ضعف هایی که سازمان مدیریت بحران دارد

نکته مهم در زلزله کرمانشاه این بود که، چه مدیریت بحران در زلزله با کارگروه تخصصی زلزله باشد و چه با کل سازمان مدیریت بحران، این مدیریت با نواقص بسیاری همراه بود که در زلزله اخیر به خوبی جلوه های آن در عرصه های مختلف هویدا بود و دولت باید برای مدیریت این سازمان چاره ای بیاندیشد.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صاحب نیوز؛ زلزله هفته گذشته سرپل دهاب، ازگله و مناطق روستایی بین این دو شهر، ایران را در بهت و حیرت فرو برد. شبکه های اجتماعی از همان دقایق اولیه زلزله فعال شدند و اخبار و شایعات به سرعت درسطح این شبکه ها رد و بدل می شد.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صاحب نیوز,

در این میان خبرگزاری ها و رسانه های رسمی سعی کردند با مصاحبه با مسئولان رسمی کمی جو حاکم بر فضای مجازی را کنترل کنند، تا افکار عمومی در این فضا دچار تشویش و از هم گسیختگی در اثر تعدد اخبار و البته آمار ضد و نقیض در این رابطه نشود.

صبح فردای زلزله زده، سپاه، بسیج و ارتش مانند همیشه زودتر از دیگر ارگان های کشور خود را به منطقه رساندند و به دنبال آن ها نیز نیروهای امدادی در منطقه حاضر شدند.

با اعلام آمار رسمی زلزله و پخش فیلم ها و تصاویر مناطق زلزله زده، به ویژه در شهر سرپرذهاب در رسانه ملی و شبکه های مجازی، مردم نیز دسته دسته به میدان آمدند و عده ای همانند برخی حوادث گذشته خود را با هرچیزی که توانستند به منطقه رساندند و عده ای نیز با کمک های نقدی و غیرنقدی به مناطق زلزله زده سهم خود را به عوان یک ایرانی در یاری رساندن به هم وطنان در مناطق زلزله زده ادا کردند.

هرچند برخی خطوط خبری مرموز از همان ابتدای زلزله سعی در به انحراف کشیدن مبحث اصلی یعنی یاری به لزله زدگان از طریق مطرح کردن مباحثی همچون مسکن مهر داشتند و از این طریق به نوعی به تسویه حساب سیاسی با مخالفان خود پرداختند اما جامعه بی تفاوت به این جریان سازی های کاذب به سمت یاری به هموطنان خود پیش رفت و در این مسیر دقیقه به دقیقه بر شمار افراد حاضر در منطقه زلزله زده و کمک های مردمی افزوده می شد.

مردم کشورمان در این حادثه به خوبی ایثار و از خودگذشتگی را از خود نشان دادند و فضای مجازی نیز با تمام استفاده های نادرستی که برخی جریان ها از آن کردند، توانست با ایجاد یک بسیج همگانی به خوبی در کنار صداوسیما ایفای نقش کند.

حجم کمک های مردمی و حضورمردم در یاری به هم وطنان خود به قدری بالا بود که پلیس راه برای جلوگیری از ترافیک سنگین و قفل شدن مسیرهای منتهی به سرپل ذهاب، مجبور به اعمال محدودیت ها برای خودروهای شخصی غیربومی شد و از طرفی صداوسیما و رسانه ها از زبان مسئولان هلال احمر و بسیج سعی در هدفمند کردن کمک ها کردند و کمک های مازاد را نیز برای ادامه زندگی در محل های اسکان موقت، دپو کردند تا ظرف دوماه آینده زلزله زدگان با مشکل مواجه نشوند.

اما با وجود این حجم از کمک ها و البته حضور فعال نیروهای امدادی، نظامی و مردمی، فرایند توزیع اقلام ضروری به ویژه در روزهای اول با مشکلات عدیده ای بود و حجم این عدم مدیریت ها موجب سواستفاده برخی کانال ها و حتی خبرسازی های بی پایه و اساسی شد که به دلیل این ضعف ها، در سطح جامعه نیز گسترش پیدا کرد.

اما دلیل این سختی مردم برخی از نقاط زلزله زده باوجود تلاش های نیروهای بسیج، سپاه، ارتش، هلال احمر وگروه های مردمی چیست؟

بنابرآنچه نیروهای حاضر بارها در گفت و گو با رسانه ها اعلام کرده اند، عدم مدیریت صحیح موجب این مشکلات در برخی از مناطق زلزله زده شده است.

براساس قانون و بنابرآن چه مجلس شورای اسلامی در سال 87 به دولت ابلاغ کرده بود؛ وظیفه مدیریت بحران های مختلف در سطح جامعه، مدیریت، پیش، حین و پس از بحران ها بر عهده سازمان مدیریت بحران است.

این سازمان در سال ۱۳۸۶ با بهره‌گیری از تجربیات فاجعه زلزله بم و استفاده از تجربیات و دانش سایر کشورهای حادثه‌خیز جهان، لایحه تشکیل سازمان مدیریت بحران کشور از جانب وزارت کشور وقت تقدیم دولت شد و بلافاصله به تصویب رسید و جهت کسب تأییدیه از جانب قوه مقننه ایران، به مجلس فرستاده شد. در زمستان همان سال نیز مجلس شورای اسلامی با تصویب آن، آن را به قانون تبدیل کرد و به این ترتیب اولین قانون جامع درخصوص مدیریت بحران‌ها در ایران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ شکل گرفت. در اواخر خرداد سال ۱۳۸۷ این قانون به وزارت کشور دولت نهم ابلاغ شد تا شروع فعالیت سازمان مدیریت بحران کشور کلید بخورد.

براساس آن چه مجلس به دولت ابلاغ کرده است و بنابرآنچه بین سازمان ها و ارگان های مختلف نظام به تصویب رسیده است، مدیریت تمامی بحران های کشور در شرایط فعلی با سازمان مدیریت بحران است.

این سازمان بنابرآن چه در اساسنامه آن ذکر شده است دارای 14 کارگروه است که مدیریت هریک از کارگروه ها بر عهده سازمان یا ارگان مرتبط با فعالیت ها و اهداف این کارگروه است.

کارگروه مخاطرات زلزله، لغزش لایه‌های زمین، ابنیه، ساختمان و شهرسازی در این سازمان مسئولیت مستقیم رسیدگی به حادثه زلزله را در کشور دارد و به عبارت دیگر مدیریت بحران زلزله در کشور، مقاوم سازی های پیش از زلزله و نیز مدیریت رسیدگی به مشکلات پس از زلزله بر عهده این کارگروه است که بالطبع در اجرای این تعهدات از سازمان ها و ارگان های دولتی و غیر دولتی و دیگر کارگروه ها استفاده می کند.

اگرچه سایت رسمی سازمان مدیریت بحران، صفحات مرتبط با کارگروه ها را تکمیل نکرده است و عدم اختصاص بودجه های لازم اجرای برخی از سیاست های این سازمان را با مشکل مواجه کرده است، اما بنا برآنچه در قانون آمده است مسئولیت این کارگروه با وزارت راه و شهرسازی بوده و رئیس آن شخص وزیر است تا به مشکلات در این زمینه رسیدگی کند.

اما برخلاف حضور مقامات متعدد دولتی برای قرارگیری در جریان جزئیات امدادرسانی ها و یا بازدیدهای تشریفاتی و حضور چشم گیر مردم در عرصه کمک رسانی، هیچ خبر رسمی یا غیر رسمی مبنی بر حضور عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در مناطق زلزله زه و یا اظهارنظر در مورد زلزله اخیر در خروجی رسانه ها قرار نگرفت و حتی برخی از کاربران فضای مجازی در یک کمپین طنز سیاسی خواستار جست و جوی او شدند.

شاید برخی از طرفداران دولت به این نکته اشاره کنند که جزئیات سازمان مدیریت بحران به دلیل نوظهور بودن، هنوز به مرحله اجرا نرسیده یا در مواردی با شکست مواجه بوده و لذا نمی توان شخص وزیر راه و شهرسازی را مسئول مستقیم مدیریت این زلزله دانست و مسئولیت ها برعهده کل سازمان مدیریت بحران، مدیر این سازمان و شخص وزیر کشور است.

اما این انتقاد طرفداران دولت نیز با این پاسخ مواجه می شود که حضور سازمان مدیریت بحران از مسئولیت های بخش شهرسازی وزارتخانه عریض و طویل راه و شهرسازی نمی کاهد و وزیر راه هرچند به صورت نمادین باید مانند برخی از مسئولان دولتی در این مناطق حضور پیدا می کرد تا مردم حضور وزیر را در کنار خود ببینند و نکته دیگر این که چه مدیریت بحران پس از زلزله با کارگروه تخصصی زلزله باشد و چه با کل سازمان مدیریت بحران و یا شخص وزیر کشور، این مدیریت با نواقص بسیاری همراه بود که در زلزله اخیر به خوبی جلوه های آن در عرصه های مختلف هویدا بود و تیم مدیریتی دولت باید برای بحران های بعدی این سازمان و مدیریت آن را تقویت کند وگرنه افکار عمومی دیگر به توان مدیریتی آن ها اعتماد نخواهند کرد و یا سراغ دیگر ارگان ها برای مدیریت بحران های احتمالی خود می روند و یا خود به صورت خودجوش دست به کار می شوند.

انتهای پیام/

]