اخبار داغ

پرستار دوران دفاع مقدس:

پرستاران با عشق و علاقه از بیماران پرستاری کنند/ دعای بیمار برای پرستار کافی است

پرستاران با عشق و علاقه از بیماران پرستاری کنند/ دعای بیمار برای پرستار کافی است
پرستار دوران دفاع مقدس گفت: پرستار برای بیمار باید با تمام تلاش انجام وظیفه کند فقط به پرستاری به عنوان شغل و منبع درآمد نگاه نکند؛ اگر پرستار فقط جنبه های مالی شغل خود را در نظر بگیرد از خدمتی که به بیمار می‌کند لذتی نخواهد برد. دعای بیمار و خانواده اش برای پرستار تا آخر عمر کافی است.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از خاورستان، پنجم جمادی‌الاول سالروز ولادت حضرت زینب کبری سلام‌الله‌علیها است و این روز بزرگ به نام روز پرستار نام‌گذاری شده است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, خاورستان, خاورستان, خاورستان, ، پنجم جمادی‌الاول سالروز ولادت حضرت زینب کبری سلام‌الله‌علیها است و این روز بزرگ به نام روز پرستار نام‌گذاری شده است.,

 

,

به همین مناسبت به سراغ پرستاری رفته‌ایم که در هشت سال دفاع مقدس در جبهه‌های حق علیه باطل و پشت خط مقدم به امر خطیر و مهم پرستاری از رزمندگان مشغول بوده است.

,

 

,

خدیجه منصوری پرستار و پزشک‌یار دوران دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار خاورستان، اظهار کرد: اصالتا بیرجندی هستم اما در زاهدان بزرگ شده و تحصیل کرده‌ام.

, خبرنگار خاورستان،, خبرنگار,  خاورستان،,  خاورستان،,

 

,

وی افزود: بعد از پایان دوره دبیرستان سال 1361 به دلیل شغل پدرم به همراه خانواده به بیرجند آمدم و در شهر پدری خود به زندگی ادامه دادم.

,

 

,

این پرستار دوران دفاع مقدس بیان کرد: زمانی که من به بیرجند آمدم سال‌های ابتدایی جنگ رژیم بعثی عراق علیه ایران بود و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به فرمان امام خمینی (ره) برای آماده بودن و دفاع  زنان از خودشان کلاس‌های آموزشی نظامی برگزار می‌کرد.

,

 

,

منصوری ادامه داد: در کنار کلاس‌های آموزش نظامی دوره‌های کمک پزشکی و پرستاری نیز برای خواهران جهت امدادرسانی در پشت خط مقدم جبهه برگزار می‌شد و خواهرانی که توانایی و شرایط حضور در این دوره‌های آموزشی را داشتند در آن دوره ها شرکت می‌کردند.

,

 

,

وی عنوان کرد: در سال 61 که دکتر سید احمد رحیمی مسئول ثبت نام و اعزام نیروها به جبهه بود به واسطه آشنایی که با برادرم داشت از برادرم خواست که من برای جذب نیروهای خواهر برای گذراندن دوره های پرستاری و پزشکیاری همکاری داشته باشم و از بین خواهرانی که تمایل برای حضور در این دوره ها را دارند ثبت‌نام کنم.

,

 

,

این پزشک‌یار اظهار کرد: بین خواهران در مساجد و جلسات اطلاع رسانی کرده و چند نفری برای گذراندن این دوره که در دانشگاه فردوسی مشهد برگزار می‌شد ثبت‌نام کردند در نهایت شش نفر از خواهران که شرایط را برای حضور در دورهای پرستاری داشتیم به مشهد رفتیم.

,

 

,

منصوری بیان کرد: دوره به دو صورت عملی و تئوری بود و دوره تئوری در محل دانشگاه فردوسی و دوره های عملی در محل بیمارستان‌های سوانح، امام رضا (ع) و قائم در مشهد طی 9 ماه برگزار شد.

,

 

,

وی اظهار کرد: بعد از اتمام دوره به مناطق عملیاتی جنوب کشور در استان خوزستان شهر شوش اعزام شده و در بیمارستان از پیش ساخته ای مستقر شدیم.

,

 

,

این پرستار دوران دفاع مقدس گفت: در بیمارستان شهر شوش یک پزشک خانم هندی بود و سایر پرستاران و پزشکیاران از بین خواهران انقلابی و مجاهد ایرانی بودند که برای خدمت رسانی به رزمندگان حاضر شده بودند.

,

 

,

منصوری با بیان این‌که پرستار یعنی نگهداری از بیمار، تصریح کرد: خدمت‌رسانی و پرستاری از رزمندگان در طول هشت سال دفاع مقدس به نام‌گذاری روز تولد حضرت زینب (س) به روز پرستار خیلی نزدیک‌تر بود چراکه حضرت زینب (س) در صحرای کربلا از مجروحان جنگ و پسر مریض برادرش پرستاری می‌کرد؛ در آن سال‌ها در بین خاک و خون و آتش، واقعه کربلا برای ما ملموس‌تر بود.

,

 

,

, ,

 

,

وی با بیان این‌که در آن زمان مجروحان زیاد و با وضعیت های واقعا وخیم برای مداوا به بیمارستان می‌آوردند، به یکی از خاطراتش اشاره کرد و گفت: در عملیات فتح‌المبین 2 که عملیات سنگینی بود و تعداد زیادی از رزمنده ها به شهادت رسیدند یکی از رزمندگانی که گمان کنم از مشهد بود زخمی شده بود به گونه ای که بر اثر اصابت گلوله آر پی جی به شکمش، گوشت بدنش سوخته و گلوله جا باز کرده از پشتش خارج شده و حفره بسیار بزرگی در بدنش به وجود آمده بود.

,

 

,

این پرستار دوران دفاع مقدس ادامه داد: لازم بود مجروح در بیمارستان بماند اما وی اصرار داشت که می‌خواهد با همان وضع به خط مقدم جبهه برگردد در صورتی که اگر کوچکترین تکانی می‌خورد نخاعش قطع و فلج می‌شد. وقتی مقاومتش را دیدم و اینکه برای پانسمان کردن زخمش همکاری نمی‌کرد با عصبانیت به او گفتم باید بمانی وگرنه فلج می‌شوی. در نهایت قبول کرد و من با حجم بسیار زیادی پنبه حفره بدنش را پر و پانسمان کردم.

,

 

,

منصوری خاطرنشان کرد: اتفاقا حدودا سه سال قبل در همین بیرجند در خانه یکی از دوستان این رزمنده را دیدم. من که بعد از گذشت سال‌ها او را نمی‌شناختم اما او من را شناخت و خودش را معرفی کرد و گفت "من همان رزمنده ای هستم که با عصانیت به او گفتی در بیمارستان بمان وگرنه فلج می‌شوی". از این که بعد از گذشت سال‌ها آن رزمنده را صحیح و سالم دیدم بسیار خوشحال بودم که توانسته ام حداقل جان یک نفر را نجات دهم.

,

 

,

وی با بیان این‌که پرستار باید به بهترین شکل از بیمار پرستاری کند یاد آور شد: در حین گذراندن دوره تئوری در یکی از بیمارستان های مشهد، مجروحی از عرب زبان‌های جنوب کشور را برای مداوا به بیمارستان آوردند. وی بر اثر جراحت زیاد خونریزی بسیار شدیدی داشت و مدام درخواست آب داشت و چون نمی‌توان به مجروحی که خون‌ریزی دارد آب داد، با یک دستمال تمیز نم‌دار مدام زبان و لبانش را خیس می‌کردم.

,

 

,

این پرستار ادامه داد: این مجروح خوزستانی به لهجه عربی خود مدام مادرش را صدا می‌زد که دلم آتش می‌گرفت. این مجروح منتظر رسیدن مادرش بود که از خوزستان برسد اما بر اثر جراحت بسیار زیاد دوام نیاورد و به شهادت رسید.

,

 

,

منصوری عنوان کرد: این شهید انگشتر نقره ای با نگین عقیق داشت. بعد از اینکه به شهادت رسید انگشترش را از دستش درآوردم و منتظر بودم که به محض رسیدن مادرش یادگاری پسر شهیدش را به او بدهم چون می‌دانستم در راه است و به سمت مشهد می‌آید.

,

 

,

وی بیان کرد: مادر شهید دقیقا صبح روز بعد از شبی که پسرش به شهادت رسید به مشهد رسید و به بیمارستان آمد. سراغ پسرش را می‌گرفت. یکی از پرستاران من را به او نشان داد و گفت این پرستار پسرت بوده به تو می‌گوید که پسرت کجاست. من به محض دیدن مادر شهید دست در گردنش انداخته و با او زار زار گریه کردم. گفتم دیر رسیدی. پسرت دیشب شهید شد اما نشانی از او برایت دارم و آن هم انگشتر نقره پسرت است. این خاطره یکی از خاطراتی است که هر موقع یادش می‌کنم کلی گریه‌ام می‌گیرد.

,

 

,

این پرستار دوران دفاع مقدس یادآور شد: مدت زمان حضور من به عنوان پرستار در بیمارستان پیش ساخته شهر شوش یک ماه بیشتر نبود و بعد از آن برگشتم بیرجند و در درمانگاه شهدا به فعالیتم ادامه دادم.

,

 

,

منصوری با اشاره به اینکه پرستار بودن، عشق و علاقه می‌خواهد، گفت: پرستار برای بیمار باید با تمام سعی و تلاش خود انجام وظیفه کند فقط به پرستاری به عنوان شغل و منبع درآمد نگاه نکند. اگر پرستار فقط جنبه های مالی شغل خود را در نظر بگیرد از خدمتی که به بیمار می‌کند لذتی نخواهد برد و فقط می‌خواهد ساعت کاری و شیفتش را به پایان برساند که آخر ماه حقوقی به حسابش واریز شود.

,

 

,

وی با اشاره به دلیل نام‌گذاری سالروز ولادت حضرت زینب (س) به نام روز پرستار، گفت: حضرت زینب (س) پرستار حضرت فاطمه (س)، امام علی (ع) در هنگام ضربت خوردن، امام حسن مجتبی (ع) و پرستار واقعه کربلا بودند.

,

 

,

این پرستار عنوان کرد: پرستاری یعنی این‌که در پرستار هر شرایطی بنا بر وظیفه ای که دارد خدمتش را در قبال بیمار انجام دهد؛ البته پرستاران ما همه وظیفه شناس هستند و کارشان را خوب انجام می‌دهند اما گاهی برخی موارد در بین محدود پرستاران دوره جدید دیده می‌شود که دور از شان و جایگاه پرستار است.

,

 

,

, ,

 

,

منصوری ضمن آرزوی موفقیت برای همه پرستاران نسل جدید، گفت: درست است که شغل پرستاری سخت است و پرستار باید از خانواده و حتی فرزندش بگذرد تا به بیمار رسیدگی کند، اینکه گاهی با حقوق معوقه و دیر پرداخت شدن اضافه کاری رو به رو هستند و خیلی مسائل و مشکلات دیگر اما این را هرگز فراموش نکنند که اگر حتی به یک بیمار با نهایت عشق و علاقه پرستاری و انجام خدمت، رسیدگی کنند آن کار نزد خدا گم نخواهد شد و دعای بیمار و خانواده اش برای پرستار تا آخر عمر کافی است.

,

 

,

انتهای پیام/

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه