الکس سپس میگوید ایران در بیشتر موارد با موارد توافق موافقت کرده است! این کشور بخش بزرگی از برنامههای هستهای خود را تعطیل کرده تا بازرسان بینالمللی شواهدی از تخلف را گزارش نکنند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، روز گذشته سایت خبری VOX در تحلیل تأملبرانگیزی درباره اظهارات اخیر مایک پمپئو و رویکردهای اتخاذشده توسط آمریکا در مقابل ایران، به نکات بسیار مهمی پرداخته است که مطالعه آن هم برای موافقان برجام و هم برای مخالفان برجام سودمند خواهد بود. در این مطلب که با عنوان «پمپئو فقط ثابت کرد که هیچ برنامه دومی(پلن B) برای ایران ندارد» به قلم «الکس وارد» انتشار یافته آمده است:
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, مرآت,«استراتژی آمریکا در برابر ایران مانند استراتژی این کشور در برابر کرهشمالی است. این یک مشکل است چراکه این موضوع نشان میدهد که تفکر دولت ترامپ درباره ایران حتی پس از حصول توافق هستهای تغییر نکرده است؛ توافقی که بهترین مکانیزم برای دستیابی به اهداف هستهای اعلامشده توسط ترامپ و پومپئو بود. ترامپ دوران دشواری را برای تأثیرگذاری بر ایران پیش رو خواهد داشت.
توافق هستهای به سه علت مهم مورد نفرت ترامپ است. ترامپ دلیل نخست را اینگونه عنوان کرده که ایران روح توافق هستهای را نقض میکند چراکه همچنان ضدیت با منافع ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه را دنبال میکند؛ با اقداماتی همچون انجام آزمایشهای موشکی یا حمایت از بشار اسد در سوریه. دوم آنکه ترامپ دوست ندارد که وجود محدودیتهای قطعی در برنامه هستهای ایران، غروب یا شرطی داشته باشد.
محدودیتهای اعمالشده درباره سانتریفیوژهای ایران پس از 10 سال برداشته میشوند و نیز محدودیت در غنیسازی اورانیوم نیز 5 سال پس از آن برداشته میشود. و دلیل سوم آن است که ترامپ میگوید به توافق جدید و بهتری با ایران دست خواهد یافت.»
الکس وارد سپس میکوشد این سه دلیل ترامپ را رد کند. او میگوید 6 کشور تصمیم گرفتند که تحریمهای هستهای اعمال شده بر ایران لغو کنند تا ایران بتواند با آزادی بیشتری معاملات اقتصادی انجام دهد اما آنها میدانستند که ایران مفادی را در توافق لحاظ نخواهد کرد که سیاست خارجی مبتنی بر برجام را نقض کند؛ بنابراین یک مسأله مورد توافق باقی میماند و آن هم محدودیت در برنامه هستهای ایران بود! الکس از این استراتژی به عنوان یک طراحی هوشمندانه و ظریف یاد میکند.
الکس سپس میگوید ایران در بیشتر موارد با موارد توافق موافقت کرده است! این کشور بخش بزرگی از برنامههای هستهای خود را تعطیل کرده تا بازرسان بینالمللی شواهدی از تخلف را گزارش نکنند. تهران به واسطه برجام به طور قابل ملاحظهای از سلاح هستهای دور میماند!
نکته قابل تأمل تصریحشده در این مطلب آن است که برجام، بهترین مکانیزم برای تأمین اهداف هستهای آمریکا عنوان شده است. مسأله مهمتر آن است که عملکرد ایران در توافق آنقدر بد بوده که همه تحلیلگران دریافتهاند که حصول توافق-و فقط حصول توافق- برای ایران آنقدر مهم بوده که ترجیح میداده هیچ اقدامی که روند دستیابی به توافق را خدشهدار کند انجام ندهد!
نکته دردناک اینجاست که محدودیت در برنامه هستهای ایران مورد توافق طرفین بوده است و ایران با بیشتر(بخوانید با تمامِ) آنچه که مدنظر آمریکا بوده موافقت کرده است. شاهد، آن که ایران بخش قابل توجهی از برنامه هستهای خود را تعطیل کرده است.
کوتاه سخن؛ با این وجود باید پرسید، در شرایطی که ترامپ و تیم جدید دولت آمریکا به سبب تجربه مفید برجام در آزمودن میزان مقاومت ایران و نیز عقبنشینیهای استراتژیک ایران از مواضع اصولیاش، برای امتیازگیری بیشتر تحریک شدهاند؛ موافقان برجام که با این استدلال که «اگر برجام برای ایران بد بود چرا آمریکا از آن خارج شد؟» به زعم خود مخالفان برجام را به نقد مینوازند، دقیقا با کدام استدلال اثباتی(نه نفیا) برجام را قابل دفاع میدانستند؟
انتهای پیام/ح
«استراتژی آمریکا در برابر ایران مانند استراتژی این کشور در برابر کرهشمالی است. این یک مشکل است چراکه این موضوع نشان میدهد که تفکر دولت ترامپ درباره ایران حتی پس از حصول توافق هستهای تغییر نکرده است؛ توافقی که بهترین مکانیزم برای دستیابی به اهداف هستهای اعلامشده توسط ترامپ و پومپئو بود. ترامپ دوران دشواری را برای تأثیرگذاری بر ایران پیش رو خواهد داشت.
توافق هستهای به سه علت مهم مورد نفرت ترامپ است. ترامپ دلیل نخست را اینگونه عنوان کرده که ایران روح توافق هستهای را نقض میکند چراکه همچنان ضدیت با منافع ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه را دنبال میکند؛ با اقداماتی همچون انجام آزمایشهای موشکی یا حمایت از بشار اسد در سوریه. دوم آنکه ترامپ دوست ندارد که وجود محدودیتهای قطعی در برنامه هستهای ایران، غروب یا شرطی داشته باشد.
محدودیتهای اعمالشده درباره سانتریفیوژهای ایران پس از 10 سال برداشته میشوند و نیز محدودیت در غنیسازی اورانیوم نیز 5 سال پس از آن برداشته میشود. و دلیل سوم آن است که ترامپ میگوید به توافق جدید و بهتری با ایران دست خواهد یافت.»
الکس وارد سپس میکوشد این سه دلیل ترامپ را رد کند. او میگوید 6 کشور تصمیم گرفتند که تحریمهای هستهای اعمال شده بر ایران لغو کنند تا ایران بتواند با آزادی بیشتری معاملات اقتصادی انجام دهد اما آنها میدانستند که ایران مفادی را در توافق لحاظ نخواهد کرد که سیاست خارجی مبتنی بر برجام را نقض کند؛ بنابراین یک مسأله مورد توافق باقی میماند و آن هم محدودیت در برنامه هستهای ایران بود! الکس از این استراتژی به عنوان یک طراحی هوشمندانه و ظریف یاد میکند.
الکس سپس میگوید ایران در بیشتر موارد با موارد توافق موافقت کرده است! این کشور بخش بزرگی از برنامههای هستهای خود را تعطیل کرده تا بازرسان بینالمللی شواهدی از تخلف را گزارش نکنند. تهران به واسطه برجام به طور قابل ملاحظهای از سلاح هستهای دور میماند!
نکته قابل تأمل تصریحشده در این مطلب آن است که برجام، بهترین مکانیزم برای تأمین اهداف هستهای آمریکا عنوان شده است. مسأله مهمتر آن است که عملکرد ایران در توافق آنقدر بد بوده که همه تحلیلگران دریافتهاند که حصول توافق-و فقط حصول توافق- برای ایران آنقدر مهم بوده که ترجیح میداده هیچ اقدامی که روند دستیابی به توافق را خدشهدار کند انجام ندهد!
نکته دردناک اینجاست که محدودیت در برنامه هستهای ایران مورد توافق طرفین بوده است و ایران با بیشتر(بخوانید با تمامِ) آنچه که مدنظر آمریکا بوده موافقت کرده است. شاهد، آن که ایران بخش قابل توجهی از برنامه هستهای خود را تعطیل کرده است.
کوتاه سخن؛ با این وجود باید پرسید، در شرایطی که ترامپ و تیم جدید دولت آمریکا به سبب تجربه مفید برجام در آزمودن میزان مقاومت ایران و نیز عقبنشینیهای استراتژیک ایران از مواضع اصولیاش، برای امتیازگیری بیشتر تحریک شدهاند؛ موافقان برجام که با این استدلال که «اگر برجام برای ایران بد بود چرا آمریکا از آن خارج شد؟» به زعم خود مخالفان برجام را به نقد مینوازند، دقیقا با کدام استدلال اثباتی(نه نفیا) برجام را قابل دفاع میدانستند؟
انتهای پیام/ح
«استراتژی آمریکا در برابر ایران مانند استراتژی این کشور در برابر کرهشمالی است. این یک مشکل است چراکه این موضوع نشان میدهد که تفکر دولت ترامپ درباره ایران حتی پس از حصول توافق هستهای تغییر نکرده است؛ توافقی که بهترین مکانیزم برای دستیابی به اهداف هستهای اعلامشده توسط ترامپ و پومپئو بود. ترامپ دوران دشواری را برای تأثیرگذاری بر ایران پیش رو خواهد داشت.
توافق هستهای به سه علت مهم مورد نفرت ترامپ است. ترامپ دلیل نخست را اینگونه عنوان کرده که ایران روح توافق هستهای را نقض میکند چراکه همچنان ضدیت با منافع ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه را دنبال میکند؛ با اقداماتی همچون انجام آزمایشهای موشکی یا حمایت از بشار اسد در سوریه. دوم آنکه ترامپ دوست ندارد که وجود محدودیتهای قطعی در برنامه هستهای ایران، غروب یا شرطی داشته باشد.
محدودیتهای اعمالشده درباره سانتریفیوژهای ایران پس از 10 سال برداشته میشوند و نیز محدودیت در غنیسازی اورانیوم نیز 5 سال پس از آن برداشته میشود. و دلیل سوم آن است که ترامپ میگوید به توافق جدید و بهتری با ایران دست خواهد یافت.»
الکس وارد سپس میکوشد این سه دلیل ترامپ را رد کند. او میگوید 6 کشور تصمیم گرفتند که تحریمهای هستهای اعمال شده بر ایران لغو کنند تا ایران بتواند با آزادی بیشتری معاملات اقتصادی انجام دهد اما آنها میدانستند که ایران مفادی را در توافق لحاظ نخواهد کرد که سیاست خارجی مبتنی بر برجام را نقض کند؛ بنابراین یک مسأله مورد توافق باقی میماند و آن هم محدودیت در برنامه هستهای ایران بود! الکس از این استراتژی به عنوان یک طراحی هوشمندانه و ظریف یاد میکند.
الکس سپس میگوید ایران در بیشتر موارد با موارد توافق موافقت کرده است! این کشور بخش بزرگی از برنامههای هستهای خود را تعطیل کرده تا بازرسان بینالمللی شواهدی از تخلف را گزارش نکنند. تهران به واسطه برجام به طور قابل ملاحظهای از سلاح هستهای دور میماند!
نکته قابل تأمل تصریحشده در این مطلب آن است که برجام، بهترین مکانیزم برای تأمین اهداف هستهای آمریکا عنوان شده است. مسأله مهمتر آن است که عملکرد ایران در توافق آنقدر بد بوده که همه تحلیلگران دریافتهاند که حصول توافق-و فقط حصول توافق- برای ایران آنقدر مهم بوده که ترجیح میداده هیچ اقدامی که روند دستیابی به توافق را خدشهدار کند انجام ندهد!
نکته دردناک اینجاست که محدودیت در برنامه هستهای ایران مورد توافق طرفین بوده است و ایران با بیشتر(بخوانید با تمامِ) آنچه که مدنظر آمریکا بوده موافقت کرده است. شاهد، آن که ایران بخش قابل توجهی از برنامه هستهای خود را تعطیل کرده است.
کوتاه سخن؛ با این وجود باید پرسید، در شرایطی که ترامپ و تیم جدید دولت آمریکا به سبب تجربه مفید برجام در آزمودن میزان مقاومت ایران و نیز عقبنشینیهای استراتژیک ایران از مواضع اصولیاش، برای امتیازگیری بیشتر تحریک شدهاند؛ موافقان برجام که با این استدلال که «اگر برجام برای ایران بد بود چرا آمریکا از آن خارج شد؟» به زعم خود مخالفان برجام را به نقد مینوازند، دقیقا با کدام استدلال اثباتی(نه نفیا) برجام را قابل دفاع میدانستند؟
انتهای پیام/ح
«استراتژی آمریکا در برابر ایران مانند استراتژی این کشور در برابر کرهشمالی است. این یک مشکل است چراکه این موضوع نشان میدهد که تفکر دولت ترامپ درباره ایران حتی پس از حصول توافق هستهای تغییر نکرده است؛ توافقی که بهترین مکانیزم برای دستیابی به اهداف هستهای اعلامشده توسط ترامپ و پومپئو بود. ترامپ دوران دشواری را برای تأثیرگذاری بر ایران پیش رو خواهد داشت.
,توافق هستهای به سه علت مهم مورد نفرت ترامپ است. ترامپ دلیل نخست را اینگونه عنوان کرده که ایران روح توافق هستهای را نقض میکند چراکه همچنان ضدیت با منافع ایالات متحده آمریکا در خاورمیانه را دنبال میکند؛ با اقداماتی همچون انجام آزمایشهای موشکی یا حمایت از بشار اسد در سوریه. دوم آنکه ترامپ دوست ندارد که وجود محدودیتهای قطعی در برنامه هستهای ایران، غروب یا شرطی داشته باشد.
,محدودیتهای اعمالشده درباره سانتریفیوژهای ایران پس از 10 سال برداشته میشوند و نیز محدودیت در غنیسازی اورانیوم نیز 5 سال پس از آن برداشته میشود. و دلیل سوم آن است که ترامپ میگوید به توافق جدید و بهتری با ایران دست خواهد یافت.»
,الکس وارد سپس میکوشد این سه دلیل ترامپ را رد کند. او میگوید 6 کشور تصمیم گرفتند که تحریمهای هستهای اعمال شده بر ایران لغو کنند تا ایران بتواند با آزادی بیشتری معاملات اقتصادی انجام دهد اما آنها میدانستند که ایران مفادی را در توافق لحاظ نخواهد کرد که سیاست خارجی مبتنی بر برجام را نقض کند؛ بنابراین یک مسأله مورد توافق باقی میماند و آن هم محدودیت در برنامه هستهای ایران بود! الکس از این استراتژی به عنوان یک طراحی هوشمندانه و ظریف یاد میکند.
,الکس سپس میگوید ایران در بیشتر موارد با موارد توافق موافقت کرده است! این کشور بخش بزرگی از برنامههای هستهای خود را تعطیل کرده تا بازرسان بینالمللی شواهدی از تخلف را گزارش نکنند. تهران به واسطه برجام به طور قابل ملاحظهای از سلاح هستهای دور میماند!
,نکته قابل تأمل تصریحشده در این مطلب آن است که برجام، بهترین مکانیزم برای تأمین اهداف هستهای آمریکا عنوان شده است. مسأله مهمتر آن است که عملکرد ایران در توافق آنقدر بد بوده که همه تحلیلگران دریافتهاند که حصول توافق-و فقط حصول توافق- برای ایران آنقدر مهم بوده که ترجیح میداده هیچ اقدامی که روند دستیابی به توافق را خدشهدار کند انجام ندهد!
,نکته دردناک اینجاست که محدودیت در برنامه هستهای ایران مورد توافق طرفین بوده است و ایران با بیشتر(بخوانید با تمامِ) آنچه که مدنظر آمریکا بوده موافقت کرده است. شاهد، آن که ایران بخش قابل توجهی از برنامه هستهای خود را تعطیل کرده است.
,کوتاه سخن؛ با این وجود باید پرسید، در شرایطی که ترامپ و تیم جدید دولت آمریکا به سبب تجربه مفید برجام در آزمودن میزان مقاومت ایران و نیز عقبنشینیهای استراتژیک ایران از مواضع اصولیاش، برای امتیازگیری بیشتر تحریک شدهاند؛ موافقان برجام که با این استدلال که «اگر برجام برای ایران بد بود چرا آمریکا از آن خارج شد؟» به زعم خود مخالفان برجام را به نقد مینوازند، دقیقا با کدام استدلال اثباتی(نه نفیا) برجام را قابل دفاع میدانستند؟
,انتهای پیام/ح
,]
ارسال دیدگاه