ماه غریبستان؛
اخذ مالیات به جبر؛ ممنوع!
ماموران علی(ع) موظف بودند محترمانه از مردم سوال کنند که آیا حقی در اموالشان هست که به عنوان مالیات بپردازند؟[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، تا کنون دو بخش از سلسله‌مطالبی که تحت عنوان کلی «ماه غریبستان» با موضوع شاخصه‌های حکومت علوی در مرآت منتشر می‌شود را از نظر گذرانده‌اید. در بخش پیشین به طور بسیار گذرا نگاه علی(ع) به اقتصاد و ربا اشاره کردیم. در بخش حاضر به مسأله اخذ مالیات از منظر امام(ع) می‌نگریم:
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,اخذ مالیات به جبر؛ ممنوع
مالیات عمومی، زکات، خمس و جزیه طرفداران دیگر ادیان، راه‌های درآمدی بود که حکومت علی(ع) به واسطه آن اداره می‌شد. علی(ع) افزون بر آن که در موارد اخذ مالیات برای بسامان کردن امور حکومت اجتهاد می‌کرد، سیستم اخذ مالیات شکوهمندی برساخته بود. او به ماموران مالیاتی که از میان افراد امین و دلسوز انتخاب می‌شدند دستور داده بود که بر سر راه خود هیچ مسلمانی را نترسانند، با جبر از زمین او نگذرند و بیش از حقوق الهی از او مالیات نگیرند. اصالت در دریافت مالیات با صداقت بود. ماموران موظف بودند محترمانه از مردم سوال کنند که آیا حقی در اموالشان هست که به عنوان مالیات بپردازند؟ و اگر پاسخ کسی منفی بود، ماموران حق نداشتند دوباره به وی رجوع کنند. کسی حق نداشت مردم را برای دریافت مالیات تهدید کند. آن‌گاه که چهارپایی به عنوان مالیات به ماموران داده می‌شد، علی(ع) دستور می‌داد که آن حیوانات را به دست چوپان خیرخواه و مهربانی بسپارند. دستور داده بود که در مسیر انتقال این حیوانات به خزانه حکومت، به آنان فرصت دهند که آب بنوشند و چرا کنند.
ماموران اخذ مالیات را به تقوا و ترس از خداوند توصیه می‌کرد، از این که در پیشگاه خدا فقراء و محرومان از حقوق خود، از آنان شکایت کنند هشدار می‌داد و بزرگ‌ترین خیانت را، حیله‌گری با امام مسلمین می‌دانست.
انتهای پیام/
اخذ مالیات به جبر؛ ممنوع
مالیات عمومی، زکات، خمس و جزیه طرفداران دیگر ادیان، راه‌های درآمدی بود که حکومت علی(ع) به واسطه آن اداره می‌شد. علی(ع) افزون بر آن که در موارد اخذ مالیات برای بسامان کردن امور حکومت اجتهاد می‌کرد، سیستم اخذ مالیات شکوهمندی برساخته بود. او به ماموران مالیاتی که از میان افراد امین و دلسوز انتخاب می‌شدند دستور داده بود که بر سر راه خود هیچ مسلمانی را نترسانند، با جبر از زمین او نگذرند و بیش از حقوق الهی از او مالیات نگیرند. اصالت در دریافت مالیات با صداقت بود. ماموران موظف بودند محترمانه از مردم سوال کنند که آیا حقی در اموالشان هست که به عنوان مالیات بپردازند؟ و اگر پاسخ کسی منفی بود، ماموران حق نداشتند دوباره به وی رجوع کنند. کسی حق نداشت مردم را برای دریافت مالیات تهدید کند. آن‌گاه که چهارپایی به عنوان مالیات به ماموران داده می‌شد، علی(ع) دستور می‌داد که آن حیوانات را به دست چوپان خیرخواه و مهربانی بسپارند. دستور داده بود که در مسیر انتقال این حیوانات به خزانه حکومت، به آنان فرصت دهند که آب بنوشند و چرا کنند.
ماموران اخذ مالیات را به تقوا و ترس از خداوند توصیه می‌کرد، از این که در پیشگاه خدا فقراء و محرومان از حقوق خود، از آنان شکایت کنند هشدار می‌داد و بزرگ‌ترین خیانت را، حیله‌گری با امام مسلمین می‌دانست.
انتهای پیام/
اخذ مالیات به جبر؛ ممنوع
مالیات عمومی، زکات، خمس و جزیه طرفداران دیگر ادیان، راه‌های درآمدی بود که حکومت علی(ع) به واسطه آن اداره می‌شد. علی(ع) افزون بر آن که در موارد اخذ مالیات برای بسامان کردن امور حکومت اجتهاد می‌کرد، سیستم اخذ مالیات شکوهمندی برساخته بود. او به ماموران مالیاتی که از میان افراد امین و دلسوز انتخاب می‌شدند دستور داده بود که بر سر راه خود هیچ مسلمانی را نترسانند، با جبر از زمین او نگذرند و بیش از حقوق الهی از او مالیات نگیرند. اصالت در دریافت مالیات با صداقت بود. ماموران موظف بودند محترمانه از مردم سوال کنند که آیا حقی در اموالشان هست که به عنوان مالیات بپردازند؟ و اگر پاسخ کسی منفی بود، ماموران حق نداشتند دوباره به وی رجوع کنند. کسی حق نداشت مردم را برای دریافت مالیات تهدید کند. آن‌گاه که چهارپایی به عنوان مالیات به ماموران داده می‌شد، علی(ع) دستور می‌داد که آن حیوانات را به دست چوپان خیرخواه و مهربانی بسپارند. دستور داده بود که در مسیر انتقال این حیوانات به خزانه حکومت، به آنان فرصت دهند که آب بنوشند و چرا کنند.
ماموران اخذ مالیات را به تقوا و ترس از خداوند توصیه می‌کرد، از این که در پیشگاه خدا فقراء و محرومان از حقوق خود، از آنان شکایت کنند هشدار می‌داد و بزرگ‌ترین خیانت را، حیله‌گری با امام مسلمین می‌دانست.
انتهای پیام/
اخذ مالیات به جبر؛ ممنوع
مالیات عمومی، زکات، خمس و جزیه طرفداران دیگر ادیان، راه‌های درآمدی بود که حکومت علی(ع) به واسطه آن اداره می‌شد. علی(ع) افزون بر آن که در موارد اخذ مالیات برای بسامان کردن امور حکومت اجتهاد می‌کرد، سیستم اخذ مالیات شکوهمندی برساخته بود. او به ماموران مالیاتی که از میان افراد امین و دلسوز انتخاب می‌شدند دستور داده بود که بر سر راه خود هیچ مسلمانی را نترسانند، با جبر از زمین او نگذرند و بیش از حقوق الهی از او مالیات نگیرند. اصالت در دریافت مالیات با صداقت بود. ماموران موظف بودند محترمانه از مردم سوال کنند که آیا حقی در اموالشان هست که به عنوان مالیات بپردازند؟ و اگر پاسخ کسی منفی بود، ماموران حق نداشتند دوباره به وی رجوع کنند. کسی حق نداشت مردم را برای دریافت مالیات تهدید کند. آن‌گاه که چهارپایی به عنوان مالیات به ماموران داده می‌شد، علی(ع) دستور می‌داد که آن حیوانات را به دست چوپان خیرخواه و مهربانی بسپارند. دستور داده بود که در مسیر انتقال این حیوانات به خزانه حکومت، به آنان فرصت دهند که آب بنوشند و چرا کنند.
ماموران اخذ مالیات را به تقوا و ترس از خداوند توصیه می‌کرد، از این که در پیشگاه خدا فقراء و محرومان از حقوق خود، از آنان شکایت کنند هشدار می‌داد و بزرگ‌ترین خیانت را، حیله‌گری با امام مسلمین می‌دانست.
انتهای پیام/
اخذ مالیات به جبر؛ ممنوع
مالیات عمومی، زکات، خمس و جزیه طرفداران دیگر ادیان، راه‌های درآمدی بود که حکومت علی(ع) به واسطه آن اداره می‌شد. علی(ع) افزون بر آن که در موارد اخذ مالیات برای بسامان کردن امور حکومت اجتهاد می‌کرد، سیستم اخذ مالیات شکوهمندی برساخته بود. او به ماموران مالیاتی که از میان افراد امین و دلسوز انتخاب می‌شدند دستور داده بود که بر سر راه خود هیچ مسلمانی را نترسانند، با جبر از زمین او نگذرند و بیش از حقوق الهی از او مالیات نگیرند. اصالت در دریافت مالیات با صداقت بود. ماموران موظف بودند محترمانه از مردم سوال کنند که آیا حقی در اموالشان هست که به عنوان مالیات بپردازند؟ و اگر پاسخ کسی منفی بود، ماموران حق نداشتند دوباره به وی رجوع کنند. کسی حق نداشت مردم را برای دریافت مالیات تهدید کند. آن‌گاه که چهارپایی به عنوان مالیات به ماموران داده می‌شد، علی(ع) دستور می‌داد که آن حیوانات را به دست چوپان خیرخواه و مهربانی بسپارند. دستور داده بود که در مسیر انتقال این حیوانات به خزانه حکومت، به آنان فرصت دهند که آب بنوشند و چرا کنند.
ماموران اخذ مالیات را به تقوا و ترس از خداوند توصیه می‌کرد، از این که در پیشگاه خدا فقراء و محرومان از حقوق خود، از آنان شکایت کنند هشدار می‌داد و بزرگ‌ترین خیانت را، حیله‌گری با امام مسلمین می‌دانست.
انتهای پیام/
اخذ مالیات به جبر؛ ممنوع
, اخذ مالیات به جبر؛ ممنوع,مالیات عمومی، زکات، خمس و جزیه طرفداران دیگر ادیان، راه‌های درآمدی بود که حکومت علی(ع) به واسطه آن اداره می‌شد. علی(ع) افزون بر آن که در موارد اخذ مالیات برای بسامان کردن امور حکومت اجتهاد می‌کرد، سیستم اخذ مالیات شکوهمندی برساخته بود. او به ماموران مالیاتی که از میان افراد امین و دلسوز انتخاب می‌شدند دستور داده بود که بر سر راه خود هیچ مسلمانی را نترسانند، با جبر از زمین او نگذرند و بیش از حقوق الهی از او مالیات نگیرند. اصالت در دریافت مالیات با صداقت بود. ماموران موظف بودند محترمانه از مردم سوال کنند که آیا حقی در اموالشان هست که به عنوان مالیات بپردازند؟ و اگر پاسخ کسی منفی بود، ماموران حق نداشتند دوباره به وی رجوع کنند. کسی حق نداشت مردم را برای دریافت مالیات تهدید کند. آن‌گاه که چهارپایی به عنوان مالیات به ماموران داده می‌شد، علی(ع) دستور می‌داد که آن حیوانات را به دست چوپان خیرخواه و مهربانی بسپارند. دستور داده بود که در مسیر انتقال این حیوانات به خزانه حکومت، به آنان فرصت دهند که آب بنوشند و چرا کنند.
,ماموران اخذ مالیات را به تقوا و ترس از خداوند توصیه می‌کرد، از این که در پیشگاه خدا فقراء و محرومان از حقوق خود، از آنان شکایت کنند هشدار می‌داد و بزرگ‌ترین خیانت را، حیله‌گری با امام مسلمین می‌دانست.
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه