اخبار داغ

نویسنده معلول بجنوردی:

حقوق معلولین در جامعه رعایت نمی شود / ناتوانی جسمی مانع رسیدن به اهدافم نیست

حقوق معلولین در جامعه رعایت نمی شود / ناتوانی جسمی مانع رسیدن به اهدافم نیست
نویسنده معلول بجنوردی گفت: ناتوانی معلولین به خواست خود آنها نبوده و این یک مشکل خدادای است و به نظر بنده حقوق ما، به عنوان عضوی از جامعه، رعایت نمی شود.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از پایگاه خبری بجنا؛سلامتی بزرگترین نعمت پروردگار متعال به انسان می باشد که عده ای هر چند از این  ارمغان الهی برخوردار نیستند، اما با عزم و اراده راسخ ثابت کردند که معلولیت، محدودیت نیست.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, بجنا, بجنا,

پریا کمالی، شاعر و نویسنده بجنوردی، یکی از بانوان بجنوردی که بدون توجه به محدودیت های جسمی خود، دست از تلاش و پیشرفت بر نمی دارد.

در ادامه مصاحبه خبرنگار بجنا با ابن شاعر بجنوردی را می خوانیم:

معرفی کوتاهی از خودتان داشته باشید؟
پریا کمالی، 19 ساله و ساکن شهر بجنورد هستم و با معلولیت نسبتا متوسط خود، مدتی است به نوشتن کتاب شعر می پردازم.

 

مهم ترین فعالیت و افتخارات در دوران زندگیتان چه بوده است؟

نزدیک به دو سال است که وارد عرصه نویسندگی شدم و سال گذشته اولین کتاب شعرم چاپ شده است؛ همچنین دارای مقام سوم شهرستان در رشته شطرنج هستم و بیش از 5 سال است که در زمینه نجوم و ستاره شناسی نیز فعالیت دارم.


چطور وارد عرصه نویسندگی شدید؟
به علت علاقه و استعدادشاعری و نویسندگی که از کودکیبا من همراه بوده است،ابتدا با دلنوشته شروع کردم و پس از مدتیتوانستم اشعار خود را در قالب یک کتاب چاپ کنم.

اغلب در چه زمینه ای شعر می گویید؟

بنده در غالب شعر سپید و معمولا در باره عشق می سرایم.


چه کسانی از شما حمایت کردند؟
مهم ترین حامیان من ابتدا پدر و مادرم هستند که همواره لطفشان شامل حال من بوده است؛ پس از آن آقایان مفاخری، مهرنیا و محمدیان و همچنین خانم قزلغانی که بسیار در حق من لطف داشته اند و از هیچ کمکی فروگزار نکرده اند.


چه مشکلاتی در زندگی اجتماعی خود احساس می کنید؟
خیلی اوقات مشکل هر انسانی می تواند گریبان گیر او شود و مانع از رسیدن او به خواسته هایش باشد؛ تا جایی که توانستم با مشکل خودم کنار آمدم و مشکلی از حضور در اجتماع ندارم.


آیا حقوق معلولین در شهر ما رعایت می شود؟

ناتوانی معلولین به خواست خود آنها نبوده و این یک مشکل خدادای است و به نظر بنده حقوق ما، به عنوان عضوی از جامعه، رعایت نمی شود.

 

چه سخنی با خوانندگان این مطلب دارید؟

مردم و مسئولین بدانند که درد ناتوانی جسمی به اندازه کافی رنج آور است؛ پس با رفتار و نگاه خود، آنان را بیش از این دچار رنجش خاطر نکنندمراعات حال معلولین را داشته باشند.

در پایان از شما خواهش می کنم یکی از آثار خود را برایمان بخوانید.

 نسل من پوچ شده است

جوانانش بی روح شده است

نه عشقی رنگی دارد، نه تنهایی

نه درس خواندن کیفی دارد، نه تجدیدی

نسل من که می داند کاری نیست

مردک پولدار شیعه، حاصل یک عمر بیکاری ست

یکی دکتری داشت، تاکسیرانه از بی حوصلگی

لیسانس هم نداشت، دکتر شد به سادگی

هیچ تفاوتی نمی بینم بین امروز و فردای من یا بین من و یک پیرزن

هر دو نشسته روی تخت

یکی بافتنی به دست، دیگری گوشی به دست مشغول است خیلی سخت

 

انتهای پیام/ براتی

,

پریا کمالی، شاعر و نویسنده بجنوردی، یکی از بانوان بجنوردی که بدون توجه به محدودیت های جسمی خود، دست از تلاش و پیشرفت بر نمی دارد.

در ادامه مصاحبه خبرنگار بجنا با ابن شاعر بجنوردی را می خوانیم:

معرفی کوتاهی از خودتان داشته باشید؟
پریا کمالی، 19 ساله و ساکن شهر بجنورد هستم و با معلولیت نسبتا متوسط خود، مدتی است به نوشتن کتاب شعر می پردازم.

 

مهم ترین فعالیت و افتخارات در دوران زندگیتان چه بوده است؟

نزدیک به دو سال است که وارد عرصه نویسندگی شدم و سال گذشته اولین کتاب شعرم چاپ شده است؛ همچنین دارای مقام سوم شهرستان در رشته شطرنج هستم و بیش از 5 سال است که در زمینه نجوم و ستاره شناسی نیز فعالیت دارم.


چطور وارد عرصه نویسندگی شدید؟
به علت علاقه و استعدادشاعری و نویسندگی که از کودکیبا من همراه بوده است،ابتدا با دلنوشته شروع کردم و پس از مدتیتوانستم اشعار خود را در قالب یک کتاب چاپ کنم.

اغلب در چه زمینه ای شعر می گویید؟

بنده در غالب شعر سپید و معمولا در باره عشق می سرایم.


چه کسانی از شما حمایت کردند؟
مهم ترین حامیان من ابتدا پدر و مادرم هستند که همواره لطفشان شامل حال من بوده است؛ پس از آن آقایان مفاخری، مهرنیا و محمدیان و همچنین خانم قزلغانی که بسیار در حق من لطف داشته اند و از هیچ کمکی فروگزار نکرده اند.


چه مشکلاتی در زندگی اجتماعی خود احساس می کنید؟
خیلی اوقات مشکل هر انسانی می تواند گریبان گیر او شود و مانع از رسیدن او به خواسته هایش باشد؛ تا جایی که توانستم با مشکل خودم کنار آمدم و مشکلی از حضور در اجتماع ندارم.


آیا حقوق معلولین در شهر ما رعایت می شود؟

ناتوانی معلولین به خواست خود آنها نبوده و این یک مشکل خدادای است و به نظر بنده حقوق ما، به عنوان عضوی از جامعه، رعایت نمی شود.

 

چه سخنی با خوانندگان این مطلب دارید؟

مردم و مسئولین بدانند که درد ناتوانی جسمی به اندازه کافی رنج آور است؛ پس با رفتار و نگاه خود، آنان را بیش از این دچار رنجش خاطر نکنندمراعات حال معلولین را داشته باشند.

در پایان از شما خواهش می کنم یکی از آثار خود را برایمان بخوانید.

 نسل من پوچ شده است

جوانانش بی روح شده است

نه عشقی رنگی دارد، نه تنهایی

نه درس خواندن کیفی دارد، نه تجدیدی

نسل من که می داند کاری نیست

مردک پولدار شیعه، حاصل یک عمر بیکاری ست

یکی دکتری داشت، تاکسیرانه از بی حوصلگی

لیسانس هم نداشت، دکتر شد به سادگی

هیچ تفاوتی نمی بینم بین امروز و فردای من یا بین من و یک پیرزن

هر دو نشسته روی تخت

یکی بافتنی به دست، دیگری گوشی به دست مشغول است خیلی سخت

 

انتهای پیام/ براتی

,

پریا کمالی، شاعر و نویسنده بجنوردی، یکی از بانوان بجنوردی که بدون توجه به محدودیت های جسمی خود، دست از تلاش و پیشرفت بر نمی دارد.

,

در ادامه مصاحبه خبرنگار بجنا با ابن شاعر بجنوردی را می خوانیم:

, :,

معرفی کوتاهی از خودتان داشته باشید؟
پریا کمالی، 19 ساله و ساکن شهر بجنورد هستم و با معلولیت نسبتا متوسط خود، مدتی است به نوشتن کتاب شعر می پردازم.

, معرفی کوتاهی از خودتان داشته باشید؟,
,

 

,

مهم ترین فعالیت و افتخارات در دوران زندگیتان چه بوده است؟

, مهم ترین فعالیت و افتخارات در دوران زندگیتان چه بوده است؟,

نزدیک به دو سال است که وارد عرصه نویسندگی شدم و سال گذشته اولین کتاب شعرم چاپ شده است؛ همچنین دارای مقام سوم شهرستان در رشته شطرنج هستم و بیش از 5 سال است که در زمینه نجوم و ستاره شناسی نیز فعالیت دارم.

,


چطور وارد عرصه نویسندگی شدید؟
به علت علاقه و استعدادشاعری و نویسندگی که از کودکیبا من همراه بوده است،ابتدا با دلنوشته شروع کردم و پس از مدتیتوانستم اشعار خود را در قالب یک کتاب چاپ کنم.

,
, چطور وارد عرصه نویسندگی شدید؟,
,

, ,

اغلب در چه زمینه ای شعر می گویید؟

, اغلب در چه زمینه ای شعر می گویید؟,

بنده در غالب شعر سپید و معمولا در باره عشق می سرایم.

,


چه کسانی از شما حمایت کردند؟
مهم ترین حامیان من ابتدا پدر و مادرم هستند که همواره لطفشان شامل حال من بوده است؛ پس از آن آقایان مفاخری، مهرنیا و محمدیان و همچنین خانم قزلغانی که بسیار در حق من لطف داشته اند و از هیچ کمکی فروگزار نکرده اند.

,
, چه کسانی از شما حمایت کردند؟,
,


چه مشکلاتی در زندگی اجتماعی خود احساس می کنید؟
خیلی اوقات مشکل هر انسانی می تواند گریبان گیر او شود و مانع از رسیدن او به خواسته هایش باشد؛ تا جایی که توانستم با مشکل خودم کنار آمدم و مشکلی از حضور در اجتماع ندارم.

,
, چه مشکلاتی در زندگی اجتماعی خود احساس می کنید؟,
,


آیا حقوق معلولین در شهر ما رعایت می شود؟

,
, آیا حقوق معلولین در شهر ما رعایت می شود؟,

ناتوانی معلولین به خواست خود آنها نبوده و این یک مشکل خدادای است و به نظر بنده حقوق ما، به عنوان عضوی از جامعه، رعایت نمی شود.

,

 

,

چه سخنی با خوانندگان این مطلب دارید؟

, چه سخنی با خوانندگان این مطلب دارید؟,

مردم و مسئولین بدانند که درد ناتوانی جسمی به اندازه کافی رنج آور است؛ پس با رفتار و نگاه خود، آنان را بیش از این دچار رنجش خاطر نکنندمراعات حال معلولین را داشته باشند.

,

, ,

در پایان از شما خواهش می کنم یکی از آثار خود را برایمان بخوانید.

, در پایان از شما خواهش می کنم یکی از آثار خود را برایمان بخوانید.,

 نسل من پوچ شده است

,

جوانانش بی روح شده است

,

نه عشقی رنگی دارد، نه تنهایی

,

نه درس خواندن کیفی دارد، نه تجدیدی

,

نسل من که می داند کاری نیست

,

مردک پولدار شیعه، حاصل یک عمر بیکاری ست

,

یکی دکتری داشت، تاکسیرانه از بی حوصلگی

,

لیسانس هم نداشت، دکتر شد به سادگی

,

هیچ تفاوتی نمی بینم بین امروز و فردای من یا بین من و یک پیرزن

,

هر دو نشسته روی تخت

,

یکی بافتنی به دست، دیگری گوشی به دست مشغول است خیلی سخت

,

 

,

انتهای پیام/ براتی

,

 

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه