• شنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۶ ۱۰:۳۳
• کد خبر : 1331416

• اخبار
• سایر رسانه ها

امام زاده سید محمد(ع) در روستای بارده واقع در شهرستان بن و در 53 کیلومتری شهرکرد قرار دارد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از  زنگ خبر ؛ بقعه باشکوه این امامزاده در کنار روستای بارده واقع در شهرستان بن، در ۵۳ کیلومتری شهرکرد واقع شده و چشم انداز آن فوق العاده زیبا و دیدنی است. بنا شامل ایوان، گنبدخانه، گلدسته، صحن مشجر، حرم و ضریح است.

اصل بقعه متعلق به دوره صفویه است و در دوره های قبل مرمت و اخیرا نیز تعمیرات و نوسازی گسترده ای در آن صورت گرفته و طرح جامع توسعه آن در دستور کار قرار دارد. اتاق مرقد به ابعاد ۸×۸ متر و دارای دو درب، در جانب جنوب و مشرق است.

در دو جهت دیگر شمال و مغرب به ظاهر دری داشته که در تعمیرات اخیر مسدود شده است. ضخامت دیوار بیش از یک متر و چهار زاویه اتاق مرقد با ایجاد چهار گوشواره به دایره تبدیل شده و در نتیجه گنبد بنا، بر آن استوار شده است.

این گنبد از داخل به قطر ۷ و ارتفاع ۵/ ۳ متر و از خارج به ارتفاع ۵/ ۸ متر است. در بالای مدخل جنوبی بقعه، پنجره مشبک چوبی قرار دارد که حکایت از تعمیر بقعه در دوره قاجار یه می باشد. کف و ازاره بقعه تا ارتفاع ۲/۲۰ متر با سنگ مرمر تزیین شده و الباقی گچ اندود است.

در وسط اتاق مرقد، ضریح بسیار عالی از نوع آب طلا و نقره نصب شده که اشعار هفت بند محتشم کاشانی در بالای آن حکاکی شده و در روی در آن کتیبه ذیل قلمزنی شده است: «ضریح مطهر سید محمد از نوادگان حضرت امام موسی کاظم علیه السام واقع در روستای بارده با همت و تلاش هیئت امنا امامزاده و تحت نظارت و سرپرستی مدیریت اوقاف و امور خیریه استان در سال یک هزار و سیصد و هفتاد و هشت احداث و نصب گردید. طراحی و ساخت بهنام کبیری سامانی، قلمزنی سید مرتضی احمدی. »

بر دور مزار قبلی، بنایی به ابعاد ۲۰×۲۰ متر افزوده اند و ایوانی به ابعاد ۵×۳ و ارتفاع ۴ متر در جانب مغرب تعبیه نموده اند که فعلا به عنوان مدخل اصلی از آن استفاده می شود. این ایوان در سه جهت دیگر بقعه تکرار شده و درهای ورودی بقعه چوبی و توسط حاج نعمت الله حیدرزاده در سال ۱۳۸۵ برابر با سال ۱۴۲۷ ه.ق در اصفهان ساخته شده است. در هر ضلع ۸ ستون جهت ایوان ها به کار رفته و صورت زیبایی به پیرامون بقعه داده است.

در جانب شمال بقعه تعداد ۱۰ واحد زائر سرا ساخته شده و در غرب صحن نیز تعداد یک واحد مغازه آجری و ۱۰ مغازه چپری قرار دارد.


فضای بیرون این امام زاده جذاب و دیدینی است

زمین زیارتگاه بیش از دو هکتار است و در جنوب آن کشتارگاه احداث شده است. مقابل ایوان جنوبی، چشمه آبی قرار دارد که چند سالی است خشک شده است. درختان زبان گنجشک، کبوده و تبریز فضای مناسبی را ایجاد نموده و ارتفاع برخی از این درختان بیش از ۱۸ متر است.

تپه مجاور امامزاده که در غرب بقعه قرار دارد، پس از تحویل از منابع طبیعی به هیئت اوقاف، درختان مختلف کاشته شد که منظره دلپذیری را به وجود آورده است حاج حیدر خسروی، ضمن اشاره به نسب شریف امامزاده تذکره ای از قول عبدالکریم فقیه الاسلام دهشتی نقل می کند که فاقد ارزش تاریخی و آثار جعل در آن هویدا است.

نسب شریف امامزاده سید محمد با هفت واسطه به امام هفتم علیه السلام منتهی می شود که از قرار ذیل است: سید محمد بن ابی القاسم حمزه بن علی بن حسین بن احمد بن محمد الشریف بن اسماعیل بن ابراهیم المرتضی بن امام موسیالکاظم علیه السلام. جد اعلایش سید ابراهیم المرتضی همان فرزند بزرگوار امام هفتم علیه السام است که در سال ۱۹۹ ه.ق در یمن قیام نمود و پس از تصرف این شهر از سوی محمد بن محمد بم زید شهید علیه السام استاندار یمن گشت. پس از شکست قیام محمد، مامون عباسی به او امان داد و او را در خراسان نزد برادرش امام رضا علیه السام فرستاد و در سال ۲۱۰ ه.ق به دست مامون عباسی مظلومانه مسموم و سپس به شهادت رسیدند.

بقعه متبرکه حضرت امامزاده سید محمد ابن حمزه ( مکنی به ابوالقاسم ) بن علی ابن حسین بن احمد بن محمد بن اسماعیل بن ابراهیم الاصغر ( ملقب به مرتضی ) بن حضرت باب الحوائج؛ امام موسی این جعفر الکاظم ( علیه السلام ) در ضلع شرقی روستای بارده از توابع شهرستان بن در استان چهارمحال و بختیاری ( در ۴۸ کیلومتری جنوب غربی شهرکرد؛ مرکز استان ) میان دو کوه نساه و برآفتاب، واقع گردیده و با توجه به مناظر بسیار زیبا و دلنواز کوهستانی و چشمه های خنک اطراف و آب و هوای مطلوب منطقه، سالانه پذیرای هزاران زائر و گردشگر از نقاط مختلف می باشد.




در شرح احوالات و علت حضور و شهادت آن بزرگوار (ع) در این منطقه، آمده است

چون خلفای عباسی ( علیهم اللعنه ) با اولاد و اعقاب ائمه هدی ( علیهم السلام ) خصومت و دشمنی علنی داشتند، بعد از شهادت حضرت ثامن الائمه امام علی ابن موسی الرضا ( علیه السلام )، کلیه امامزاده ها بمعیت محبان و مشتاقان اولیاء الله و یاران و انصار خاندان امامت (ع) برای مقابله با دشمنان اسلام و توسعه و گسترش مذهب تشیع و ریشه کن کردن ظلم و بیدادگری عباسیان، با کاروان های متعدد و در زمان های مختلف رو به ولایت عجم نهادند و در مدت پانصد سال و اندی خلافت و زمامداری خلفای منفور عباسی و جنگ و جدال با آل ابوتراب (ع)، آخر الامر از فشار و ظلم و ستم آن قوم غدار خود و یاران و انصارشان، هر یک در محل و مکانی در خاک عجم بدست دژخیمان عباسی و ابلق سواران کوفی گرفتار و شهید شدند.

در زمان خلافت شقاوت پیشه یوسف ( سی و دومین خلیفه عباسی ) که از سنه ۵۵۵ لغایت ۵۶۶ هجری قمری به مدت یازده سال در مسند خلافت متکی بوده، به والیان و حاکمان خود در عجم، بنامان؛ ملک جمشید و ملک یوسف، دستور تعاقب و دستگیری و قتل آل ابوتراب(ع) را صادر کرد و آن حاکمان سفاک، عساکر مسلح خود را به فوجها و دسته‌ های مختلف تقسیم و هر دسته ای را به فرماندهی شخصی لایق و کارآزموده جهت امنیت طرق و شوارع در دژها و قلاع جنگی چهارمحال اربعه بختیاری مستقر و متمرکز داشته که در این موقع حضرت امامزاده سید محمد ( علیه السلام ) به اتفاق جمعی از برادران و بنی اعمام خود، یاران و انصار خاندان امامت (ع) از طریق شط العرب بخاک عجم وارد و قصد عزیمت به بلاد قم را داشتند و از حاکمان عباسی حاکم در منطقه در بیم و هراس بودند، بنابراین همواره از خود محافظت می کردند که غافلگیرانه گرفتار چنگال بی رحمانه دشمن واقع نشوند.

ناچار بودند تا شبانه حرکت کنند یا از بیراهه به مسیر خود ادامه دهند. پس از طی مسافت و عبور از شهرها و قراء و قصبات و رودخانه ها و جبال و ناهمواری های در بین راه، در ناحیه چهارمحال اربعه در صحرای بارده وارد گردیده و در آن موقع چون سکنه ناحیه چهارمحال اربعه به مذاهب مختلف منعقد بودند، یکی از دشمنان آل ابوتراب، ورود آن کاروان را به حاکمان عباسی حاکم بر منطقه اطلاع داده و حاکم عباسی پس از دریافت خبر و تعیین اقامتگاه آنها، با جیوش مجهز خود به آن کاروان بی اطلاع حمله ور گردیده، در صحرای بارده نبرد سختی فیما بین هر دو جناح حق و باطل به وقوع پیوست که پس از محار به و مجادله بسیار، چون عده کاروان قلیل بود، در مقابل هجوم خصم بی امان تاب و توان مقابله را نداشته هر چند نفری به جهتی روی نهاده، به سمت قراء و کوهپایه های اطراف متواری و خصم بی امان در تعاقب ایشان در حرکت، هر یکی را در محل و مکانی در نقاط مختلف چهارمحال اربعه به شهادت رسانیدند که هم اکنون مرقد بعضی از آنها معلوم و زیارتگاه است و مرقد برخی نامعلوم و در زیر خاک پنهان است.

در این حمله و نبرد ناگهانی پس از متواری شدن کاروان، حضرت امامزاده سید محمد (ع) با دو نفر شجاع و دلاور خود به نامهای شیخ قاسم و شیخ طاهر که هر دو برادر و از انصار اولیاء الله و از ذراری و اعقاب جابرانصاری بودند، در مقابل خصم بی امان به جدال پرداخته، « به هر سو که مرکب برانگیختی، چو برگ خزان سر فرو ریختی. » از شجاعت و دلاوری آن حضرت دشمن به ستوه آمده، آخرالامر از هر جهت به آن حضرت حمله ور گردیده و در حلقه محاصره چند جانبه، آن حضرت بدست ملک یوسف فرزند ملک خورشید به درجه رفیع شهادت اجدادی خود نائل گردید و دو نفر شجاع و دلاور آن حضرت بر اثر جراحات و زخم های وارده بر پیکر مطهرشان، به کوههای مجاور متواری گشته، پس از خروج از محل جدال، شیخ قاسم و شیخ طاهر به معیت و همیاری مومنین و مسلمان منطقه، پیکر مطهر حضرت امامزاده سید محمد (ع) را در محل شهادتش در ضلع شرقی روستای کنونی بارده به خاک سپرده و بقعه و بارگاهی به مرور زمان برگرد مزار کثیرالانوار آن حضرت توسط آن دو انصار جلیل القدر ساخته شده که هم اکنون زیارتگاه عاشقان و ارادتمندان در آن سامان است.



امکانات و تسهیلات تفریحی برای زائران این امام زاده محیا است
امکانات و تسهیلات تفریحی، گردشگری، حمل و نقل، اسکان و … این بقعه متبرکه، شامل؛ جاده آسفالت، زائرسرا و سکوهای نشیمن و استراحت زائران و گردشگران، سرویس بهداشتی، چشمه های خنک، آب آشامیدنی لوله کشی شده و … می باشد.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #