• یک‌شنبه ۲۹ بهمن ۱۳۹۶ ۱۵:۰۳
• کد خبر : 1314407

• اخبار
• سایر رسانه ها

بعد از تسلط گروهک های ضدانقلاب بر شهرها و روستاهای کردستان، مساجد دیگر به عنوان مکان راز و نیاز و عبادت مردم مسلمان مورد استفاده قرار نمی گرفت. بلکه گروهک های ضدانقلاب مساجد را به عنوان بنکه (پایگاه نظامی) مورد استفاده قرار می دادند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ یکی از بازماندگان سازمان پیشمرگان مسلمان کرد در گفت و گو با خبرنگار پیشمرگ روح الله گفت: بعد از تسلط گروهک های ضدانقلاب بر شهرها و روستاهای کردستان، مساجد دیگر به عنوان مکان راز و نیاز و عبادت مردم مسلمان مورد استفاده قرار نمی گرفت. بلکه گروهک های ضدانقلاب مساجد را به عنوان بنکه (پایگاه نظامی) مورد استفاده قرار می دادند و کسی هم جرأت مخالفت کردن نداشت.

تعدادی از مساجد سطح شهر سنندج به واسطه حضور بعضی از جوانان انقلابی از بی حرمتی گروهک های ضدانقلاب در امان مانده بود که از آن جمله می توان به مسجد شیخ غیاثی که افرادی هم چون برادران شهید شبلی، شهید سهراب نژاد و شهید ناصر رنج آوری به آن مکان تردد داشتند اشاره کرد. البته بعد از شهادت برادران شهید شبلی و شهید سهراب نژاد، این مسجد هم به اشغال گروهک کومله درآمد و مردم نمی توانستند به این مسجد هم تردد داشته باشند.

برادران شهید محمد مهدی، محمدمعروف و محمد هادی شبلی

علما و روحانیون بیشتر از مردم عادی زیر ذره بین گروهک های ضدانقلاب قرار داشتند، به همین خاطر مصلحت بر این بود که کمتر به مسجد بروند تا مورد اذیت، آزار و توهین عوامل ضدانقلاب قرار نگیرند. یکی از علمایی که همواره با حضور و فعالیت گروهک های ضدانقلاب در شهرها و روستاهای کردستان مخالف بود، شهید ملا محی الدین بیانی بود.

شهید ملا محی الدین بیانی در خیابان 17 شهریور شهر سنندج یک باب مغازه داشت و عوامل ضدانقلاب برای اذیت و آزار این روحانی انقلابی، مدام عکس و تصویر سران گروهک های ضدانقلاب را در مقابل درب مغازه ایشان نصب می کردند. شهید بیانی هم صبح زود که به مغازه می آمد اول عکس های نصب شده را پاره می کرد و بعد وارد مغازه می شد.

پاره کردن عکس سران گروهک های ضد انقلاب بهانه خوبی بود برای تنبیه کردن یک روحانی انقلابی. عوامل گروهک های ضدانقلاب بارها به همین بهانه شهید بیانی را مورد اذیت و آزار قرار دادند، اما شهید بیانی هیچ گاه دست از کارش دست نکشید و هر روز که عکس سران گروهک های ضد انقلاب را در مقابل درب مغازه اش می دید، عکس ها را پاره می کرد و دوباره کتک می خورد.

شهید ملا محی الدین بیانی

گروهک های ضد انقلاب برای مقابله با مظاهر دینی و مذهبی مردم مسلمان کردستان دست به هر جنایتی می زدند. هتک حرمت نسبت به مساجد و بی احترامی نسبت به اعتقادات مذهبی مردم مسلمان سنندج به اندازه نزد گروهک های ضدانقلاب عادی شده بود که تعدادی از عوامل ضدانقلاب بعد از دیدن بی حرمتی سران گروهک های ضد انقلاب از کرده خود پشیمان می شدند و برای همیشه از گروهک های ضدانقلاب جدا می شدند.

یکی از توابین گروهک کومله که بعدها به سازمان پیشمرگان مسلمان کرد پیوست برایم تعریف می کرد: «بارها دیده بودم که سران گروهک کومله به قرآن و کتاب های مذهبی که در مساجد نگه داری می شد توهین می کردند، اما به خاطر راهی که انتخاب کرده بودم ناچار بودم سکوت کنم و حرفی نزنم. راهی را انتخاب کرده بودم که بازگشت نداشت و من هم مجبور بودم که تمام این بی حرمتی ها را ببینم و لام و تا کام حرف نزنم.

یک بار که بی حرمتی بی شرمانه یکی از سران گروهک کومله را در یکی از مساجد دیدم، دیگر طاقت نیاوردم و همان روز به هر سختی که بود از گردانی که در آن خدمت می کردم متواری شدم و با مراجعه به مقر سپاه پاسداران خودم را تسلیم نیروهای سپاه کردم.

وقتی نیروهای سپاه دلیل توبه و تسلیمم را می پرسیدند، از بیان واقعیت شرم داشتم؛ از اینکه در تمام این مدت در کنار افرادی زندگی کرده بودم که از حیوان هم پست تر بودند. با اینکه با تمام وجودم از کارهای عوامل ضد انقلاب نفرت داشتم و از این دست اقدامات تبری می جستم، اما به خاطر این که مدتی با آن ها زندگی کرده بودم احساس شرم داشتم».

گروهک های ضد انقلاب بعد از اینکه وارد روستا و یا منطقه ای می شدند، در مرحل اول شروع به پاکسازی مساجد از کتاب های دینی و مذهبی می کردند. مردم آن منطقه نیز که هیچ سلاحی در اختیار نداشتند، مجبور به سکوت می شدند. قرآن ها و کتب دینی از مساجد جمع آوری می شد و به جای آن کتاب های ضد دینی تبلیغ می شد و جوانان روستا مجبور بودند که در کلاس های جدید شرکت کنند.

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #
• #