چهارشنبه 05 اردیبهشت 1403 | چهارشنبه 24 آوریل 2024 |
اخبار داغ
یادداشت/
دنیای رنگی که با چشمان بسته خاکستری می شود
یادش بخیر زمانی که در دنیای کودکانه مان جز بازی و صداقت، ذهنمان به جای دیگری منحرف نمی شد.هنوز سال اول دبستان را به یاد داریم ، روزهایی که بدون والدین برایمان به سختی سپری می شد و برای رسیدن به خانه و شنیدن زنگ پایان مدرسه لحظه شماری می کردیم.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از زنان کویر، یادش بخیر زمانی که در دنیای کودکانه مان جز بازی و صداقت، ذهنمان به جای دیگری منحرف نمی شد.هنوز سال اول دبستان را به یاد داریم ، روزهایی که بدون والدین برایمان به سختی سپری می شد و برای رسیدن به خانه و شنیدن زنگ پایان مدرسه لحظه شماری می کردیم.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, زنان کویر,
توپ پلاستیکی، تخته چوب هایی که نقش اسب را برایمان بازی می کردند، تیله بازی در زمین های خاکی، فرفره هایی که برای فروش درست می کردیم و .... لحظات شادی بود که با تلویزیون سیاه و سفید بیشتر به زندگی مان رنگ می دادند.
تلویزیون هایی که سه شبکه بیشتر نداشت اما دنیای بزرگی را برایمان رقم زده بودند نه مثل حالا که هزاران جور شبکه وجود دارد آخرش هم با نارضایتی تلویزیون را خاموش می کنیم و به سوی گوشی همراه یا شبکه های ماهواره ای می رویم...
دنیای سیاه و سفید اما رنگی رنگی مان با گذشت زمان تغییر کرد و بر پوشش، گفتار، فرهنگ و رفتارمان اثر گذاشت.
زمانی که حجب و حیا حرف اول را می زد جای خود را به قهقه های دختران در خیابان آن هم با آرایش های غلیظ داد، اندازه ی مانتوها کوتاه تر و شلوارها چسپیده تر شدند، روسری های پشمی و ضخیم، توری و نازک شد تا جایی که صدای جویدن آدامس دختران در گوشها میپیچد.
پسران پوشیدن لباس های محلی(کردی، لری، بلوچی و ...) را دور انداخته و رو به پوشش های غرب آورده اند، گوشواره به گوش می کنند، ابروهایشان حتی نازک تر از زنان شده است و با خالکوبی بر روی دست و تنشان بدوکنان به دنبال غرب می روند.
طلاق خاموش یا عاطفی، طلاق، خیانت، بی بند و باری، بلوغ زودرس در میان کودکان و ده ها آسیب دیگر همه و همه از آنجایی آغاز شد که سبک زندگی ایرانی_اسلامی مان را به فراموشی سپردیم یا به زبانی دیگر تمدن و فرهنگ خود را نادیده گرفتیم و به خیال خودمان غرب بهتر است ،بنابراین دنباله رو آنان شدیم.
فقط به این نگریستیم که غرب در تکنولوژی بالاتر است بنابراین الگوی خوبی می تواند برای خانواده باشد، بی آنکه نگاهی به بنیان خانواده در غرب بیاندازیم و ببینیم که خانواده در این دنیا بی معنی است...
انتهای پیام/
توپ پلاستیکی، تخته چوب هایی که نقش اسب را برایمان بازی می کردند، تیله بازی در زمین های خاکی، فرفره هایی که برای فروش درست می کردیم و .... لحظات شادی بود که با تلویزیون سیاه و سفید بیشتر به زندگی مان رنگ می دادند.
تلویزیون هایی که سه شبکه بیشتر نداشت اما دنیای بزرگی را برایمان رقم زده بودند نه مثل حالا که هزاران جور شبکه وجود دارد آخرش هم با نارضایتی تلویزیون را خاموش می کنیم و به سوی گوشی همراه یا شبکه های ماهواره ای می رویم...
دنیای سیاه و سفید اما رنگی رنگی مان با گذشت زمان تغییر کرد و بر پوشش، گفتار، فرهنگ و رفتارمان اثر گذاشت.
زمانی که حجب و حیا حرف اول را می زد جای خود را به قهقه های دختران در خیابان آن هم با آرایش های غلیظ داد، اندازه ی مانتوها کوتاه تر و شلوارها چسپیده تر شدند، روسری های پشمی و ضخیم، توری و نازک شد تا جایی که صدای جویدن آدامس دختران در گوشها میپیچد.
پسران پوشیدن لباس های محلی(کردی، لری، بلوچی و ...) را دور انداخته و رو به پوشش های غرب آورده اند، گوشواره به گوش می کنند، ابروهایشان حتی نازک تر از زنان شده است و با خالکوبی بر روی دست و تنشان بدوکنان به دنبال غرب می روند.
طلاق خاموش یا عاطفی، طلاق، خیانت، بی بند و باری، بلوغ زودرس در میان کودکان و ده ها آسیب دیگر همه و همه از آنجایی آغاز شد که سبک زندگی ایرانی_اسلامی مان را به فراموشی سپردیم یا به زبانی دیگر تمدن و فرهنگ خود را نادیده گرفتیم و به خیال خودمان غرب بهتر است ،بنابراین دنباله رو آنان شدیم.
فقط به این نگریستیم که غرب در تکنولوژی بالاتر است بنابراین الگوی خوبی می تواند برای خانواده باشد، بی آنکه نگاهی به بنیان خانواده در غرب بیاندازیم و ببینیم که خانواده در این دنیا بی معنی است...
انتهای پیام/
توپ پلاستیکی، تخته چوب هایی که نقش اسب را برایمان بازی می کردند، تیله بازی در زمین های خاکی، فرفره هایی که برای فروش درست می کردیم و .... لحظات شادی بود که با تلویزیون سیاه و سفید بیشتر به زندگی مان رنگ می دادند.
تلویزیون هایی که سه شبکه بیشتر نداشت اما دنیای بزرگی را برایمان رقم زده بودند نه مثل حالا که هزاران جور شبکه وجود دارد آخرش هم با نارضایتی تلویزیون را خاموش می کنیم و به سوی گوشی همراه یا شبکه های ماهواره ای می رویم...
دنیای سیاه و سفید اما رنگی رنگی مان با گذشت زمان تغییر کرد و بر پوشش، گفتار، فرهنگ و رفتارمان اثر گذاشت.
زمانی که حجب و حیا حرف اول را می زد جای خود را به قهقه های دختران در خیابان آن هم با آرایش های غلیظ داد، اندازه ی مانتوها کوتاه تر و شلوارها چسپیده تر شدند، روسری های پشمی و ضخیم، توری و نازک شد تا جایی که صدای جویدن آدامس دختران در گوشها میپیچد.
پسران پوشیدن لباس های محلی(کردی، لری، بلوچی و ...) را دور انداخته و رو به پوشش های غرب آورده اند، گوشواره به گوش می کنند، ابروهایشان حتی نازک تر از زنان شده است و با خالکوبی بر روی دست و تنشان بدوکنان به دنبال غرب می روند.
طلاق خاموش یا عاطفی، طلاق، خیانت، بی بند و باری، بلوغ زودرس در میان کودکان و ده ها آسیب دیگر همه و همه از آنجایی آغاز شد که سبک زندگی ایرانی_اسلامی مان را به فراموشی سپردیم یا به زبانی دیگر تمدن و فرهنگ خود را نادیده گرفتیم و به خیال خودمان غرب بهتر است ،بنابراین دنباله رو آنان شدیم.
فقط به این نگریستیم که غرب در تکنولوژی بالاتر است بنابراین الگوی خوبی می تواند برای خانواده باشد، بی آنکه نگاهی به بنیان خانواده در غرب بیاندازیم و ببینیم که خانواده در این دنیا بی معنی است...
انتهای پیام/
توپ پلاستیکی، تخته چوب هایی که نقش اسب را برایمان بازی می کردند، تیله بازی در زمین های خاکی، فرفره هایی که برای فروش درست می کردیم و .... لحظات شادی بود که با تلویزیون سیاه و سفید بیشتر به زندگی مان رنگ می دادند.
تلویزیون هایی که سه شبکه بیشتر نداشت اما دنیای بزرگی را برایمان رقم زده بودند نه مثل حالا که هزاران جور شبکه وجود دارد آخرش هم با نارضایتی تلویزیون را خاموش می کنیم و به سوی گوشی همراه یا شبکه های ماهواره ای می رویم...
دنیای سیاه و سفید اما رنگی رنگی مان با گذشت زمان تغییر کرد و بر پوشش، گفتار، فرهنگ و رفتارمان اثر گذاشت.
زمانی که حجب و حیا حرف اول را می زد جای خود را به قهقه های دختران در خیابان آن هم با آرایش های غلیظ داد، اندازه ی مانتوها کوتاه تر و شلوارها چسپیده تر شدند، روسری های پشمی و ضخیم، توری و نازک شد تا جایی که صدای جویدن آدامس دختران در گوشها میپیچد.
پسران پوشیدن لباس های محلی(کردی، لری، بلوچی و ...) را دور انداخته و رو به پوشش های غرب آورده اند، گوشواره به گوش می کنند، ابروهایشان حتی نازک تر از زنان شده است و با خالکوبی بر روی دست و تنشان بدوکنان به دنبال غرب می روند.
طلاق خاموش یا عاطفی، طلاق، خیانت، بی بند و باری، بلوغ زودرس در میان کودکان و ده ها آسیب دیگر همه و همه از آنجایی آغاز شد که سبک زندگی ایرانی_اسلامی مان را به فراموشی سپردیم یا به زبانی دیگر تمدن و فرهنگ خود را نادیده گرفتیم و به خیال خودمان غرب بهتر است ،بنابراین دنباله رو آنان شدیم.
فقط به این نگریستیم که غرب در تکنولوژی بالاتر است بنابراین الگوی خوبی می تواند برای خانواده باشد، بی آنکه نگاهی به بنیان خانواده در غرب بیاندازیم و ببینیم که خانواده در این دنیا بی معنی است...
انتهای پیام/
توپ پلاستیکی، تخته چوب هایی که نقش اسب را برایمان بازی می کردند، تیله بازی در زمین های خاکی، فرفره هایی که برای فروش درست می کردیم و .... لحظات شادی بود که با تلویزیون سیاه و سفید بیشتر به زندگی مان رنگ می دادند.
تلویزیون هایی که سه شبکه بیشتر نداشت اما دنیای بزرگی را برایمان رقم زده بودند نه مثل حالا که هزاران جور شبکه وجود دارد آخرش هم با نارضایتی تلویزیون را خاموش می کنیم و به سوی گوشی همراه یا شبکه های ماهواره ای می رویم...
دنیای سیاه و سفید اما رنگی رنگی مان با گذشت زمان تغییر کرد و بر پوشش، گفتار، فرهنگ و رفتارمان اثر گذاشت.
زمانی که حجب و حیا حرف اول را می زد جای خود را به قهقه های دختران در خیابان آن هم با آرایش های غلیظ داد، اندازه ی مانتوها کوتاه تر و شلوارها چسپیده تر شدند، روسری های پشمی و ضخیم، توری و نازک شد تا جایی که صدای جویدن آدامس دختران در گوشها میپیچد.
پسران پوشیدن لباس های محلی(کردی، لری، بلوچی و ...) را دور انداخته و رو به پوشش های غرب آورده اند، گوشواره به گوش می کنند، ابروهایشان حتی نازک تر از زنان شده است و با خالکوبی بر روی دست و تنشان بدوکنان به دنبال غرب می روند.
طلاق خاموش یا عاطفی، طلاق، خیانت، بی بند و باری، بلوغ زودرس در میان کودکان و ده ها آسیب دیگر همه و همه از آنجایی آغاز شد که سبک زندگی ایرانی_اسلامی مان را به فراموشی سپردیم یا به زبانی دیگر تمدن و فرهنگ خود را نادیده گرفتیم و به خیال خودمان غرب بهتر است ،بنابراین دنباله رو آنان شدیم.
فقط به این نگریستیم که غرب در تکنولوژی بالاتر است بنابراین الگوی خوبی می تواند برای خانواده باشد، بی آنکه نگاهی به بنیان خانواده در غرب بیاندازیم و ببینیم که خانواده در این دنیا بی معنی است...
انتهای پیام/
توپ پلاستیکی، تخته چوب هایی که نقش اسب را برایمان بازی می کردند، تیله بازی در زمین های خاکی، فرفره هایی که برای فروش درست می کردیم و .... لحظات شادی بود که با تلویزیون سیاه و سفید بیشتر به زندگی مان رنگ می دادند.
تلویزیون هایی که سه شبکه بیشتر نداشت اما دنیای بزرگی را برایمان رقم زده بودند نه مثل حالا که هزاران جور شبکه وجود دارد آخرش هم با نارضایتی تلویزیون را خاموش می کنیم و به سوی گوشی همراه یا شبکه های ماهواره ای می رویم...
دنیای سیاه و سفید اما رنگی رنگی مان با گذشت زمان تغییر کرد و بر پوشش، گفتار، فرهنگ و رفتارمان اثر گذاشت.
زمانی که حجب و حیا حرف اول را می زد جای خود را به قهقه های دختران در خیابان آن هم با آرایش های غلیظ داد، اندازه ی مانتوها کوتاه تر و شلوارها چسپیده تر شدند، روسری های پشمی و ضخیم، توری و نازک شد تا جایی که صدای جویدن آدامس دختران در گوشها میپیچد.
پسران پوشیدن لباس های محلی(کردی، لری، بلوچی و ...) را دور انداخته و رو به پوشش های غرب آورده اند، گوشواره به گوش می کنند، ابروهایشان حتی نازک تر از زنان شده است و با خالکوبی بر روی دست و تنشان بدوکنان به دنبال غرب می روند.
طلاق خاموش یا عاطفی، طلاق، خیانت، بی بند و باری، بلوغ زودرس در میان کودکان و ده ها آسیب دیگر همه و همه از آنجایی آغاز شد که سبک زندگی ایرانی_اسلامی مان را به فراموشی سپردیم یا به زبانی دیگر تمدن و فرهنگ خود را نادیده گرفتیم و به خیال خودمان غرب بهتر است ،بنابراین دنباله رو آنان شدیم.
فقط به این نگریستیم که غرب در تکنولوژی بالاتر است بنابراین الگوی خوبی می تواند برای خانواده باشد، بی آنکه نگاهی به بنیان خانواده در غرب بیاندازیم و ببینیم که خانواده در این دنیا بی معنی است...
انتهای پیام/
توپ پلاستیکی، تخته چوب هایی که نقش اسب را برایمان بازی می کردند، تیله بازی در زمین های خاکی، فرفره هایی که برای فروش درست می کردیم و .... لحظات شادی بود که با تلویزیون سیاه و سفید بیشتر به زندگی مان رنگ می دادند.
,
تلویزیون هایی که سه شبکه بیشتر نداشت اما دنیای بزرگی را برایمان رقم زده بودند نه مثل حالا که هزاران جور شبکه وجود دارد آخرش هم با نارضایتی تلویزیون را خاموش می کنیم و به سوی گوشی همراه یا شبکه های ماهواره ای می رویم...
,
دنیای سیاه و سفید اما رنگی رنگی مان با گذشت زمان تغییر کرد و بر پوشش، گفتار، فرهنگ و رفتارمان اثر گذاشت.
,
زمانی که حجب و حیا حرف اول را می زد جای خود را به قهقه های دختران در خیابان آن هم با آرایش های غلیظ داد، اندازه ی مانتوها کوتاه تر و شلوارها چسپیده تر شدند، روسری های پشمی و ضخیم، توری و نازک شد تا جایی که صدای جویدن آدامس دختران در گوشها میپیچد.
,
پسران پوشیدن لباس های محلی(کردی، لری، بلوچی و ...) را دور انداخته و رو به پوشش های غرب آورده اند، گوشواره به گوش می کنند، ابروهایشان حتی نازک تر از زنان شده است و با خالکوبی بر روی دست و تنشان بدوکنان به دنبال غرب می روند.
,
طلاق خاموش یا عاطفی، طلاق، خیانت، بی بند و باری، بلوغ زودرس در میان کودکان و ده ها آسیب دیگر همه و همه از آنجایی آغاز شد که سبک زندگی ایرانی_اسلامی مان را به فراموشی سپردیم یا به زبانی دیگر تمدن و فرهنگ خود را نادیده گرفتیم و به خیال خودمان غرب بهتر است ،بنابراین دنباله رو آنان شدیم.
,
فقط به این نگریستیم که غرب در تکنولوژی بالاتر است بنابراین الگوی خوبی می تواند برای خانواده باشد، بی آنکه نگاهی به بنیان خانواده در غرب بیاندازیم و ببینیم که خانواده در این دنیا بی معنی است...
,
انتهای پیام/
, ]
ارسال دیدگاه