به مناسبت میلاد امام زمان (عج)؛
تو می آیی و آتش نمرودیان را گلستان می کنی
امام زمان (ع) در نیمه شعبان سال 255 هـ.ق یا 256 هـ.ق در سامرا ولادت نمود،پدر آن حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام یازدهمین امام شیعیان و مادرشان نرجس خاتون است.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح توس؛ روزی که متولد شد آسمان و زمین دگرگون شد و فرشتگان و جنیان آسمان و زمین را به یمن قدومش آذین بستند که او است یگانه منجی عالم بشریت، مهدی موعودی که انبیا و اولیای خدا عمرها منتظرش بودند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, صبح توس,,
فرشتگان در زمین و آسمان صدقه می خواهند، عده ای درب خانه باری تعالی را می کوبند که یا ذالجلال و الاکرام عنایتی بفرما بر این ریزه خواران درگاهت و به یمن قدوم منجی ات به ما تهی دستان درگهت سر سلامتی بده!
,,
در همان حوالی عده ای در کنار حوض کوثر ایستاده اند و کاسه گدایی دست گرفته اند و سرک می کشند به ورودی حوض، آری اینجا منزل علی (ع) و زهرا(س) می باشد، ملائک همه مخیر اند تا از مادرش صدقه بگیرند، زهرا(س) نیز به کنزا دستور می دهد تا به مبارکی قدوم فرزندش آسمان هر آنچه دارد را در این روز بر شیعیان و محبین پسرش مهدی بباراند.
,,
عده ای نیز رفته اند و مقابل منزل نرجس خاتون بسط نشسته اند و منتظرند تا صدای گریه های کودک را بشنوند و به سرعت از پدرش دست خوش بگیرند، کمی می گذرد که می بینند آسمان شکافت و چندین نور به زمین آمدند، آری آسیه و مریم آمده اند تا خدمت کنند نرجس خاتون را.
,,
صدا می آید، صدایی کودکانه که می گوید؛ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ.
,,
آری موعود آمده است اما نه گریه می کند و نه بهانه می گیرد، بلکه با مادرش قرآن می خواند در دل سحر و از پروردگارش اذن ورود به عالم امکان را می خواهد.
,امام زمان (ع) در نیمه شعبان سال 255 هـ.ق یا 256 هـ.ق در سامرا ولادت نمود،پدر آن حضرت امام حسن عسکری علیه‌السلام یازدهمین امام شیعیان و مادرشان نرجس خاتون است.
,,
آن حضرت همنام رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله هستند و کنیه شان ابوالقاسم و ابوجعفر است، تعداد زیادی القاب برای ایشان ذکر شده که از آن جمله است: منتقِم، صاحب الزّمان، حجة، القائم، مهدی، صاحب الامر، بقیه اللّه، منتقم، منتظر است.
,,
سال 260 هـ.ق که امام عسکری علیه‌السلام به شهادت رسید؛ هم سال آغاز امامت حضرت صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف است و هم سال آغاز غیبت آن حضرت می باشد.
,,
تا سال 260 هجرى که پدر بزرگوارش شهید شد تحت کفالت و تربیت پدر مى زیست و از مردم پنهان و پوشیده بود و جز عده اى از خواص شیعه کسى به شرف ملاقات وى نائل نمى شد. و پس از شهادت امام یازدهم که امامت در آن حضرت مستقر شد به امر خدا غیبت اختیار کرد و جز با نواب خاص خود به کسى ظاهر نمىشد.
,,
آن حضرت چند روز به مرگ على بن محمد سمرى نائب خاص چهارم شان (در سال 329 ه.ق) به او اعلام نمودند که تا شش روز دیگر از دنیا خواهد رفت و پس از آن باب نیابت خاصه بسته و غیبت کبرى واقع خواهد شد و تا روزى که خدا در ظهور آن حضرت اذن دهد غیبت دوام خواهد یافت.
,,
اما این به معنای عدم حضور حضرت در میان شیعیان نبوده و نخواهد بود بلکه خود ایشان می فرمایند که من در زمان غیبت شما را می بینم، اعمال و رفتار شما برای من فرستاده می شود و من از رفتار شما آگاه هستم.
,,
انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه