حاج هوشنگ بر قلب ها فرماندهی می کرد

شهید حاج هوشنگ ورمقانی قبل و بعد از عهده دار شدن فرماندهی یگان ویژه عملیاتی کردستان هیچ تفاوتی نکرد و داشتن همین منش اسلامی باعث شد حاج هوشنگ بر قلب ها فرماندهی کند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از پیشمرگ روح الله، سردار شهید حاج هوشنگ ورمقانی از جمله نوابغ نظامی روزگار بود که شهرت و محبوبیت نزد رزمندگان سپاه اسلام بیش از آنکه مرهون نبوغ نظامی اش باشد، ناشی از اخلاق اسلامی و قرآنی اش بود. شهید ورمقانی علی رغم اینکه فرماندهی یگان ویژه عملیاتی کردستان را عهده دار بود، اما همواره خودش را هم سطح نیروهای تحت امرش می دید و هیچ امتیاز خاصی برای خودش قایل نبود. حاج هوشنگ قبل و بعد از عهده دار شدن فرماندهی یگان ویژه عملیاتی کردستان هیچ فرقی نکرد و داشتن همین منش اسلامی باعث شد حاج هوشنگ بر قلب ها فرماندهی کند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, پیشمرگ روح الله,

یکی از همرزمان شهید ورمقانی نقل می کند:

مدتی می شد که شهید ورمقانی فرمانده یگان ویژه عملیاتی کردستان را عهده دار شده بود و از طرف قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) یک دستگاه خودرو سواری به ایشان داده بودند تا کارها و امورات شخصی اش را با این ماشین انجام دهد.

از بچه های شنیده بودم که حاج هوشنگ از روزی که ماشین را تحویل گرفته، ماشین را گوشه پارکینگ تیپ 32 بیت المقدس پارک کرده و سراغ ماشین نرفته است. مدام پیش خودم می گفتم؛ مگر ممکن است از طرف قرار گاه عملیاتی شمال غرب کشور، ماشینی در اختیار کسی قرار بگیرد و او نگاهی به ماشین نیدازد!

حاج هوشنگ در شهر سنندج مشغول خدمت بود و پدر و مادر و اهل و عیالش در شهر قروه ساکن بودند. حاجی چند روز متوالی در سنندج می ماند و به مناطق مختلف اعزام می شد و زمانی که می خواست به مرخصی برود، ماشینی نداشت و به همین خاطر قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) ماشینی در اختیار ایشان قرار داده بود تا حاجی راحت تر به کارهای شخصی اش برسد.

یک روز بعد از اتمام ساعت اداری به اتفاق نیروهای ترددی شهرستان قروه سوار اتوبوسی که به عنوان سرویس نیروهای ترددی مورد استفاده قرار می گرفت، به طرف شهرستان قروه حرکت می کردیم. به نزدیکی پلیس راه سنندج ـ قروه رسیدیم که یک آن متوجه شدیم حاج هوشنک به اتفاق جانباز سرافراز سپاه اسلام برادر رحیم گُماری کنار جاده ایستاده اند تا با ماشین هایی که در این مسیر تردد می کردند به قروه بروند.

ماشین توقف کرد تا حاج هوشنگ و برادر رحیم سوار شوند. وقتی شهید ورمقانی و برادر گُماری سوار شدند، بچه ها به نشانه احترام از جایشان بلند شدند و صندلی اشان را به حاج هوشنگ و برادر گُماری تعارف کردند. حاجی هم در حالیکه دستش را روی سینه اش گذاشته بود و با بچه ها احوال پرسی می کرد به طرف قسمت انتهای اتوبوس که خالی از مسافر بود حرکت می کرد.

به اصرار بچه ها، شهید ورمقانی و برادر گُماری روی صندلی های جلو اتوبوس نشستند. بعد هم شهید ورمقانی شروع کرد به تشکر کردن از بچه هایی که صندلیشان را به ایشان داده بودند ـ شهید ورمقانی علی رغم اینکه مسئولیت یگان ویژه عملیاتی کردستان را بر عهده داشتند، اما آن قدر مخلص و بی ادعا بودند که خیلی راحت به سمت عقب ماشین حرکت می کرد تا کسی مجبور نشود جایش را به ایشان تعارف کند. البته به اصرار دوستان ایشان روی همان صندلی های جلو نشستندـ .

یکی از بچه ها به شهید ورمقانی گفت: حاجی! مگر از طرف قرار گاه حمزه سیدالشهدا(ع) یک دستگاه ماشین سواری به شما نداده اند تا کارهای شخصی اتان را انجام دهید؟ پس چرا استفاده نمی کنید؟

شهید ورمقانی با همان حجب و حیای همیشگی اش پاسخ داد: «مگر به شما که همرزم بنده هستید، ماشین سواری داده اند تا کارهای شخصی اتان را انجام دهید؟

ـ ما که مسئولیتی نداریم به ماشین بدهند.

ـ خدا پدر و مادرت را بیامرزد. هر وقت به همه نیروها از این ماشین ها دادند من هم از آن استفاده می کنم. البته به خاطر احترام مافوق نمی توانم ماشین را پس بفرستم، اما می توانم که از بیت المال استفاده شخصی نکنم.

شهید ورمقانی علی رغم اینکه آن روز میهمان داشتند ـ برادر گُماری ـ اما حاضر به استفاده شخصی از بیت المال نبودند. همین اخلاق باعث شده بود که ایشان از محبوبیت خاصی بین نیروهای سپاه برخوردار باشند.

انتهای پیام/

]