یادداشت؛
شوی وقاحت در برابر چشم رسانه‌های جهان!
فرجام کرنش به جای نرمش قهرمانانه این است: به طمع افتادن دشمنی که می‌داند بعضی‌ها در ایران اهل مقاومت نیستند![
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، سخنان وقیحانه مایک پمپئو روز گذشته موجی از اظهارنظرها را در فضای رسانه‌ای جهان ایجاد کرد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,پایگاه ABC ساعاتی قبل در مطلبی با عنوان «پمپئو پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای، ایران را به اعمال قدرتمندترین تحریم‌های تاریخ تهدید می‌کند»، نوشت:«پمپئو گفته است که ایران باید غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند و این چیزی است که در معاهده هسته‌ای 2015 با محدودیت‌های شدیدی، مجاز شمرده شده بود. پمپئو همچنین گفته که گذشته از این ایران باید دسترسی نامحدود به تمامی سایت‌های نظامی در سراسر این کشور را بپذیرد؛ اشاره پمپئو به آن دسته از سایت‌های نظامی است که بر اساس معاهده هسته‌ای 2015 دسترسی به آن‌ها مگر در موارد خاص غیرممکن بود. به همین منظور وی گفته است که ایران باید تمامی تلاش‌های گذشته خود برای ساخت سلاح هسته‌ای را اعلام کند؛ سخنی که به معنای بازطرح مسأله‌ای است که آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای آن را تمام‌شده می‌پنداشت.»
روزنامه فایننشیال تایمز نیز در مطلبی به قلم کاترینا منسون و با عنوان «آمریکا خواستار شرایط سخت‌گیرانه‌ای برای معاهده جدید هسته‌ای با ایران است» به بخش‌هایی از اظهارات مایک پمپئو درباره تحریم‌ها و فعالان نظامی ایران و حزب‌الله اشاره کرده و نوشته است:««این تحریم‌ها قدرتمندترین تحریم‌ها در تاریخ خواهند بود. پمپئو گفته است که آمریکا قصد دارد فعالان ایرانی و نمایندگان حزب‌الله در سراسر جهان را تحت فشارهای شدید قرار دهد.»
نکته قابل تأمل آن است که آمریکا در حالی ایران را به توقف غنی‌سازی «امر» می‌کند که خود جزو دارندگان سلاح هسته‌ای است و از قضا تنها کشوری است که از سلاح هسته‌ای علیه بشریت استفاده کرده و با گذشت سال‌ها، رئیس‌جمهور این کشور حتی حاضر به یک عذرخواهی ساده از مردم هیروشیما و ناکازاکی نشد و این اقدام جنایتکارانه را یک اقدام لازم توصیف کرد!
این که پمپئو خواستار دسترسی کامل به سایت‌های نظامی ایران شده است نیز مسأله جالبی است! کدام کشور-به جز یک کشور مستعمره!- اجازه می‌دهد که «دیگران» دسترسی نامحدود به سایت‌های نظامی‌اش داشته باشند؟ اگر بنا به بی‌اعتمادی است؛ چه کسی بیش‌تر شایسته مورد سوءظن واقع شدن است؟ کشوری که به افغانستان و عراق لشکرکشی می‌کند و در بوجود آوردن وحشی‌ترین فرقه نظامی و شبه‌مذهبی تاریخ، داعش، نقشی تام و تمام دارد یا کشوری که جز به دفاع، سلاحی علیه هیچ قوم و کشوری برنداشته است؟
تهدید به اعمال قدرتمندترین تحریم‌های تاریخ در برابر چشم رسانه‌ها و افکار عمومی جهان هم مسأله‌ای دردناک است؛ دردناک از این جهت که یک دنیا، زیاده‌خواهی و وقاحت سیاستمداران آمریکا را می‌بینند و عمدتا دم فرو بسته‌اند. سکوت جهان در برابر ظلم آشکار و برتری‌طلبی یک دولت تجاوزکار در جهان دموکراتیک(!) ننگی است بر پیشانی بشریت و دولت‌های جهانی.
و سخن آخر این که چه اتفاقی افتاده است که از پسِ چند سال مذاکره، آمریکا احساس می‌کند که می‌تواند با «زور» ایران را به زانو درآورد؟ مگر بنا نبود که مذاکره با آمریکا شرایط را بهتر کند؟ و مگر عده‌ای در ایران ادعا نمی‌کردند که زبان مذاکره با «دنیا» را می‌دانند؟ فرجام کرنش به جای نرمش قهرمانانه این است: به طمع افتادن دشمنی که می‌داند بعضی‌ها در ایران اهل مقاومت نیستند!
انتهای پیام/
پایگاه ABC ساعاتی قبل در مطلبی با عنوان «پمپئو پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای، ایران را به اعمال قدرتمندترین تحریم‌های تاریخ تهدید می‌کند»، نوشت:«پمپئو گفته است که ایران باید غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند و این چیزی است که در معاهده هسته‌ای 2015 با محدودیت‌های شدیدی، مجاز شمرده شده بود. پمپئو همچنین گفته که گذشته از این ایران باید دسترسی نامحدود به تمامی سایت‌های نظامی در سراسر این کشور را بپذیرد؛ اشاره پمپئو به آن دسته از سایت‌های نظامی است که بر اساس معاهده هسته‌ای 2015 دسترسی به آن‌ها مگر در موارد خاص غیرممکن بود. به همین منظور وی گفته است که ایران باید تمامی تلاش‌های گذشته خود برای ساخت سلاح هسته‌ای را اعلام کند؛ سخنی که به معنای بازطرح مسأله‌ای است که آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای آن را تمام‌شده می‌پنداشت.»
روزنامه فایننشیال تایمز نیز در مطلبی به قلم کاترینا منسون و با عنوان «آمریکا خواستار شرایط سخت‌گیرانه‌ای برای معاهده جدید هسته‌ای با ایران است» به بخش‌هایی از اظهارات مایک پمپئو درباره تحریم‌ها و فعالان نظامی ایران و حزب‌الله اشاره کرده و نوشته است:««این تحریم‌ها قدرتمندترین تحریم‌ها در تاریخ خواهند بود. پمپئو گفته است که آمریکا قصد دارد فعالان ایرانی و نمایندگان حزب‌الله در سراسر جهان را تحت فشارهای شدید قرار دهد.»
نکته قابل تأمل آن است که آمریکا در حالی ایران را به توقف غنی‌سازی «امر» می‌کند که خود جزو دارندگان سلاح هسته‌ای است و از قضا تنها کشوری است که از سلاح هسته‌ای علیه بشریت استفاده کرده و با گذشت سال‌ها، رئیس‌جمهور این کشور حتی حاضر به یک عذرخواهی ساده از مردم هیروشیما و ناکازاکی نشد و این اقدام جنایتکارانه را یک اقدام لازم توصیف کرد!
این که پمپئو خواستار دسترسی کامل به سایت‌های نظامی ایران شده است نیز مسأله جالبی است! کدام کشور-به جز یک کشور مستعمره!- اجازه می‌دهد که «دیگران» دسترسی نامحدود به سایت‌های نظامی‌اش داشته باشند؟ اگر بنا به بی‌اعتمادی است؛ چه کسی بیش‌تر شایسته مورد سوءظن واقع شدن است؟ کشوری که به افغانستان و عراق لشکرکشی می‌کند و در بوجود آوردن وحشی‌ترین فرقه نظامی و شبه‌مذهبی تاریخ، داعش، نقشی تام و تمام دارد یا کشوری که جز به دفاع، سلاحی علیه هیچ قوم و کشوری برنداشته است؟
تهدید به اعمال قدرتمندترین تحریم‌های تاریخ در برابر چشم رسانه‌ها و افکار عمومی جهان هم مسأله‌ای دردناک است؛ دردناک از این جهت که یک دنیا، زیاده‌خواهی و وقاحت سیاستمداران آمریکا را می‌بینند و عمدتا دم فرو بسته‌اند. سکوت جهان در برابر ظلم آشکار و برتری‌طلبی یک دولت تجاوزکار در جهان دموکراتیک(!) ننگی است بر پیشانی بشریت و دولت‌های جهانی.
و سخن آخر این که چه اتفاقی افتاده است که از پسِ چند سال مذاکره، آمریکا احساس می‌کند که می‌تواند با «زور» ایران را به زانو درآورد؟ مگر بنا نبود که مذاکره با آمریکا شرایط را بهتر کند؟ و مگر عده‌ای در ایران ادعا نمی‌کردند که زبان مذاکره با «دنیا» را می‌دانند؟ فرجام کرنش به جای نرمش قهرمانانه این است: به طمع افتادن دشمنی که می‌داند بعضی‌ها در ایران اهل مقاومت نیستند!
انتهای پیام/
پایگاه ABC ساعاتی قبل در مطلبی با عنوان «پمپئو پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای، ایران را به اعمال قدرتمندترین تحریم‌های تاریخ تهدید می‌کند»، نوشت:«پمپئو گفته است که ایران باید غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند و این چیزی است که در معاهده هسته‌ای 2015 با محدودیت‌های شدیدی، مجاز شمرده شده بود. پمپئو همچنین گفته که گذشته از این ایران باید دسترسی نامحدود به تمامی سایت‌های نظامی در سراسر این کشور را بپذیرد؛ اشاره پمپئو به آن دسته از سایت‌های نظامی است که بر اساس معاهده هسته‌ای 2015 دسترسی به آن‌ها مگر در موارد خاص غیرممکن بود. به همین منظور وی گفته است که ایران باید تمامی تلاش‌های گذشته خود برای ساخت سلاح هسته‌ای را اعلام کند؛ سخنی که به معنای بازطرح مسأله‌ای است که آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای آن را تمام‌شده می‌پنداشت.»
روزنامه فایننشیال تایمز نیز در مطلبی به قلم کاترینا منسون و با عنوان «آمریکا خواستار شرایط سخت‌گیرانه‌ای برای معاهده جدید هسته‌ای با ایران است» به بخش‌هایی از اظهارات مایک پمپئو درباره تحریم‌ها و فعالان نظامی ایران و حزب‌الله اشاره کرده و نوشته است:««این تحریم‌ها قدرتمندترین تحریم‌ها در تاریخ خواهند بود. پمپئو گفته است که آمریکا قصد دارد فعالان ایرانی و نمایندگان حزب‌الله در سراسر جهان را تحت فشارهای شدید قرار دهد.»
نکته قابل تأمل آن است که آمریکا در حالی ایران را به توقف غنی‌سازی «امر» می‌کند که خود جزو دارندگان سلاح هسته‌ای است و از قضا تنها کشوری است که از سلاح هسته‌ای علیه بشریت استفاده کرده و با گذشت سال‌ها، رئیس‌جمهور این کشور حتی حاضر به یک عذرخواهی ساده از مردم هیروشیما و ناکازاکی نشد و این اقدام جنایتکارانه را یک اقدام لازم توصیف کرد!
این که پمپئو خواستار دسترسی کامل به سایت‌های نظامی ایران شده است نیز مسأله جالبی است! کدام کشور-به جز یک کشور مستعمره!- اجازه می‌دهد که «دیگران» دسترسی نامحدود به سایت‌های نظامی‌اش داشته باشند؟ اگر بنا به بی‌اعتمادی است؛ چه کسی بیش‌تر شایسته مورد سوءظن واقع شدن است؟ کشوری که به افغانستان و عراق لشکرکشی می‌کند و در بوجود آوردن وحشی‌ترین فرقه نظامی و شبه‌مذهبی تاریخ، داعش، نقشی تام و تمام دارد یا کشوری که جز به دفاع، سلاحی علیه هیچ قوم و کشوری برنداشته است؟
تهدید به اعمال قدرتمندترین تحریم‌های تاریخ در برابر چشم رسانه‌ها و افکار عمومی جهان هم مسأله‌ای دردناک است؛ دردناک از این جهت که یک دنیا، زیاده‌خواهی و وقاحت سیاستمداران آمریکا را می‌بینند و عمدتا دم فرو بسته‌اند. سکوت جهان در برابر ظلم آشکار و برتری‌طلبی یک دولت تجاوزکار در جهان دموکراتیک(!) ننگی است بر پیشانی بشریت و دولت‌های جهانی.
و سخن آخر این که چه اتفاقی افتاده است که از پسِ چند سال مذاکره، آمریکا احساس می‌کند که می‌تواند با «زور» ایران را به زانو درآورد؟ مگر بنا نبود که مذاکره با آمریکا شرایط را بهتر کند؟ و مگر عده‌ای در ایران ادعا نمی‌کردند که زبان مذاکره با «دنیا» را می‌دانند؟ فرجام کرنش به جای نرمش قهرمانانه این است: به طمع افتادن دشمنی که می‌داند بعضی‌ها در ایران اهل مقاومت نیستند!
انتهای پیام/
پایگاه ABC ساعاتی قبل در مطلبی با عنوان «پمپئو پس از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای، ایران را به اعمال قدرتمندترین تحریم‌های تاریخ تهدید می‌کند»، نوشت:«پمپئو گفته است که ایران باید غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند و این چیزی است که در معاهده هسته‌ای 2015 با محدودیت‌های شدیدی، مجاز شمرده شده بود. پمپئو همچنین گفته که گذشته از این ایران باید دسترسی نامحدود به تمامی سایت‌های نظامی در سراسر این کشور را بپذیرد؛ اشاره پمپئو به آن دسته از سایت‌های نظامی است که بر اساس معاهده هسته‌ای 2015 دسترسی به آن‌ها مگر در موارد خاص غیرممکن بود. به همین منظور وی گفته است که ایران باید تمامی تلاش‌های گذشته خود برای ساخت سلاح هسته‌ای را اعلام کند؛ سخنی که به معنای بازطرح مسأله‌ای است که آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای آن را تمام‌شده می‌پنداشت.»
,روزنامه فایننشیال تایمز نیز در مطلبی به قلم کاترینا منسون و با عنوان «آمریکا خواستار شرایط سخت‌گیرانه‌ای برای معاهده جدید هسته‌ای با ایران است» به بخش‌هایی از اظهارات مایک پمپئو درباره تحریم‌ها و فعالان نظامی ایران و حزب‌الله اشاره کرده و نوشته است:««این تحریم‌ها قدرتمندترین تحریم‌ها در تاریخ خواهند بود. پمپئو گفته است که آمریکا قصد دارد فعالان ایرانی و نمایندگان حزب‌الله در سراسر جهان را تحت فشارهای شدید قرار دهد.»
,نکته قابل تأمل آن است که آمریکا در حالی ایران را به توقف غنی‌سازی «امر» می‌کند که خود جزو دارندگان سلاح هسته‌ای است و از قضا تنها کشوری است که از سلاح هسته‌ای علیه بشریت استفاده کرده و با گذشت سال‌ها، رئیس‌جمهور این کشور حتی حاضر به یک عذرخواهی ساده از مردم هیروشیما و ناکازاکی نشد و این اقدام جنایتکارانه را یک اقدام لازم توصیف کرد!
,این که پمپئو خواستار دسترسی کامل به سایت‌های نظامی ایران شده است نیز مسأله جالبی است! کدام کشور-به جز یک کشور مستعمره!- اجازه می‌دهد که «دیگران» دسترسی نامحدود به سایت‌های نظامی‌اش داشته باشند؟ اگر بنا به بی‌اعتمادی است؛ چه کسی بیش‌تر شایسته مورد سوءظن واقع شدن است؟ کشوری که به افغانستان و عراق لشکرکشی می‌کند و در بوجود آوردن وحشی‌ترین فرقه نظامی و شبه‌مذهبی تاریخ، داعش، نقشی تام و تمام دارد یا کشوری که جز به دفاع، سلاحی علیه هیچ قوم و کشوری برنداشته است؟
,تهدید به اعمال قدرتمندترین تحریم‌های تاریخ در برابر چشم رسانه‌ها و افکار عمومی جهان هم مسأله‌ای دردناک است؛ دردناک از این جهت که یک دنیا، زیاده‌خواهی و وقاحت سیاستمداران آمریکا را می‌بینند و عمدتا دم فرو بسته‌اند. سکوت جهان در برابر ظلم آشکار و برتری‌طلبی یک دولت تجاوزکار در جهان دموکراتیک(!) ننگی است بر پیشانی بشریت و دولت‌های جهانی.
,و سخن آخر این که چه اتفاقی افتاده است که از پسِ چند سال مذاکره، آمریکا احساس می‌کند که می‌تواند با «زور» ایران را به زانو درآورد؟ مگر بنا نبود که مذاکره با آمریکا شرایط را بهتر کند؟ و مگر عده‌ای در ایران ادعا نمی‌کردند که زبان مذاکره با «دنیا» را می‌دانند؟ فرجام کرنش به جای نرمش قهرمانانه این است: به طمع افتادن دشمنی که می‌داند بعضی‌ها در ایران اهل مقاومت نیستند!
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه