• شنبه ۰۵ خرداد ۱۳۹۷ ۱۵:۱۳
• کد خبر : 1366976

• اخبار
• سایر رسانه ها

در گذشته کمبود آب و نبود امکانات جهت ذخیره سازی و خنک نگه داشتن آب در مناطق کویری باعث شد تا معماران با استفاده از هنرهای بومی منطقه و فرهنگ اسلامی و با در نظر گرفتن تمام شرایط آب وهوایی اقدام به ساخت برکه های باران کنند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل هرمز؛ آب انبار یا برکه ی باران از جمله بناهای تاریخی است که در گذشته علاوه بر نقش مهمی که در تامین آب روزمره افراد داشت، از لحاظ اعتقادی و دینی نیز جایگاه ویژه ای در فرهنگ و تمدن اسلامی مردم ایران داشته است.

گرمای شدید هوا در مناطق کویری جنوب کشور و کمبود امکانات  باعث شد تا معماران با بکارگیری مهارت و توان حداکثری خود اقدام به ساخت برکه های باران در نقطه های مرکزی شهر یا روستا کنند که  از فاصله ی دور برای همگان قابل مشاهده بوده  و مردم نیز به راحتی می توانستند به آن دسترسی داشته باشند.

استفاده از هنر بومی و اسلامی و در ساخت برکه های باران

نوع خاص معماری به کار رفته در ساخت آب انبارها حاکی از این است که معماران با دقت و ظرافت خاصی با استفاده از هنر بومی و اسلامی، و در نظر داشتن شرایط آب وهوایی مناطق و همچنین توجه به مناسب سازی فضای داخلی و بیرونی و تهویه مناسب  به منظور جلوگیری از آلودگی آب اقدام به ساخت این بنای کاربردی کرده اند.

سازندگان این بنا که به زیبایی برکه ی باران اهمیت می دادند، در بالای درب ورودی آب انبار اشعاری رابر روی کتیبه ها حک می کردند که شعرها اغلب دارای مضمون های اسلامی و دینی بودند به همین دلیل این بناها توانسته بودند با روحیات و اعتقادات مردم پیوندی ناگستتنی برقرار کنند.

قسمت های مختلف آب انبار

مخزن یا خزینه که منبعی برای ذخیره آب بوده یکی از قسمت های آب انبار است که جهت جلوگیری از ایجاد فشار بر بدنه آب ابنار در داخل زمین قرار گرفته است و نوع شکل و طریقه ی ساخت آن با توجه به قرارگرفتن در مناطق شهری،روستای و صحرایی متفاوت ساخته شده است. که در نزدیکی مخزن آب انبار نیز ، شیر بزرگ مربع شکلی وجود دارد. در دو قسمت پاشیر سکوهایی برای نشستن ساخته شده است. تبادل هوا و  انتقال آب نیز از طریق پاشیر صورت می گیرد.

اگر در قسمت جلویی آب انبار بایستید، قاب کتیبه ای را مشاهده خواهید که مشخصات نام سازنده و شخصی که تمامی هزینه های ساخت آب انبار را برعهده گرفته حک شده که در هر دوره ی زمانی مراجعه کنندگانی که ازاین اثر تاریخی بازدید می کنند، می توانند شناخت اولیه در رابطه طریقه ی ورود و راه های پیش رو را به دست آورند.

استفاده از ذغال برای از بین بردن بوی بد آب 

از آنجایی که خنک نگهداشتن آب ذخیره شده در آب انبار اهمیت داشت، از بادگیرها برای تهویه هوا به منظور ایجاد هوای خنک در آب انبار و خنک سازی آب استفاده می شده که علاوه بر آن بادگیرها در از بین رفتن بوی بد داخل برکه ی باران نیز نقش مهمی داشتند ؛ اما اغلب مردم از ذغال نیز برای از بین رفت سریعتر بوی تعفنی که به دلیل ماندگاری آب در آب انبار ایجاد می شده استفاده می کردند.

در گذشته افرادی که موقعیت مالی خوبی داشتند اقدام به ساخت آب انبار در زیر منزل یا در حیاط خانه می کردند، که برداشت آب از آن ها از طریق راه دریچه ای که در نزدیکی سقف قرار داشته به وسیله تلمبه های دستی خارج می کردند. اما معمولا اهالی خانه ای که برکه ی باران در زیر خانه شان ساخته شده بود از طریق پاشیر اقدام به استخراج آب می کردند.

با وجود اینکه مردم عادی از لحاظ مالی دچار مشکل بودند، اما تلاش می کردند از مرغوبترین مصالح مانند آجر،آهک و ساروج در ساخت این آب انبار استفاده کنند چرا که سال های زیادی باید از طریق این برکه های باران آب شرب مصرفی خود را تامین می کردند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #