صاحب نیوز گزارش می دهد؛

• پنج‌شنبه ۲۴ خرداد ۱۳۹۷ ۱۲:۳۳
• کد خبر : 1374094

• اخبار
• سایر رسانه ها

انجام رسومات قدیمی و زنده نگه داشتن آئین دید و بازدید و صله رحم می ­تواند یخ­ های زندگی انسان امروز را ذوب کند و به خرمی و طراوت زندگی امروزی کمک کند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صاحب نیوز؛ آیین­ های سنتی هر شهر و استان از کشور آنقدر زیباست که اگر در هر مناسبت به دنبالشان برویم روزمرگی­ های زندگی هرگز به سراغمان نمی ­آیند. به دنبال گزارشی برای یافتن آیین ­های فراموش شده شهرم در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان و فرارسیدن عید سعید فطر، در کوچه­ ها و محله­ های شهر قدم زدم و با مادربزرگ های خوش سر و زبان هم صحبت شدم.

هرکدام از مادربزرگ­ های همشهری­م بر مقدم بودن این عید بر اعیاد دیگر تاکید داشتند و از روزگارانی برایم گفتند که مردم بیشتر از حال و احوال یکدیگر سراغ می­ گرفتند؛ روزگارانی که همدلی ها حضوری بود و هنوز رنگ و بوی مجازی به خود نگرفته بود.

*عیدی مقدم بر دیگر اعیاد

ملیحه شیردلی بانوی خوش ­ذوق اصفهانی با لحن آرام و شیوای خود با بیان اینکه در اصفهان قدیم این عید در نظر مردم از همه اعیاد مهم تر بود، می­ گوید: یک شب قبل از عید برای پایان یافتن ماه مبارک و آمدن عید احیا برگزار می ­شد و صبح عید با انجام غسل عید فطر برای اقامه نماز به محل اقامه نماز جماعت می رفتند.

این بانوی اصفهانی ادامه می­ دهد: دیدار بزرگترهای فامیل بر کوچکترها امری واجب بود و در ادامه رسومات عید معمولا زیارت اهل قبور نیز فراموش نمی­ شد.

*بیست و هفتمی برای نوعروسان

حبیبه تسلیمی بانوی دیگری بود که با او هم­صحبت شدم. او درباره رسومات اصفهانی­ های اصیل در روز عید فطر به سبز کردن سبزه و خرید شیرینی و پذیرایی­ های مفصل در این روز برایم گفت و اشاره کرد که معمولا از سکه نو برای عیدی دادن استفاده می­ شد.

این بانوی اصفهانی همچنین از جشن روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان برایم می گوید و توضیح می­ دهد که این روز برای مردم روز مهمی بود که برای نوعروسان هدایایی تحت عنوان بیست و هفتمی می­ بردند و در مهمانی­ های زنانه مولودی خوانی نیز برگزار می­ شد.

*پوشیدن لباس نو در عید فطر

خانم شمس همشهری دیگری بود که با ایشان همقدم شدم تا از رسومات خانوادگیشان بپرسم. او بر با برکت بودن نماز عید فطر تاکید می­ کند و می ­گوید: در این روز جوان ترها با پوشیدن لباس آراسته و نو به دیدار بزرگترهای فامیل می­ رفتند و با مهمانی و دورهمی­ های فامیلی روز خود را به پایان می­ رساندند.

م نصر اصفهانی بانویی از محله نصرآباد اصفهان نیز درباره رسومات ساکنان این محله قدیمی و پرجمعیت می­ گوید: دید و بازدید اقوام و بزرگ ترها و عیدی گرفتن از آنها از اموری بوده که به صورت معمول انجام می­ شده و اکنون نیز توسط ساکنان این محل انجام می­ شود.

نصر اصفهانی اضافه می­ کند: در روز آخرماه رمضان رسمی بوده که در مسجد تکه­ هایی از پارچه می­ بردند و بین نماز ظهر و عصر با آن کیسه­ هایی می­ دوختندکه بتوانند داخلش پول بریزند آنها اعتقاد داشتند که این کار باعث برکت در زندگی تا سال دیگر می­ شود.

*شب جیرجیرونی یا شب بیست و هفتم ماه مبارک

کمی از شهر اصفهان فاصله می­ گیرم و به روستای دستگرد جرقویه می ­روم تا رسومات این روستا در روز عید فطر و جشن 27 صفر را نیز جویا شوم.

خانم حیدری بانوی اهل دستگرد جرقویه با چهره ­ای مهربان و لبخندی که از صورتش محور نمی­ شود به مهمان­ نوازی می ­پردازد و در این ­باره می­ گوید: شب 27 ماه مبارک رمضان در این منطقه آیینی برگزار می ­شود که به اسم شب جیرجیرونی معروف است که اعتقاد روستاییان بر این است که شیطان و نیروهای شر اول ماه به بند اسارت کشیده می­ شوند و در شب 27 از بند اسارت آزاد می ­شوند و در صدد آزار و اذیت مردم هستند و مردم با اجرای کارهای پسندیده دنبال دفع آنها هستند.

او ادامه می­ دهد: مراسم بین خانم­ ها و آقایان در روستا تقسیم کار می ­شود. خانم ­ها در آن روز یعنی روز 26 ماه مبارک در تمام خانه­ ها نانوایی می کنند و نانی به عنوان نان برکت یا به گویش ما کوپچیچی برکت می پزند و داخل نان از دانه ­های سیاه­دانه استفاده می ­کنند چون از گذشته ­ها اعتقاد داشتند که شیاطین از سیاه دانه فراری­ند در گذشته این نان برکت را زیر سواره یا جایی که نان های خودشان را داخل آن می گذاشتند قرار می ­دادند و این کوپچی­چی تا یک سال زیر سواره بود. تا موقع شب جیرجیرونی سال بعد.

خانم حیدری با بیان اینکه مردم در روستا در این روز خود و منازلشان را با نام خداوند متبرک می ­کنند می افزاید: در روستای جرقویه بانوان به رسم دیگری با نام بسم الله پیریز یا بسم الله پرهیز می­ پردازند. آنها موقع غروب خورشید به تمام وسایل و چیزهای با ارزش مثل لباس، گاو و دیگر حیوانات خانگی و به اهالی خانواده بسم الله پرهیز می ­گویند.

اعتقادشان بر این است که موقعی که شیاطین آزاد می­ شوند دنبال آزار و اذیت هستند و چون ممکن است روی لباس ­ها و وسایلشان بچه بزایند و کثیف کاری کنند باید مراسم بسم الله پرهیز را انجام دهند و اعتقاد دارند اگر کسی اینکار را  انجام ندهد حتما این اتفاق می­ افتد.

حیدری با اشاره به وظیفه آقایون در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان می ­گوید: آقایان و به ویژه نوجوان­ ها بعد از اذان مغرب به دسته ­های 5 تا 10 تایی تقسیم می­ شوند که متشکل از یک نفر انباردار و یک نفر خواننده و دیگر افراد گروه می باشد؛ به درب خانه ­هایی که فرزند پسر مجرد دارند می­ روند و با خواندن اشعاری برای پسر آرزوی داماد شدن می­ کنند و صاحب خانه برای تشکر و پاداش این کار خیر به انباردار به تعداد افرادی که هستند خوراکی می­ دهد که قدیم خرما، قند، نبات و توت خشک و امروزه کیک و کلوچه و از این قبیل خوراکی می­ دهند.

*عیدفطر در روستای دستگرد جرقویه

خانم حیدری درباره مراسم عیدفطر در روستای جرقویه می ­گوید: در تمام خانه ­ها شب عید فطر آش جو با سیرابی که به گویش ما  به آن (آش ترشی) می­ گویند می ­پزند و این آش را سر گاز می ­گذارند و صبح روز عید بعد از نماز عید فطر می ­خوردند.

وی می­ افزاید: در رسومات ما بزرگ ترها به هر کس که برای اولین بار مکلف به روزه گرفتن می­ شود یا اینکه روزه خودش نباشد ولی روزه می­ گیرد در روز عید فطر برای تشویقش یک کاسه مسی یا چیزی به عنوان هدیه و پاداش می­ دادند.

این بانوی دستگردی اضافه می ­کند: همچنین در این روز برای نوعروس و دامادها جشنی برگزار می ­شود و لباس یا خوراکی می ­برند.

انجام رسومات و زنده نگه داشتن آن­ها بیش از مرکز اصفهان در اطراف آن و به­ ویژه در روستاها پررنگ ­تر دیده می­ شود و به نظر می ­رسد مردم در اطراف شهرهای بزرگ به آیین­ ها و آداب و رسوم خود پایبندی بیشتری دارند و ماشینی شدن زندگی شهری بر فراموشی این آئین ­ها تاثیر زیادی داشته است چرا که امروزه در اصفهان این رسومات بیشتر به صورت نمادین و توسط برخی خانواده­ ها انجام می­ شود.

با این وجود انجام رسومات قدیمی و زنده نگه داشتن آئین دید و بازدید و صله رحم می ­تواند یخ­ های زندگی انسان امروز را ذوب کند و به خرمی و طراوت زندگی امروزی کمک کند.

انتهای پیام

• برچسب ها
• #
• #
• #