برگی از تاریخ؛
کشتار مردم ایران توسط رژیم پهلوی در بیمارستان جندی‌شاپور اهواز
حمله به بیمارستان‌ها و ضرب و شتم بیماران توسط رژیم پهلوی مسبوق به سابقه بود. چنانکه در تاریخ به ثبت رسیده است آنها به بیمارستان مشهد نیز حمله کرده و حتی بخش کودکان را نیز زیر چکمه‌های خود گرفته بودند. در آذرماه 57 عمال رژیم پهلوی بیمارستان جندی‌شاپور اهواز را مورد تعرض قرار دادند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از رهیاب، حمله به بیمارستان‌ها و ضرب و شتم بیماران توسط رژیم پهلوی مسبوق به سابقه بود. چنانکه در تاریخ به ثبت رسیده است آنها به بیمارستان مشهد نیز حمله کرده و حتی بخش کودکان را نیز زیر چکمه‌های خود گرفته بودند. در آذرماه 57 عمال رژیم پهلوی بیمارستان جندی‌شاپور اهواز را مورد تعرض قرار دادند.
در کتاب" انقلاب اسلامی در اهواز" که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است درباره حمله عمال رژیم پهلوی به بیمارستان جندی شاپور اهواز آمده است: اعتصاب گسترده‌ی پزشکان و استادان دانشگاه جندی‌شاپور در بیمارستان اصلی شهرکه یکی از مراکز اصلی درمانی و پایگاه رسیدگی به مجروحین بود، این بیمارستان را به یکی از کانون‌های مهم مقاومت انقلابیون در مقابل رژیم پهلوی تبدیل کرد.
,
,
دکتر تدین استاد دانشگاه جندی‌شاپور در این باره می‌گوید:
«در حدود آذرماه، در بیمارستان جندی‌شاپور که بیمارستان شماره‌ی 1 محسوب می‌شد، اعتصاب بود؛ اعتصاب هم شبانه‌روزی بود، مأموران امنیتی و انتظامی رژیم با برنامه‌ی قبلی تصمیم داشتند که آن جا را به رگبار ببندند. در نتیجه در یکی از شب‌ها؛ حمله را با گاز اشک‌آور شروع کردند و با مسلسل و تانک و سایر ادوات سرکوب تظاهرات و اعتصاب، هجوم را آغاز کردند. وضع، بسیار خطرناک بود. هر چند که بعضی از عواملی که عرض کردم قبلاً به ما اطلاع داده بودند که تصمیم به حمله به اعتصابیون گرفته شده است؛ اما ما نتوانستیم یا نخواستیم بپذیریم. در نتیجه محل اعتصاب و تحصن که بیمارستان بود را ترک نکردیم. پس از شدت یافتن تیراندازی‌ها و به رگبار بستن‌ها، تعدادی ناچار متواری شدند، تعدادی هم از محوطه‌ی بیمارستان به داخل آن رفته، در بیمارستان پناه گرفتند. در این جریان برخی شهید شدند، برخی مجروح و خسارت‌های زیادی به در و دیوار بیمارستان وارد شد، مأمورین حتی با شکستن شیشه‌ها وارد بخش‌های مختلف بیمارستان شدند و بیمارانی را که در بخش‌ها بستری بودند، اذیت و آزار کردند. وضع بسیار بد و خطرناکی بود».
,
حمله به بیمارستان و بیماران بستری در آن بازتاب وسیعی در بین مردم، علما، روحانیون و بازاریان داشت و منجر به واکنش‌های تندی علیه رژیم پهلوی شد به عنوان مثال می‌توان به واکنش جامعه روحانیت اهواز اشاره کرد.
آیت‌الله شفیعی در این‌باره می‌گوید:
«حادثه‌ی بزرگی که در جریان انقلاب اتفاق افتاد، حادثه‌ی بیمارستان جندی‌شاپور بود. در بیمارستان جندی‌شاپور اساتید دانشگاه به عنوان اعتراض جمع شده بودند و بعد از مدتی مورد اعتراض رژیم واقع شدند. پس از حمله به آنها که با رگبار مسلسل، گاز اشک‌آور و سایر وسائل [سرکوب] صورت گرفت، به طرز وحشیانه‌ای با آنها رفتار شد. ما در جلسه‌ی جامعه‌ی روحانیت، همان شب تصمیم گرفتیم که برویم و از اساتید در بیمارستان دیدن کنیم. یک آقای روحانی داشتیم که خبرهای جلسه را به رژیم اطلاع داد که قرار است همچون کاری صورت بگیرد.
,
,
عوامل رژیم برق شهر را قطع کرده بودند. در راه حرکت به بیمارستان می‌دیدیم که عمال رژیم حتی درخت‌ها را قطع کرده بودند. از طرفی روحانی مذکور که گفته شد، در راه هم سعی می‌کرد، آقایان علما را قانع کند که مصلحت نیست، خطرناک است که ما به دیدن اساتید برویم. در مقابل، بنده مصر بودم و اصرار می‌کردم که باید رفت و هیچ‌گونه اتفاقی نمی‌افتد. اگر چنین نشود ما تکلیف خود را انجام نداده‌ایم. به هر صورت، ایشان علما را به موضع شک و تردید انداخته بود. بالاخره موفق نشد و ما دسته جمعی از نزدیکی مدرسه‌ی انصاری یعنی از منزل آقای انصاری که جلسه آن جا تشکیل شده بود تا بیمارستان جندی‌شاپور پیاده رفتیم و از اساتید و پزشکان دلجویی کردیم که بازتاب بسیار خوبی داشت».
انتهای پیام/
,
]
ارسال دیدگاه