میکند.
از طرف دیگر شرکتهای طرف قرارداد با آموزشوپرورش نیز گاهی در آخرین لحظات لباس دانش آموزان را آماده میکند و یا از پارچههایی استفاده میکند که در منطقه زندگی اولیا دانش آموزان وجود ندارد یا هزینه بالایی دارد.
در شهرستان جویبار نیز چندین مشکل در این رابطه وجود دارد؛ اول اینکه از خیاطان و شرکتهای بومی برای تهیه لباس فرم استفاده نشده است و با فرد و شرکت غیربومی قرارداد بستهشده که علاوه بر ضربه زدن به اقتصاد شهر، به شعار سال که از سوی رهبر معظم انقلاب که اقتصاد مقاومتی و اشتغال و تولید اعلامشده بیتوجهی صورت گرفته زیرا این شعار به معنای تکیهبر توانمندیهای داخلی است و ایجاد اشتغال و افزایش تولید برای افراد یک استان، شهر و یا آن منطقه است که در این شهرستان با وجود خیاطان و شرکتهای حرفهای که سابقه دوخت لباس فرم دانش آموزان را طی سالیان دراز دارند از این امر محروم و با شرکتی غیربومی قرارداد بستهشده است؛ اما چه خوب بود که تهیه لباس فرم مدارس این شهرستان که برای تولیدکنندگان گردش مالی دارد عاید تولیدکنندگان جویباری میشد.
مشکل بزرگتر دیگر لباس فرم دانش آموزان جویباری این است که تنها 3 روز مانده به آغاز بازگشایی مدارس این پیمانکار هنوز لباس را تحویل خانوادهها نداده است و هر روز در محل تحویل لباس صفهای طویل و طولانیمدت و همچنین درگیری بین خانوادهها و دوزندگان وجود دارد.
یکی از اولیای دانش آموزان در گفتوگو با جویباران اظهار کرد: این پیمانکار در تاریخ 26 تیرماه اندازه لباس دخترم را گرفت ولی هنوز به ما لباسی تحویل داده نشده، بااینکه چندین بار برای ما پیامک زدند که لباس آماده است و بیایید تحویل بگیرید ولی همیشه دستخالی برگشتیم.
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه