عذرخواهی محمدرضا زائری از حجت الاسلام صدیقی
وقتی دارم کتاب می خوانم ولی از خودم می پرسم آیا باید عذرخواهی کنم؟ وقتی بر سر سفره می نشینم، حتى وقتی نماز می خوانم از خود می پرسم![
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ محمدرضا زائری در کانال تلگرامی اش نوشت: چیزی در باره خطبه های نماز جمعه این هفته تهران نوشته ام و حالا دچار تردید شده ام که آیا باید عذرخواهی کنم؟ آیا شتابزده حکم کرده ام؟ آیا انصاف را فرونهاده ام؟
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,
وقتی دارم کتاب می خوانم ولی از خودم می پرسم آیا باید عذرخواهی کنم؟ وقتی بر سر سفره می نشینم، حتى وقتی نماز می خوانم از خود می پرسم!
,
من از امامان جمعه به طور کلی آزرده ام، اما این چه ربطی به آقای صدیقی دارد؟ من از برخی موضعگیری های آقای صدیقی دلخورم، خوب این چه ربطی به این خطبه خاص دارد؟ من از بخش های دیگر همین خطبه گله مند هستم، باشد اما این چه ارتباطی با مضمون کلی نقد من دارد؟
,
وقتی برای چندمین بار می خوانم و می شنوم و می اندیشم می بینم وزن توصیف ایشان از آشوب طلبان و اغتشاش گران چنان نبود که من نشان داده ام و هرچند معتقدم باز هم استفاده از این عبارت در شرایط کنونی حساسیت برانگیز بوده و خوشایند نیست اما پس از تماشای فایل ویدئویی سخنان جناب آقای صدیقی احساس می کنم سیاق گفتار طبیعی است و برداشت من ناروا و نوشته من بی انصافی و از این بابت باید به صراحت از ایشان عذرخواهی کنم.
,
گرچه برای جبران قضاوت یکسویه خود بخش های دیگر سخنان ایشان را منتشر کردم اما بسیاری از دوستان مؤمن و انقلابی ام این را کافی ندانسته و از من خواسته اند به صراحت عذرخواهی کنم. راستش حتى اگر حق با من بود باز هم جانب همراهی این دوستان را فرونمی گذاشتم و در مقام انتخاب بی تردید میان جبهه ایمان و انقلاب و حفظ شأن نفس خود نظر این دوستان را برمی گزیدم.
,
امروز دوستان منتقد من از موضع دینداری و شور انقلابی بر من می تازند و من -گرچه از برخی رفتارها و گفتارها و بعضا توهین هایشان آزرده ام- یک تار موی ایشان را به همه عالم نمی دهم.
,
به صراحت این عذرخواهی را تکرار می کنم تا خدای من نیز بداند که در برابر بندگان صالح او از موری کمترم و برای همراهی و همدلی با باورهای انقلابی شان از برداشتهای شخصی ام می گذرم.
,
اگر انتقادی دارم که همچنان خواهم داشت، اگر تند و تیز می نویسم، که همچنان خواهم نوشت، اگر اعتراض می کنم، که همچنان خواهم کرد... همه از موضع حرص بر این ارزشها و برای صیانت از این انقلاب است.
,
آزردگی و آشفتگی من از ظلم ها و دروغ ها و نامردمی ها و فسادها و ویژه خواری هایی است که به نام دین و به اسم انقلاب روی می دهد و هر روز هزار هزار از جوانان مان را از اسلام و نظام انقلابی مان بیزار می کند.
,
برافروختن من از بی دین شدن جماعتی است که دیر یا زود پدران و مادران همین جامعه اند و اینک با رفتار ما نه بی تفاوت و بی دین، که ضد دین و انقلاب هستند و قرار است نسل آینده را پرورش دهند.
,
برآشفتن من نه از دین گریزی این نسل بلکه از دین ستیزی شان است، آن هم وقتی که امامان جمعه امروز تهران هیچکدام نخواهند بود تا نتایج رویکرد امروز خود را در رفتار و کردار آنان ببینند.
,
من از عملکرد مسؤولان در برابر مردم شکایت دارم، از کارنامه قوه قضاییه شرمسارم، از ادبیات حاکمیت در برابر مردم معترض دلگیرم، از خبر مرگ مشکوک چندجوان در بازداشتگاهها و بی اعتنایی همین جبهه انقلاب و ایمان به چنین خبری حیرت زده ام، از رویدادهای ماهها و سالهای آینده که نتیجه طبیعی غفلت های امروز ماست وحشت دارم، اما همه اینها لحن آن یادداشت مرا توجیه نمی کند.
,
این است که فکر می کنم باید از آقای صدیقی عذرخواهی کنم و می دانم ایشان با سینه ای گشاده و رویی گشوده چون گذشته این اعتذار را خواهند پذیرفت.
]
ارسال دیدگاه