بزرگ شدن در دامن مادری زهرا دوست و پدری روحانی باعث شد که از همان دوران کودکی علاقه خاصی نسبت به ائمه اطهار علیهم السلام پیدا کند، به همین دلیل کم کم در محضر پدر بزگوارشان به آموختن علم پرداخت و به مکتب رفت.

 

در همان دوران هم تعزیه خوانی در خورزوق رواج داشت و مرحوم طاهری که صدای دلنشینی هم داشت، در جمع دوستان خود مداحی و تعزیه خوانی می کرد.

 

خیلی زود نمک صدایش را همه چشیدند و به دل همه نشست و از کودکی و در سن هفت سالگی پا به عرصه تعزیه خوانی گذاشت و اولین تعزیه علی اکبر را در سن ۱۱ سالگی در خورزوق خواند.

 

مرحوم طاهری زیر نظر دو استاد به نام های حاج علی اعظمی و مرحوم حاج ابراهیم مرادمند خورزوقی به فراگیری تعزیه به صورت حرفه ای پرداخت و در همان سن بود که شهرت خواندنش فراگیر شد و اوازه اش به شهرهای مجاور رسید و برای اجرای مراسم به شهرهای مختلف منطقه برخوار و خمینی شهر و اصفهان دعوت می‌شد.

 

حسین طاهری با اساتیدی چون رضا مشایخی، محمد رضایی، مرحوم حاج اصغر نجفی منش، مرحوم استاد علی محمد حجازی، اسماعیل محمدی، مرحوم حاج علی عسکر نجیمی به اجرای تعزیه می پرداخت و به گفته شاهدان حاضر، مرحوم حجازی در مورد این تعزیه خوان خطاب به مردم خورزوق و اصفهان گفت که قدر این نگین تعزیه اصفهان را داشته باشید که انگشتر بی نگین هیچ زیبایی ندارد.

 

از خصوصیات اجرای تعزیه توسط  این ذاکر اهل بیت (ع)، این است که بسیاری از سبک های کنونی در اجرای مراسم تعزیه به وسیله وی وارد شده است، مانند سبک زره پوشی مجلس شهادت امام حسین (ع) (حجاب شب را سحر دریده….، خواهرم ای زینب والا تبار …..)، رزمی کردن شهادت حضرت مسلم با وارد کردن اسب به مجلس مسلم و…

 

نکته جالب در مورد این استاد این است که وی در سال ۱۳۶۲ هم مجلس شهادت حضرت علی اکبر(ع)، شهادت حضرت عباس(ع)، شهادت حضرت امام حسین (ع)، شهادت حضرت زهرا (س)، مجلس شهربانو و …  می خواند و کاست های مجلس وی هم موجود است که در یک روز در دولت آباد برخوار در همان سال صبح در نقش حضرت علی اکبر (ع)  و بعد از ظهر در نقش حصرت عباس (ع)) تعزیه خواند.

 

از نکات مهم اخلاقی این استاد تعزیه این بود که همیشه از همان اوایل به فکر مستمعان خود بوده است، به گونه ای که همیشه مستمعان را از نصیحت ها و سخنان شیرین خود بهره مند می‌ساخت و خصوصا از نماز و مباحث اخلاقی بسیاری سخن می‌گفت، همچنین در حفظ اصالت تعزیه هم کوشا بود و سعی کرد از نسخه های قدیم تعزیه خوانی در تعزیه هایش استفاده کند و حتی سبک های تعزیه ای را هم که می خواند، سبکهای اصیل تعزیه بوده است.

 

استاد حسین طاهری در هنر تعزیه یکه تازی می کرد و سبک خواندن و نمکی خاص در صدایش داشت.

حفظ سبک های اصیل، ایجاد و احیای سبک در تعزیه، اخلاص و مردم داری از مهمترین ویژگی های شخصیتی این ذاکر اهل بیت بود و موافق خوانی در تعزیه و شبیه خوانی حضرت علی اکبر، حضرت ابوالفضل و حضرت اباعبدالله الحسین (ع) از آثار ماندگار استاد حسین طاهری است.

استاد حسین طاهری خورزوقی سرانجام بعد از دست و پنجه نرم کردن با بیماری در بیستم خردادماه سال جاری و در ماه مبارک رمضان دیده از جهان فرو بست و با بدرقه با شکوه علاقه مندانش از سراسر کشور در کنار مزار پدر بزرگوار خود در آستان امامزاده سلطان حضرت شهر خورزوق آرام گرفت.

 

مراسم بزرگداشت استاد طاهری ۹ صبح، بعد از ظهر و بعد از افطار چهارشنبه در عاشق آباد اصفهان و دهنو و تکیه زینبیه، همچنین پنج شنبه ساعت ۹ صبح، ۱۶ و بعد از افطار در مسجد گارسله خمینی شهر، گلزار شهدای اسلام آباد خورزوق و تکیه خمینی شهر و جمعه ۹ صبح هم در محله کارده خمینی شهر برگزار می شود.

انتهای پیام