پای ثابت نماز جمعه های یاسوج/ مادری که 37 سال چشم انتظاری فرزند شهیدش را می کشد + تصاویر
مادر شهید مفقودالاثر شهید خوید هر جمعه با قاب عکس فرزندش به سمت مصلی یاسوج حرکت می کند این مادر پیر را دیگر همه می شناسند و عکس فرزند شهید و مفقود الاثرش را همه دیده اند و با او اشنا هستند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از ایل بانو کهگیلویه و بویراحمد در هشت سال دفاع مقدس ۱۸۸۰ شهید تقدیم نظام جمهوری اسلامی ایران کرده است از این ۱۸۸۰ شهید ، شهدایی نیز هستند که هیچگاه جسدشان بازنگشت و همچنان مفقود الجسد هستند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, ایل بانو,شهید فضل الله خوید یکی از شهدایی است که هیچگاه پیکرش به کشور بازنگشت تا دل مادرش که حدود 37 سال در انتظار می کشد را آرام کند.
,مصلی شهر یاسوج پر از افرادی است که می خواهند در نماز جمعه شرکت کنند اما در میان انبوه جمعیت چهره ای اشنا دیده می شود چهره ای که هر جمعه در ساعت مقررحضور پیدا می کند.
,مادری پیر در حال وارد شدن به مصلی است این مادر را من سالهاست هر جمعه آن هم صف اول نماز جمعه ها می بینم قاب عکسی نیز در دست دارد بله قاب عکس فرزند شهیدش است شهید خوید از شهدای هشت سال دفاع مقدس است که هیچگاه پیکر پاکش به کشور بازنگشت و این مادر دل شکسته با قاب عکس فرزند شهیدش زندگی می کند.
,مادر شهید خوید از جمله افرادی است که اگر یک هفته در نماز جمعه غیبت کند و حضور نداشته باشد همه متوجه غیبتش می شوند چرا که همیشه در صف اول نمازگزاران قرار دارد و همیشه یک ساک به همراه دارد که در این ساک یک چادر،یک عطر و پرچمی شبیه پرچم ایران اسلامی قرار داشت که اسم شهدا بر روی ان نقش بسته بود.
,مادر شهید مفقودالاثر شهید خوید هر جمعه با قاب عکس فرزندش به سمت مصلی یاسوج حرکت می کند این مادر پیر را دیگر همه می شناسند و عکس فرزند شهیدش را همه دیده اند و با او اشنا هستند.
,مادر شهید خوید را نه تنها در نماز جمعه ها بلکه در یادواره های شهدای شهریاسوج نیز می بیند این مادر پیر همچنان چشم انتظار فرزند شهیدش است برای تسلی دل این مادر سالها قبل قبری بدون پیکر اماده کردند و گفتند این قبر فرزند شهیدت است تا شاید این مادر پیر و چشم انتظار ارام بگیرد.
,نماز جمعه تمام شد و همه در حال ترک کردن مصلی هستند اما این مادر پیر همچنان در حال نماز خواندن است گویا یا نماز قضا دارد یا برای فرزندش نماز می خواند چند دقیقه ای کنارش نشستم تا نمازش تمام شد با گفتن مادر قبول باشد دستم را گرفت و بوسید.
,این مادر دلی پر از مهر داشت اهل حرف زدن نبود عکس فرزند شهیدش را برداشت و در ساکی که در دست داشت گذاشت این عکس برای همه مردمی که جمعه ها به مصلی می ایند آشناست عکس همیشگی که این مادر از فرزند خود دارد شهیدی که یک تفنگ در دست دارد و به اقتدار ایستاده است این عکس است که مارد شهید فضل الله خوید همیشه در دست دارد.
,مادر شهید خوید که از دوری فرزند قدش خمیده است چادر و سجاده اش را با چند تسبیح بزرگ که در سجاده داشت تا زد و در کیف گذاشت انها را برداشت و با قدم های اهسته از مصلی بیرون رفت او همچنان چشم انتظار فرزتدش است فرزتدی که بعد از گذشت ۳۸ سال هنوز بازنگشته است و تنها قبری خالی مرهم دردهای این مادر است.
,,
مادر شهید خوید می گوید: فضل‌الله فرزند دومم در هفتم اسفند سال ۱۳۴۰ در یک خانواده مذهبی در روستای سادات مشهدی شهرستان کهگیلویه چشم به جهان گشود و در سن ۱۷ سالگی با یکی از بستگان خود ازدواج کرد که حاصل این ازدواج یک فرزند پسر بود.
,وی ادامه داد: شهید از زمان رفتن به جبهه تا قبل از شهادت پنج بار به خانه آمد و به ما سرمی‌زد و آخرین باری که آمد قبل از رفتنش گفت که به ما سر می‌زند اما رفت و بعد از ۳۰ سال هنوز چشم انتظار بازگشتش هستم.
,گزارش و عکس: زهرا داوودی
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه