نقاش چهره بیش از سه هزار شهید خطاب به مسئولین:

• یک‌شنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۶ ۱۳:۴۹
• کد خبر : 1209077

• اخبار
• سایر رسانه ها

یک نقاش پیشکسوت نیشابوری خطاب به مسئولان ضمن تاکید بر حمایت از هنرمندان گفت: متاسفانه هنرمندان پیشکسوت غریب واقع شده‌اند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از عطارنیوز، مقام معظم رهبری فرموده اند امروزه زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا کمتر از شهادت نیست.

به تصویر در آوردن قهرمانان یک کشور و یک ملت از گذشته تا اکنون وجود داشته  است ،چه خوب است که قهرمانان ما در این کشور شهیدان و سربازان و سرداران گمنامی هستند که تا عمر داریم باید قدردان زحمات آنها به خاطر از خود گذشتگی شان باشیم.

به سراغ نقاش دفاع مقدس در نیشابور رفتیم ،عباسعلی حشمتی 64 ساله و افسر بازنشسته نیروی انتظامی(راه آهن) بوده و نقاشی را به صورت تجربی فرا گرفته و تمام زندگی خود را وقف ترسیم چهره ی بیش از 3000 شهید کرده است.

نقاشی را از چه زمانی و چگونه شروع کردید؟

من از همان کودکی نقاشی را دوست داشتم و تا این که در سال 1350 زمانی که در بیرجند به عنوان نجار مشغول به خدمت سربازی بودم، در کنار کارگاه نجاری ما یک کارگاه نقاشی هم وجود داشت و من با زیرکی از بین شکاف درب به نقاشی هایی که در آنجا صورت می گرفت نگاه می کردم و تا حدودی کارهای اولیه نقاشی را آموختم و اولین طرح را که پرنده ای بر روی شاخه بود را کشیده و به انبار دار گروهانمان تقدیم کردم و سرآغاز حرفه ی نقاشی در وجود من شکل گرفت.

چرا از بین تمام موضوع ها برای نقاشی،ترسیم چهره ی شهدا را انتخاب کردید؟

بعد از واقعه هفتم تیرماه من وظیفه ی خود دانسته طرحی از این روز را بر روی کاغذ کشیدم و به توصیه یکی از دوستان آن را نزد حاج حسین عابدی، مسئول حزب جمهوری اسلامی در نیشابور برده و ایشان با دیدن این طرح من را به کشیدن چهره ی شهدا تشویق کردند.

 و من برای اولین بار چهره 40 شهید هفتم تیرماه را کشیدم و در همان زمان یکی از طرح هایم در پشت پاکت رزمندگان به تعداد دویست هزار به چاپ رسید.

چهرهچند شهید توسط شما کشیده شده است؟

بیش از سه هزار چهره  شهید را من طراحی و ترسیم کرده ام و چهره بیشتر شهدای نیشابور و همچنین بیش از هفتاد طرح تبلیغاتی و تصاویر مسئولین در ابعاد مختلف از شهر های دیگر همچون کردستان، بندرعباس، تهران، شیراز، مشهد، کاشمر، بردسکن، چناران، بیرجند و کرمان را من کشیده ام.

مکان کاری من در ایستگاه راه آهن نیشابور اتاق بزرگی بود که من همیشه در آن مشغول کشیدن چهره شهدا بودم، در روزهای دوشنبه و پنجشنبه تشییع جنازه شهدا انجام می شد و من تا قبل از تشییع شهداتصویر آن عزیزان را می کشیدم و جالب است که بدانید در هر 25 دقیقه تصویر یک شهید را می کشیدم.

تصاویر شهدا در کجا مورد استفاده قرار می گرفتند؟

بنیاد شهید تصاویر را از من تحویل می گرفت و به خانواده شهدا تقدیم میکرد و بعضی از خانواده های شهدا تصاویر را به مکان های مذهبی شهرستان و مساجد منتقل می کردند و همچنین نصب تابلوهای فلزی در سطح شهر و راه آهن نیشابور از پیشنهادات من بود.

بیشترین تعداد تصویرشهیدی را که شما در کمترین زمان طراحی کرده اید چه تعداد می باشد ؟

بیشترین تعدادی که به من سفارش داده شده بود تصویر 52 شهید بود که باید این تصاویر را از شب تا صبح می کشیدم و تا قبل از مراسم تشییع جنازه تحویل می دادم،با توجه به اینکه تعداد تصاویر زیاد بود سه نیروی کمکی به من داده شد و ما توانستیم تا صبح تصویر 52 شهید را بکشیم.

چه حسی در زمان کشیدن چهره شهدا داشتید؟

بیشتر کسانی که از نیشابور شهید شدند در مراسم بدرقه آنها حضور داشتم و زمانی که خبر شهادت آنها را به من می دادند حسی مانند یک برادر را نسبت به آنها داشتم و در زمان کشیدن تصاویرشان تمام خاطراتی را که در من بوداز ذهن من عبور می کرد و اشک از چشمانم جاری می شد.

آیا شهدا از وضعیت کنونی جامعه راضی هستند؟

همانطوریکه مقام معظم رهبری فرمودند :"مشکلات اقتصادی موجب پریشانی فکر نمی شود اما مشکلات فرهنی گاه خواب را از انسان می رباید." بی بند باری جامعه را فرا گرفته و رو به افزایش است این منحصر به شهر ما نیست چیزی را در اینجا مشاهده می کنیم کوتاهی های که در نیشابور صورت گرفته مستلزم این است متولیان امور فرهنگی نهاد ها، ارگان ها بخصوص در راس اداره ارشاد باید همه دست به دست هم دهند و توجهی ویژه به این امر مهم نمایند تا با کار فرهنگی مردم را نسبت به خطرات ان آگاه نمایند چون دشمن دین و اعتقادات مردم را هدف قرار داده و اگر امنیتی در جامعه حکم فرماست نتیجه ی خون شهدا است که جان خود را در طبق اخلاص گذاشتند و از این آب و خاک کشور دفاع کردند.

نظرتان در مورد عملکرد مسئولین فرهنگی چیست؟

مسئولین حامی هنرمندان نیستند و سعی دارند که هنرمندان پیشکسوت را به انزوا بکشند و این باعث می شود که هنرمندان جوان با دیدن حال پیشکسوت خود، از هنر فاصله بگیرند. من خطاب به مسئولین می گویم که باید به هنرمندان به ویژه به هنرمندان جوان بها داده شود نه مادی، بلکه معنوی که خیلی مهم تر است.

این جای تاسف است که اگر از یک مسئول فرهنگی مسئولین شهر بپرسید در زمان جنگ چه کسانی کارهای تبلیغاتی انجام داده اند و چه کسی تصاویر شهدای نیشابور را کشیده است نمی دادند.

نقاشی رابه عنوان یک شغل انتخاب کردید یا فقط به عنوان هنروعشق به این سمت رفتید؟

نقاشی برای من فقط یک هنر بزرگ و تاثیرگذار است و در دوران جنگ کشیدن تصاویر شهدا برایم یک افتخار بود.

از تقدیرهایی که از شما به خاطرکشیدن تصاویر شهدا صورت گرفته است کدام رابیشترمی پسندید؟

مراسمی توسط فرزندان شهدا صورت گرفته بود وبنده هم درآن مراسم به عنوان نقاش شهدا دعوت شدم و در روی تقدیرنامه ای که به من داده شد نوشته شده بود "خادم گمنام شهدای سرافرازعباسعلی حشمتی"،این جمله تمام خستگی های گذشته را ازتن من ازبین برد وانرژی دوباره ای درمن به وجودآورد.

چه زمانی شاعری را فرا گرفتید و عامل علاقه مندی شما چه بود؟

من شعر را از سال 1353 شروع کردم و دوست داشتم که از نزدیک با یغما ارتباط تنگاتنگ داشته باشم که همین طور هم شد.

که دو کتاب با نام های دیل و دیلبر و سر کوه بلند را با گویش نیشابوری به چاپ برسانم و کتاب سوم هم تحت عنوان سالار آماده چاپ است و اگر خدا یاری کند ازنظر هزینه چاپ مشکلی نداشته باشم می تواند اثر مثبتی در ادبیات گویشی مردم نیشابور داشته باشد.

جا دارد که بگویم همه من را به عنوان یک شاعر محلی سرا می شناسند تا یک نقاش چهره ی شهدا ؛ این جای تاسف است که اگر من شاعر نمی شدم هیچ کس مرا به عنوان یک هنرمند نقاش دفاع مقدس نمی شناخت.

چه عاملی باعث شد که شما به زبان شیرین نیشابوری شعر بگویید؟

همه در عصر جدید به شعر کلاسیک روی آورده و گویش زبان نیشابوری در حال فراموشی هست و من وظیفه خود دانسته و توانستم با چاپ کتاب هایم تا اندازه ای تحول در این مورد ایجاد کنم.

شما ترسیم گر بیش از 3300 شهید بوده اید فردای روز قیامت از آنها چه می خواهید؟

  فقط شفاعت شهیدان را می خواهم

حرف اخر..

شهدا شرمنده ایم.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #