• سه‌شنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۶ ۱۵:۴۳
• کد خبر : 1312205

• اخبار
• سایر رسانه ها

بهاره کودک 8 ساله افغان، علی رغم وجود قانون تحصیل رایگان اتباع خارجی در مدارس، به دلیل ناتوانی در پرداخت ماهانه 150 هزار تومان شهریه برای تحصیل و اعلام مدیر مدرسه مبنی بر اینکه در صورت پرداخت نکردن شهریه، اقدام به اخراج وی می کند. از مدرسه ترک تحصیل کرده و در بازار مشغول کار است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از هرمزپرس؛ با عبور از خیابان ها و کوچه های شهر، کودکانی را می بینیم که در تکاپوی کسب درآمد، در پشت چراغ قرمز و در لابلای ترافیک ماشین ها گل، فال یا دستمالی را در دست گرفته و از مردم خواهش می کنند آن ها را بخرند.

اغلب کودکان کار در واقع کودکان مهاجر افغانی هستند، کودکانی که همراه با خانواده ی خود برای فرار از هیاهوی جنگ های مدام راه نجات را در مهاجرت به کشور همسایه می دانند.

با توجه به اینکه افغان های جنگ زده درایران اوضاع مالی خوبی ندارند و اکثرشان نیز بدون مجوز وارد کشور شده اند، پیدا کردن شغل برای کسب درآمد و گذران زندگی برای آنان دشوار است. به همین دلیل نه تنها پدر خانواده بلکه فرزندان آن ها نیز با وجود سن کم مشغول کار می شوند.

اکثرکودکان مهاجر به دلیل نداشتن ویزا، و ترس از اینکه با ثبت نام در مدارس شناسایی شوند و آن ها را به کشورشان بفرستند، از ثبت نام در مدارس امتناع می کنند و با حسرت نشستن پشت میز و در دست گرفتن قلم، بر روی آرزوهای کودکانه خود خط قرمز می کشند.

در دوسال گذشته با توجه به اعلام آموزش و پرورش مبنی بر ثبت نام کودکان افغان در مدارس ایرانی، تعداد زیادی از این کودکان با شوق رسیدن به آرزوهای خود اقدام به ثبت نام در مدرسه کردند.

قانون تحصیل اتباع افغان در مدارس کشور

شاهین نوش آبادی معاون سابق امور بین الملل و مدارس خارج از کشوردر گفت و گو با خبرنگار هم نصفی بیان کرده بود که "اردیبهشت سال ۹۴ پیامی منتسب به مقام معظم رهبری منتشر شد، مبنی بر اینکه هر دانش آموز افغانستانی که در سن تحصیل است؛ اما مدارک اقامتی و هویتی ندارد باید از نعمت تحصیل برخوردار شود. این دستور باعث شد تحصیل اتباع بدون اوراق هویت کشور قانونمند شود"

وی همچنین گفته بود:" در جلسه هیئت وزیران در سال ۹۵ نیز مصوب دانش آموزان از شهریه معاف شوند؛ یعنی رایگان در مدارس دولتی ما ثبت نام شوند. همین دو دستورالعمل باعث شد در دو سال تحصیلی گذشته حدود ۵۰ هزار نفر به تعداد دانش آموزان اتباع خارجی اضافه شود و از این طریق بسیاری از کودکان کار که اجازه تحصیل نداشتند یا در مدارس خودگردان افغانستانی تحصیل می کردند، وارد سیستم آموزش و پرورش کشور شدند"

با توجه به قوانین تصویب شده برای ثبت نام رایگان کودکان افغانی که حتی مدرک مهاجرت نیز ندارد، اما برخی از مدارس برای هر ماه تحصیل در مدرسه مبلغی را از خانواده دانش آموز دریافت می کنند.

با مشاهده دختربچه ی کوچکی که در کنار ترازوی خود در بازار دفتر مشق خود را ورق می زند و کار می کند برایم سوال برانگیز بود، به همین دلیل با این کودک مشغول صحبت شدم.

 ترک تحصیل به دلیل پرداخت نکردن شهریه

بهاره کودک 8 ساله افغان در گفت وگو با خبرنگار هرمزپرس ؛ با اشاره به اینکه کمتر از یک سال است که به ایران مهاجرت کرده است، اظهار کرد: همراه با سه خواهر و سه برادر و پدر ومادرم قبل از شروع سال تحصیلی جدید به ایران مهاجرت کردیم.

کودک افغان گفت: قبل از شروع سال تحصیلی مادرم من  و برادرم در پایه های سوم و چهارم در مدرسه محبوب دانش ثبت نام کرد تا زمان بازگشایی مدرسه مشغول درس خواندن شویم.

بهاره افزود: زمانی که در مدرسه محبوب دانش درس می خواندم مدیر مدرسه به من گفته بود که اگر با کودکان ایرانی دعوا کنم خیلی زود مرا اخراج می کند.

پرداخت 150 هزار تومان برای یک ماه تحصیل در مدرسه

وی با اشاره به اینکه  بابت هر ماه 150 هزار تومان پرداخت می کردیم، بیان کرد: در واقع ما باید برای هر ماه تحصیل من و برادرم ذبیح الله در این مدرسه 300 هزار تومان پرداخت می کردیم.

مهاجر افغان ادامه داد: به درس علاقه دارم و آرزوی من و برادرم این است که معلم وپزشک شویم اما زمانی که مادرم به مدرسه آمده بود مدیر مدرسه گفته بود اگر شهریه را پرداخت نکنید، فرزندان شما را اخراج می کنم.

بهاره با اشاره به اینکه چون توانایی پرداخت شهریه را نداشتند مجبور به ترک تحصیل شده است، گفت: با وجود اینکه برای گرفتن مجوز اقدام کرده بودیم و مدارک آن را به مدرسه ارائه کرده بودیم اما هزینه ثبت نام برای ما آزاد حساب شد.

وی با بیان اینکه پدرش نیز در بازار مشغول کار است، اظهار کرد: بعد از ترک تحصیل من و برادرم مشغول کار در بازار شدیم و هر روز صبح ترازوهای خودمان را برمی داریم ودر گوشه ای از بازار می نشینیم.

کودک افغانی با اشاره به اینکه تعداد خانواده آنان 8 نفره است، خاطرنشان کرد: تامین مخارج زندگی برای پدرم سخت است و مادرم برای اینکه بتواند مبلغی هرچند کوچک دریافت کند، لباس های ما که اندازه آن ها کوچک است را به دیگران بفروشد.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #