اخبار داغ

همه می‌توانند بانی دستگاه امام حسین(ع) باشند/ تکریم عزاداران با اجرای نذر فرهنگی

همه می‌توانند بانی دستگاه امام حسین(ع) باشند/ تکریم عزاداران با اجرای نذر فرهنگی
تنوع نذرهایی که در اسلام وجود دارد این امکان را می دهد که همه ارادتمندان بتوانند در ماه محرم، خدمتی را به ساحت مقدس امام حسین(ع) انجام دهند، از جمله این موارد نذر فرهنگی است که به واسطه آن فرد می تواند بخشی از خدمات تخصصی خود را صرف محبت اهل بیت(ع) کند.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از «بسیج زنان کشور»؛ بشری یثربی، از جمله ایام الله که به فرموده امام خمینی(ره) دل ها بیشتر متوجه خداوند است، ایام عزاداری سالار شهیدان است  و محرم و صفر دل های عاشقان به وادی کربلامی رود و حداقل نزدیک به 12 روز اول ماه محرم، اسیر واقعه عاشورا می شود و باری را برای کل سال می بندد.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, بسیج زنان کشور,

یکی از کارهایی که در این ایام مورد علاقه افراد است، توزیع نذری است که بیشتر در مجالس عزاداری در قالب غذا و یا خوراکی صورت می گیرد که شبهه ای وارد کرده اند که البته در سال های قبل هم این شبهه را وارد می کنند که نذری و خرج های ماه محرم اسراف و عوامانه است چون خیلی‌ها که احتیاج ندارند می‌گیرند! پاسخ این است که پهن کردن سفره احسان امام حسین(ع) از جمله مستحباتی است که در سیره اهل بیت(ع) هم وجود داشته و علما نیز این سنت را حفظ کرده‌‌اند و در این سفره ها هیچ تفاوتی بین فقیر و غنی وجود ندارد و اصل همان رونق مراسم عزاداری امام حسین(ع) بدون توسل به تجملات و اسراف است و می توان در این موارد به مراسم های مختلف که سالانه هر کسی در برنامه‌های خود دارد اشاره کرد که در دعوت از مهمانان محدودیتی بین فقیر و غنی ایجاد نمی کنند البته می شود تشویق کرد که در کمک به فقرا هم این اقدامات جهت گیری شود بهتر است اما نباید به این بهانه مصرفش را محدود کرد.

شبهه دیگر در این مورد کلا نهی از گستردن سفره احسان است به این بهانه که وقتی می شود این پول را خرج موارد مفیدتر و عام المنفعه تر کرد چرا اینجا؟ چرا بیمارستان نمی سازند؟

پاسخ این است که هدف از هزینه کردن برای محرم، برپا شدن بیرق عزای سیدالشهدا و عمومیت یافتن این فریاد و این مکتب است ولذا هر هزینه و امر مباحی در این راستا ممدوح است. زیرا هدف اصلی این است که همه(اعم از فقیر و غنی) در این فضا قرار بگیرند و به اندازه ظرفیت خود در معرض جریان عاشورا واقع شوند.

به دور از این شبهه ها، اگر کسی توانایی مالی نداشته باشد، می تواند به نیت کمک به دستگاه امام حسین(ع) در تهیه امکانات این غذا کمک کند و از ثواب آن برخوردار شود اما برخی به دلیل مشکلات مالی ای که دارند در این ماه دچار حسرت هستند که نمی توانند پذیرای عزاداران اباعبدالله الحسین(ع) باشند که می توان در این مورد بحث «نذر فرهنگی» را مثال زد که در واقع نذر فرهنگی پهنه ای وسیع از مهربانی و خلاقیت است، که با  ایمان و اعتقاد درونی در جهت تقرب و رضای خدا، تلاش می کند خدمات تخصصی در قالب  نذر فرهنگی ارائه کند.

هر کسی در هر مسئولیتی می تواند بخشی از کار خود را برای محرومین صرف کند، به طور مثال ویزیت نیازمندان به صورت رایگان توسط پزشکان، تدریس بخشی از دروس به کودکان محروم، انجام وکالت نیازمندی که توانایی پرداخت همه هزینه های وکالت را ندارند نمونه هایی از این نذر فرهنگی است، نذر و خیراتی که همه متخصصین در همه اقشار با تلاشی  مضاعف و با نذر وقت و تخصص خود و حضور در مساجد، حسینیه ها، خیریه ها و کانون های مختلف بطور مستمر و یا به مناسبت های خاص، ضمن ادای نذرشان در جهت رشد و استحکام ریشه های  نذر فرهنگی تلاش می کنند .

اما راه دیگر در این ماه شریف، تغییر نیت هاست، به طور مثال مادری که برای اهل خانواده خود غذا درست می کند در این ماه می تواند غذاهای خانه را به نیت پذیرایی از محبان اهل بیت(ع) آماده کند و به خانواده خود بدهد و یا ریختن گندم و یا بخشی از ته مانده ی غذا برای پرندگان به نیت خیرات می تواند آثار معنوی خوبی داشته باشد، همچنین دادن آب به گل ها و درختان که در خانه و یا اطراف آن وجود دارد و به طور کلی کارهایی که بسیار دست پایین هستند اما اگر با نیت توجه به امام حسین(ع) و احترام به ایشان در جهت حفاظت از محیطی که شیعیان و محبان اهل بیت(ع) در آن زندگی می کنند انسان را به اندازه نیت خود بالا می‌برد.

انتهای پیام/

,

یکی از کارهایی که در این ایام مورد علاقه افراد است، توزیع نذری است که بیشتر در مجالس عزاداری در قالب غذا و یا خوراکی صورت می گیرد که شبهه ای وارد کرده اند که البته در سال های قبل هم این شبهه را وارد می کنند که نذری و خرج های ماه محرم اسراف و عوامانه است چون خیلی‌ها که احتیاج ندارند می‌گیرند! پاسخ این است که پهن کردن سفره احسان امام حسین(ع) از جمله مستحباتی است که در سیره اهل بیت(ع) هم وجود داشته و علما نیز این سنت را حفظ کرده‌‌اند و در این سفره ها هیچ تفاوتی بین فقیر و غنی وجود ندارد و اصل همان رونق مراسم عزاداری امام حسین(ع) بدون توسل به تجملات و اسراف است و می توان در این موارد به مراسم های مختلف که سالانه هر کسی در برنامه‌های خود دارد اشاره کرد که در دعوت از مهمانان محدودیتی بین فقیر و غنی ایجاد نمی کنند البته می شود تشویق کرد که در کمک به فقرا هم این اقدامات جهت گیری شود بهتر است اما نباید به این بهانه مصرفش را محدود کرد.

شبهه دیگر در این مورد کلا نهی از گستردن سفره احسان است به این بهانه که وقتی می شود این پول را خرج موارد مفیدتر و عام المنفعه تر کرد چرا اینجا؟ چرا بیمارستان نمی سازند؟

پاسخ این است که هدف از هزینه کردن برای محرم، برپا شدن بیرق عزای سیدالشهدا و عمومیت یافتن این فریاد و این مکتب است ولذا هر هزینه و امر مباحی در این راستا ممدوح است. زیرا هدف اصلی این است که همه(اعم از فقیر و غنی) در این فضا قرار بگیرند و به اندازه ظرفیت خود در معرض جریان عاشورا واقع شوند.

به دور از این شبهه ها، اگر کسی توانایی مالی نداشته باشد، می تواند به نیت کمک به دستگاه امام حسین(ع) در تهیه امکانات این غذا کمک کند و از ثواب آن برخوردار شود اما برخی به دلیل مشکلات مالی ای که دارند در این ماه دچار حسرت هستند که نمی توانند پذیرای عزاداران اباعبدالله الحسین(ع) باشند که می توان در این مورد بحث «نذر فرهنگی» را مثال زد که در واقع نذر فرهنگی پهنه ای وسیع از مهربانی و خلاقیت است، که با  ایمان و اعتقاد درونی در جهت تقرب و رضای خدا، تلاش می کند خدمات تخصصی در قالب  نذر فرهنگی ارائه کند.

هر کسی در هر مسئولیتی می تواند بخشی از کار خود را برای محرومین صرف کند، به طور مثال ویزیت نیازمندان به صورت رایگان توسط پزشکان، تدریس بخشی از دروس به کودکان محروم، انجام وکالت نیازمندی که توانایی پرداخت همه هزینه های وکالت را ندارند نمونه هایی از این نذر فرهنگی است، نذر و خیراتی که همه متخصصین در همه اقشار با تلاشی  مضاعف و با نذر وقت و تخصص خود و حضور در مساجد، حسینیه ها، خیریه ها و کانون های مختلف بطور مستمر و یا به مناسبت های خاص، ضمن ادای نذرشان در جهت رشد و استحکام ریشه های  نذر فرهنگی تلاش می کنند .

اما راه دیگر در این ماه شریف، تغییر نیت هاست، به طور مثال مادری که برای اهل خانواده خود غذا درست می کند در این ماه می تواند غذاهای خانه را به نیت پذیرایی از محبان اهل بیت(ع) آماده کند و به خانواده خود بدهد و یا ریختن گندم و یا بخشی از ته مانده ی غذا برای پرندگان به نیت خیرات می تواند آثار معنوی خوبی داشته باشد، همچنین دادن آب به گل ها و درختان که در خانه و یا اطراف آن وجود دارد و به طور کلی کارهایی که بسیار دست پایین هستند اما اگر با نیت توجه به امام حسین(ع) و احترام به ایشان در جهت حفاظت از محیطی که شیعیان و محبان اهل بیت(ع) در آن زندگی می کنند انسان را به اندازه نیت خود بالا می‌برد.

انتهای پیام/

,

یکی از کارهایی که در این ایام مورد علاقه افراد است، توزیع نذری است که بیشتر در مجالس عزاداری در قالب غذا و یا خوراکی صورت می گیرد که شبهه ای وارد کرده اند که البته در سال های قبل هم این شبهه را وارد می کنند که نذری و خرج های ماه محرم اسراف و عوامانه است چون خیلی‌ها که احتیاج ندارند می‌گیرند! پاسخ این است که پهن کردن سفره احسان امام حسین(ع) از جمله مستحباتی است که در سیره اهل بیت(ع) هم وجود داشته و علما نیز این سنت را حفظ کرده‌‌اند و در این سفره ها هیچ تفاوتی بین فقیر و غنی وجود ندارد و اصل همان رونق مراسم عزاداری امام حسین(ع) بدون توسل به تجملات و اسراف است و می توان در این موارد به مراسم های مختلف که سالانه هر کسی در برنامه‌های خود دارد اشاره کرد که در دعوت از مهمانان محدودیتی بین فقیر و غنی ایجاد نمی کنند البته می شود تشویق کرد که در کمک به فقرا هم این اقدامات جهت گیری شود بهتر است اما نباید به این بهانه مصرفش را محدود کرد.

شبهه دیگر در این مورد کلا نهی از گستردن سفره احسان است به این بهانه که وقتی می شود این پول را خرج موارد مفیدتر و عام المنفعه تر کرد چرا اینجا؟ چرا بیمارستان نمی سازند؟

پاسخ این است که هدف از هزینه کردن برای محرم، برپا شدن بیرق عزای سیدالشهدا و عمومیت یافتن این فریاد و این مکتب است ولذا هر هزینه و امر مباحی در این راستا ممدوح است. زیرا هدف اصلی این است که همه(اعم از فقیر و غنی) در این فضا قرار بگیرند و به اندازه ظرفیت خود در معرض جریان عاشورا واقع شوند.

به دور از این شبهه ها، اگر کسی توانایی مالی نداشته باشد، می تواند به نیت کمک به دستگاه امام حسین(ع) در تهیه امکانات این غذا کمک کند و از ثواب آن برخوردار شود اما برخی به دلیل مشکلات مالی ای که دارند در این ماه دچار حسرت هستند که نمی توانند پذیرای عزاداران اباعبدالله الحسین(ع) باشند که می توان در این مورد بحث «نذر فرهنگی» را مثال زد که در واقع نذر فرهنگی پهنه ای وسیع از مهربانی و خلاقیت است، که با  ایمان و اعتقاد درونی در جهت تقرب و رضای خدا، تلاش می کند خدمات تخصصی در قالب  نذر فرهنگی ارائه کند.

هر کسی در هر مسئولیتی می تواند بخشی از کار خود را برای محرومین صرف کند، به طور مثال ویزیت نیازمندان به صورت رایگان توسط پزشکان، تدریس بخشی از دروس به کودکان محروم، انجام وکالت نیازمندی که توانایی پرداخت همه هزینه های وکالت را ندارند نمونه هایی از این نذر فرهنگی است، نذر و خیراتی که همه متخصصین در همه اقشار با تلاشی  مضاعف و با نذر وقت و تخصص خود و حضور در مساجد، حسینیه ها، خیریه ها و کانون های مختلف بطور مستمر و یا به مناسبت های خاص، ضمن ادای نذرشان در جهت رشد و استحکام ریشه های  نذر فرهنگی تلاش می کنند .

اما راه دیگر در این ماه شریف، تغییر نیت هاست، به طور مثال مادری که برای اهل خانواده خود غذا درست می کند در این ماه می تواند غذاهای خانه را به نیت پذیرایی از محبان اهل بیت(ع) آماده کند و به خانواده خود بدهد و یا ریختن گندم و یا بخشی از ته مانده ی غذا برای پرندگان به نیت خیرات می تواند آثار معنوی خوبی داشته باشد، همچنین دادن آب به گل ها و درختان که در خانه و یا اطراف آن وجود دارد و به طور کلی کارهایی که بسیار دست پایین هستند اما اگر با نیت توجه به امام حسین(ع) و احترام به ایشان در جهت حفاظت از محیطی که شیعیان و محبان اهل بیت(ع) در آن زندگی می کنند انسان را به اندازه نیت خود بالا می‌برد.

انتهای پیام/

,

یکی از کارهایی که در این ایام مورد علاقه افراد است، توزیع نذری است که بیشتر در مجالس عزاداری در قالب غذا و یا خوراکی صورت می گیرد که شبهه ای وارد کرده اند که البته در سال های قبل هم این شبهه را وارد می کنند که نذری و خرج های ماه محرم اسراف و عوامانه است چون خیلی‌ها که احتیاج ندارند می‌گیرند! پاسخ این است که پهن کردن سفره احسان امام حسین(ع) از جمله مستحباتی است که در سیره اهل بیت(ع) هم وجود داشته و علما نیز این سنت را حفظ کرده‌‌اند و در این سفره ها هیچ تفاوتی بین فقیر و غنی وجود ندارد و اصل همان رونق مراسم عزاداری امام حسین(ع) بدون توسل به تجملات و اسراف است و می توان در این موارد به مراسم های مختلف که سالانه هر کسی در برنامه‌های خود دارد اشاره کرد که در دعوت از مهمانان محدودیتی بین فقیر و غنی ایجاد نمی کنند البته می شود تشویق کرد که در کمک به فقرا هم این اقدامات جهت گیری شود بهتر است اما نباید به این بهانه مصرفش را محدود کرد.

شبهه دیگر در این مورد کلا نهی از گستردن سفره احسان است به این بهانه که وقتی می شود این پول را خرج موارد مفیدتر و عام المنفعه تر کرد چرا اینجا؟ چرا بیمارستان نمی سازند؟

پاسخ این است که هدف از هزینه کردن برای محرم، برپا شدن بیرق عزای سیدالشهدا و عمومیت یافتن این فریاد و این مکتب است ولذا هر هزینه و امر مباحی در این راستا ممدوح است. زیرا هدف اصلی این است که همه(اعم از فقیر و غنی) در این فضا قرار بگیرند و به اندازه ظرفیت خود در معرض جریان عاشورا واقع شوند.

به دور از این شبهه ها، اگر کسی توانایی مالی نداشته باشد، می تواند به نیت کمک به دستگاه امام حسین(ع) در تهیه امکانات این غذا کمک کند و از ثواب آن برخوردار شود اما برخی به دلیل مشکلات مالی ای که دارند در این ماه دچار حسرت هستند که نمی توانند پذیرای عزاداران اباعبدالله الحسین(ع) باشند که می توان در این مورد بحث «نذر فرهنگی» را مثال زد که در واقع نذر فرهنگی پهنه ای وسیع از مهربانی و خلاقیت است، که با  ایمان و اعتقاد درونی در جهت تقرب و رضای خدا، تلاش می کند خدمات تخصصی در قالب  نذر فرهنگی ارائه کند.

هر کسی در هر مسئولیتی می تواند بخشی از کار خود را برای محرومین صرف کند، به طور مثال ویزیت نیازمندان به صورت رایگان توسط پزشکان، تدریس بخشی از دروس به کودکان محروم، انجام وکالت نیازمندی که توانایی پرداخت همه هزینه های وکالت را ندارند نمونه هایی از این نذر فرهنگی است، نذر و خیراتی که همه متخصصین در همه اقشار با تلاشی  مضاعف و با نذر وقت و تخصص خود و حضور در مساجد، حسینیه ها، خیریه ها و کانون های مختلف بطور مستمر و یا به مناسبت های خاص، ضمن ادای نذرشان در جهت رشد و استحکام ریشه های  نذر فرهنگی تلاش می کنند .

اما راه دیگر در این ماه شریف، تغییر نیت هاست، به طور مثال مادری که برای اهل خانواده خود غذا درست می کند در این ماه می تواند غذاهای خانه را به نیت پذیرایی از محبان اهل بیت(ع) آماده کند و به خانواده خود بدهد و یا ریختن گندم و یا بخشی از ته مانده ی غذا برای پرندگان به نیت خیرات می تواند آثار معنوی خوبی داشته باشد، همچنین دادن آب به گل ها و درختان که در خانه و یا اطراف آن وجود دارد و به طور کلی کارهایی که بسیار دست پایین هستند اما اگر با نیت توجه به امام حسین(ع) و احترام به ایشان در جهت حفاظت از محیطی که شیعیان و محبان اهل بیت(ع) در آن زندگی می کنند انسان را به اندازه نیت خود بالا می‌برد.

انتهای پیام/

,

یکی از کارهایی که در این ایام مورد علاقه افراد است، توزیع نذری است که بیشتر در مجالس عزاداری در قالب غذا و یا خوراکی صورت می گیرد که شبهه ای وارد کرده اند که البته در سال های قبل هم این شبهه را وارد می کنند که نذری و خرج های ماه محرم اسراف و عوامانه است چون خیلی‌ها که احتیاج ندارند می‌گیرند! پاسخ این است که پهن کردن سفره احسان امام حسین(ع) از جمله مستحباتی است که در سیره اهل بیت(ع) هم وجود داشته و علما نیز این سنت را حفظ کرده‌‌اند و در این سفره ها هیچ تفاوتی بین فقیر و غنی وجود ندارد و اصل همان رونق مراسم عزاداری امام حسین(ع) بدون توسل به تجملات و اسراف است و می توان در این موارد به مراسم های مختلف که سالانه هر کسی در برنامه‌های خود دارد اشاره کرد که در دعوت از مهمانان محدودیتی بین فقیر و غنی ایجاد نمی کنند البته می شود تشویق کرد که در کمک به فقرا هم این اقدامات جهت گیری شود بهتر است اما نباید به این بهانه مصرفش را محدود کرد.

,

شبهه دیگر در این مورد کلا نهی از گستردن سفره احسان است به این بهانه که وقتی می شود این پول را خرج موارد مفیدتر و عام المنفعه تر کرد چرا اینجا؟ چرا بیمارستان نمی سازند؟

,

پاسخ این است که هدف از هزینه کردن برای محرم، برپا شدن بیرق عزای سیدالشهدا و عمومیت یافتن این فریاد و این مکتب است ولذا هر هزینه و امر مباحی در این راستا ممدوح است. زیرا هدف اصلی این است که همه(اعم از فقیر و غنی) در این فضا قرار بگیرند و به اندازه ظرفیت خود در معرض جریان عاشورا واقع شوند.

,

به دور از این شبهه ها، اگر کسی توانایی مالی نداشته باشد، می تواند به نیت کمک به دستگاه امام حسین(ع) در تهیه امکانات این غذا کمک کند و از ثواب آن برخوردار شود اما برخی به دلیل مشکلات مالی ای که دارند در این ماه دچار حسرت هستند که نمی توانند پذیرای عزاداران اباعبدالله الحسین(ع) باشند که می توان در این مورد بحث «نذر فرهنگی» را مثال زد که در واقع نذر فرهنگی پهنه ای وسیع از مهربانی و خلاقیت است، که با  ایمان و اعتقاد درونی در جهت تقرب و رضای خدا، تلاش می کند خدمات تخصصی در قالب  نذر فرهنگی ارائه کند.

,

هر کسی در هر مسئولیتی می تواند بخشی از کار خود را برای محرومین صرف کند، به طور مثال ویزیت نیازمندان به صورت رایگان توسط پزشکان، تدریس بخشی از دروس به کودکان محروم، انجام وکالت نیازمندی که توانایی پرداخت همه هزینه های وکالت را ندارند نمونه هایی از این نذر فرهنگی است، نذر و خیراتی که همه متخصصین در همه اقشار با تلاشی  مضاعف و با نذر وقت و تخصص خود و حضور در مساجد، حسینیه ها، خیریه ها و کانون های مختلف بطور مستمر و یا به مناسبت های خاص، ضمن ادای نذرشان در جهت رشد و استحکام ریشه های  نذر فرهنگی تلاش می کنند .

,

اما راه دیگر در این ماه شریف، تغییر نیت هاست، به طور مثال مادری که برای اهل خانواده خود غذا درست می کند در این ماه می تواند غذاهای خانه را به نیت پذیرایی از محبان اهل بیت(ع) آماده کند و به خانواده خود بدهد و یا ریختن گندم و یا بخشی از ته مانده ی غذا برای پرندگان به نیت خیرات می تواند آثار معنوی خوبی داشته باشد، همچنین دادن آب به گل ها و درختان که در خانه و یا اطراف آن وجود دارد و به طور کلی کارهایی که بسیار دست پایین هستند اما اگر با نیت توجه به امام حسین(ع) و احترام به ایشان در جهت حفاظت از محیطی که شیعیان و محبان اهل بیت(ع) در آن زندگی می کنند انسان را به اندازه نیت خود بالا می‌برد.

,

انتهای پیام/

,

 

]

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه