حیات و استمرار زبان فارسی را بیشک باید مرهون حکیمِ ادیب، ابوالقاسم فردوسی دانست و او خود، در شاهنامه به این نکته تصریح میکند که: (بسی رنج بردم در این سال سی/ عجم زنده کردم بدین پارسی[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کُردتودی، پرسشی که پس از خوانش این بیت به ذهن متبادر میشود این است که مگر در روزگار فردوسی(عهد غزنویان) چه پیشامدی حادث شده بود که زبان فارسی، رو به زوال نهاده بود و بدون مجاهده سی ساله ابوالقاسم فردوسی، استمرار آن ممکن نبود.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, کُردتودی،,,
پاسخ آن است که در آن برهه به دلیل آنکه اسلام به دست اعراب مسلمان وارد ایران شده بود و نیز ترکتباران غزنوی بر ایران حکم میراندند، زبان فارسی مهجور مانده بود و بیم آن میرفت که به کلی متروک شود.
,,
فردوسی با سرایش این شاهکار، مانع از آن شد تا آحاد جامعه ایرانی در برابر زبانهای خارجه دچار خودباختگی شده، به آنها گرایش یابند.
,,
به دیگرسخن فردوسی با ایجاد قدرت نرم برای زبان فارسی، مانع از آن شد تا پیروزی ترکان غزنوی در جنگ سخت، به پیروزی در جنگ نرم نیز بینجامد و فرهنگ و زبان خود را بر مردم ایران زمین تحمیل نمایند.
,,
نقش ممتاز حکیم فردوسی در استمرار و مانایی زبان فارسی، آنگاه هویداتر میگردد که به تعلیل و تحلیل نویسنده شهیر مصری از چرایی تغییر زبان مصریان از قبطی به عربی گوش فرادهیم.
,,
حسنین هیکل، ادیب معاصر مصری در خصوص علت تغییر زبان مصریان پس از ورود اسلام به مصر میگوید: ما عرب زبان شدیم چون شاعری همچون فردوسی نداشتیم.
,
با اینحال، در حال حاضر آسیبهای فروانی زبان شیرین فارسی را تهدید میکند که مهمترین آن، اختلاط با زبانهای بیگانه از جمله زبان انگلیسی است.
,
اهمیت زبان و علت اصرار بر حفظ زبان فارسی آن است که زبان فارسی، نمایانگر هویت فرهنگی و تمدنی ملت ایران و یکی از مولفههای مهم قدرت نرم ما به شمار میآید.
,,
بر ما وارثان میراث گرانسنگ زبان پارسی فرض است که به نحو شایسته از این گنجینه نفیس که ماحصل قرنها مجاهدت ادبا و شعرای فارسیزبان است، حراست نماییم.
,
فارسی را پاس میداریم زیرا گفتهاند
قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری
,
یادداشت از محمدسعید ابراهیمی
, یادداشت از محمدسعید ابراهیمی,,
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه