نجات معتاد، نجات جامعه نه یک فرد
نجات یک معتاد بمعنای بستن یک روزنه از ورود فرزندانمان به چنگال اعتیاد ودر حقیقت با کمک به او یک جامعه را نجات داده ایم.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از هیجار ،اعتیاد بلای خانه مان سوزی ست که بی شک کسی را که گرفتار خود می سازد گذشته از آسیبهای جسمی، روحی ، روانی و فیزیکی که به شخص مبتلا می رساند باعث گوشه گیری ، انزوا ، طرد شدن و هزار و یک برچسب ناروا خوردن شده و جامعه شخص معتاد را به چشم یک سربار نگاه می کند
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, هیجار,شخص معتاد سوای اینکه سلامت روح و جسم خود را ازدست می دهد به مرور اعتبار، آبرو و شخصیت اجتماعی خودرا نیز به پای افیون و طبعات ناگوار و ناهنجار مصرف آن می ریزد و شاید این ناخواسته ترین پیامدی است که اعتیاد برای فرد به دنبال دارد.
,ازاین رو اولین پیام و اولین کمکی که جامعه می تواند به این اشخاص کند پذیرفتن این واقعیت است که معتاد یک بیمار است و گذشته از بحث مجرمانه بون این ناهنجاری و بسته به نوع و مقدار پیشروی بیماری ، نیاز به کمک ، درمان و نگاه دلسوزانه و انسان دوستانه دارد .
,در سالهای اخیر مراکز ترک اعتیاد و بازپروری و نیز سمن ها و njo های خودگردان نقش به سزایی در کمک به بهبودی و بازگرداندن بیماران مبتلا مخصوصا جوانان به دامان اجتماع داشته اند
,در این بین مراکز و سمن های فعال در الیگودرز با بهره گیری از تجربه ، دانش و استفاده از حضور انسانهای بزرگی که ناخواسته گرفتار این بلای خانه مان سوز گشته اند ، توانسته در احیا و بهبود معتادین ، مخصوصا در دوران پس از ترک و بازگرداندن بیماران به شغل ، رسته و جایگاهی که شخص معتاد قبل از مبتلا شدن داشته ، کمکهای شایان توجهی کرده تا جایی که باعث حیرت و تشویق جامعه ، ارگانهای زیربط و مسولین استانی و شهرستانی شده و دکتر جهانیان فرماندار در جلسه شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر از نقش ویژه این سمن ها تقدیر کردند.
,ازاین رو شایسته است همه شهروندان فهیم به عنوان حلقه های به هم تنیده زنجیره ی بزرگ اجتماع با تغییر نوع نگاه و احساس همدردی و همذات پنداری با خانواده ها و نزدیکان این بیماران ،در کمک به بهبود و بازگشت نجات یافتگان از این درد مهلک، از هیچ کمکی دریغ نکنیم و گذشته از بحث انسانی و ثواب این کمکها ، در پاکسازی ، ترمیم و بهسازی جامعه و مهیا کردن فضایی سالم برای رشد فرزندانمان به این بهبود یافتگان نگاه مهربانانه تری داشته باشیم .
,شاید اولین گام در پذیرفتن اینگونه افراد باورپذیری،اعتماد داشتن و میدان دادن به ایشان برای اثبات پاکی و خلاقیتها و پتانسیل های موجود در درونشان باشد ؛
,بهترین کمک از سوی اطرافیان دادن اعتماد به نفس و خودباوری به شخص رها شده از چنگال اعتیاد است و این که ببیند نگاه جامعه نسبت به او تغییر یافته و همه آماده اند تا در صورت تمایل شخص برای ورود دوباره به اجتماع ایشان را پذیرفته و به عنوان یک انسان عادی از همه موهبتها و موقعیتهای برابر موجود برخوردار می باشد .
,همین نگاه، بهترین مشوق و محکمترین تضمین برای بازگشت اعتماد به نفس و روح تازه و امید برای ساختن زندگی جدید در فرد بهبود یافته می شود
,به امید روزی که نگاهی فراگیر و مسولانه از سوی همه شهروندان ، مخصوصا مسئولین و مدیران ، کارآفرینان و صاحبان مشاغل و همه کسانی که می توانند گامی هرچند کوچک در کمک به این بیماران و بازگشتشان به دامان پرمهر خانواده و عزیزانشان داشته باشند و باور اینکه معتاد تا ابد معتاد نیست و دستهای ما به حکم انسانیت می بایست ستونی برای برخاستن و زندگی دوباره شان گردد درک این نکته که بازگشت یک معتاد به جامعه یعنی بستن یک روزنه از ورود فرزندان مابه چنگال اعتیاد است.
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه