اخبار داغ

سنت با شکوه علمداری و علمگردانی در بشاگرد/ «علم» نماد پیروزی قیام امام حسین(ع) است

سنت با شکوه علمداری و علمگردانی در بشاگرد/ «علم» نماد پیروزی قیام امام حسین(ع) است
در دوم محرم هم زمان با ورود کاروان امام حسین (ع) به کربلا مردم روستا طی برنامه ای بومی و خاص به سراغ مهمترین نماد محرم در بشاگرد، یعنی «علم» می روند که آن را به عنوان پرچم و بیرق سیدالشهدا (ع) می دانند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با نزدیک شدن به ماه محرم حال و هوای  بشاگرد تغییر می کند و مردم این منطقه همراه با افلاکیان، خود را برای عزای نازنین پسر فاطمه (س) آماده می کنند.

نسیم و رایحه ماه محرم هم به روستا نشینان این منطقه سرک کشیده و در کوی و برزن  آن پیچده است که زن و مرد، پیر و جوان بشاگردی را از تمام نقاط دنیا گرد هم جمع و برای یک عزاداری با شکوه مهیا می کند.

زنان روستا  نقش مهمی در برگزاری مراسمات سوگواری سالار شهیدان دارند و  چند روز قبل از شروع ماه محرم، اطراف حسینیه و تکایا را آب و جارو می کنند.

گردگیری حسنیه ها و خیابان های منتهی به آن ، نصب پرچم و پارچه های مشکی، برگزاری زیارت عاشورا از یکم محرم همراه با مداحی و بحث های مربوط به شناخت عاشورا حسینی از دیگر برنامه های بانوان در این ماه است.

از یکم محرم بر بام خانه های محقر بشاگردی ها پرچم سیاه عزای حسین (ع) با عزت بر افراشته می شود که بیانگر همدردی اهالی منزل، با پسر فاطمه (س) است.

در دوم محرم هم زمان با ورود کاروان امام حسین (ع) به کربلا مردم روستا طی برنامه ای بومی و خاص به سراغ مهمترین نماد محرم بشاگرد، یعنی «علم» می روند که آن را به عنوان پرچم و بیرق سیدالشهدا (ع) می دانند.

 

«علم گردانی» از سنت های اصیل بشاگرد می باشد که پس از واقعه کربلا در این منطقه رواج پیدا کرده و سینه به سینه بین پاکدلان روستایی منتقل شده است تا امروز، به سنت پدرانمان  و به تأسی از علمدار کربلا بیرق  قیام حسین (ع) را همواره بر افراشته نگاه داریم.

با نوحه  سرایی های پیر غلامان روستا که دیگر صدایشان به دلیل کهولت، نامفهوم است و از لحن نوای آنان به راز دلشان پی می برید پارچه های مشکی که با تمام شدن محرم سال گذشته بر روی «علم» پیچیده شده را باز و آن را گرد گیری و مهیا می کنند.

در قدیم علم را از چوب درختی به نام «حِبر» که بسیار محکم بود و به راحتی خراب نمی شد می ساختنداما اکنون برای تهیه آن از میله های آلمینیومی و یک پنجه که  نماد دست حضرت ابالفضل (ع)  است، با پایه ای زیبا و پارچه های تزئینی و خوش رنگ که به آن آویزان هستند و مردم نذورات نقدی خود را به آن می بندند ساخته می شود.

علم در یک روز خاص درب  تک تک خانه ها با بانگ نوحه های محلی گردانده می شود که اعلام برپایی عزارداری امام حسین (ع) و دعوت از مردم برای شرکت کردن در این سوگواری است.

طاهر عبدالله زاده مسئول روابط عمومی و امور فرهنگی ستاد عتبات عالیات  شهرستان بشاگرد با اشاره به فرهنگ علمگردانی در این منطقه، اظهار کرد: « علم» یعنی عمود و ایستاده که علمداری و علمگردانی در بشاگرد نماد پرچم ابا عبدالله حسین (ع) و ابوالفضل العباس (ع) است.

مسئول روابط عمومی و امور فرهنگی ستاد عتبات عالیات  شهرستان بشاگرد افزود: در بالاترین نقطه علم پنجه نقره ای یا تلفیقی از نقره وطلا است که  نماد دست حضرت ابوالفضل(ع) است.

 

عبدالله زاده در خصوص کسی که علم را به دوش می کشد گفت: علم دار باید قداست و پاکی لازم را داشته باشد و در بین مردم مؤمن و محترم به حساب آید.

وی ادامه داد: علم باید حتما به صورت عمودی حمل شود و به هیچ عنوان نباید خوابانده شود یا از دست علم دار زمین بی افتد و اگر این اتفاق افتاد دیگر کسی حق ندارد آن را به صورت عمودی حمل کند.

روابط عمومی ستاد عتبات عالیات بشاگرد با بیان اینکه ایستادگی علم نماد قدرت و پیروزی است ، تصریح کرد : مردم بشاگرد معتقدند با افتادن علم، پرچمدار در میدان جنگ شهید شده لذا علم را به صورت افقی به حسینه انتهقال می دهند و آن را کفن پوش کرده و دور آن را پاارچه های مشکی می پوشانند و در آن سال بدون علم عزاداری می کنند.

عبدالله زاده با بیان اینکه سنت علم گردانی صدها سال در بشاگرد سابقه دارد ، اظهار کرد: از زمان های گذشته که مردم بشاگرد مسجد را نمی شناختند، حسینیه داشتند و با درست کردن علمی نمادین دور آن می چرخیدند و سینه می زدند.

وی در ادامه گفت: هر علم نماد خاص خود را دارد که پنجه به عنوان دست حضرت ابوالفضل معروفترین آن است و در بعضی از روستا ها نمادهای قدرت خود، مانند خنجر های محلی و آیینه را به عنوان علم استفاده می کنند.

مسئول روابط عمومی و امور فرهنگی ستاد عتبات عالیات  شهرستان بشاگرد  تصریح کرد: چوب علم از درخت حبر است که پارچه های رینگینی روی آن آویزان است و دور پنجه از زیور آلاتی که زنان به عنوان نذر بحشیده بودند مانند نوعی النگو که به ان خلخال گفته می شد  و نوعی دیگر که گدولی یا در زبان فارسی تکپوش می گویند استفاده می شد.

عبدالله زاده در ادامه گفت: سوراخ های علم از از پنبه هایی که به زعفران آغشته است پر می شود و با نخ ابریشم محکم اجزای علم را روی هم مهار می کنند.

 

وی خاطر نشان کرد: این مراسم سنتی در بین مردم بشاگرد، مهمترین نوع عذاداری به شمار می رود که سالانه هزاران بشاگردی از تمام نقاط دنیا برای بازدید از مراسم به این شهرستان سفر می کنند.

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه