کشاورزی، آب، روستا و جای خالی صدها مشکل در بودجه ۹۷

• چهارشنبه ۲۰ دی ۱۳۹۶ ۱۵:۲۲
• کد خبر : 1277018

• اخبار
• سایر رسانه ها

لایحه بودجه 97 به مجلس ارائه شده است و نقد ها به گوشه گوشه آن از قیمت بنزین تا عوارض خروج از کشور و از حقوق کارمندان تا بودجه موسسات متعدد عمومی با حرارت هرچه تمام تر در فضای مجازی و نشریات کشور زبانه می کشد؛ ولی کسی ندای این مردمان تکیه زده بر بزقوش را پژواک نمی کند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صدای سراب, اگر از جاده تبریز – سراب در نقطه ای که به پل آجی چای مشهور است ۱۲ کیلومتر به سمت جنوب حرکت کنید، پس از گذر از روستاهای بافتان و ابرغان - که رنج فقر در حال فرونشاندن دیوارهای کاهگلی آنهاست - به دره ای می رسید که روستای آناقیز با قریب ۱۰۰ خانوار در میانه آن جای گرفته است.

در ابتدای ورود به اراضی روستا پره های دست ساز چرخ بادی که بر روی چاهی دستی نصب شده است جلب توجه می کند. ک

شاورزی با مهار نیروی باد بهره برداری از چاه آبش را ادامه می دهد . وارد روستا می شویم جوانان در زمین جلوی مخابرات بساط والیبال را گسترده اند؛ بساطی که در هوای عصرگاه یک روز پاییزی در دامنه بزقوش چیزی نیست جز نشانی از امید و نشاط جوانی.

بافت روستا ترکیبی از سازه های کاهگلی قدیمی و بناهای نو ساز طرح مسکن روستایی است. به پای سخن اهالی می نشینیم و از چرایی عدم نوسازی واحدهای قدیمی می پرسیم. مشکل سند مالکیت اصلی ترین مشکل روستائیان است. روستائیانی که قادر به پرداخت اقساط ارباب در دوران اصلاحات ارضی نشده اند با شکایت وراث ارباب از اخذ سند مالکیت باز مانده اند و قادر به استفاده از تسهیلات دولتی برای نو سازی نیستند.

مشکل دیگر آنها نبود اینترنت است, جوانان که در بین آنها دانشجویانی نیز جلب توجه می کنند اظهار می کنند اینترنت را فقط با خطوط ایرانسل و آن هم با رفتن به پشت بامها می توانند دریافت کنند!

باغداری و زراعت به شکل سنتی آن در جریان است,اهالی تعداد دامهایشان را حدود ۲۰۰۰ گوسفند و کمتر از ۱۰۰ گاو عنوان می کنند .

تنها مالک یکی از چاهها توانسته است از لوله های رایگانی که جهاد کشاورزی برای بهسازی خطوط انتقال آب واگذار کرده است استفاده کند و مالکان ۴ حلقه دیگر نیز در نوبت تخصیص اعتبار هستند.

وستا فاقد هرگونه گاوداری و مرغداری و در کل هر نوع واحد صنعتی است. سراغ آقای مردی را می گیرم که چند سال پیش در این روستا به تولید ماشین آلات و ابزار کشاورزی و دامپروری می پرداخت او نیز کارگاه تولیدی کوچکش را به روستای بهرمان منتقل کرده است، کشاورزان از خشکسالی و کمبود آب که حیاتی ترین مشکل آنهاست شاکی و نگرانند .

در لحظاتی که خورشید در حال فرود بر پشت بزقوش است و چوپانان رمه ها را بر روی مراتع پوشیده از برف به سوی روستای غرقه (قارقا) می رانند، گردنه قارقا را به قصد روستای قوشچی طی می کنیم.

در سه راهی قارقا در کنار تابلویی که مزین به تصویر دو شهید والا مقام است صحبت با چوپانی را مغتنم می شماریم. از مشکلات روستای شان می پرسیم و او که در حال راندن رمه اش به سوی روستا است یک کلمه می گوید "آب"، آب کشاورزی اصلی ترین مشکل این روستا است. عدم آنتن دهی موبایل هم از مشکلات زیر ساختی این روستا است.

لایحه بودجه ۹۷ به مجلس ارائه شده است و نقد ها به گوشه گوشه آن از قیمت بنزین تا عوارض خروج از کشور و از حقوق کارمندان تا بودجه موسسات متعدد عمومی با حرارت هرچه تمام تر در فضای مجازی و نشریات کشور زبانه می کشد؛ ولی کسی ندای این مردمان تکیه زده بر بزقوش را پژواک نمی کند. شاید آن جوانان والیبالیست آناقیز هم اگر دسترسی به اینترنت داشتند، بودجه اختصاصی به بخش کشاورزی، جبران خسارت خشکسالی و بهینه سازی آبیاری را مطالعه می کردند و مطالباتشان را رسا تر فریاد می زدند.

یا حداقل "راههای اخذ سند برای اراضی واگذار شده در اصلاحات ارضی" را سرچ می کردند.

آری کوه نشینان هنوز فراموش شده ترین مردمانند حتی در عصر انقلاب ارتباطات.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #