۲ فروردین؛ سالروز عملیات فتح‌المبین؛
فروردین سال ۶۱؛ «محلات» رنگ خون گرفت/فتح‌المبین، کربلای ۲۷ شهید و ۱۹ اسیر از محلات+تصاویر
اگرچه نوروز و فروردین سال ۶۱ با این پیروزی‌ها به کام مردم ایران و به‌خصوص مردم شهرهای اندیمشک، دزفول و شوش دانیال شیرین شد، اما شهادت ۲۷ نفر از رزمندگان محلاتی در عملیات بزرگ فتح‌المبین حال و هوایی فراموش نشدنی در این شهرستان به پا کرد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از صبح محلات، فروردین ماه، همیشه یادآور رشادت‌ها و از خود گذشتگی‌های فرزندان برومند شهرستان محلات است؛ فرزندانی که در قتلگاه فتح‌المبین، حماسه‌ای کربلایی به پا کردند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صبح محلات,تقویم روزهای پایانی سال را نشان می‌داد و مردم در حال آماده شدن برای سال جدید بودند که عده‌ای با بستن کوله بار خود، برای حضور در جبهه آماده شد، چراکه خبر از عملیاتی بزرگ دهان به دهان می‌چرخید و همچنان مشتاقان به سمت جبهه عازم بودند. اما عملیات فتح المبین شور دیگری در دل جوانان شهرستان محلات به پا کرده بود. شوری که فقط رزمندگان این عملیات آن را تجربه کرده بودند.
مهدی حضوری، رضا معصومی فر، غلامحسین رضایی، حسین رضایی و محمد نجفی از رزمندگان این عملیات هستند که این روزها را با خاطرات عملیات های مردانه شب می کنند. این خاطرات اگرچه تلخی هایی چون از دست دادن رفیق را همراه دارد، اما صحنه های دلداگی و عشق به پروردگار رزمندگان همچنان دلخوششان کرده تا خاطرات را نگه دارند. خاطراتی که به بهانه سالروز عملیات فتح المبین توسط خبرنگار پایگاه خبری صبح محلات، در دورهمی صمیمانه بازگو شد.
با روضه کربلا راهی منطقه شدیم
مهدی حضوری، یکی از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس و از اهالی شهرستان محلات درباره نحوه سامان دهی محلاتی ها در گردان های ویژه عملیات می گوید: نیروهای محلاتی به علت آن‌که بیشترین اعزام را در اسفند ماه سال ۶۰ داشتند، در یک گروهان مستقل سازماندهی شدند، قبل از حرکت آخرین گروه رزمندگان محلاتی، حجت‌الاسلام سید طه مقدسی، امام جمعه فقید محلات در جمع رزمندگان حاضر و به درخواست یکی از شهدا روضه کربلا و عاشورا خواند.
با نزدیک شدن به تدارک عملیات، رزمندگان محلاتی که این بار از حیث کمیت نسبت به قبل بیشتر بودند، در یکی از گروهان‌های گردان ۷ تیپ ۱۷ علی ابن ابیطالب(ع) قم سازماندهی و در شهر شوش مستقر شدند.
تکرار وقایع شب عاشورا در شب عملیات فتح المبین/فرمانده میان ماندن و رفتن مختارمان کرد
رضا معصومی‌فر از جانبازان و آزادگان عملیات فتح‌المبین در خصوص شب قبل از عملیات چنین می گوید:«در تشریح عملیات، شب عاشورا برایم تداعی شد و دقیقا یکی از فرماندهان اعلام کرد در تاریکی شب هر کسی که بخواهد می‌تواند بازگردد».
معصومی‌فر ادامه می دهد: در لحظات آخر وداع، شهید عباس عرب(معاون گروهان رزمندگان محلاتی) را در حالی که چهره‌اش در تاریکی شب به سختی دیده می‌شد، در آغوش گرفته و از او درخواست شفاعت کردم، او نیز در پاسخ فقط گفت: «انشاالله».
غوغایی عجیب در برنامه وداع رزمندگان با یکدیگر/دوطلبانه به عملیات ادامه دادیم
غلامحسن رضایی یکی دیگر از جانبازان و آزادگان عملیات فتح المبین بیان می کند: فرماندهان اعلام کردند؛«عملیات سختی در پیش است و کسی امید به بازگشت نداشته باشد».
حسین رضایی دیگر آزاده محلاتی عملیات فتح‌المبین، شب قبل از عملیات را شبی فراموش نشدنی توصیف کرده و گفت: «وداع قبل از عملیات غوغای عجیبی در میان رزمندگان به پا کرد و حال و هوایی خاص بر روابط بچه‌ها حاکم بود».
عملیات را با رمز یا «زهرا» آغاز کردیم
عملیات فتح‌المبین، در آخرین دقایق شب دوم فروردین با رمز «یا زهرا علیها السلام» آغاز شد و رزمندگان محلاتی که از مدت‌ها پیش خود را برای این عملیات آماده کرده بودند، همانند سایر نیروها از میان شیارهای معروف منطقه فتح المبین و دشت شوش به سمت قلب دشمن در منطقه «شلش» حرکت کردند.
حسین رضایی که گویی خاطرات را به وضوح به یاد دارد، می گوید: در تاریکی شب و هنگام عبور از معبری در یکی از میادین مین واقع در دره «شلش»، شهید مهدی آشوری پس از برخورد با مین منور بر اثر انفجار به شدت مجروح و به واسطه پرتاب و روشن شدن مین منور، دشمن از محل حضور رزمندگان مطلع شد.
پرپر شدن رفیقانمان در دشت بی پناه شوش
رضا معصومی‌فر از اینجا رشته کلام را به دست می گیرد و می گوید: بعد از روشن شدن مین منور عملا تبادل آتش میان رزمندگان ما و نیروهای بعثی آغاز شد، شهید محمد نادری یکی از آرپی‌جی‌زن‌های گروهان بود که قبل از اقدام به شلیک آرپی‌جی مورد اصابت گلوله قرار گرفت و بر روی زمین افتاد. رزمندگان محلاتی در حالی در کمین نیروهای بعثی قرار گرفته بودند که هیچ یک از آنها به دلیل تاریکی و قرارگیری در کف شیار‌ها و کانال‌های منطقه فتح‌المبین، هیچ جان پناهی نداشتند.
حسین رضایی در این خصوص می‌گوید: در حالی‌که دشمن از هیچ سلاح سبک و سنگینی برای تیر ندازی و آتش ریختن بر روی سر نیروهای ما دریغ نمی‌کرد، رزمنده‌ها به تشویق و تحریک شهید قاسم عدلی به تدریج از معبر میدان مین عبور کردند و افرادی که سابقه حضور در جبهه را داشتند، اعتراف کردند که هیچگاه چنین آتش سنگینی از طرف دشمن ندیده بودند.
سوختن پیکر دوستانمان را به چشم می دیدم
رضایی ادامه داد: هر کسی که از معبر عبور می‌کرد به فاصله کوتاهی بر اثر اصابت گلوله مجروح شده یا به شهادت می‌رسید. دقایقی بعد از آتش سنگین دشمن، بر اثر شلیک گلوله‌های توپ در محدوده منطقه حضور نیروهای ما، پیکرهای شهدا و تعدادی از مجروحین در آتش سوخت و ما در حالی شاهد سوختن پیکر رزمندگان و همشهریان خود بودیم که از دست هیچ کس کاری بر نمی‌آمد.
تصویری منتسب به قتلگاه شهدای محلاتی عملیات فتح المبین در منطقه «شلش»
رضایی که حالا خاطرات همانند فیلمی دردناک جلوی چشمانش به نمایش گذاشته شده است، ادامه می دهد: پس از پایان درگیری و روشن شدن تدریجی هوا مجروحان و رزمندگانی که در محاصره قرار گرفته و مهماتی برای دفاع از خود نداشتند، با صحنه‌های عجیبی از شهادت همرزمان خود مواجه شدند.
تیر خلاص؛ آخرین سکانس رشادت‌های شهدای محلاتی در عملیات فتح المبین
رضا معصومی‌فر سکوت حاکم بر فضا را می شکند و در این خصوص می گوید: پس از پایان درگیری تعدادی از رزمندگان توسط نیروهای بعثی اسیر شده و تعدادی از مجروحان هم که از ناحیه دست یا پا به صورت مختصر مجروح شده بودند، با تیر خلاص به شهادت رسیدند.
اعلام شهادت بیش از ۲۵ شهید محلاتی در عملیات فتح‌المبین/فروردین سال ۶۱ «محلات» رنگ خون گرفت
محمد نجفی یکی از رزمندگان دورای دفاع مقدس در خصوص انتشار خبر شهادت تعدادی از رزمندگان محلاتی در عملیات فتح‌المبین می گوید: در شرایطی که پیدا کردن و شناسایی شهدا با مشکلاتی روبه‌رو بود، اعلام شد که بیش از ۶۰ نفر از رزمندگان محلاتی در عملیات به شهادت رسیده‌اند و پس از شناسایی شهدای محلاتی این عملیات، پیکر آنها در چند مرحله در سطح شهرستان تشییع شد.
عملیات فتح‌المبین به عنوان عملیات ایذایی، کامل کننده عملیات دیگری بود که با رشادت رزمندگان محلاتی انجام گرفت. در مجموع در عملیات فتح‌المبین ۲۷ نفر شهید، ۱۹ نفر اسیر و بیش از ۲۰ نفر مجروح شدند که پیکر این شهدا در چند مرحله در سطح شهر محلات تشییع شد و نوروز ۶۱ را برای مردم محلات، نوروزی متفاوت کرد.
تصاویری از تشییع پیکر شهدای عملیات فتح المبین در محلات؛
انتهای پیام/
تقویم روزهای پایانی سال را نشان می‌داد و مردم در حال آماده شدن برای سال جدید بودند که عده‌ای با بستن کوله بار خود، برای حضور در جبهه آماده شد، چراکه خبر از عملیاتی بزرگ دهان به دهان می‌چرخید و همچنان مشتاقان به سمت جبهه عازم بودند. اما عملیات فتح المبین شور دیگری در دل جوانان شهرستان محلات به پا کرده بود. شوری که فقط رزمندگان این عملیات آن را تجربه کرده بودند.
مهدی حضوری، رضا معصومی فر، غلامحسین رضایی، حسین رضایی و محمد نجفی از رزمندگان این عملیات هستند که این روزها را با خاطرات عملیات های مردانه شب می کنند. این خاطرات اگرچه تلخی هایی چون از دست دادن رفیق را همراه دارد، اما صحنه های دلداگی و عشق به پروردگار رزمندگان همچنان دلخوششان کرده تا خاطرات را نگه دارند. خاطراتی که به بهانه سالروز عملیات فتح المبین توسط خبرنگار پایگاه خبری صبح محلات، در دورهمی صمیمانه بازگو شد.
با روضه کربلا راهی منطقه شدیم
مهدی حضوری، یکی از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس و از اهالی شهرستان محلات درباره نحوه سامان دهی محلاتی ها در گردان های ویژه عملیات می گوید: نیروهای محلاتی به علت آن‌که بیشترین اعزام را در اسفند ماه سال ۶۰ داشتند، در یک گروهان مستقل سازماندهی شدند، قبل از حرکت آخرین گروه رزمندگان محلاتی، حجت‌الاسلام سید طه مقدسی، امام جمعه فقید محلات در جمع رزمندگان حاضر و به درخواست یکی از شهدا روضه کربلا و عاشورا خواند.
با نزدیک شدن به تدارک عملیات، رزمندگان محلاتی که این بار از حیث کمیت نسبت به قبل بیشتر بودند، در یکی از گروهان‌های گردان ۷ تیپ ۱۷ علی ابن ابیطالب(ع) قم سازماندهی و در شهر شوش مستقر شدند.
تکرار وقایع شب عاشورا در شب عملیات فتح المبین/فرمانده میان ماندن و رفتن مختارمان کرد
رضا معصومی‌فر از جانبازان و آزادگان عملیات فتح‌المبین در خصوص شب قبل از عملیات چنین می گوید:«در تشریح عملیات، شب عاشورا برایم تداعی شد و دقیقا یکی از فرماندهان اعلام کرد در تاریکی شب هر کسی که بخواهد می‌تواند بازگردد».
معصومی‌فر ادامه می دهد: در لحظات آخر وداع، شهید عباس عرب(معاون گروهان رزمندگان محلاتی) را در حالی که چهره‌اش در تاریکی شب به سختی دیده می‌شد، در آغوش گرفته و از او درخواست شفاعت کردم، او نیز در پاسخ فقط گفت: «انشاالله».
غوغایی عجیب در برنامه وداع رزمندگان با یکدیگر/دوطلبانه به عملیات ادامه دادیم
غلامحسن رضایی یکی دیگر از جانبازان و آزادگان عملیات فتح المبین بیان می کند: فرماندهان اعلام کردند؛«عملیات سختی در پیش است و کسی امید به بازگشت نداشته باشد».
حسین رضایی دیگر آزاده محلاتی عملیات فتح‌المبین، شب قبل از عملیات را شبی فراموش نشدنی توصیف کرده و گفت: «وداع قبل از عملیات غوغای عجیبی در میان رزمندگان به پا کرد و حال و هوایی خاص بر روابط بچه‌ها حاکم بود».
عملیات را با رمز یا «زهرا» آغاز کردیم
عملیات فتح‌المبین، در آخرین دقایق شب دوم فروردین با رمز «یا زهرا علیها السلام» آغاز شد و رزمندگان محلاتی که از مدت‌ها پیش خود را برای این عملیات آماده کرده بودند، همانند سایر نیروها از میان شیارهای معروف منطقه فتح المبین و دشت شوش به سمت قلب دشمن در منطقه «شلش» حرکت کردند.
حسین رضایی که گویی خاطرات را به وضوح به یاد دارد، می گوید: در تاریکی شب و هنگام عبور از معبری در یکی از میادین مین واقع در دره «شلش»، شهید مهدی آشوری پس از برخورد با مین منور بر اثر انفجار به شدت مجروح و به واسطه پرتاب و روشن شدن مین منور، دشمن از محل حضور رزمندگان مطلع شد.
پرپر شدن رفیقانمان در دشت بی پناه شوش
رضا معصومی‌فر از اینجا رشته کلام را به دست می گیرد و می گوید: بعد از روشن شدن مین منور عملا تبادل آتش میان رزمندگان ما و نیروهای بعثی آغاز شد، شهید محمد نادری یکی از آرپی‌جی‌زن‌های گروهان بود که قبل از اقدام به شلیک آرپی‌جی مورد اصابت گلوله قرار گرفت و بر روی زمین افتاد. رزمندگان محلاتی در حالی در کمین نیروهای بعثی قرار گرفته بودند که هیچ یک از آنها به دلیل تاریکی و قرارگیری در کف شیار‌ها و کانال‌های منطقه فتح‌المبین، هیچ جان پناهی نداشتند.
حسین رضایی در این خصوص می‌گوید: در حالی‌که دشمن از هیچ سلاح سبک و سنگینی برای تیر ندازی و آتش ریختن بر روی سر نیروهای ما دریغ نمی‌کرد، رزمنده‌ها به تشویق و تحریک شهید قاسم عدلی به تدریج از معبر میدان مین عبور کردند و افرادی که سابقه حضور در جبهه را داشتند، اعتراف کردند که هیچگاه چنین آتش سنگینی از طرف دشمن ندیده بودند.
سوختن پیکر دوستانمان را به چشم می دیدم
رضایی ادامه داد: هر کسی که از معبر عبور می‌کرد به فاصله کوتاهی بر اثر اصابت گلوله مجروح شده یا به شهادت می‌رسید. دقایقی بعد از آتش سنگین دشمن، بر اثر شلیک گلوله‌های توپ در محدوده منطقه حضور نیروهای ما، پیکرهای شهدا و تعدادی از مجروحین در آتش سوخت و ما در حالی شاهد سوختن پیکر رزمندگان و همشهریان خود بودیم که از دست هیچ کس کاری بر نمی‌آمد.
تصویری منتسب به قتلگاه شهدای محلاتی عملیات فتح المبین در منطقه «شلش»
رضایی که حالا خاطرات همانند فیلمی دردناک جلوی چشمانش به نمایش گذاشته شده است، ادامه می دهد: پس از پایان درگیری و روشن شدن تدریجی هوا مجروحان و رزمندگانی که در محاصره قرار گرفته و مهماتی برای دفاع از خود نداشتند، با صحنه‌های عجیبی از شهادت همرزمان خود مواجه شدند.
تیر خلاص؛ آخرین سکانس رشادت‌های شهدای محلاتی در عملیات فتح المبین
رضا معصومی‌فر سکوت حاکم بر فضا را می شکند و در این خصوص می گوید: پس از پایان درگیری تعدادی از رزمندگان توسط نیروهای بعثی اسیر شده و تعدادی از مجروحان هم که از ناحیه دست یا پا به صورت مختصر مجروح شده بودند، با تیر خلاص به شهادت رسیدند.
اعلام شهادت بیش از ۲۵ شهید محلاتی در عملیات فتح‌المبین/فروردین سال ۶۱ «محلات» رنگ خون گرفت
محمد نجفی یکی از رزمندگان دورای دفاع مقدس در خصوص انتشار خبر شهادت تعدادی از رزمندگان محلاتی در عملیات فتح‌المبین می گوید: در شرایطی که پیدا کردن و شناسایی شهدا با مشکلاتی روبه‌رو بود، اعلام شد که بیش از ۶۰ نفر از رزمندگان محلاتی در عملیات به شهادت رسیده‌اند و پس از شناسایی شهدای محلاتی این عملیات، پیکر آنها در چند مرحله در سطح شهرستان تشییع شد.
عملیات فتح‌المبین به عنوان عملیات ایذایی، کامل کننده عملیات دیگری بود که با رشادت رزمندگان محلاتی انجام گرفت. در مجموع در عملیات فتح‌المبین ۲۷ نفر شهید، ۱۹ نفر اسیر و بیش از ۲۰ نفر مجروح شدند که پیکر این شهدا در چند مرحله در سطح شهر محلات تشییع شد و نوروز ۶۱ را برای مردم محلات، نوروزی متفاوت کرد.
تصاویری از تشییع پیکر شهدای عملیات فتح المبین در محلات؛
انتهای پیام/
تقویم روزهای پایانی سال را نشان می‌داد و مردم در حال آماده شدن برای سال جدید بودند که عده‌ای با بستن کوله بار خود، برای حضور در جبهه آماده شد، چراکه خبر از عملیاتی بزرگ دهان به دهان می‌چرخید و همچنان مشتاقان به سمت جبهه عازم بودند. اما عملیات فتح المبین شور دیگری در دل جوانان شهرستان محلات به پا کرده بود. شوری که فقط رزمندگان این عملیات آن را تجربه کرده بودند.
,مهدی حضوری، رضا معصومی فر، غلامحسین رضایی، حسین رضایی و محمد نجفی از رزمندگان این عملیات هستند که این روزها را با خاطرات عملیات های مردانه شب می کنند. این خاطرات اگرچه تلخی هایی چون از دست دادن رفیق را همراه دارد، اما صحنه های دلداگی و عشق به پروردگار رزمندگان همچنان دلخوششان کرده تا خاطرات را نگه دارند. خاطراتی که به بهانه سالروز عملیات فتح المبین توسط خبرنگار پایگاه خبری صبح محلات، در دورهمی صمیمانه بازگو شد.
, صبح محلات,با روضه کربلا راهی منطقه شدیم
, با روضه کربلا راهی منطقه شدیم, با روضه کربلا راهی منطقه شدیم,مهدی حضوری، یکی از رزمندگان هشت سال دفاع مقدس و از اهالی شهرستان محلات درباره نحوه سامان دهی محلاتی ها در گردان های ویژه عملیات می گوید: نیروهای محلاتی به علت آن‌که بیشترین اعزام را در اسفند ماه سال ۶۰ داشتند، در یک گروهان مستقل سازماندهی شدند، قبل از حرکت آخرین گروه رزمندگان محلاتی، حجت‌الاسلام سید طه مقدسی، امام جمعه فقید محلات در جمع رزمندگان حاضر و به درخواست یکی از شهدا روضه کربلا و عاشورا خواند.
,با نزدیک شدن به تدارک عملیات، رزمندگان محلاتی که این بار از حیث کمیت نسبت به قبل بیشتر بودند، در یکی از گروهان‌های گردان ۷ تیپ ۱۷ علی ابن ابیطالب(ع) قم سازماندهی و در شهر شوش مستقر شدند.
,تکرار وقایع شب عاشورا در شب عملیات فتح المبین/فرمانده میان ماندن و رفتن مختارمان کرد
, تکرار وقایع شب عاشورا در شب عملیات فتح المبین/فرمانده میان ماندن و رفتن مختارمان کرد, تکرار وقایع شب عاشورا در شب عملیات فتح المبین/فرمانده میان ماندن و رفتن مختارمان کرد,رضا معصومی‌فر از جانبازان و آزادگان عملیات فتح‌المبین در خصوص شب قبل از عملیات چنین می گوید:«در تشریح عملیات، شب عاشورا برایم تداعی شد و دقیقا یکی از فرماندهان اعلام کرد در تاریکی شب هر کسی که بخواهد می‌تواند بازگردد».
,معصومی‌فر ادامه می دهد: در لحظات آخر وداع، شهید عباس عرب(معاون گروهان رزمندگان محلاتی) را در حالی که چهره‌اش در تاریکی شب به سختی دیده می‌شد، در آغوش گرفته و از او درخواست شفاعت کردم، او نیز در پاسخ فقط گفت: «انشاالله».
,غوغایی عجیب در برنامه وداع رزمندگان با یکدیگر/دوطلبانه به عملیات ادامه دادیم
, غوغایی عجیب در برنامه وداع رزمندگان با یکدیگر/دوطلبانه به عملیات ادامه دادیم, غوغایی عجیب در برنامه وداع رزمندگان با یکدیگر/دوطلبانه به عملیات ادامه دادیم,غلامحسن رضایی یکی دیگر از جانبازان و آزادگان عملیات فتح المبین بیان می کند: فرماندهان اعلام کردند؛«عملیات سختی در پیش است و کسی امید به بازگشت نداشته باشد».
,حسین رضایی دیگر آزاده محلاتی عملیات فتح‌المبین، شب قبل از عملیات را شبی فراموش نشدنی توصیف کرده و گفت: «وداع قبل از عملیات غوغای عجیبی در میان رزمندگان به پا کرد و حال و هوایی خاص بر روابط بچه‌ها حاکم بود».
,عملیات را با رمز یا «زهرا» آغاز کردیم
, عملیات را با رمز یا «زهرا» آغاز کردیم, عملیات را با رمز یا «زهرا» آغاز کردیم,عملیات فتح‌المبین، در آخرین دقایق شب دوم فروردین با رمز «یا زهرا علیها السلام» آغاز شد و رزمندگان محلاتی که از مدت‌ها پیش خود را برای این عملیات آماده کرده بودند، همانند سایر نیروها از میان شیارهای معروف منطقه فتح المبین و دشت شوش به سمت قلب دشمن در منطقه «شلش» حرکت کردند.
,حسین رضایی که گویی خاطرات را به وضوح به یاد دارد، می گوید: در تاریکی شب و هنگام عبور از معبری در یکی از میادین مین واقع در دره «شلش»، شهید مهدی آشوری پس از برخورد با مین منور بر اثر انفجار به شدت مجروح و به واسطه پرتاب و روشن شدن مین منور، دشمن از محل حضور رزمندگان مطلع شد.
,پرپر شدن رفیقانمان در دشت بی پناه شوش
, پرپر شدن رفیقانمان در دشت بی پناه شوش, پرپر شدن رفیقانمان در دشت بی پناه شوش,رضا معصومی‌فر از اینجا رشته کلام را به دست می گیرد و می گوید: بعد از روشن شدن مین منور عملا تبادل آتش میان رزمندگان ما و نیروهای بعثی آغاز شد، شهید محمد نادری یکی از آرپی‌جی‌زن‌های گروهان بود که قبل از اقدام به شلیک آرپی‌جی مورد اصابت گلوله قرار گرفت و بر روی زمین افتاد. رزمندگان محلاتی در حالی در کمین نیروهای بعثی قرار گرفته بودند که هیچ یک از آنها به دلیل تاریکی و قرارگیری در کف شیار‌ها و کانال‌های منطقه فتح‌المبین، هیچ جان پناهی نداشتند.
,حسین رضایی در این خصوص می‌گوید: در حالی‌که دشمن از هیچ سلاح سبک و سنگینی برای تیر ندازی و آتش ریختن بر روی سر نیروهای ما دریغ نمی‌کرد، رزمنده‌ها به تشویق و تحریک شهید قاسم عدلی به تدریج از معبر میدان مین عبور کردند و افرادی که سابقه حضور در جبهه را داشتند، اعتراف کردند که هیچگاه چنین آتش سنگینی از طرف دشمن ندیده بودند.
,سوختن پیکر دوستانمان را به چشم می دیدم
, سوختن پیکر دوستانمان را به چشم می دیدم, سوختن پیکر دوستانمان را به چشم می دیدم,رضایی ادامه داد: هر کسی که از معبر عبور می‌کرد به فاصله کوتاهی بر اثر اصابت گلوله مجروح شده یا به شهادت می‌رسید. دقایقی بعد از آتش سنگین دشمن، بر اثر شلیک گلوله‌های توپ در محدوده منطقه حضور نیروهای ما، پیکرهای شهدا و تعدادی از مجروحین در آتش سوخت و ما در حالی شاهد سوختن پیکر رزمندگان و همشهریان خود بودیم که از دست هیچ کس کاری بر نمی‌آمد.
,
, تصویری منتسب به قتلگاه شهدای محلاتی عملیات فتح المبین در منطقه «شلش»
,رضایی که حالا خاطرات همانند فیلمی دردناک جلوی چشمانش به نمایش گذاشته شده است، ادامه می دهد: پس از پایان درگیری و روشن شدن تدریجی هوا مجروحان و رزمندگانی که در محاصره قرار گرفته و مهماتی برای دفاع از خود نداشتند، با صحنه‌های عجیبی از شهادت همرزمان خود مواجه شدند.
,تیر خلاص؛ آخرین سکانس رشادت‌های شهدای محلاتی در عملیات فتح المبین
, تیر خلاص؛ آخرین سکانس رشادت‌های شهدای محلاتی در عملیات فتح المبین, تیر خلاص؛ آخرین سکانس رشادت‌های شهدای محلاتی در عملیات فتح المبین,رضا معصومی‌فر سکوت حاکم بر فضا را می شکند و در این خصوص می گوید: پس از پایان درگیری تعدادی از رزمندگان توسط نیروهای بعثی اسیر شده و تعدادی از مجروحان هم که از ناحیه دست یا پا به صورت مختصر مجروح شده بودند، با تیر خلاص به شهادت رسیدند.
,اعلام شهادت بیش از ۲۵ شهید محلاتی در عملیات فتح‌المبین/فروردین سال ۶۱ «محلات» رنگ خون گرفت
, اعلام شهادت بیش از ۲۵ شهید محلاتی در عملیات فتح‌المبین/فروردین سال ۶۱ «محلات» رنگ خون گرفت, اعلام شهادت بیش از ۲۵ شهید محلاتی در عملیات فتح‌المبین/فروردین سال ۶۱ «محلات» رنگ خون گرفت,محمد نجفی یکی از رزمندگان دورای دفاع مقدس در خصوص انتشار خبر شهادت تعدادی از رزمندگان محلاتی در عملیات فتح‌المبین می گوید: در شرایطی که پیدا کردن و شناسایی شهدا با مشکلاتی روبه‌رو بود، اعلام شد که بیش از ۶۰ نفر از رزمندگان محلاتی در عملیات به شهادت رسیده‌اند و پس از شناسایی شهدای محلاتی این عملیات، پیکر آنها در چند مرحله در سطح شهرستان تشییع شد.
,عملیات فتح‌المبین به عنوان عملیات ایذایی، کامل کننده عملیات دیگری بود که با رشادت رزمندگان محلاتی انجام گرفت. در مجموع در عملیات فتح‌المبین ۲۷ نفر شهید، ۱۹ نفر اسیر و بیش از ۲۰ نفر مجروح شدند که پیکر این شهدا در چند مرحله در سطح شهر محلات تشییع شد و نوروز ۶۱ را برای مردم محلات، نوروزی متفاوت کرد.
,تصاویری از تشییع پیکر شهدای عملیات فتح المبین در محلات؛
,
, ,
, ,
, ,
, ,
, ,
, انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه