گفت‌‌وگوی صمیمی با حجت‌‌الاسلام میرتاج‌‌الدینی؛

• یک‌شنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۶ ۱۴:۵۸
• کد خبر : 1219953

• اخبار
• سایر رسانه ها

معاون پارلمانی رئیس جمهور وقت از دوران جوانی‌‌ و فعالیت‌‌های انقلابی‌‌اش می‌‌گوید و نحوه ورود خود به عالم سیاست را توضیح می‌‌دهد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از آناج، در حاشیه‌‌ی هشتمین اجلاسیه منطقه‌‌ای علمای بلاد در تبریز گفت‌‌وگویی کوتاه با حجت‌‌الاسلام سید محمدرضا میرتاج‌‌الدینی داشتیم که در آن به نقش فعلی معاون رئیس‌‌جمهور وقت در سیاست و فعالیت‌‌های کنونی او پرداخت شد، متن این گفت‌‌وگو را در ادامه می‌‌خوانید:

آناج: آیا از سیاست فاصله گرفته‌‌اید یا اینکه همچنان به فعالیت‌‌هایتان ادامه می‌‌دهید؟

حضور در مسایل سیاسی یکی از برنامه‌‌های اصلی‌‌ام می‌‌باشد و سوابق 30 ساله‌‌ام چه در دهه‌‌ی اول انقلاب و چه حضور در مجلس و دولت، باعث شده تا تجربیات ارزشمندی کسب نمایم و اکنون نیز نمی‌‌خواهم به راحتی آن‌‌ها را کنار بگذارم. به همین علت کماکان در سیاست حضور دارم و در مباحث ملی و استانی نیز موضع‌‌گیری‌‌هایم را دیده‌‌اید.

خط مشی مشخصی هم دارم و از همان اول در خط انقلاب، رهبری و جریان موسوم به اصولگرایی بوده‌‌ام، در جبهه مردمی نیروهای انقلاب نیز مسئولیت نمایندگان ادوار و مدیران گذشته بر عهده‌‌ام است؛ با جامعه روحانیت نیز همواره ارتباط دارم و رابطه‌‌ی خود را با مردم حفظ کرده‌‌ام چراکه این را به عنوان یک دین می‌‌بینم و معتقدم همواره باید به خلق‌‌الله خدمت کنیم.

یک روحانی وقتی به انقلاب خدمت کرده است که در کنار مردم باشد و همدرد با آنان، مشکلات‌‌شان را درک و در حد توان در راستای حل دغدغه‌‌هایشان قدم بردارد. در زمان نمایندگی‌‌ام کنار مردم بودم و هنگامی هم به دولت رفتم بازهم در کنار مردم ماندم؛ الان هم که دیگر نماینده نیستم بازهم ارتباطم را با مردم حفظ کرده‌‌ام و دفترم دایر است و هنگام سفر به تبریز ملاقات‌‌های مردمی‌‌ام به قوت خود باقیست. شهروندان می‌‌آیند و مشکلات‌‌شان را می‌‌گویند و در حد توان از ارتباطاتی که دارم در جهت حل معضلات زندگی‌‌شان استفاده می‌‌کنم.

آناج: وقتی جوانی 20 ساله بودید فکر می‌‌کردید یک روز معاون رئیس‌‌جمهور شوید و در صف اول مقامات کشوری قرار گیرید؟

بنده از 14 سالگی وارد عرصه مطالعه و مسایل فرهنگی شدم، آن زمان هنوز انقلاب نشده بود و در مجالس مذهبی و قرآنی شرکت می‌‌کردم؛ در سال 56 وقتی وارد دبیرستان شدم تصمیم گرفتم بروم حوزه و جزو شاگردان ممتاز بودم؛ وقتی انقلاب شروع شد 17 سال داشتم و همراه با مردم در تظاهرات و راهپیمایی‌‌ها شرکت می‌‌کردم. آن زمان دو مسجد شعبان و مقبره محل تجمع انقلابی‌‌ها بودند که با محوریت شهید آیت‌‌الله قاضی طباطبایی پیش می‌‌رفتند و بنده نیز در این مجالس و جلسات آیت‌‌الله شهید مدنی حضور می‌‌یافتم. بعد از انقلاب نیز ضمن ادامه درس‌‌های حوزوی در کنار رزمندگان بودم.

این‌‌ها گواهی بر فعالیت‌‌های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی‌‌ام می‌‌باشد، حتی به یاد دارم در اوایل طلبگی‌‌ام که توأم با آغاز انقلاب شده بود در مسجد جامع تبریز جلساتی برگزار می‌‌شد و بنده در همان راستا ویژگی‌‌های جمهوری اسلامی را در قالب روزنامه دیواری به نمایش می‌‌گذاشتم. هدف از طلبگی‌‌ام حضور در کنار مردم و تبلیغ دین بود اما هیچ‌‌گاه فکر نمی‌‌کردم یک روز معاون رئیس‌‌جمهور شوم و برای خودم پست‌‌های مدیریتی متصور نبودم.

آناج: روحانی بودن را بیشتر می‌‌پسندید یا حضور در سیاست را؟

در مسلک روحانیت و حضور در کنار مردم برای آدمی مطلوب‌‌تر است، مسئولیت‌‌های سیاسی اعم از نمایندگی و مدیریت دولتی جزو اعتبارات است که یک روز می‌‌آید و می‌‌رود؛ آنچه برایمان می‌‌ماند رضایت مردم و کنار آنان ماندن است. تعارف ندارم، تمام موفقیت‌‌هایم را مدیون مردم هستم و اگر آنان نباشند سایر مسئولیت‌‌ها وبال گردن است و در قیامت نیز نمی‌‌توان از زیر آن در رفت.

آناج: فکر می‌‌کنید انتقادها از دولت احمدی‌‌نژاد بیشتر بود یا دولت روحانی؟

اولاً هرکس روی کار باشد از او انتقاد می‌‌شود، پس تمام دولت‌‌ها در معرض نقد قرار دارند اما بر این عقیده‌‌ام فردی که روی کار است باید سعه‌‌ی صدر از خود نشان دهد و از انتقاد ناراحت نشود و منطقی جواب دهد. انتقادکننده هم باید منصف باشد و همه‌‌چیز را سیاه نشان ندهد؛ در زمان ما انتقاد بود، زیاد هم بود و اکنون هم هست.

ثانیاً در زمان دولت احمدی‌‌نژاد انتقاد مجلس از دولت بیشتر از انتقاد مجلس‌‌های نهم و دهم از دولت‌‌ آقای روحانی بود. مجلس چون مطالبه‌‌گر است و دولت اجراکننده لذا راحت می‌‌تواند انتقاد کند اما خود مجلس هم در برابر عملکرد 4 ساله‌‌اش مسئول است و باید بگوید کدام طرح‌‌ها را به اجرا درآورده است تا گرهی از مشکلات معیشتی و اشتغال و اقتصاد و سایر مسایل باز شود، نمی‌‌شود که مجلس را در نطق پیش از دستور خلاصه کرد.

آناج: در بین شخصیت‌‌های سیاسی اعم از اصلاح‌‌طلب و اصولگرا با کدام‌‌یک از آنان ارتباط دارید؟

با اکثریت نیروهای انقلابی و اصولگرا در ارتباطم اما اصل برایم مواضع رهبری است و اظهارات افراد را با معیارهای رهبری تطبیق می‌‌دهم، اگر نزدیک بود به آنان نزدیک می‌‌شوم و اگر دور بود از آنان فاصله می‌‌گیرم. در جناح رقیب نیز با پزشکیان و برخی دیگر از چهره‌‌های اصلاح‌‌طلب رفاقت دارم و در کل خط و خطوط را مانع همکاری و دوستی نمی‌‌بینم.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #