نگاهی به ساخته اخیر پروز شیخ طادی

از ضربه های اساسی که گمان می رود به خاطر سانسورشدگی به فیلم وارد شده است، ایجاد حسی اشتباه در مخاطب تحت عنوان تطهیر جریان تکفیری داعش است. «امپراطور جهنم» زندگی و حالات شخصیت اصلی فیلم را به گونه ای تصویر می کند که مخاطب به طور سمپاتیک با او همراه می شود

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ندای اصفهان،فیلم امپراطور جهنم از جمله فیلمهایی است که به سختی توانست در جشنواره فیلم فجر حضور پیدا کند و از آن طرف به آسانی هرچه تمام تر، پرونده اش در جشنواره امسال بسته شد. از همان ابتدا، خبرهای فیلم در مورد کنار گذاشته شدنش از جشنواره سی و پنجم توجه همگان را به خود جلب کرد تا اینکه جشنواره سی و ششم فرا رسید و فیلم با قریب به ۴۰ دقیقه سانسور، بالاخره مجوز حضور در بخش مسابقه را گرفت.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, ندای اصفهان,

آنچه از امپراطور جهنمِ کنونی می بینم، یک فیلم بشدت بد و ضعیف از هر لحاظ است و شاید تنها ویژگی مثبتش را بتوان برخی نماهای ویژه فیلم که تصویری اهریمنی از داعش ارائه می دهد قلمداد کرد. غیر از آن، دیگر چیزی برای تعریف کردن ندارد. فیلم دچار اشکالاتی در ساخت است که گمان نمی رود در نسخه بدون سانسور آن هم این اشکالات حل شده باشد یا حداقل نکته مثبتی وجود داشته باشد که حواس مخاطب را از این اشکالات دور کند.

داستان فیلم، در مورد یک شیخ وهابی (با بازی استاد علی نصیریان) است که برای مدتی از رهبری داعش و طالبان و به اصطلاح خودشان جهاد کناره گیری کرده و در فرانسه زندگی می کند. او به دلیل اتفاقات تلخی که به صورت مدیریت شده از طرف سازمان های جاسوسی غربی برایش در فرانسه پیش می آید، طغیان می کند و دوباره به عرصه جهاد با کفر بازمی گردد و در فرانسه توسط عوامل خود دست به تحرکات تروریستی می زند.

از ضربه های اساسی ای که گمان می رود به خاطر سانسورشدگی به فیلم وارد شده است، ایجاد حسی اشتباه در مخاطب تحت عنوان تطهیر جریان تکفیری داعش است. امپراطور جهنم با یک روند خیلی کند، زندگی و حالات شخصیت اصلی فیلم را به گونه ای تصویر می کند که مخاطب به طور سمپاتیک با او همراه می شود و همین تناقض بعد از فیلم عامل پشیمانی مخاطب از دیدن فیلم است.

از مشکلات اساسی دیگر فیلم، مبهم بودن زمان و جغرافیای فیلم است که مخاطب تازه پس از گذشت ۳۰ دقیقه از ابتدای فیلم حدس هایی در مورد زمان و مکان سکانس های گذشته می زند.

مشکل کارگردانی هم ازجمله مشکلاتی است که هیچ ربطی به سانسور شدگی فیلم ندارد. به عنوان نمونه در صحنه هایی از فیلم کاملا مشخص است که در مکان اصلی فیلمبرداری انجام نشده و انگار که دوربین را جلوی یک نمایشگرِ با کیفیت و بزرگ قرار داده اند و بازیگر هم جلوی آن به خیال آنکه در لوکیشن مورد نظر قرار دارد، بازی اش را می کند. به عبارتی می توان گفت غالبصحنه های ویژه فیلم در استودیو پر شده است و از این رو می توان گفت که با وجود پر زرق و برق بودنش از لحاظ جلوه های ویژه، کارگردان زحمت چندانی در خلق این صحنه ها به خود نداده است. اشکالی که پیش از این در فیلم شکارچی شنبه هم در جاهایی مشاهده شده بود.

از دیگر مشکلات اساسی در کارگردانی این فیلم، نبودن تمایز بین زبان های افراد با ملیت های مختلف است. در این فیلم شخصیت هایی افغانی، عرب، فرانسوی، امریکایی و ایرانی داریم، ولی همه آنها با یک زبانِ فارسیِ رسمی حرف می زنند و مخاطب اصلا نمی تواند تفاوت جغرافیا و ملیت را به خوبی درک کند.

داستان و فیلمنامه نیز خالی از اشکالات و ابهامات اساسی نیست. اینکه چگونه یک روحانی شیعه در فرانسه به یک شیخ وهابی که از قضا می داند سابقه رهبری گروه های تروریستی را نیز داشته در نماز جماعت اقتدا می کند؟ یا اینکه چگونه برای دوست شیخ وهابی که دوشادوش او در افغانسان غارت می کرده اند و آدم می کشتند تحول ایجاد می شود و در نهایت با چهره ای مثبت کشته می شود؟

از مسخره ترین صحنه های فیلم، قسمتهایی است که شیخ از فرانسه با داعشی های سوریه ارتباط تصویری برقرار می کند. در هر مرتبه از این ارتباط، ما تنها یک نفر را می بینیم که وسط یک میدان پر از جنازه و خون و جنگ ایستاده و دارد با شیخ خیلی راحت بگومگو می کند. از طرفی دیالوگ های بسیار سطحی و شعاری در فیلم مخاطب را بیش از اندازه خسته و رنجیده خاطر می کند و شخصیت پردازی های بسیار آماتورگونه در فیلمنامه، فیلم را یک فیلم کاملا نا امید کننده به نمایش می گذارد.

در مورد امپراطور جهنم بیش از این نوشتن روا نیست و باید آن را فیلمی دانست که نتوانسته از عهده ادعاهای موضوعی و محتوایی خودش چه در کارگردانی و فیلمنامه و چه در جلوه های بصری بر بیاید.

انتهای پیام/

]