مهندس موفق مهدیشهری:

• شنبه ۰۵ اسفند ۱۳۹۶ ۱۹:۲۲
• کد خبر : 1318668

• اخبار
• سایر رسانه ها

یک مهندس موفق و نخبه مهدیشهری از مسئولین خواست جوان ایرانی را باور کنند و از ایده های نابشان حمایت نمایند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از نیزوا، به مناسبت گرامیداشت 5 اسفندماه زادروز خواجه نصیرالدین طوسی دانشمند بزرگ ایرانی و روز مهندس، با یکی از مهندسان فعال شهرستان مهدیشهر گفتگویی ترتیب دادیم.

سید محمد رضا عمادی از مهدسان مهدیشهری و متولد سال 1363 دارای فوق لیسانس مهندسی مکانیک می باشد و در حال حاضر نیز دانشجوی دکترای مکانیک با گرایش طراحی کاربردی  در دانشگاه صنعتی شاهرود است.

از فعالیت های خود در زمینه علمی و مهندسی بگویید؟

فعالیت بنده بیشتر در شرکت های دانش بنیان و انرژی های نوین می باشد. انرژی های نوین به این نحو است که انرژی های اتلافی محیط ذخیره و دوباره انرژی تولید می شود که علم روز دنیاست و در این زمینه با تیمی درعمان همکاری می کنم.

فعالیت در تیم دانش بنیان نیک فن آوران نوین، داور پارک علم و فناوری استان سمنان و دانشگاه سمنان، عضو کمیسیون چشم انداز امور نخبگان مجمع تشخیص مصلحت نظام در سال 93 و 94 ، همکاری با سازمان پژوهشی باقر العلوم، تدریس در دانشگاه های مختلف در سطح کشور، مشاور طرح ساخت دستگاه تمام اتوماتیک نوار تفلون در مهدیشهر، عضو کارگروه پژوهشی دانشگاه علمی کاربردی غرب استیل مهدیشهر، عضو تیم رباتیک دانشگاه سمنان و فعالیت های علمی دیگر که مجال گفتن نیست.

چه اختراعاتی داشته اید؟

12 اختراع ثبت شده و ثبت نشده دارم. با توجه به سرقت های علمی که وجود دارد سعی دارم اختراعات ثبت نشده ام را در انجمن اختراعات بین المللی ثبت نمایم و بعد در کشور آن را بسط دهم.

همچنین یک مقاله ثبت شده و 3 مقاله ارسال شده در ISI و 4 مقاله کنفرانسی خارجی نیز دارم.

طرح هایتان را در جشنواره یا نمایشگاه های علمی شرکت داده اید؟

در نمایشگاه های تجهیزات ساخت داخل در سال 94 و 95 شرکت کردم و یکی از طرح هایم به نام کنترل بدون سنسور عملگر پیزو الکتریک را برای فروش ارائه کردم که از صنایع پتروشیمی برای این طرحم مشتری شدند. کاربرد این طرح حذف سنسور در سیستم ها می باشد که با توجه به هزینه گزافی که سنسور دارد طرح با قابلیت و با صرفه ای برای قطعات است.

تعهد در کار مهندسی چقدر اهمیت دارد؟

بسیاری تعهد کار پزشکی را مهم می دانند اما به نظر من تعهد کاری در مهندسی بسیار مهمتر است چرا که کار مهندسی حساس تر است مثلا اگر ستون ساختمانی درست ساخته نشود یا به خاطر کم کاری مشکلی در صنعت به وجود بیاید، هزاران نفر درگیر می شوند و جانشان به خطر می افتد.

باید اخلاق حرفه ای در هر زمینه ای داشته باشیم و کاری که به ما محول می شود را به نحو احسن انجام دهیم.

فعالیت های دیگری غیر از فعالیت در حوزه علمی هم دارید؟

بله. در زمینه ورزشی و فرهنگی و هنری نیز فعالیت داشتم. در زمینه ورزشی دبیر هیئت اسکواش شهرستان مهدیشهر در سال 93 و همچنین عضو تیم هاکی مهدیشهر در لیگ دسته یک  بودم.

در زمینه هنری نیز مقام دوم جهانی مسابقات طراحی و نقاشی که در حدود سال 77 در کشور ژاپن برگزار شد،  را کسب کردم.

فعالیت های فرهنگی نیز داشتم که از جمله آن می توان به جمع آوری مطالب و همکاری در نگارش کتاب حجاب و عفاف و کتاب شهدای عشایر استان سمنان اشاره کرد.

مسئول دفتر بسیج اساتید شهرستان مهدیشهر و عضو سازمان علمی پژوهشی بسیج استان نیز می باشم.  

در زمینه دامپروری هم فعالیت دارم. در حقیقت آدم نباید تک بعدی باشد و باید در چند زمینه فعالیت داشته باشد.

من متولد شدم که تجربه های جدید و کارهای جدید انجام دهم. انسان چه مهندس باشد و چه نباشد باید در زندگی اش پویایی و تحرک داشته باشد و شعور و درک و جایگاه انسانی که دارد باید وی را به این امر برساند.

حمایت مسئولین از افرادی همچون شما چگونه است؟  

بحث حمایت و پشتیبانی بسیار ضعیف است که یکی از مصائب ما هم بروکراسی های اداری است که در این راستا کار ما بسیار عقب می افتد.

بنده هزینه های فعالیت های علمی و پژوهش هایم را از جیب خودم می پردازم و ایده هایم را پیگیری می کنم تا به تجاری سازی برسانم که اگر یک روز غفلت کنیم ممکن است جایگاه خود را از دست بدهیم.

اما با توجه به این فعالیت هایم شغل ثابت و خاصی ندارم که چندین جا برای همکاری یا شغل اقدام کردم اما متاسفانه بحث اعتماد وجود ندارد و حمایت نیست.  

من در دبیرستان تیزهوشان درس خواندم که 80 درصد از دوستانم از ایران رفته اند و من هم از یکی از دانشگاه های استرالیا برای مقطع دکتری پذیرش داشتم ولی سبک و سنگین که کردم متوجه شدم وقتی یک ایرانی به کشورهای خارج می رود شاید ابتدا در رفاه باشد ولی در برهه ای از زمان دچار یک خلا می شود، بنابراین هر چند بد اخلاقی هایی از جانب مسئولین در حق من شده است اما تصمیم گرفتم که در کشور خودم بمانم و از اینکه از ایران نرفتم پشیمان نیستم و امیدوارم خدای متعال و امام زمان(عج) کمکم کنند که در آینده نیز پشیمان نشوم.

بروکراسی های اداری به گونه ای است که آدم را دچار چالش می کند اما نا امید نیستم و همچنان به تلاشهایم ادامه می دهم و از اینکه در کشور خودم هستم و خدمت می کنم خوشحالم و راه خودم را ادامه می دهم.

سخن آخر؟

بنده با تلاش خودم توانستم به این جایگاهی برسم بدون حمایت از هیچ مسئولی و فقط از طرف دانشگاه آزاد اسلامی مهدیشهر حمایت هایی شدم که تشکر می کنم. مسئولین اگر جوانان را باور کنند با توجه به همان حدیثی که پیامبر اکرم فرموده است، دانش اگر در ثریا هم باشد جوانمان ایرانی به آن دست پیدا می کنند.

از مسئولین خواهشمندم حرف هایشان را عملی کنند و از ما حمایت کنند و اگر حمایت نمی کنند حداقل وام عادی برای ما در نظر بگیرند چرا که بسیاری از جوانان ایده های نابی دارند که به خاطرعدم حمایت باعث شده ایده هایشان خاک بخورد.

امیدوارم به جایگاهی برسیم که کسی به خاطرعدم حمایت ایده هایش فرسوده نشود.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #