آرگیز؛ صنعت قدیمی زیبای فراموش شده در جنوب کشور

«آرگیز» یک از صنایع دستی کهن در جنوب کشور است است به دلیل عدم انتقال فرهنگ و هنر های بومی و محلی بین نسلی در حال فراموشی است.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از میناب جنوب، صنایع دستی از قدیم الایام بعنوان یکی از مشاغل خانگی و هنر دیرینه در نزد زنان در منطقه جنوب کشور و حاشیه خلیج فارس زبانزد خاص و عام بوده چرا که نخل های سر به فلک کشیده و سرسبزی دشت میناب به واسطه داشتن آب فراوان و زمین های حاصلخیز برای کاشت گندم زمینه را برای ساخت و تهیه انواع صنایع دستی ایجاب کرده است.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, میناب جنوب,

قدیمی های شهر میناب بعد از برداشت گندم برای جدا کردن سبوس از دانه،گندم ها را در معرض مخالف باد قرار می دادند و با زدن بیل بر زیر گندم ها آنها را به هوا پرتاب می کردند تا گندم از سبوس جدا شود، در کنار این فنون بعد از آرد کردن گندم ها با آسیاب سنگی مجبور بودند که آرد کاملا پاک شود لذا برای آسانی کار موفق به ساخت صنایع دستی به نام الگ حصیری یا همان آرگیز شدند.

آرگیز یا الک حصیری از برگ درخت نخل ساخته می شود و از اصالتی عمیق و پیشینه ای طولانی در شرق هرمزگان بخصوص در بین مردم میناب برخوردار بوده است ، الک های حصیری در گذشته بسیار کابرد داشته، امروزه نیز از آن استفاده می شود اما کاربرد آن نسبت به گذشته بسیار کمتر شده است.

این صنایع دستی در گویش محلی به آن هارگیس” ، “هارگیز” ، “آرگیز گفته می شود ،صنعتی که اکنون بعنوان یکی از سوغاتی ها و وسیله تزئینی کاربرد بیشتری دارد تا بعنوان یک وسیله خانگی.

این صنایع دستی به شکل دایره و با رنگ های سبز و قرمز بیشتر ساخته می شود و یکی از کهن ترین صنعت بافتنی در بین مردم جنوب کشور مطرح بوده چرا که برای پخت نان محلی و جدا کردن آرد از پوسته و پاکیزه کردن آرد از نخاله یکی از صنایع پرکاربرد بوده است.

زکیه فخاری یکی از سازندگان آرگیز و فعالان صنایع دستی میناب در گفتگویی اظهار کرد: زنان بومی میناب سازندگان اصلی این هنر اصیل و فراموش شده تشکیل می دهند، برای ساخت این هنر برگ های سبز درخت بصورت جدا شده در آب رنگ قرار می دهند تا کاملا رنگ به خود بگیرد و بعد از آن برای ساخت آرگیز یا همان الک اقدام می کنند.

وی افزود: برگ های درخت نخل یا همان پیش های رنگی در هم تنیده و به شکل یک سبد ساخته می شود، برای ساخت آرگیز یک روز زمان می برد،این هنر دست بافتنی امروزه بعنوان سوغات منطقه میناب علاوه و داخل کشور به سایر شهرهای حاشیه خلیج فارس نیز ارسال می شود.

این بانوی صنعتگر مینابی گفت: علیرغم تغییر شکل و قیافیه آرگیز به شکل امروزی که در بازار موجود هست،برخی خانواده ها در شهرستان میناب که کاربرد الک حصیری می دانند هنوز بعنوان یک وسیله خانگی استفاده می کنند.

علی ذاکری یکی از قدیمی های روستای حکمی گفت: قدیمی های میناب براین باورند که اگر کودکان آرگیز بر روی سر خود بزارند دیگر قد نمی کشند و کوتوله می شوند، برخی از آنها دیگر می گویند که اگر مار توی آرگیز گذاشته شود پای مار دیده می شود.

وی گفت: یکی دیگر از فرهنگ های بر گرفته از نام آرگیز یا الک حصیری،آرگیز گردانی است که از رسوم کهن و ماندگارنیمه شعبان بوده که در شهر ها و روستاهای شهرستان میناب بصورت باشکوه برگزار می شود.

حامی صنایع دستی میناب افزود: با فرا رسیدن غروب آفتاب کودکان جهت گرفتن عیدی با در دست داشتن آرگیز(الک) به شکل گروهی به در منازل می رفتند وبا خواندن شعر نیمه شعبان از صاحب خانه طلب عیدی می کردند تا جایی که این فرهنگ بعنوان یکی از آئین های ملی مردمان شهر میناب و استان هرمزگان ثبت ملی شده است.

امروزه به دلیل نهادینه نشدن فرهنگ های بومی و محلی، نسل جوان حتی شنیدن نام آرگیز یا هارگیز دیگر بعنوان یک بازی رایانه ای نگاه می کند و هنرهایی که بر گرفته از آئین و تمدن مردمان یک منطقه است بکلی فراموش می شود.

انتهای پیام/ز

]