حاشیه‌ای بر نشست سراسری حزب اعتدال و توسعه؛

• جمعه ۲۴ آذر ۱۳۹۶ ۱۰:۰۵
• کد خبر : 1257783

• اخبار
• سایر رسانه ها

برنامه حزب اعتدال و توسعه که به صورت هماهنگ در سراسر کشور برگزار شد دارای حواشی قابل توجهی بود که نکات جالبی را می‌توان از آن برداشت کرد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از صبح توس؛ عصر روز گذشته همایش سراسری جوان، نقش آفرینی و مسئولیت پذیری توسط حزب اعتدال و توسعه در کشور برگزار شد، این همایش که در تالار رازی دانشکده علوم پزشکی مشهد هم زمان با بقیه مراکز استان‌های کشور برپا شد دارای نکات و حاشیه‌های قابل تأملی بود که با اندکی مداقه بر آن‌ها می‌توان به نتایج جالب و البته عجیب دست یافت.

انتخاب یک شوخ‌طبع یا شوخ طبعی در انتخاب

در هر برنامه‌ای که توسط سیاسیون برگزار می‌شود جزء اولین ارکان برگزاری همایش انتخاب مجری متناسب با فضای برنامه است، یعنی مجری با لحنی نسبتا رسمی برای قرارگیری هرچه بهتر حضار در فضای جلسه کمک می‌کند اما با کمال تعجب در این برنامه از رضا رفیع، مجری طنزپرداز دعوت به همکاری شد هرچند در دید اول تقریبا همه با دیدن وی متعجب شدند ولی به نظر این انتخاب از روی فکر بوده است چراکه غیر از وی و شوخی‌های گاه و بی‌گاه، حاضران بهانه دیگری برای حضور در جلسه نداشتند.

اگر مجری همانند تمامی همایش‌های سیاسی سطح کشور با مجری‌گری حماسی برنامه را هدایت می‌کرد، مطمئنا همین تعداد نفراتی که فقط به مدت دو ساعت حاضر به نشستن شدند، هرگز به این مقدار زمان هم حاضر به حضور در جلسه نمی‌شدند.

تبلیغات یا دان پاشیدن برای آوردن مخاطب به برنامه

عموما ابزار تبلیغات برای شناساندن و رساندن محتوای موجود در هر کالا، خدمت و یا هر کار دیگری است اما متأسفانه در این برنامه یک بی‌تعهدی بزرگ رخ داد، بر این اساس که در پوستر تبلیغاتی این برنامه متن زیر آورده شده بود:

سازمان جوانان و دانشجویان حزب اعتدال و توسعه خراسان رضوی برگزار می‌کند: همایش سراسری جوان، نقش آفرینی و مسئولیت پذیری با سخنرانی سخنرانان، دکتر محمد باقر نوبخت، دبیرکل حزب اعتدال و توسعه کشور، دکتر محمود واعظی معاون حزب و سایر سخنرانان ریز و درشت که در ادامه این پوستر آمده بود.

با کمال تعجب وقتی ساعت از ۱۳:۳۰ گذشت که برنامه به صورت رسمی قرار بر آغاز داشت، برنامه شروع نشد و رضا رفیع با ۴۰ دقیقه تأخیر پشت تریبون رفت و گفت: من برخلاف سایر مجری‌ها که لابه‌لای حرف سخنرانان برای تلطیف فضا، پشت تریبون می‌آیند، در این برنامه سخنرانان باید لابه‌لای صحبت‌های من به ایراد سخن بپردازند که در ادامه این صحبت، حاضرین با تعجب خندیدند چراکه مگر می‌شود، نوبخت و واعظی لابه‌لای صحبت‌های رضا رفیع سخنرانی کنند!

متأسفانه پس از گذشت قریب به یک ساعت از شروع برنامه که همه منتظر نوبخت و واعظی بودند، با برنامه ویدئوکنفرانس این افراد روبه‌رو شدند که به محض رخداد چنین واقعه‌ای عده‌ای سالن را ترک کردند.

هرچند ویدئو کنفرانس یک کار پسندیده برای کاهش چشمگیر هزینه‌ها است ولی ای کاش این مهم در پوستر تبلیغاتی ذکر می‌شد، زیرا بسیاری از حضار به دلیل حضور نوبخت به سالن آمدند.

از پشیمانی سلبریتی‌ها تا صندلی‌های خالی

طی هفته‌های گذشته تعدادی از بازیگران و افراد مشهور صحنه هنر و ورزش، برائت خود را از آرا انتخاباتی ریاست جمهوری اعلام کردند، البته به نظر در حال حاضر اعلام برائت مد شده است که این افراد به دنبال آن آمده‌اند.

این اعلام برائت‌ها در هفته‌های اخیر به قدری ادامه داشته که حتی جهانگیری نیز به جماعت این افراد مُدیست پیوسته و خود در قالب منتقد عملکرد دولت به میدان آمده است، هرچند بوی کاندیداتوری به مشام می‌رسد ولی می‌گذریم.

در پی اعلام برائت‌های ریز و درشت نامداران و گمنامان، مردم نیز با توجه به شرایط نامطلوب سیاسی و اقتصادی کشور از تعامل با کشورهای همسایه تا مسئله ناکارآمدی برجام و یارانه‌ها، به عنوان منتقد دولت به میدان آمده‌اند.

در برنامه حزب اعتدال، موضوع کاهش بدنه اجتماعی دولت به شدت رخنمون داشت به نحوی که به جرأت می‌توان گفت نصف سالن خالی از جمعیت بود چراکه طبقه سوم سالن صددرصد خالی بود در طبقه دوم هم فقط سه ردیف نشسته بودند و طبقه همکف نیز صندلی خالی به صورت پراکنده دیده می‌شد که این حجم جمعیت دال بر ادعای فوق است.

دانش‌آموزان؛ سیاهی لشگر یا آینده سازان فردا

یکی از آزاردهنده‌ترین اتفاقاتی که در این اجتماع حزبی و سیاسی توجه را به خود جلب می‌کرد، حضور دانش‌آموزان یکی از مدارس راهنمایی مشهد به همراه معاون پرورشی مدرسه، در این همایش بود.

در طبقه بالای سالن جمعیتی تقریبا یک دست قابل مشاهده بود و با حضور در بین آن‌ها مشخص شد که این جمعیت نوجوانِ هم سن و سال، دانش‌آموز هستند و به همراه معاون پرورشی مدرسه به آن‌جا آمدند.

از همه مهم‌تر و زجرآورتر زمانی بود که دانش‌آموزان عزیز از طبقه بالا به پایین آورده شدند و یکی از مسئولان سالن در پاسخ به دانش‌آموزان که گفتند کجا بنشینیم، گفت: بین جمعیت بنشینید تا صندلی‌های خالی پر شود!

مسئله اصلی که ذهن را به خود مشغول می‌سازد این است که چرا از آینده سازان فردای ایران باید در جهت پر کردن صندلی‌های خالی سالن استفاده کرد، آیا حضور دانش‌آموزان به صورت هماهنگ‌شده از سوی مدارس در برنامه‌های حزبی و سیاسی مغایر با قانون و نظر بزرگان نیست؟

آیا صرفا با حضور بدون برنامه مدون برای دانش‌آموزان، آن‌ها به بلوغ سیاسی می‌رسند؟ آیا الزامی دارد که شأن دانش‌آموز را به قدری پایین آوریم که حسین فهمیده بودن را از یاد ببرد و صرفا خود را به عنوان یک مخاطب حداقلی در یک مراسم بپندارد؟

با برگزاری پر سروصدای همایش‌ها و نمایش‌های سیاسی و حزبی گره‌ای از کار مردم باز نمی‌شود و باید گروه‌های سیاسی فکر نو در اندازند تا در سایه آن علاوه بر مقاصد سیاسی، مردم به عنوان صاحبان اصلی حکومت، متنعم از این افکار و افعال شوند.

اینجا «انتهای پیام» نیست، بلکه آغاز دغدغه‌ای بزرگ برای تربیت نسل‌های آینده است...

حسن ضیایی

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #