یکی از این همسایگان کشور عراق بود که با تشویق قدرت‌های شیطانی خود را آماده برخورد با شرایط جدید کرده و با آماده ساختن مردم به‌ویژه نظامی‌ها درصدد برآمد از خلاءبوجود آمده در منطقه سود جسته و آرزوهای دیرینه خود را جامه عمل بپوشانند.

در این میان ایران که پس از سرنگونی رژیم محمدرضا شاه و قطع شدن دست سلطه آمریکا، با مشکلات داخلی عدیده‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کرد، ایالات‌متحده آمریکا به صدام دستور داد تا با انقلاب اسلامی وارد جنگ شود و حکومت مردمی و انقلابی ایران را سرنگون سازد و در تاریخ 26 شهریور 1359 ( 01980م) صدام حسین به‌طور یک‌جانبه قرارداد الجزایر را لغو کرد و در 31 شهریور همان سال دستور حمله گسترده به مرزهای ایران را صادر کرد.

در این میان مقاومت مردم و نیروهای انقلابی در روزهای ابتدایی آغاز جنگ، مانع رسیدن نیروهای عراقی به اهداف استراتژیک در خاک ایران شد.

پس از شکست‌های پی‌درپی عراق، رهبران این کشور خواهان توقف جنگ شدند؛ اما چون بخش عمده‌ای از سرزمین‌های ایران در اشغال ارتش عراق قرار داشت این تقاضا مورد مخالف ایران قرار گرفت.

نبرد و پایداری مردم ایران بعلاوه عدم انگیزه کافی در نیروهای عراق، جنگ را وارد مرحله جدیدی ساخت و نیروهای مردمی نبردهای سنگینی را به‌منظور اخراج واحدهای ارتش عراق از مناطق اشغالی ، طراحی و به مورداجرا گذاردند که عملیات تصرف شهر مهم و استراتژیک فاو یکی از بزرگ‌ترین نبردهای جنگ 8ساله است که طی آن به عراق ضربات جبران‌ناپذیری وارد شد.

پس‌ از این عملیات، ارتش عراق با کمک‌های فکری و تسلیحاتی قدرت‌های بزرگ، استراتژی دفاعی متحرک را در پیش گرفت اما دیری نپایید که همچون حرکت‌های ابتدای جنگ با حضور نیروهای مردمی ایران، این تاکتیک جنگی عراق نیز به شکست انجامید.

حضور گسترده نظامی آمریکا در خلیج‌فارس، حملات موشکی عراق به مناطق مسکونی و استفاده وسیع از سلاح‌های شیمیایی در جنگ ازجمله اقداماتی بود که از سوی دشمنان انقلاب به‌ویژه آمریکا به ایران تحمیل شد تا به شکست‌های پی‌درپی عراق و این جنگ پایان دهند.

رزمندگان اسلام در طول هشت سال دفاع مقدس، بیش از 200 عملیات بزرگ و کوچک انجام دادند؛ یعنی هر دو هفته یک عملیات، بخشی از این عملیات برای بیرون راندن متجاوزان از خاک ایران بود و تا بهار سال 1361 به طول انجامید و در خردادماه سال 1361 با بازپس‌گیری خرمشهر، قسمت عمده مناطق اشغال‌شده ایران آزاد شد و فقط چند منطقه در مرزهای غربی در اختیار ارتش عراق ماند.

اما در این میان چرا خود را پیروز جنگ می‌دانیم؟

الف) حفظ و تثبیت و تداوم انقلاب اسلامی
هدف اصلی رژیم بعثی عراق و ابرقدرت‌های حامی آن براندازی نظام جمهوری ایران بود که هرچند آسیب‌های زیادی به کشور ایران وارد کرد، اما بر اقتدار ایران اسلامی نیز افزوده شد و حاکمیت از انسجام و ثبات بیشتری برخوردار شد و جایگاه ویژه‌ای را در نظام سیاسی منطقه و جهان کسب کرد.

ب)شکست استراتژی عراق در تهاجم به جمهوری اسلامی ایران
نگاهی به تاریخ معاصر نشان‌دهنده این واقعیت است که جنگ‌های قرون اخیر همواره جدا شدن بخشی از خاک ایران را در پی داشته است و از افتخارات انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) این است که به‌‌رغم حمایت ابرقدرت‌ها از دشمن، اجازه تجزیه ذره‌ای از خاک کشور را نداد و دشمن بعثی نتوانست به ادعاهای خود در مورد اروندرود و سایر نقاط مرزی کوچک‌ترین دسترسی پیدا کند.

ج) پذیرش مجدد قرارداد 1975 الجزایر توسط رژیم بعث عراق
صدام که با پاره کردن قرارداد 1975 الجزایر جنگ را آغاز کرد، درنهایت با پذیرش آن در ششمین و آ‌خرین نامه خود در 23/5/69 به رئیس‌جمهور وقت ایران نوشت: «بدین ترتیب همه آنچه را که می‌خواستید و بر آن تکیه می‌‌کردید تحقق می‌یابد و دیگر اقدامی جز مبادله اسناد باقی نمی‌ماند».

د) معرفی رژیم بعث عراق به‌عنوان متجاوز توسط دبیر کل سازمان ملل متحد
خاویر پرز دکوئیار، دبیر کل سازمان ملل پس از اخذ و بررسی اسناد و ادله جمهوری اسلامی ایران و عراق در تاریخ 18 آذر 1370 صدام را به‌عنوان تجاوز‌گر و آغازگر جنگ معرفی نمود، که این موضوع تحقق یکی از شرایط و خواسته‌های جمهوری اسلامی ایران بود.

اما در این جنگ نیروهای مردمی نیز بودند که باجان فشانی و گذشتن از تمام تعلقات دنیوی خود از تمامیت ارضی کشور دفاع کردند. حضور بسیج در کنار سایر نیروهای مسلح و مسئول، به‌عنوان ذخیره تمام‌نشدنی نیروهای مردمی، آن‌چنان در این جنگ نابرابر که تمام دنیا در مقابل جمهوری اسلامی قرارگرفته بود، مؤثر واقع شد که تمام معادلات نظامی و سیاسی دشمنان اسلام را به‌شدت برهم زد.

این نقش‌آفرینی نه‌تنها در بعد نظامی بلکه در جهت ارتقاء روحیه‌ی سربازان اسلام و ایجاد امیدواری و افزایش قدرت پایداری در مردم کشورمان نیز بسیار مؤثر واقع‌شده و متقابلاً باعث ایجاد یأس، ترس و درنهایت تردید از ادامه‌ی جنگ در دشمنان اسلام شد.

بسیج علاوه بر حضور فیزیکی در طول هشت سال دفاع مقدس در مورد تأمین و پشتیبانی نیازهای جنگ نیز به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم نقش داشته است. جمع‌آوری و هدایت کمک‌های مردمی توسط رده‌های مقاومت بسیج و مشارکت بسیجیان در ساخت بخشی از مهمات جنگی مانند گلوله هایتوپ و خمپاره و همچنین استفاده از تخصص و تجارب آنان برای ساختن تجهیزات و وسایل جنگی، بخش دیگری از این نقش‌آفرینی محسوب می‌شود.

دوران دفاع مقدس، تجربیات فراوان و درس‌های مهمی را برای آینده ایران، از خود برجای گذاشته است به‌طوری‌که امروز مردم ایران با همان روحیه و تفکر بسیجی در برابر تمامی فشارهای استکبار علیه ایران مقاومت می‌کنند و ذره‌ای از آرمان‌های خود کوتاه نمی‌آیند. تجربه دفاع مقدس همچنین تجربه خوبی برای کشورهای سلطه‌جو است که بدانند جمهوری اسلامی ایران حتی در سخت‌ترین شرایط نیز دست از اهداف و تمامیت ارضی خود نخواهد کشید و با تمام وجود برای پیشرفت و بالندگی روزافزون این خاک سرفراز تلاش می‌کند.

 

 

انتهای پیام/