تاملی بر زندگی « بهار میکاییلی زاده » اولین بانوی عکاس سنندج
گل‌بهار از میان وسایل پدرش به یک دوربین عکاسی تمایل و علاقه بیشتری نشان می‌داد و توانست طرز کار با آن و گرفتن عکس را بیاموزد و به عنوان اولین عکاس زن در سنندج کار کند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از کردتودی، وقتی به گذشته برمی‌گردیم و در جست‌وجوی زمان‌های از دست رفته و آدم‌های روزگاران قدیم، سال‌ها را از پی هم ورق می‌زنیم، به نام‌هایی برمی‌خوریم که زندگی‌شان توأم با کار‌های فرهنگی و هنری بوده است. این آدم‌ها برای روزگار خودشان شاخص بوده‌اند و برای امروز ما نمونه‌های مثال‌زدنی از یک شهر کوچک، بدون هیچ امکانات یا دانشگاه و یا مراکز آموزشی هستند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, کردتودی, کردتودی,
8دهه عکاسی
,
, 8دهه عکاسی,
یکی از این هنرمندان « گل‌بهار میکائیلی‌زاده» است، بانویی که حدود 8 دهه پیش توانست با یک دوربین عکاسی بسیار ابتدایی و جعبه‌ای عکس بگیرد.
,
,
گل‌بهار میکائیلی‌زاده سال 1287 چشم به دنیا گشود. پدرش سنندجی و مادرش روس بود. وی دوران کودکی‌اش را در مسکو گذراند و تا کلاس ششم درس خواند.
,
,
نام پدر وی «آغا برا میکائیلی‌زاده» و مادرش «دانیلووف» بود. مسیر زندگی پدرش را به عنوان تاجر به مسکو رساند تا در این داد و ستد، یک رابطه عاطفی هم شکل گیرد و ازدواج کند.
,
,
مهاجرت از کرمانشاه تا سنندج
,
, مهاجرت از کرمانشاه تا سنندج,
خانواده بعد از چند سال تن به مهاجرت دادند و از مسکو به کرمانشاه رفتند و همان‌جا هم تغییر فامیلی دادند. در سال 1312 خانواده میکائیلی‌زاده در سنندج اقامت گزیدند.
,
,
گل‌بهار جزو بانوان تحصیلکرده زمان خود محسوب می‌شد. وی با دانستن یک زبان خارجی، در شهری کوچک، پر جنب‌وجوش و بی‌قرار در پوست خود نمی‌گنجید.
,
آغاز عکاسی با دوربین پدر
,
, آغاز عکاسی با دوربین پدر,
گل‌بهار از میان وسایل پدرش به یک دوربین عکاسی تمایل و علاقه بیشتری نشان می‌داد و توانست طرز کار با آن و گرفتن عکس را بیاموزد و به عنوان اولین عکاس زن در سنندج کار کند.
,
همزمان علاوه بر عکاسی به فراگیری خیاطی و دوخت لباس و یک دوره آرایشگری در تهران نیز پرداخت.
,
مشمولان سربازی برای گرفتن عکس به وی معرفی می‌شدند و گل‌بهار در حیاط منزلشان از این افراد عکس می‌گرفت و پول نقره آن زمان را دریافت می‌کرد.
,
زندگی در مریوان
,
, زندگی در مریوان,
گویی زندگی وی با عکاسی گره خورده بود؛ تا این‌که گل‌بهار با روح بی‌قرارش از سنندج به سمت مسیر کامیاران تا اورامانات رفت تا عکس بگیرد.
در ادامه این سفر به مریوان رسید و همان‌جا زندگی کرد، به طوری که خانه‌ای خرید و عکاسی را در آنجا ادامه داد تا سال 1359 که به سنندج بازگشت. گل‌بهار میکائیلی‌زاده در تمام طول عمر دوربین عکاسی‌اش را در کنار خود نگه می‌داشت و با آن تصویر آدم‌های روزگارش را به بایگانی خاطرات می‌سپرد و از بغل آن روزگارش را می‌گذراند.
,
,
وفات
,
, وفات,
سرانجام در سال 1379 برای همیشه لنز دوربین عکاسی‌این بانوی بزرگ روی زندگی بسته شد و رخت از جهان بربست.
,
,
انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه