شهیدان صالح و عثمان خانی؛

تداوم راه خونین فرزند، توسط پدری مجاهد

کاک صالح بعد از شهادت جگرگوشه اش باید با توان بیشتری در جبهه های حق علیه باطل حاضر می شد تا تداوم بخش راه خونین فرزندش باشد؛ به همین خاطر با جدیت بیشتری به فعالیت هایش ادامه داد تا اینکه سرانجام قبل از فرا رسیدن چهلم فرزند شهیدش، در درگیری با گروهک‌های ضد انقلاب به شهادت رسید.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پیشمرگ روح الله، پیشمرگ مسلمان کرد شهید صالح خانی فرزند محمد سعید در اولین روز از شهریور ماه سال 1313 در روستای درگاه سلیمان از توابع شهرستان سقز دیده به جهان گشود.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, پیشمرگ روح الله,

محرومیت مناطق روستایی کردستان باعث شد که صالح هیچ گاه نتواند وارد مدرسه شود. صالح در سال های جوانی ازدواج کرد و صاحب دو فرزند پسر و یک فرزند دختر شد.

کاک صالح به سرور و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) عشق می‌ورزید و با فرا رسیدن ماه محرم حال و هوای خاص پیدا می‌کرد و در مراسم عزاداری امام حسین(ع) شرکت می‌کرد.

شهید خانی با ارادت و علاقه ای که به امام حسین (ع) داشت، به شهادت در راه خدا می‌اندیشید و با همین امید کفنی برای خود تدارک دیده بود و برای شهادت لحظه شماری می‌کرد.

کاک صالح با وجود چهل و نه سال سن همچون سایر رزمندگان سپاه اسلام که غالباً در عنفوان جوانی قرار داشتند، با شور و نشاط خاصی در عملیات‌ها حضور پیدا می‌کرد و از هیچ تلاش و کوششی در راه پاک سازی کردستان دریغ نمی کرد.

فرزند بزرگ کاک صالح ـ شهید عثمان خانی ـ نیز در کنار پیشمرگان مسلمان کرد لباس رزم به تن داشت و در راه دفاع از انقلاب اسلامی با گروهک های ضد انقلاب مقابله می کرد.

هفتم فروردین ماه سال 1362 بود که شهید عثمان خانی در حالیکه 17 سال بیشتر نداشت، در درگیری با گروهک های ضدانقلاب در روستای خورخوره سقز به شهادت رسید و پدر مجاهدش را تنها گذاشت.

کاک صالح بعد از شهادت جگرگوشه اش باید با توان بیشتری در جبهه های حق علیه باطل حاضر می شد تا تداوم بخش راه خونین فرزندش باشد؛ به همین خاطر با جدیت بیشتری به فعالیت هایش ادامه داد تا اینکه سرانجام قبل از فرا رسیدن چهلمین روز شهادت فرزند شهیدش، در درگیری با گروهک‌های ضد انقلاب در روستای خورخوره ـ دهم اردیبهشت ماه سال 1362 ـ سربلند و خونین بال به شهادت رسید و در جوار فرزندش آرام گرفت.

انتهای پیام/

]