یکی از یادگاران هشت سال دفاع مقدس:
دفاع مقدس تکرار صحنه‌های جان‌سوز عاشورا بود
یکی از یادگار هشت سال دفاع مقدس گفت: در جنگ مواردی را دیدیم که ما را به یاد این صحنه می‌انداخت که امام حسین (ع) بر سر بدن برادرش عباس آمد و صورت پرخون برادر را دید بر لب‌های برادر بوسه زد وفرمود: برادر کمرم شکست.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ هاشمی باباحیدری یکی از یادگاران هشت سال دفاع مقدس در گفتگو با خبرنگار پیرغار با اشاره به خاطرات آن زمان اظهار کرد: سال 62 نیروها در سنندج بودند، تیپ 44 قمربنی هاشم (ع) در پادگان توحید قرار داشتند، زمزمه عملیات به گوش می‌رسید ما را از کردستان به‌طرف جنوب آوردند عملیات خیبر شروع و جزیره مجنون فتح شد، دشمن که شکست سختی خورده بود تلاش می‌کرد که جزیره را از نیروهای اسلام بازپس بگیرد.
وی ادامه داد: تیپ 44 قمر بنی‌هاشم (ع) سخت با دشمن می‌جنگید چند روزی از عملیات دیگر گذشته بود که در تاریخ 62/12/10 نیروهای عراق پاتک سنگینی را شروع کرد گردان توحید و سلمان در مقابل دشمن ایستادند دو نفر از بچه‌های رزمنده از بروجن به نام احسان الله راستی و فرهاد راستی در گردان ما بودند، دود و آتش همه جای جزیره را گرفته بود و مقابل دشمن ایستاده بودند، این دو برادر علاقه زیادی به هم داشتند، احسان الله براثر ترکش خمپاره شهید شد فرهاد وقتی دید که برادرش شهید شده خود را به روی بدن برادر انداخت صورت به صورت برادر گذاشت و صورت خونین برادر را می‌بوسید بچه‌های رزمنده آمدند و او را از روی بدن برادر برداشتند او خود را به دل دشمن می‌زد و مثل شیر می‌جنگید تا اینکه او هم موجی شد و او را به عقب بردند و آنجا بود که بوسه بر صورت خونین را دیدم و باورم شد که چرا امام حسین (ع) وقتی روی بدن برادرش عباس آمد و صورت پرخون برادر را دید بر لب‌های برادر بوسه زد و فرمود: برادر کمرم شکست.
هاشمی گفت: رزمنده‌های ما آن روز این‌گونه جنگیدند، مجروح، شهید و جانباز شدند، امروز من به‌عنوان جانباز این سؤال را دارم که چرا زمانی که جنگ بود این برادرها افتخار این مملکت بودنداما امروز کسی آن‌ها را نمی‌شناسد! چرا رزمنده دفاع مقدس روزی شیر میدان جنگ بود اما امروز بر اثر فقر و اثراتی که جنگ بر روی چشم او گذاشته همسرش از او جدا می‌شود؟ چرا رزمنده‌ای جنگ بعد از جنگ آن‌قدر گمنام می‌شود که 27 سال در بندرعباس کارگری می‌کند؟ چرا در ادارات وقتی یکی از بچه‌های جنگ برای انجام کاری مراجعه می‌کنند خیلی سرد با آن‌ها برخورد می‌شود و به آن‌ها به چشم حقارت می‌نگرند؟ چرا مدارس ما افتخارات این رزمندگان را به دانش آموزان از ابتدایی تا آخر منتقل نمی‌کنند؟
وی اضافه کرد: بسیاری از رزمنده‌هایی که از جنگ زنده بیرون آمدند بعد از جنگ شهید شدند پس باید قدر این تعدادی که زنده ماندند را بدانیم و آن‌ها را دریابیم، به درد دل‌شان گوش دهیم مبادا فردای قیامت جلومان را بگیرند و بازخواست کنند.
مکن به چشم حقارت به من مست که آبروی شریعت بدین قدر نرود
سیاه‌نامه تر از خود کسی نمی‌بینم چگونه درد دلم از قلم به در نرود
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
انتهای پیام/
,
]
ارسال دیدگاه