بوکه بارانه یکی از رسوم کهن باران خواهی در میان کُردها به شمار می رود چندی پیش عده ای از دانش آموزان روستای لج مهاباد این رسم قدیمی را دوباره زنده کردند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مکریان؛ «بووکه باران» یکی از رسمهای بارانخواهی در میان کُردها خصوٌا در مناطق کردنشین ایران به شمار می رود که در ایام خشکسالی یا سالهایی که میزان بارندگی آن کم است برگزار میشود. «بووک» به معنی عروس و عروسک است. دختران نوجوان کُرد ساکن در روستاها با استفاده از دو تکه چوب عروسکی ساخته و لباسی از پوشش زنان کُرد که از پارچههای رنگی غالباً قرمز رنگ است بر تن آن میپوشانند و برایش سربندی درست میکنند. سپس آن عروسک را در دست میگیرند و در حالی که شعر میخوانند در کوچهها شهر و روستا هایشان می گردند. هرچند این رسم در شهرها بسیار کم رنگ شده اما طی روزهای گذشته عده ای از دانش آموزان دختر روستای لج در مهاباد این رسم قدیمی را دوباره زنده کردند و با دلهای کوچک و بی آلایششان از خداوند خواستند برای ارتزاق خود و خانواده هایشان باران رحمت خود را بر سر آنها بباراند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مکریان,هنگام عبور «بووکه باران» از کوچهها اهالی بر آن عروسک آب می پاشند به نیت این که باران و گندم در آن سال فراوان باشد. اهالی هدایایی مانند تخم مرغ، پول و یا گردو به دختران میدهند. دختران پس از گذراندن بووک (عروسک) از همه کوچهها آن را به قبرستان و یا زیارتگاه موجود در روستا میبرند، سپس آن را میسوزانند و یا به آب میاندازند و هدایای جمعآوری شده را بین خود تقسیم میکنند. شعرها و ترانه هایی که در هنگام گرداندن بووکه بارانه توسط سازندگان آن خوانده می شود در بین اهالی مناطق مختلف روستای کردنشین ایران متفاوت است.
,دختران روستاهای اطراف سنندج در استان کردستان هنگام چرخاندن عروسک در کوچهها اشعاری را آواز وار و آهنگین و به صورت دسته جمعی می خوانند که به شرح زیر است:
,
هەناران مەناران
یا خوا دا بکا باران
بۆ فەقیران و هەژاران
یا خوا باران ببارێ
بۆ سهر قورینه بەهارێ
بووکه باران ئاوی دهوێ
ئاوی ناو دهغلانی دهوێ
هیلکەی بارۆکانی دهوێ
دەرزی گهوره کچانی دهوێ
در این اشعار به تخم مرغ مرغهایی که تازه به سن تخم گذاشتن رسیدهاند اشاره دارد. این مرغ را در اصطلاح محلی «واڕۆک» یا «باڕۆک» گویند که نماد ثمردهی و برکت است. منظور از سوزن دختران جوان این است که دختران جوان اغلب در فصل پاییز بعد از برداشت محصول می توانند نامزدی یا جشن عروسی برگزار کنند و این سوزن اشاره به دوخت و دوز دختر در خانه شوهر دارد. در شعر دیگری می گویند:
بووکه باران ئاوی دهوێ
ئاوی نێو دەخلانی دهوێ
دەرزی گهوره کچانی دهوێ
هیلکەی باڕۆکانی دهوێ
شانهی قرەچیانی دهوێ
در روستای«بله دستی» از روستاهای قروه نیز دختران عروسکی به نام«وەوی بارانی» درست کرده و در کوچه ها می چرخانند و می خوانند:
هەشلی مەشلی باو و باران داشلی
در روستای «شءخ رهش» از روستاهای کامیاران دختران هنگام گرداندن عروسک باران در کوچه ها می گویند:
هەشلی مەشلی خوا گیان باران بۆمان بوشنی
در روستاهای منطقه مکریان و شهرهای بوکان و مهاباد و سردشت و پیرانشهر در جنوب استان آذربایجان غربی نیز کودکان با شوق ذوق فراوان جملات منظومی را با محتوای باران خواهی و طلب لطف و رحمت از خداوند متعال بر زبان می آورند.
,
هەیاران و مەیاران
یاخوا داکا لە باران
بۆ فەقیر و هەژاران
, , , , ,
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه