دوران سالمندی مانند دوران کودکی یا جوانی یکی از مراحل زندگی است با این تفاوت که دوران کودکی و جوانی سرشار از انرژی و تلاش، اما دوران سالمندی همراه با تحلیل قوا و کاهش میزان فعالیتهای فیزیکی است و چین و چروک چهره و پینه دستان مهربانشان نتیجه گرمی و سردی روزگار و سالها تجربه است.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آفتاب دل، دوران سالمندی مانند دوران کودکی یا جوانی یکی از مراحل زندگی است با این تفاوت که دوران کودکی و جوانی سرشار از انرژی و تلاش، اما دوران سالمندی همراه با تحلیل قوا و کاهش میزان فعالیتهای فیزیکی است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, آفتاب دل,
سالمندانی که بسیاری از آنان با مشکلات روحی و جسمی فراوانی مانند فقر و تنگنای معیشتی، دسترسی نامناسب به فضاهای شهری، معضلات عاطفی، اختلال حرکتی، پوکی استخوان، درد مفاصل و بیماری آلزایمر روبه رو هستند.
روزگار می گذرد و آنچه که از این ایام و خاطرات جوانی به یادگار می ماند خاطرات خوب و بدی است که در ذهن هرکس نقش بسته است ، اگر خداوند به عنوان آفریدگار و پروردگار می بایست پرستش شود، پدر و مادر نیز به عنوان واسطه فیض وجود و نعمت های خداوندی بر انسان، باید مورد احترام و احسان قرار گیرند. از این رو خداوند امور چندی را که می تواند نسبت به خدا و پدر و مادر به جا آورده شود در کنار هم می آورد.
در جامعه ما مساله سالمندان کمی پیچیده است. جامعه مادی گرا شده است و ارزشگذاری آدمها با پول شده است. شاید اگر سالمندی پول نداشته باشد مورد توجه نباشد در چنین جامعهای منزلت چنین سالمندی کم میشود.
بیتوجهی به مسائل بهداشتی و کیفیت زندگی، پایین بودن بیمه تکمیلی سالمندان، بالا بودن هزینههای نگهداری و درمانی برای خانوادهها و نبود مراکز نگهداری موقت سالمندان از مشکلات این حوزه محسوب میشود.
البته چقدر خوب است که گاهی سالمندان را در برخی کارهای جامعه مشارکت دهیم تا آنها دچار یاس نشوند. مثلا وقتی قرار است درباره آسیبهای اجتماعی اظهار نظر شود و کارشناسان جامعه شناس وارد میشوند چقدر خوب در مورد مسایل سالمندان هم از کارشناسان سالمند بهره بگیریم چون آنها بهتر میتوانند ایده بدهند.
با گسترش تکنولوژی و حرکت دنیا به سمت زندگیهای فردی و انزواطلبی جایگاه اجتماعی سالمندان در معرض خطر قرار گرفته و خانواده و اجتماع در برآوردن نیازهای عاطفی و روانی سالمندان نقش مهمی ایفا میکنند.
سالمندی و پیر شدن و با روزگار ضعف هم آغوش گردیدن، یک جریان طبیعی و عمومی در نظام آفرینش است. انسان نیز خواه ناخواه زندگی را از دوران کودکی و ناتوانی آغاز کرده، مرحله جوانی و قدرتمندی را پشت سر می گذارد و به تدریج با سختی های روزگار پیری و سالمندی دست به گریبان می شود.
جایگاه فعلی سالمندان در اجتماع مطلوب نیست و با توجه به رشد جمعیت سالمندی این که سالمندان جایگاه خود را در اجتماع و به ویژه خانواده از دست بدهند، دور از ذهن نیست.
درآمد و مستمری بازنشستگی کفاف زندگی آنان را نمیدهد و این امر به یک معضل جدی برای سالمندان تبدیل شده است.
حالا صدها سالمند در منطقه ما سکونت دارند و این یعنی یک تجربه عظیم که اگر به درستی از آن استفاده شود، فرصتی بینظیر برای نسل امروز و جامعه است. خیلیها معتقدند اگر از تجربه بزرگترها استفاده نکنیم؛ مجبوریم بسیاری از تجربههای تلخ و شکستها را خودمان تجربه کنیم.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه