صهیونیست ها مردم اسرائیل را متقاعد کرده اند که دو میلیون محاصره شده در غزه انسان نیستند

دستگاه تبلیغاتی اسرائیل، مردم اسرائیل را متقاعد کرده تا فکر کنند که دو میلیون نفری که در نوار محاصره شده غزه زندگی می کنند انسان نیستند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتر1"؛ وبلاگ آمریکایی lobelog نوشت: فلسطینی ها در غزه موجودیت خود را به ما یادآوری می کنند.دو میلیون نفر در نوار غزه زندگی می کنند. این توضیح، واقعیت است، نه یک نظر. دو میلیون نفر مانند زندانیان در زندانی که توسط اسرائیل ساخته شده، زندگی می کنند و به نظر می رسد که تنها هدف اسرائیل برای آینده آنها این است که آنها را برای همیشه در زندان نگه دارد.چه اتفاقی می افتد زمانی که زندانیان اعتراض می کنند؟ ما فقط از طرف دیگر حصار به آنها شلیک می کنیم. و اگر شلیک با اسلحه در تلویزیون بد به نظر برسد، مشاوران نخست وزیر را با لباس های تجملی اعزام خواهیم کرد تا در نزدیکی حصار مصاحبه کنند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, "تیتر1", lobelog,

و اگر زندانیان لاستیک را آتش بزنند، ما از ورود تایر به داخل زندان جلوگیری خواهیم کرد. و اگر زندانیان با اتوبوس به تظاهرات بروند، صاحبان شرکت های اتوبوس و غیره و غیره را تهدید می کنیم.این روند از سالی به سال بعد، از جمعه ای تا جمعه بعد، پیش می رود. در این اثنا، شمار تلفات افزایش می یابد و بیمارستان های محاصره شده غزه همواره در حال فروپاشی هستند.

اینکه جمعه آینده چه اتفاقی خواهد افتاد، واقعا اهمیتی ندارد.در اینجا یک سؤال برای اسرائیلی ها مطرح می شود: پس از بیش از یک دهه زندگی کردن تحت محاصره، در سرزمین کوچکی به وسعت نیمی از شهر نیویورک سیتی، در شرایط پُر تنش بدون هیچ بندر، فرودگاه و یا خیابان، بدون شغل، امید و هیچ آینده ای برای خود یا فرزندانتان، وابسته به کمک های بشردوستانه ای که ممکن است متوقف شود، با داشتن تنها چند ساعت برق در روز و آب آلوده، چه کار می کنید؟

دستگاه تبلیغاتی اسرائیل، مردم اسرائیل را متقاعد کرده تا فکر کنند که دو میلیون نفری که در نوار محاصره شده غزه زندگی می کنند انسان نیستند. به جای آن، به ما گفته شده، هر یک از آنها واقعا یک تروریست قاتل است. آنها مسلح به سنگ و مجهز به سپرهایی از پیاز هستند. آنها یک گروه مرگبار و بسیار کهن هستند. تیراندازی هر جمعه و بمباران و بمب گذاری هر چند سال یکبار از آنها ممانعت بعمل می آورد و این اطمینان را می دهد که آنها در زندان به سر می برند.

اما پس از تبلیغات چه اتفاقی می افتد؟ چه تعداد روزهای جمعه (صدها کشته و زخمی) و یا نوبت های حملات هوائی (هزاران کشته) مشمول نوار غزه خواهد شد؟ آیا این دیدگاه اسرائیل است؟ آیا این یک استراتژی است؟ آیا این آینده است؟

اسرائیلی ها نگرانند که یک روز جمعه ساکنان غزه بیدار شوند و تصمیم بگیرند که به این محاصره هجوم بیاورند و حتی اگر اسرائیلی ها شکایت داشته باشند، نباید آنها را بیان کنند.

غزه و دو میلیون نفر از ساکنان آن نمی توانند ناپدید شوند، نه عینا و نه تلویحا.

حقیقت، قوی تر از هر کمپین تبلیغاتی است. تبلیغات در نهایت از بین می رود و در آگاهی عمومی رخنه می کند. زندانیان زندان غزه توانستند به ما یادآوری کنند که وجود دارند. حتی پس از 50 روز از بمبارانشان در تابستان سال 2014، ما فراموش کرده بودیم که آنها وجود دارند. با وجود این که ما 547 کودک را در آن زمان کشتیم، آنها هنوز هم آنجا هستند. بازگشت بزرگ مارس، غزه را از محاصره بیرون نیاورد، اما غزه به دید عموم بازگشته است.

اسرائیلی ها آینده را چگونه پیش بینی می کنند؟ دریا نه غزه و نه مصر را نخواهد بلعید. دونالد ترامپ نه روز را نجات خواهد داد و نه پل کاگامه رئیس جمهوری رواندا را. چطور می توانیم واقعیتی را بنا کنیم که در آن مردم غزه آینده داشته باشند؟ چگونه اطمینان بدهیم دو میلیون همسایۀ ما برق، آب پاک و شغل دارند؟ 13 میلیون نفر بین دریای مدیترانه و رود اردن زندگی می کنند که تقریبا یک ششم در غزه هستند. کدام چارچوب، حقوق سیاسی و آزادی و آینده را برای این جمعیت عظیم ملی حفظ خواهد کرد؟

معصومه میرحسینی - تیتریک

انتهای پیام/

]