تهران ، بهانه ای برای خدمت یا فرصتی برای قدرت ؟
در کنار همه این مسائل کاهش 2000 میلیارد تومانی بودجه شهرداری این سوال را در اذهان ایجاد می کند که آیا برای فرار از خدمات این امر صورت گرفته است یا صرفه جوئی در هزینه های شهرداری؟[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با گذشت تنها 6 ماه از تکیه اصلاح طلبان بر کرسی های مدیریت شهری پایتخت، امروز بیش از هر زمانی حجم فعالیت مورد نیاز کلانشهر تهران قابل مشاهده است. فعالیت مداوم و سخت کوشانه و شبانه روزی مورد نیاز شهرداری تهران نشان از آن دارد عملکرد شهرداری با آنچه که آخرین بار آن را نزدیک به 14 سال پیش تجربه کردند زمین تا آسمان تفاوت دارد. افزایش جمعیت، نیاز به خدمات رسانی عمومی در سطح وسیع تر، نیاز به حمل و نقل عمومی به روز و پایدار و افزایش چشمگیر مشکلات اجتماعی و فرهنگی همه و همه نشان دهنده حجم وسیع و مسئولیت سنگین شهرداری است.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,تهرانِ در حال توسعه با جمعیتی بالغ بر 13 میلیون نفر که روزانه نیز افزایش می یابد و همچنین انبوه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و شهری مانند غولی می ماند که مهار آن در توان هر فردی نیست. حال آن که بخواهد همگام با مهار مشکلات روند توسعه شهری را نیز در پیش بگیرد. ضعف تصمیم گیری و برخورد ستادی و بخشنامه ای با معضلات و بحران های شهری حاکی از ضعف عملکرد نجفی در تهران است. شهری با 13 درصد آمار رسمی بیکاری و پرداخت حدود یک سوم مالیات کشور نیازمند مدیریتی پویا تر است. عملکرد شهرداری در دو بحران جدی در شهر تهران که در برف شدید زمستانی مستقیم و در زلزله غیر مستقیم متوجه این نهاد بوده است گواه این موضوع است. شهری که بخواهد با یک برف زمستانی این گونه حمل و نقل و رفت و آمد شهروندانش مختل شود و پس از چندین روز هنوز آثار آن ملموس باشد به طوری که صدای کاربران فضای مجازی را نیز دربیاورد آن هم پایتخت و آن هم تهران. شهری که تعطیلی یک روزه در آن به نظر کارشناسان اقتصادی ضرر 1.2 میلیارد دلاری را ره به همراه دارد. اما بیش از همه آن چه نشان دهنده عدم برنامه ریزی شهرداری برای مواجهه با این مشکلات و معضلات است عدم تطابق وعده های جناب آقای نجفی شهردار محترم تهران در ابتدای انتخاب با عملکرد ایشان در مدیریت شهری است. در برنامه ارئه شده از سوی ایشان به شورای شهر تهران پیش از انتخاب در بخش «حکمروایی خوب شهری» بر سه موضوع «مسئولیت پذیری» ، «قانون گرایی» و« بهروری سازمانی و کارآمدی» به عنوان اهم مسائل و چالش ها اشاره شده است اما با مشاهده انتصاب افراد بازنشسته در سمت معاونت های شهرداری هر سه مورد نقض گشته است. در صورتی که کلان شهری تهران نیازمند مدیرانی پرتوان و پرکار و جوان است. در همین بخش در اهم سیاست ها به « تنظیم ساز وکار رقابتی برای به کارگیری و ارتقا مدیران و کارکنان به سطوح عالی سازمانی » اشاره شده است. با چنین انتصاباتی اصلا چنین چیزی ممکن است؟ و باز هم در همین بخش به « تلاش در جهت تحقق بودجه ریزی و برنامه ریزی مشارکتی » اشاره شده است که با توجه به نوع ارائه بودجه و عدم مشورت با اعضای شورای شهر نیز این مسئله جز به مثابه وعده ای غیر عملی شبیه نیست. یا برای مثالی دیگر در بخش «مدیریت منابع و مصارف» برنامه شهردار 66 ساله پایتخت «تدوین بسته سیاست های تشویقی و تنبیهی به منظور وصول عوارض پایدار» و «پیگیری نظرات شهرداری تهران در لوایح ارزش افزوده و درآمد های پایدار به منظور افزایش سهم در آمدهای پایدار» با اختصاص سهم 25 درصدی از بودجه به درآمد های پایدار ناسازگار است به طوری که نظر برخی اعضای شورای شهر تهران بر اختصاص 40 درصدی بودجه به این امر است. و یا در بخش « تقویت سرمایه اجتماعی و مشارکت عمومی» در قسمت اهم سیاست ها به « توسعه همکاری های جمعی از طریق نهادهای آموزشی، دینی و مارکز رفاهی و تفریحی» و همچنین در بخش «توسعه فرهنگی اجتماعی» به «توسعه فعالیت های عمیق دینی و معارف قرآنی و ترویج ارزش های دینی و انقلابی در جامعه شهری» اشاره شده است که متاسفانه با بیان گزارش های بی اساس و اثبات نشده علیه برخی هیات های مذهبی و مجموعه های دینی برای فرار از بحران ناکارآمدی شهرداری این سیاست ها هم در حد حرف باقی مانده است. در بخش «محیط زیست» به مقابله با آلودگی ها خصوصا آلودگی هوا اشاره شده است که متاسفانه با توجه به طرح ترافیک جدید و نگاه بنگاه داری به این قضیه باعث شده است که این گونه طرح ها صرفا محل کسب درآمدی برای شهرداری تبدیل شده و صرفا فرار از واقعیت معضل آلودگی هواست. در بخش «ایمنی، تاب آوری و مقابله با مخاطرات» به «مقابله با بحران قبل ، حین و پس از وقوع» اشاره شده است که عملکرد ضعیف در مدیریت دو بحران زلزله و بارش برف زمستانی دیگر جای هیچ گونه حرفی برای دفاع از برنامه ایشان باقی نمی گذارد.
, .,در کنار همه این مسائل کاهش 2000 میلیارد تومانی بودجه شهرداری این سوال را در اذهان ایجاد می کند که آیا برای فرار از خدمات این امر صورت گرفته است یا صرفه جوئی در هزینه های شهرداری؟ این در صورتی است که بودجه عمرانی شهرداری در سال گذشته 52 درصد تحقق پیدا کرده است ، در حالی که بودجه جاری شهرداری 100 درصد محقق شده است. با توجه به افزایش 10 و 12 درصدی حقوق کارمندان و کارگران در سال آینده باید دید از کدام قسمت بودجه برای کاهش هزینه ها صرف نظر شده است؟
,همه موارد گفته شده نشان دهنده آن است که شهردار تهران برنامه مشخصی برای اداره بزرگ ترین کلان شهر ایران ندارد. حال تمامی این مسائل را در کنار مشکلات جسمی شهردار محترم قرار دهید. بیماری قلبی و مشکل دیسک کمر مواردی است که شهردار تهران با آن دست و پنجه نرم می کند و این پرسش اساسی برای اذهان به وجود می آید که آیا نجفی برای اداره شهر تهران گزینه مناسبی بود؟ سوالی که ذهن اعضای شورای شهر را علاوه بر مردم به خود مشغل کرده است و باید دید سرانجام پایتخت را چه سرنوشتی نوشته خواهد شد.
,]
ارسال دیدگاه