بی‌آبی از آن‌چه تصور می‌کنیم به ما نزدیک‌تر است!
جنگ بر سر آب یا صلح برای زندگی؟!/ منازعات نژادپرستانه منطقه‌ای را به نفع زندگی متوقف کنیم!
امروز ما به فرزندانِ یک پدرِ محترم ورشکسته شباهت داریم! پدری که تا چندی قبل ثروتی انبوه داشت و اکنون با فقر دست و پنجه نرم می‌کند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، جستجوی کوتاهی در فضای اینترنت درباره کمبود منابع آبی و خشکسالی، برای این که شما را نگران کند، کافی است! ما هم قصد نداریم با تکرار آن گزاره‌های هولناک بر نگرانی شما بیفزاییم، اما برای ورود به بحث لازم به یادآوری است که کشور ما به طور ویژه‌ای با بحران خشکسالی و بی‌آبی دست به گریبان است و پژوهشگران و دانشمندان، آینده خوشی را در این حوزه برای ایران پیش‌بینی نمی‌کنند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,در این میان، سمنان، استانی که بخش‌های زیادی از آن به کویری بودن شناخته می‌شود، در زمره استان‌هایی است که بیش از سایر مناطق ایران طعم تلخ بی‌آبی را خواهد چشید. استان‌های دیگر هم البته وضعیت خوبی نخواهند داشت. این معضل مختص ایران هم نیست و چندین کشور مانند ایران به شدت با مسأله بی‌آبی دست به گریبانند. حتی ایالتی همچون کالیفرنیا نیز در حال مصاف با خشکسالی است و البته در این ایالت به علت انجام اقدامات علمی دامنه‌دار از تشدید خشکسالی جلوگیری شده است.(بخوانید)
جمعیت جهان طی پنجاه سال گذشته دو برابر رشد داشته است! این رشد سریع جمعیت، همگام با تلاش فزاینده برای توسعه اقتصادی و صنعتی شدن، اکوسیستم‌های آب را در سراسر جهان دچار دگرگونی کرده است که یکی از نتایج آن از دست رفتن فراوان تنوع زیستی بوده است. امروزه 41 درصد از جمعیت جهان پیرامون رودخانه‌ها و البته در شرایط استرس آبی زندگی می‌کنند. نگرانی برای دسترسی به آب آشامیدنی در چنین شرایطی روز به روز در حال گسترش است چراکه استفاده از آب‌های شیرین نیز روز به روز در حال گسترش است.(بخوانید)
مسأله تا آن حد مهم است که عده‌ای در جهان از «جنگ آب» سخن می‌گویند.
همین یک ماه قبل بود که روزنامه نیویورک‌تایمز در مطلبی به بحران‌های مرتبط با آب در ایران اشاره و تلاش کرد تا اعتراضات و اغتشاشات اخیر را با مسأله آب پیوند بزند. نیویورک‌تایمز در ابتدای مطلب خود تصویری از دریاچه ارومیه را منتشر کرد، با این توضیح که وسعت این دریاچه از سال 1970 تا کنون به اندازه 90 درصد کاهش یافته است! این تصویر را در زیر می‌بینید.
نیویورک‌تایمز: بحران آب؛ دلیل اعتراضات اخیر در ایران بود؟
در میانه مطلب مذکور پرسش مهمی مطرح می‌شود:«آیا بحران آب دلیل آشفتگی‌ها و ناآرامی‌های اخیر در ایران بود؟» سومینی سنگوپتا، نویسنده مطلب مذکور به این پرسش این‌گونه پاسخ می‌دهد:«کاملا نه! مسأله آب به تنهایی از دلایل وقوع اعتراضات اخیر در ایران پرده برنمی‌دارد؛ اعتراضاتی که در اوایل ژانویه آغاز شد و به سرعت در ایران گسترش یافت؛ اما چنان‌که دیوید مایکل در موسسه تحقیقاتی استیمسون آمریکا می‌گوید، کسری آب که خود را به شکل قطعی آب در مناطق مختلف، وجود چاه‌های خشک در حاشیه شهرها یا طوفان‌های گرد و غباری که ازدریاچه در حال نابودی ارومیه برمی‌خیزد، نشان می‌دهد، یکی از معمولی‌ترین و قابل مشاهده‌ترین نشانگرهایی است از قصور و شکست دولت در خدمات‌رسانی به مردم حمایت می‌کند. بحران آب به ناامیدی‌ها و نارضایتی‌های مردم دامن می‌زند.»
در واقع از دیدگاه نیویورک‌تایمز کم‌آبی نماد بسیاری از مشکلات دیگر است! اگر فرصت کردید مقاله نیویورک‌تایمز را از اینجا بخوانید. البته این روزنامه معتبر ظاهرا یک گاف هم داده و تصویر یک راهپیمایی مذهبی را که احتمالا تشییع پیکر یکی از شهدای مدافع حرم است به جای تصویر اعتراضات در ایران منتشر کرده است!
سخنان متفاوت اندیشمند جوانِ ایرانی در TEDx
اما فارغ از مسائل پیش‌گفته، دیدگاه‌های متفاوتی نیز در جهان وجود دارد که در واقع موضوع اصلی این نوشتار است. اگر به خاطر داشته باشید در مطلبی که حدود دو هفته قبل در ارتباط با دریاچه ارومیه منتشر کردیم، از فردی به نام «کاوه مدنی» استاد مدیریت منابع آب و محیط‌زیست امپریال کالج لندن نام بردیم؛ اندیشمند جوانی که چند ماه قبل حکم معاونت آموزش و پژوهش سازمان محیط‌زیست کشور را از عیسی کلانتری گرفته است.
دکتر مدنی در ماه ژوئن سال 2015، طی یک سخنرانی در TEDx kish به نکات بسیار مهمی درباره جنگ آب و راهکارهای برون‌رفت از وضعیت کنونی اشاره کرده است. او در این سخنرانی می‌گوید:«ممکن است جنگ‌هایی بر سر آب دربگیرد. کوفی‌عنان معتقد است که رقابت بر سر آب می‌تواند به درگیری‌های شدیدی در جهان منجر شود. پتروس غالی، دیگر دبیرکل سازمان ملل هم بر این باور است که آب، از نفت پراهمیت‌تر است و ممکن است در خاورمیانه بر سر آب جنگ دربگیرد. مدیر سابق بانک جهانی هم چنین می‌اندیشد که در قرن بیست و یکم جنگ‌ها بر سر آب خواهد بود. هنگامی که من این سخنان را شنیدم برایم جالب بود که بدانم آیا واقعا جنگی بر سر آب درخواهد گرفت؟»
مدنی سپس به برخی مشاهدات خود در «روآندا» اشاره می‌کند، کشوری آفریقایی که به سختی با معضل کم‌آبی روبروست اما مردمانش هیچ جنگی بر سر آب ندارند! او سپس از فرصت‌هایی که کم‌آبی برای آموختن بهینه‌تر زندگی کردن و مصرف کردن در اختیار ما قرار می‌دهد سخن می‌گوید و همکاری‌های محتملی که در شرایط دشوار بی‌آبی و کم‌آبی اتفاق خواهد افتاد. یکی از برجسته‌ترین اندیشمندان جوانِ جهان در حوزه مدیریت منابع آبی سخن خود را با شعری از سعدی به پایان می‌برد:«بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند...»
در جستجوهایی که درباره جنگ آب در رسانه‌های لاتین داشتم، چنین نگاه متفاوتی را نیافتم. مدنی، کسی است که در جهان به پیوند دادن تئوری بازی‌ها با مدیریت سنتی منابع آبی شهرت دارد. او با وجود چنین مرتبت علمی، هنگامی که از منابع آبی سخن می‌گوید پای اخلاق را هم به بحث باز می‌کند! این یعنی هرچند شرایط جهانی دشواری در پیش است اما هنوز می‌توان به بشر امید داشت.
منازعات نژادپرستانه منطقه‌ای را به نفع زندگی متوقف کنیم!
حقیقت آن است که ما زمانی برای از دست دادن نداریم. منازعات داخلی مبتنی بر نژادپرستی(!) که در همین استانِ خودمان هم نمونه‌ای از آن را شاهدیم، راهِ دشوار ما را برای زندگی در جهانی که قرار است خشکسالی شدیدی را تجربه کند، دشوارتر می‌کند. اکنون زمان در کنار هم بودن و یافتن راهکارهایی مشترک برای زنده ماندن نسل‌هاست.
می‌توان خوش‌وقت بود از این که سبک زندگی ما ایرانی‌ها از دیرباز چنین بوده که خود را با شرایط دشوار تطبیق داده‌ایم، اکنون نیز زمانه تطبیق دیگری است. ما نیازمند یک تغییر بزرگ هستیم. امروز ما به فرزندانِ یک پدرِ محترم ورشکسته شباهت داریم! پدری که تا چندی قبل ثروتی انبوه داشت و اکنون با فقر دست و پنجه نرم می‌کند. درست به همین نسبت، در شرایطی که فقر منابع آبی نفس‌های زمین ما را به شماره انداخته است، نمی‌توانیم مثل «بچه‌پولدارها» از کیسه منابع آبی‌مان هزینه کنیم! ما باید شیوه تجارت در بی‌آبی را بیاموزیم و راهکار زندگی در بی‌آبی را کشف کنیم.
اکنون وقت مدارا با زمین است!
کوتاه سخن؛ اکنون وقت مدارا با زمین است؛ زمینی که خودمان آن را به این وضعیت مبتلا کرده‌ایم و حالا نیازمند تیماری طولانی است.
آقایان! خانم‌ها! برای یک تغییر بزرگ آماده شوید.
یادداشت: محسن حسن‌زاده
انتهای پیام/
در این میان، سمنان، استانی که بخش‌های زیادی از آن به کویری بودن شناخته می‌شود، در زمره استان‌هایی است که بیش از سایر مناطق ایران طعم تلخ بی‌آبی را خواهد چشید. استان‌های دیگر هم البته وضعیت خوبی نخواهند داشت. این معضل مختص ایران هم نیست و چندین کشور مانند ایران به شدت با مسأله بی‌آبی دست به گریبانند. حتی ایالتی همچون کالیفرنیا نیز در حال مصاف با خشکسالی است و البته در این ایالت به علت انجام اقدامات علمی دامنه‌دار از تشدید خشکسالی جلوگیری شده است.(بخوانید)
جمعیت جهان طی پنجاه سال گذشته دو برابر رشد داشته است! این رشد سریع جمعیت، همگام با تلاش فزاینده برای توسعه اقتصادی و صنعتی شدن، اکوسیستم‌های آب را در سراسر جهان دچار دگرگونی کرده است که یکی از نتایج آن از دست رفتن فراوان تنوع زیستی بوده است. امروزه 41 درصد از جمعیت جهان پیرامون رودخانه‌ها و البته در شرایط استرس آبی زندگی می‌کنند. نگرانی برای دسترسی به آب آشامیدنی در چنین شرایطی روز به روز در حال گسترش است چراکه استفاده از آب‌های شیرین نیز روز به روز در حال گسترش است.(بخوانید)
مسأله تا آن حد مهم است که عده‌ای در جهان از «جنگ آب» سخن می‌گویند.
همین یک ماه قبل بود که روزنامه نیویورک‌تایمز در مطلبی به بحران‌های مرتبط با آب در ایران اشاره و تلاش کرد تا اعتراضات و اغتشاشات اخیر را با مسأله آب پیوند بزند. نیویورک‌تایمز در ابتدای مطلب خود تصویری از دریاچه ارومیه را منتشر کرد، با این توضیح که وسعت این دریاچه از سال 1970 تا کنون به اندازه 90 درصد کاهش یافته است! این تصویر را در زیر می‌بینید.
نیویورک‌تایمز: بحران آب؛ دلیل اعتراضات اخیر در ایران بود؟
در میانه مطلب مذکور پرسش مهمی مطرح می‌شود:«آیا بحران آب دلیل آشفتگی‌ها و ناآرامی‌های اخیر در ایران بود؟» سومینی سنگوپتا، نویسنده مطلب مذکور به این پرسش این‌گونه پاسخ می‌دهد:«کاملا نه! مسأله آب به تنهایی از دلایل وقوع اعتراضات اخیر در ایران پرده برنمی‌دارد؛ اعتراضاتی که در اوایل ژانویه آغاز شد و به سرعت در ایران گسترش یافت؛ اما چنان‌که دیوید مایکل در موسسه تحقیقاتی استیمسون آمریکا می‌گوید، کسری آب که خود را به شکل قطعی آب در مناطق مختلف، وجود چاه‌های خشک در حاشیه شهرها یا طوفان‌های گرد و غباری که ازدریاچه در حال نابودی ارومیه برمی‌خیزد، نشان می‌دهد، یکی از معمولی‌ترین و قابل مشاهده‌ترین نشانگرهایی است از قصور و شکست دولت در خدمات‌رسانی به مردم حمایت می‌کند. بحران آب به ناامیدی‌ها و نارضایتی‌های مردم دامن می‌زند.»
در واقع از دیدگاه نیویورک‌تایمز کم‌آبی نماد بسیاری از مشکلات دیگر است! اگر فرصت کردید مقاله نیویورک‌تایمز را از اینجا بخوانید. البته این روزنامه معتبر ظاهرا یک گاف هم داده و تصویر یک راهپیمایی مذهبی را که احتمالا تشییع پیکر یکی از شهدای مدافع حرم است به جای تصویر اعتراضات در ایران منتشر کرده است!
سخنان متفاوت اندیشمند جوانِ ایرانی در TEDx
اما فارغ از مسائل پیش‌گفته، دیدگاه‌های متفاوتی نیز در جهان وجود دارد که در واقع موضوع اصلی این نوشتار است. اگر به خاطر داشته باشید در مطلبی که حدود دو هفته قبل در ارتباط با دریاچه ارومیه منتشر کردیم، از فردی به نام «کاوه مدنی» استاد مدیریت منابع آب و محیط‌زیست امپریال کالج لندن نام بردیم؛ اندیشمند جوانی که چند ماه قبل حکم معاونت آموزش و پژوهش سازمان محیط‌زیست کشور را از عیسی کلانتری گرفته است.
دکتر مدنی در ماه ژوئن سال 2015، طی یک سخنرانی در TEDx kish به نکات بسیار مهمی درباره جنگ آب و راهکارهای برون‌رفت از وضعیت کنونی اشاره کرده است. او در این سخنرانی می‌گوید:«ممکن است جنگ‌هایی بر سر آب دربگیرد. کوفی‌عنان معتقد است که رقابت بر سر آب می‌تواند به درگیری‌های شدیدی در جهان منجر شود. پتروس غالی، دیگر دبیرکل سازمان ملل هم بر این باور است که آب، از نفت پراهمیت‌تر است و ممکن است در خاورمیانه بر سر آب جنگ دربگیرد. مدیر سابق بانک جهانی هم چنین می‌اندیشد که در قرن بیست و یکم جنگ‌ها بر سر آب خواهد بود. هنگامی که من این سخنان را شنیدم برایم جالب بود که بدانم آیا واقعا جنگی بر سر آب درخواهد گرفت؟»
مدنی سپس به برخی مشاهدات خود در «روآندا» اشاره می‌کند، کشوری آفریقایی که به سختی با معضل کم‌آبی روبروست اما مردمانش هیچ جنگی بر سر آب ندارند! او سپس از فرصت‌هایی که کم‌آبی برای آموختن بهینه‌تر زندگی کردن و مصرف کردن در اختیار ما قرار می‌دهد سخن می‌گوید و همکاری‌های محتملی که در شرایط دشوار بی‌آبی و کم‌آبی اتفاق خواهد افتاد. یکی از برجسته‌ترین اندیشمندان جوانِ جهان در حوزه مدیریت منابع آبی سخن خود را با شعری از سعدی به پایان می‌برد:«بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند...»
در جستجوهایی که درباره جنگ آب در رسانه‌های لاتین داشتم، چنین نگاه متفاوتی را نیافتم. مدنی، کسی است که در جهان به پیوند دادن تئوری بازی‌ها با مدیریت سنتی منابع آبی شهرت دارد. او با وجود چنین مرتبت علمی، هنگامی که از منابع آبی سخن می‌گوید پای اخلاق را هم به بحث باز می‌کند! این یعنی هرچند شرایط جهانی دشواری در پیش است اما هنوز می‌توان به بشر امید داشت.
منازعات نژادپرستانه منطقه‌ای را به نفع زندگی متوقف کنیم!
حقیقت آن است که ما زمانی برای از دست دادن نداریم. منازعات داخلی مبتنی بر نژادپرستی(!) که در همین استانِ خودمان هم نمونه‌ای از آن را شاهدیم، راهِ دشوار ما را برای زندگی در جهانی که قرار است خشکسالی شدیدی را تجربه کند، دشوارتر می‌کند. اکنون زمان در کنار هم بودن و یافتن راهکارهایی مشترک برای زنده ماندن نسل‌هاست.
می‌توان خوش‌وقت بود از این که سبک زندگی ما ایرانی‌ها از دیرباز چنین بوده که خود را با شرایط دشوار تطبیق داده‌ایم، اکنون نیز زمانه تطبیق دیگری است. ما نیازمند یک تغییر بزرگ هستیم. امروز ما به فرزندانِ یک پدرِ محترم ورشکسته شباهت داریم! پدری که تا چندی قبل ثروتی انبوه داشت و اکنون با فقر دست و پنجه نرم می‌کند. درست به همین نسبت، در شرایطی که فقر منابع آبی نفس‌های زمین ما را به شماره انداخته است، نمی‌توانیم مثل «بچه‌پولدارها» از کیسه منابع آبی‌مان هزینه کنیم! ما باید شیوه تجارت در بی‌آبی را بیاموزیم و راهکار زندگی در بی‌آبی را کشف کنیم.
اکنون وقت مدارا با زمین است!
کوتاه سخن؛ اکنون وقت مدارا با زمین است؛ زمینی که خودمان آن را به این وضعیت مبتلا کرده‌ایم و حالا نیازمند تیماری طولانی است.
آقایان! خانم‌ها! برای یک تغییر بزرگ آماده شوید.
یادداشت: محسن حسن‌زاده
انتهای پیام/
در این میان، سمنان، استانی که بخش‌های زیادی از آن به کویری بودن شناخته می‌شود، در زمره استان‌هایی است که بیش از سایر مناطق ایران طعم تلخ بی‌آبی را خواهد چشید. استان‌های دیگر هم البته وضعیت خوبی نخواهند داشت. این معضل مختص ایران هم نیست و چندین کشور مانند ایران به شدت با مسأله بی‌آبی دست به گریبانند. حتی ایالتی همچون کالیفرنیا نیز در حال مصاف با خشکسالی است و البته در این ایالت به علت انجام اقدامات علمی دامنه‌دار از تشدید خشکسالی جلوگیری شده است.(بخوانید)
جمعیت جهان طی پنجاه سال گذشته دو برابر رشد داشته است! این رشد سریع جمعیت، همگام با تلاش فزاینده برای توسعه اقتصادی و صنعتی شدن، اکوسیستم‌های آب را در سراسر جهان دچار دگرگونی کرده است که یکی از نتایج آن از دست رفتن فراوان تنوع زیستی بوده است. امروزه 41 درصد از جمعیت جهان پیرامون رودخانه‌ها و البته در شرایط استرس آبی زندگی می‌کنند. نگرانی برای دسترسی به آب آشامیدنی در چنین شرایطی روز به روز در حال گسترش است چراکه استفاده از آب‌های شیرین نیز روز به روز در حال گسترش است.(بخوانید)
مسأله تا آن حد مهم است که عده‌ای در جهان از «جنگ آب» سخن می‌گویند.
همین یک ماه قبل بود که روزنامه نیویورک‌تایمز در مطلبی به بحران‌های مرتبط با آب در ایران اشاره و تلاش کرد تا اعتراضات و اغتشاشات اخیر را با مسأله آب پیوند بزند. نیویورک‌تایمز در ابتدای مطلب خود تصویری از دریاچه ارومیه را منتشر کرد، با این توضیح که وسعت این دریاچه از سال 1970 تا کنون به اندازه 90 درصد کاهش یافته است! این تصویر را در زیر می‌بینید.
نیویورک‌تایمز: بحران آب؛ دلیل اعتراضات اخیر در ایران بود؟
در میانه مطلب مذکور پرسش مهمی مطرح می‌شود:«آیا بحران آب دلیل آشفتگی‌ها و ناآرامی‌های اخیر در ایران بود؟» سومینی سنگوپتا، نویسنده مطلب مذکور به این پرسش این‌گونه پاسخ می‌دهد:«کاملا نه! مسأله آب به تنهایی از دلایل وقوع اعتراضات اخیر در ایران پرده برنمی‌دارد؛ اعتراضاتی که در اوایل ژانویه آغاز شد و به سرعت در ایران گسترش یافت؛ اما چنان‌که دیوید مایکل در موسسه تحقیقاتی استیمسون آمریکا می‌گوید، کسری آب که خود را به شکل قطعی آب در مناطق مختلف، وجود چاه‌های خشک در حاشیه شهرها یا طوفان‌های گرد و غباری که ازدریاچه در حال نابودی ارومیه برمی‌خیزد، نشان می‌دهد، یکی از معمولی‌ترین و قابل مشاهده‌ترین نشانگرهایی است از قصور و شکست دولت در خدمات‌رسانی به مردم حمایت می‌کند. بحران آب به ناامیدی‌ها و نارضایتی‌های مردم دامن می‌زند.»
در واقع از دیدگاه نیویورک‌تایمز کم‌آبی نماد بسیاری از مشکلات دیگر است! اگر فرصت کردید مقاله نیویورک‌تایمز را از اینجا بخوانید. البته این روزنامه معتبر ظاهرا یک گاف هم داده و تصویر یک راهپیمایی مذهبی را که احتمالا تشییع پیکر یکی از شهدای مدافع حرم است به جای تصویر اعتراضات در ایران منتشر کرده است!
سخنان متفاوت اندیشمند جوانِ ایرانی در TEDx
اما فارغ از مسائل پیش‌گفته، دیدگاه‌های متفاوتی نیز در جهان وجود دارد که در واقع موضوع اصلی این نوشتار است. اگر به خاطر داشته باشید در مطلبی که حدود دو هفته قبل در ارتباط با دریاچه ارومیه منتشر کردیم، از فردی به نام «کاوه مدنی» استاد مدیریت منابع آب و محیط‌زیست امپریال کالج لندن نام بردیم؛ اندیشمند جوانی که چند ماه قبل حکم معاونت آموزش و پژوهش سازمان محیط‌زیست کشور را از عیسی کلانتری گرفته است.
دکتر مدنی در ماه ژوئن سال 2015، طی یک سخنرانی در TEDx kish به نکات بسیار مهمی درباره جنگ آب و راهکارهای برون‌رفت از وضعیت کنونی اشاره کرده است. او در این سخنرانی می‌گوید:«ممکن است جنگ‌هایی بر سر آب دربگیرد. کوفی‌عنان معتقد است که رقابت بر سر آب می‌تواند به درگیری‌های شدیدی در جهان منجر شود. پتروس غالی، دیگر دبیرکل سازمان ملل هم بر این باور است که آب، از نفت پراهمیت‌تر است و ممکن است در خاورمیانه بر سر آب جنگ دربگیرد. مدیر سابق بانک جهانی هم چنین می‌اندیشد که در قرن بیست و یکم جنگ‌ها بر سر آب خواهد بود. هنگامی که من این سخنان را شنیدم برایم جالب بود که بدانم آیا واقعا جنگی بر سر آب درخواهد گرفت؟»
مدنی سپس به برخی مشاهدات خود در «روآندا» اشاره می‌کند، کشوری آفریقایی که به سختی با معضل کم‌آبی روبروست اما مردمانش هیچ جنگی بر سر آب ندارند! او سپس از فرصت‌هایی که کم‌آبی برای آموختن بهینه‌تر زندگی کردن و مصرف کردن در اختیار ما قرار می‌دهد سخن می‌گوید و همکاری‌های محتملی که در شرایط دشوار بی‌آبی و کم‌آبی اتفاق خواهد افتاد. یکی از برجسته‌ترین اندیشمندان جوانِ جهان در حوزه مدیریت منابع آبی سخن خود را با شعری از سعدی به پایان می‌برد:«بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند...»
در جستجوهایی که درباره جنگ آب در رسانه‌های لاتین داشتم، چنین نگاه متفاوتی را نیافتم. مدنی، کسی است که در جهان به پیوند دادن تئوری بازی‌ها با مدیریت سنتی منابع آبی شهرت دارد. او با وجود چنین مرتبت علمی، هنگامی که از منابع آبی سخن می‌گوید پای اخلاق را هم به بحث باز می‌کند! این یعنی هرچند شرایط جهانی دشواری در پیش است اما هنوز می‌توان به بشر امید داشت.
منازعات نژادپرستانه منطقه‌ای را به نفع زندگی متوقف کنیم!
حقیقت آن است که ما زمانی برای از دست دادن نداریم. منازعات داخلی مبتنی بر نژادپرستی(!) که در همین استانِ خودمان هم نمونه‌ای از آن را شاهدیم، راهِ دشوار ما را برای زندگی در جهانی که قرار است خشکسالی شدیدی را تجربه کند، دشوارتر می‌کند. اکنون زمان در کنار هم بودن و یافتن راهکارهایی مشترک برای زنده ماندن نسل‌هاست.
می‌توان خوش‌وقت بود از این که سبک زندگی ما ایرانی‌ها از دیرباز چنین بوده که خود را با شرایط دشوار تطبیق داده‌ایم، اکنون نیز زمانه تطبیق دیگری است. ما نیازمند یک تغییر بزرگ هستیم. امروز ما به فرزندانِ یک پدرِ محترم ورشکسته شباهت داریم! پدری که تا چندی قبل ثروتی انبوه داشت و اکنون با فقر دست و پنجه نرم می‌کند. درست به همین نسبت، در شرایطی که فقر منابع آبی نفس‌های زمین ما را به شماره انداخته است، نمی‌توانیم مثل «بچه‌پولدارها» از کیسه منابع آبی‌مان هزینه کنیم! ما باید شیوه تجارت در بی‌آبی را بیاموزیم و راهکار زندگی در بی‌آبی را کشف کنیم.
اکنون وقت مدارا با زمین است!
کوتاه سخن؛ اکنون وقت مدارا با زمین است؛ زمینی که خودمان آن را به این وضعیت مبتلا کرده‌ایم و حالا نیازمند تیماری طولانی است.
آقایان! خانم‌ها! برای یک تغییر بزرگ آماده شوید.
یادداشت: محسن حسن‌زاده
انتهای پیام/
در این میان، سمنان، استانی که بخش‌های زیادی از آن به کویری بودن شناخته می‌شود، در زمره استان‌هایی است که بیش از سایر مناطق ایران طعم تلخ بی‌آبی را خواهد چشید. استان‌های دیگر هم البته وضعیت خوبی نخواهند داشت. این معضل مختص ایران هم نیست و چندین کشور مانند ایران به شدت با مسأله بی‌آبی دست به گریبانند. حتی ایالتی همچون کالیفرنیا نیز در حال مصاف با خشکسالی است و البته در این ایالت به علت انجام اقدامات علمی دامنه‌دار از تشدید خشکسالی جلوگیری شده است.(بخوانید)
جمعیت جهان طی پنجاه سال گذشته دو برابر رشد داشته است! این رشد سریع جمعیت، همگام با تلاش فزاینده برای توسعه اقتصادی و صنعتی شدن، اکوسیستم‌های آب را در سراسر جهان دچار دگرگونی کرده است که یکی از نتایج آن از دست رفتن فراوان تنوع زیستی بوده است. امروزه 41 درصد از جمعیت جهان پیرامون رودخانه‌ها و البته در شرایط استرس آبی زندگی می‌کنند. نگرانی برای دسترسی به آب آشامیدنی در چنین شرایطی روز به روز در حال گسترش است چراکه استفاده از آب‌های شیرین نیز روز به روز در حال گسترش است.(بخوانید)
مسأله تا آن حد مهم است که عده‌ای در جهان از «جنگ آب» سخن می‌گویند.
همین یک ماه قبل بود که روزنامه نیویورک‌تایمز در مطلبی به بحران‌های مرتبط با آب در ایران اشاره و تلاش کرد تا اعتراضات و اغتشاشات اخیر را با مسأله آب پیوند بزند. نیویورک‌تایمز در ابتدای مطلب خود تصویری از دریاچه ارومیه را منتشر کرد، با این توضیح که وسعت این دریاچه از سال 1970 تا کنون به اندازه 90 درصد کاهش یافته است! این تصویر را در زیر می‌بینید.
نیویورک‌تایمز: بحران آب؛ دلیل اعتراضات اخیر در ایران بود؟
در میانه مطلب مذکور پرسش مهمی مطرح می‌شود:«آیا بحران آب دلیل آشفتگی‌ها و ناآرامی‌های اخیر در ایران بود؟» سومینی سنگوپتا، نویسنده مطلب مذکور به این پرسش این‌گونه پاسخ می‌دهد:«کاملا نه! مسأله آب به تنهایی از دلایل وقوع اعتراضات اخیر در ایران پرده برنمی‌دارد؛ اعتراضاتی که در اوایل ژانویه آغاز شد و به سرعت در ایران گسترش یافت؛ اما چنان‌که دیوید مایکل در موسسه تحقیقاتی استیمسون آمریکا می‌گوید، کسری آب که خود را به شکل قطعی آب در مناطق مختلف، وجود چاه‌های خشک در حاشیه شهرها یا طوفان‌های گرد و غباری که ازدریاچه در حال نابودی ارومیه برمی‌خیزد، نشان می‌دهد، یکی از معمولی‌ترین و قابل مشاهده‌ترین نشانگرهایی است از قصور و شکست دولت در خدمات‌رسانی به مردم حمایت می‌کند. بحران آب به ناامیدی‌ها و نارضایتی‌های مردم دامن می‌زند.»
در واقع از دیدگاه نیویورک‌تایمز کم‌آبی نماد بسیاری از مشکلات دیگر است! اگر فرصت کردید مقاله نیویورک‌تایمز را از اینجا بخوانید. البته این روزنامه معتبر ظاهرا یک گاف هم داده و تصویر یک راهپیمایی مذهبی را که احتمالا تشییع پیکر یکی از شهدای مدافع حرم است به جای تصویر اعتراضات در ایران منتشر کرده است!
سخنان متفاوت اندیشمند جوانِ ایرانی در TEDx
اما فارغ از مسائل پیش‌گفته، دیدگاه‌های متفاوتی نیز در جهان وجود دارد که در واقع موضوع اصلی این نوشتار است. اگر به خاطر داشته باشید در مطلبی که حدود دو هفته قبل در ارتباط با دریاچه ارومیه منتشر کردیم، از فردی به نام «کاوه مدنی» استاد مدیریت منابع آب و محیط‌زیست امپریال کالج لندن نام بردیم؛ اندیشمند جوانی که چند ماه قبل حکم معاونت آموزش و پژوهش سازمان محیط‌زیست کشور را از عیسی کلانتری گرفته است.
دکتر مدنی در ماه ژوئن سال 2015، طی یک سخنرانی در TEDx kish به نکات بسیار مهمی درباره جنگ آب و راهکارهای برون‌رفت از وضعیت کنونی اشاره کرده است. او در این سخنرانی می‌گوید:«ممکن است جنگ‌هایی بر سر آب دربگیرد. کوفی‌عنان معتقد است که رقابت بر سر آب می‌تواند به درگیری‌های شدیدی در جهان منجر شود. پتروس غالی، دیگر دبیرکل سازمان ملل هم بر این باور است که آب، از نفت پراهمیت‌تر است و ممکن است در خاورمیانه بر سر آب جنگ دربگیرد. مدیر سابق بانک جهانی هم چنین می‌اندیشد که در قرن بیست و یکم جنگ‌ها بر سر آب خواهد بود. هنگامی که من این سخنان را شنیدم برایم جالب بود که بدانم آیا واقعا جنگی بر سر آب درخواهد گرفت؟»
مدنی سپس به برخی مشاهدات خود در «روآندا» اشاره می‌کند، کشوری آفریقایی که به سختی با معضل کم‌آبی روبروست اما مردمانش هیچ جنگی بر سر آب ندارند! او سپس از فرصت‌هایی که کم‌آبی برای آموختن بهینه‌تر زندگی کردن و مصرف کردن در اختیار ما قرار می‌دهد سخن می‌گوید و همکاری‌های محتملی که در شرایط دشوار بی‌آبی و کم‌آبی اتفاق خواهد افتاد. یکی از برجسته‌ترین اندیشمندان جوانِ جهان در حوزه مدیریت منابع آبی سخن خود را با شعری از سعدی به پایان می‌برد:«بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند...»
در جستجوهایی که درباره جنگ آب در رسانه‌های لاتین داشتم، چنین نگاه متفاوتی را نیافتم. مدنی، کسی است که در جهان به پیوند دادن تئوری بازی‌ها با مدیریت سنتی منابع آبی شهرت دارد. او با وجود چنین مرتبت علمی، هنگامی که از منابع آبی سخن می‌گوید پای اخلاق را هم به بحث باز می‌کند! این یعنی هرچند شرایط جهانی دشواری در پیش است اما هنوز می‌توان به بشر امید داشت.
منازعات نژادپرستانه منطقه‌ای را به نفع زندگی متوقف کنیم!
حقیقت آن است که ما زمانی برای از دست دادن نداریم. منازعات داخلی مبتنی بر نژادپرستی(!) که در همین استانِ خودمان هم نمونه‌ای از آن را شاهدیم، راهِ دشوار ما را برای زندگی در جهانی که قرار است خشکسالی شدیدی را تجربه کند، دشوارتر می‌کند. اکنون زمان در کنار هم بودن و یافتن راهکارهایی مشترک برای زنده ماندن نسل‌هاست.
می‌توان خوش‌وقت بود از این که سبک زندگی ما ایرانی‌ها از دیرباز چنین بوده که خود را با شرایط دشوار تطبیق داده‌ایم، اکنون نیز زمانه تطبیق دیگری است. ما نیازمند یک تغییر بزرگ هستیم. امروز ما به فرزندانِ یک پدرِ محترم ورشکسته شباهت داریم! پدری که تا چندی قبل ثروتی انبوه داشت و اکنون با فقر دست و پنجه نرم می‌کند. درست به همین نسبت، در شرایطی که فقر منابع آبی نفس‌های زمین ما را به شماره انداخته است، نمی‌توانیم مثل «بچه‌پولدارها» از کیسه منابع آبی‌مان هزینه کنیم! ما باید شیوه تجارت در بی‌آبی را بیاموزیم و راهکار زندگی در بی‌آبی را کشف کنیم.
اکنون وقت مدارا با زمین است!
کوتاه سخن؛ اکنون وقت مدارا با زمین است؛ زمینی که خودمان آن را به این وضعیت مبتلا کرده‌ایم و حالا نیازمند تیماری طولانی است.
آقایان! خانم‌ها! برای یک تغییر بزرگ آماده شوید.
یادداشت: محسن حسن‌زاده
انتهای پیام/
در این میان، سمنان، استانی که بخش‌های زیادی از آن به کویری بودن شناخته می‌شود، در زمره استان‌هایی است که بیش از سایر مناطق ایران طعم تلخ بی‌آبی را خواهد چشید. استان‌های دیگر هم البته وضعیت خوبی نخواهند داشت. این معضل مختص ایران هم نیست و چندین کشور مانند ایران به شدت با مسأله بی‌آبی دست به گریبانند. حتی ایالتی همچون کالیفرنیا نیز در حال مصاف با خشکسالی است و البته در این ایالت به علت انجام اقدامات علمی دامنه‌دار از تشدید خشکسالی جلوگیری شده است.(بخوانید)
جمعیت جهان طی پنجاه سال گذشته دو برابر رشد داشته است! این رشد سریع جمعیت، همگام با تلاش فزاینده برای توسعه اقتصادی و صنعتی شدن، اکوسیستم‌های آب را در سراسر جهان دچار دگرگونی کرده است که یکی از نتایج آن از دست رفتن فراوان تنوع زیستی بوده است. امروزه 41 درصد از جمعیت جهان پیرامون رودخانه‌ها و البته در شرایط استرس آبی زندگی می‌کنند. نگرانی برای دسترسی به آب آشامیدنی در چنین شرایطی روز به روز در حال گسترش است چراکه استفاده از آب‌های شیرین نیز روز به روز در حال گسترش است.(بخوانید)
مسأله تا آن حد مهم است که عده‌ای در جهان از «جنگ آب» سخن می‌گویند.
همین یک ماه قبل بود که روزنامه نیویورک‌تایمز در مطلبی به بحران‌های مرتبط با آب در ایران اشاره و تلاش کرد تا اعتراضات و اغتشاشات اخیر را با مسأله آب پیوند بزند. نیویورک‌تایمز در ابتدای مطلب خود تصویری از دریاچه ارومیه را منتشر کرد، با این توضیح که وسعت این دریاچه از سال 1970 تا کنون به اندازه 90 درصد کاهش یافته است! این تصویر را در زیر می‌بینید.
نیویورک‌تایمز: بحران آب؛ دلیل اعتراضات اخیر در ایران بود؟
در میانه مطلب مذکور پرسش مهمی مطرح می‌شود:«آیا بحران آب دلیل آشفتگی‌ها و ناآرامی‌های اخیر در ایران بود؟» سومینی سنگوپتا، نویسنده مطلب مذکور به این پرسش این‌گونه پاسخ می‌دهد:«کاملا نه! مسأله آب به تنهایی از دلایل وقوع اعتراضات اخیر در ایران پرده برنمی‌دارد؛ اعتراضاتی که در اوایل ژانویه آغاز شد و به سرعت در ایران گسترش یافت؛ اما چنان‌که دیوید مایکل در موسسه تحقیقاتی استیمسون آمریکا می‌گوید، کسری آب که خود را به شکل قطعی آب در مناطق مختلف، وجود چاه‌های خشک در حاشیه شهرها یا طوفان‌های گرد و غباری که ازدریاچه در حال نابودی ارومیه برمی‌خیزد، نشان می‌دهد، یکی از معمولی‌ترین و قابل مشاهده‌ترین نشانگرهایی است از قصور و شکست دولت در خدمات‌رسانی به مردم حمایت می‌کند. بحران آب به ناامیدی‌ها و نارضایتی‌های مردم دامن می‌زند.»
در واقع از دیدگاه نیویورک‌تایمز کم‌آبی نماد بسیاری از مشکلات دیگر است! اگر فرصت کردید مقاله نیویورک‌تایمز را از اینجا بخوانید. البته این روزنامه معتبر ظاهرا یک گاف هم داده و تصویر یک راهپیمایی مذهبی را که احتمالا تشییع پیکر یکی از شهدای مدافع حرم است به جای تصویر اعتراضات در ایران منتشر کرده است!
سخنان متفاوت اندیشمند جوانِ ایرانی در TEDx
اما فارغ از مسائل پیش‌گفته، دیدگاه‌های متفاوتی نیز در جهان وجود دارد که در واقع موضوع اصلی این نوشتار است. اگر به خاطر داشته باشید در مطلبی که حدود دو هفته قبل در ارتباط با دریاچه ارومیه منتشر کردیم، از فردی به نام «کاوه مدنی» استاد مدیریت منابع آب و محیط‌زیست امپریال کالج لندن نام بردیم؛ اندیشمند جوانی که چند ماه قبل حکم معاونت آموزش و پژوهش سازمان محیط‌زیست کشور را از عیسی کلانتری گرفته است.
دکتر مدنی در ماه ژوئن سال 2015، طی یک سخنرانی در TEDx kish به نکات بسیار مهمی درباره جنگ آب و راهکارهای برون‌رفت از وضعیت کنونی اشاره کرده است. او در این سخنرانی می‌گوید:«ممکن است جنگ‌هایی بر سر آب دربگیرد. کوفی‌عنان معتقد است که رقابت بر سر آب می‌تواند به درگیری‌های شدیدی در جهان منجر شود. پتروس غالی، دیگر دبیرکل سازمان ملل هم بر این باور است که آب، از نفت پراهمیت‌تر است و ممکن است در خاورمیانه بر سر آب جنگ دربگیرد. مدیر سابق بانک جهانی هم چنین می‌اندیشد که در قرن بیست و یکم جنگ‌ها بر سر آب خواهد بود. هنگامی که من این سخنان را شنیدم برایم جالب بود که بدانم آیا واقعا جنگی بر سر آب درخواهد گرفت؟»
مدنی سپس به برخی مشاهدات خود در «روآندا» اشاره می‌کند، کشوری آفریقایی که به سختی با معضل کم‌آبی روبروست اما مردمانش هیچ جنگی بر سر آب ندارند! او سپس از فرصت‌هایی که کم‌آبی برای آموختن بهینه‌تر زندگی کردن و مصرف کردن در اختیار ما قرار می‌دهد سخن می‌گوید و همکاری‌های محتملی که در شرایط دشوار بی‌آبی و کم‌آبی اتفاق خواهد افتاد. یکی از برجسته‌ترین اندیشمندان جوانِ جهان در حوزه مدیریت منابع آبی سخن خود را با شعری از سعدی به پایان می‌برد:«بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند...»
در جستجوهایی که درباره جنگ آب در رسانه‌های لاتین داشتم، چنین نگاه متفاوتی را نیافتم. مدنی، کسی است که در جهان به پیوند دادن تئوری بازی‌ها با مدیریت سنتی منابع آبی شهرت دارد. او با وجود چنین مرتبت علمی، هنگامی که از منابع آبی سخن می‌گوید پای اخلاق را هم به بحث باز می‌کند! این یعنی هرچند شرایط جهانی دشواری در پیش است اما هنوز می‌توان به بشر امید داشت.
منازعات نژادپرستانه منطقه‌ای را به نفع زندگی متوقف کنیم!
حقیقت آن است که ما زمانی برای از دست دادن نداریم. منازعات داخلی مبتنی بر نژادپرستی(!) که در همین استانِ خودمان هم نمونه‌ای از آن را شاهدیم، راهِ دشوار ما را برای زندگی در جهانی که قرار است خشکسالی شدیدی را تجربه کند، دشوارتر می‌کند. اکنون زمان در کنار هم بودن و یافتن راهکارهایی مشترک برای زنده ماندن نسل‌هاست.
می‌توان خوش‌وقت بود از این که سبک زندگی ما ایرانی‌ها از دیرباز چنین بوده که خود را با شرایط دشوار تطبیق داده‌ایم، اکنون نیز زمانه تطبیق دیگری است. ما نیازمند یک تغییر بزرگ هستیم. امروز ما به فرزندانِ یک پدرِ محترم ورشکسته شباهت داریم! پدری که تا چندی قبل ثروتی انبوه داشت و اکنون با فقر دست و پنجه نرم می‌کند. درست به همین نسبت، در شرایطی که فقر منابع آبی نفس‌های زمین ما را به شماره انداخته است، نمی‌توانیم مثل «بچه‌پولدارها» از کیسه منابع آبی‌مان هزینه کنیم! ما باید شیوه تجارت در بی‌آبی را بیاموزیم و راهکار زندگی در بی‌آبی را کشف کنیم.
اکنون وقت مدارا با زمین است!
کوتاه سخن؛ اکنون وقت مدارا با زمین است؛ زمینی که خودمان آن را به این وضعیت مبتلا کرده‌ایم و حالا نیازمند تیماری طولانی است.
آقایان! خانم‌ها! برای یک تغییر بزرگ آماده شوید.
یادداشت: محسن حسن‌زاده
انتهای پیام/
در این میان، سمنان، استانی که بخش‌های زیادی از آن به کویری بودن شناخته می‌شود، در زمره استان‌هایی است که بیش از سایر مناطق ایران طعم تلخ بی‌آبی را خواهد چشید. استان‌های دیگر هم البته وضعیت خوبی نخواهند داشت. این معضل مختص ایران هم نیست و چندین کشور مانند ایران به شدت با مسأله بی‌آبی دست به گریبانند. حتی ایالتی همچون کالیفرنیا نیز در حال مصاف با خشکسالی است و البته در این ایالت به علت انجام اقدامات علمی دامنه‌دار از تشدید خشکسالی جلوگیری شده است.(بخوانید)
, بخوانید,جمعیت جهان طی پنجاه سال گذشته دو برابر رشد داشته است! این رشد سریع جمعیت، همگام با تلاش فزاینده برای توسعه اقتصادی و صنعتی شدن، اکوسیستم‌های آب را در سراسر جهان دچار دگرگونی کرده است که یکی از نتایج آن از دست رفتن فراوان تنوع زیستی بوده است. امروزه 41 درصد از جمعیت جهان پیرامون رودخانه‌ها و البته در شرایط استرس آبی زندگی می‌کنند. نگرانی برای دسترسی به آب آشامیدنی در چنین شرایطی روز به روز در حال گسترش است چراکه استفاده از آب‌های شیرین نیز روز به روز در حال گسترش است.(بخوانید)
, بخوانید,مسأله تا آن حد مهم است که عده‌ای در جهان از «جنگ آب» سخن می‌گویند.
,همین یک ماه قبل بود که روزنامه نیویورک‌تایمز در مطلبی به بحران‌های مرتبط با آب در ایران اشاره و تلاش کرد تا اعتراضات و اغتشاشات اخیر را با مسأله آب پیوند بزند. نیویورک‌تایمز در ابتدای مطلب خود تصویری از دریاچه ارومیه را منتشر کرد، با این توضیح که وسعت این دریاچه از سال 1970 تا کنون به اندازه 90 درصد کاهش یافته است! این تصویر را در زیر می‌بینید.
,
, نیویورک‌تایمز: بحران آب؛ دلیل اعتراضات اخیر در ایران بود؟
, نیویورک‌تایمز: بحران آب؛ دلیل اعتراضات اخیر در ایران بود؟,در میانه مطلب مذکور پرسش مهمی مطرح می‌شود:«آیا بحران آب دلیل آشفتگی‌ها و ناآرامی‌های اخیر در ایران بود؟» سومینی سنگوپتا، نویسنده مطلب مذکور به این پرسش این‌گونه پاسخ می‌دهد:«کاملا نه! مسأله آب به تنهایی از دلایل وقوع اعتراضات اخیر در ایران پرده برنمی‌دارد؛ اعتراضاتی که در اوایل ژانویه آغاز شد و به سرعت در ایران گسترش یافت؛ اما چنان‌که دیوید مایکل در موسسه تحقیقاتی استیمسون آمریکا می‌گوید، کسری آب که خود را به شکل قطعی آب در مناطق مختلف، وجود چاه‌های خشک در حاشیه شهرها یا طوفان‌های گرد و غباری که ازدریاچه در حال نابودی ارومیه برمی‌خیزد، نشان می‌دهد، یکی از معمولی‌ترین و قابل مشاهده‌ترین نشانگرهایی است از قصور و شکست دولت در خدمات‌رسانی به مردم حمایت می‌کند. بحران آب به ناامیدی‌ها و نارضایتی‌های مردم دامن می‌زند.»
,در واقع از دیدگاه نیویورک‌تایمز کم‌آبی نماد بسیاری از مشکلات دیگر است! اگر فرصت کردید مقاله نیویورک‌تایمز را از اینجا بخوانید. البته این روزنامه معتبر ظاهرا یک گاف هم داده و تصویر یک راهپیمایی مذهبی را که احتمالا تشییع پیکر یکی از شهدای مدافع حرم است به جای تصویر اعتراضات در ایران منتشر کرده است!
, اینجا,سخنان متفاوت اندیشمند جوانِ ایرانی در TEDx
, سخنان متفاوت اندیشمند جوانِ ایرانی در TEDx,اما فارغ از مسائل پیش‌گفته، دیدگاه‌های متفاوتی نیز در جهان وجود دارد که در واقع موضوع اصلی این نوشتار است. اگر به خاطر داشته باشید در مطلبی که حدود دو هفته قبل در ارتباط با دریاچه ارومیه منتشر کردیم، از فردی به نام «کاوه مدنی» استاد مدیریت منابع آب و محیط‌زیست امپریال کالج لندن نام بردیم؛ اندیشمند جوانی که چند ماه قبل حکم معاونت آموزش و پژوهش سازمان محیط‌زیست کشور را از عیسی کلانتری گرفته است.
,دکتر مدنی در ماه ژوئن سال 2015، طی یک سخنرانی در TEDx kish به نکات بسیار مهمی درباره جنگ آب و راهکارهای برون‌رفت از وضعیت کنونی اشاره کرده است. او در این سخنرانی می‌گوید:«ممکن است جنگ‌هایی بر سر آب دربگیرد. کوفی‌عنان معتقد است که رقابت بر سر آب می‌تواند به درگیری‌های شدیدی در جهان منجر شود. پتروس غالی، دیگر دبیرکل سازمان ملل هم بر این باور است که آب، از نفت پراهمیت‌تر است و ممکن است در خاورمیانه بر سر آب جنگ دربگیرد. مدیر سابق بانک جهانی هم چنین می‌اندیشد که در قرن بیست و یکم جنگ‌ها بر سر آب خواهد بود. هنگامی که من این سخنان را شنیدم برایم جالب بود که بدانم آیا واقعا جنگی بر سر آب درخواهد گرفت؟»
,مدنی سپس به برخی مشاهدات خود در «روآندا» اشاره می‌کند، کشوری آفریقایی که به سختی با معضل کم‌آبی روبروست اما مردمانش هیچ جنگی بر سر آب ندارند! او سپس از فرصت‌هایی که کم‌آبی برای آموختن بهینه‌تر زندگی کردن و مصرف کردن در اختیار ما قرار می‌دهد سخن می‌گوید و همکاری‌های محتملی که در شرایط دشوار بی‌آبی و کم‌آبی اتفاق خواهد افتاد. یکی از برجسته‌ترین اندیشمندان جوانِ جهان در حوزه مدیریت منابع آبی سخن خود را با شعری از سعدی به پایان می‌برد:«بنی آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند...»
,در جستجوهایی که درباره جنگ آب در رسانه‌های لاتین داشتم، چنین نگاه متفاوتی را نیافتم. مدنی، کسی است که در جهان به پیوند دادن تئوری بازی‌ها با مدیریت سنتی منابع آبی شهرت دارد. او با وجود چنین مرتبت علمی، هنگامی که از منابع آبی سخن می‌گوید پای اخلاق را هم به بحث باز می‌کند! این یعنی هرچند شرایط جهانی دشواری در پیش است اما هنوز می‌توان به بشر امید داشت.
,منازعات نژادپرستانه منطقه‌ای را به نفع زندگی متوقف کنیم!
, منازعات نژادپرستانه منطقه‌ای را به نفع زندگی متوقف کنیم!,حقیقت آن است که ما زمانی برای از دست دادن نداریم. منازعات داخلی مبتنی بر نژادپرستی(!) که در همین استانِ خودمان هم نمونه‌ای از آن را شاهدیم، راهِ دشوار ما را برای زندگی در جهانی که قرار است خشکسالی شدیدی را تجربه کند، دشوارتر می‌کند. اکنون زمان در کنار هم بودن و یافتن راهکارهایی مشترک برای زنده ماندن نسل‌هاست.
,می‌توان خوش‌وقت بود از این که سبک زندگی ما ایرانی‌ها از دیرباز چنین بوده که خود را با شرایط دشوار تطبیق داده‌ایم، اکنون نیز زمانه تطبیق دیگری است. ما نیازمند یک تغییر بزرگ هستیم. امروز ما به فرزندانِ یک پدرِ محترم ورشکسته شباهت داریم! پدری که تا چندی قبل ثروتی انبوه داشت و اکنون با فقر دست و پنجه نرم می‌کند. درست به همین نسبت، در شرایطی که فقر منابع آبی نفس‌های زمین ما را به شماره انداخته است، نمی‌توانیم مثل «بچه‌پولدارها» از کیسه منابع آبی‌مان هزینه کنیم! ما باید شیوه تجارت در بی‌آبی را بیاموزیم و راهکار زندگی در بی‌آبی را کشف کنیم.
,اکنون وقت مدارا با زمین است!
, اکنون وقت مدارا با زمین است!,کوتاه سخن؛ اکنون وقت مدارا با زمین است؛ زمینی که خودمان آن را به این وضعیت مبتلا کرده‌ایم و حالا نیازمند تیماری طولانی است.
,آقایان! خانم‌ها! برای یک تغییر بزرگ آماده شوید.
,یادداشت: محسن حسن‌زاده
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه