هر کوهنورد یک امدادگر!/ هنوز خبری از کوهنورد تنگستانی نیست
شوربختانه فدراسیون کوهنوردی و اداره کل ورزش استان تنها صعود کوهنوردان در بیرمی را معیار قرار داده اند و از مشکلات و خطرات آن غافل شده اند.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ پنج روز از گم شدن محمد حبشی کوهنورد هم استانی می گذرد و با کمال تاسف هنوز هیچ نشانه و ردی از وی به دست نیامده
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,قطعا در این حادثه شخص مذکور که فعالیت کوهنوردی نیز داشته مقصر اصلی است که به تنهایی و در زمان بسیار نامناسب صعود به قله بیرمی را انتخاب کرده است، اما با تکرار این حادثه در چند ماه اخیر ضعف مدیریت ورزش و نهادهای مربوطه نیز آشکار می‌شود.
سال گذشته و پس از گم شدن کوهنوردان تهرانی که با تلاش و جان فشانی هیات کوهنوردی دشتی پیدا شدند یکی از آنان در مصاحبه تلویزیونی به نداشتن جان‌پناه در کوه بیرم اشاره کرد. کوه بیرم که کوهی بی رحم است و اکنون نیز جزو طرح "سیمرغ" فدراسیون کوهنوردی است در یکی دوسال اخیر اشتیاق کوهنوردان را به صعود از این قله و حضور در منطقه بیشتر کرده است.
اما شوربختانه فدراسیون کوهنوردی و اداره کل ورزش استان تنها صعود کوهنوردان را معیار قرار داده اند و از مشکلات و خطرات آن غافل شده اند.
کوه بیرم با ۱۹۵۰ متر ارتفاع به اذعان کوه نوردان از کوه‌های دشوار و صعودی دو روزه را می‌طلبد و به این معنی است که باید دارای جان‌پناه باشد و سازمان ورزش، محیط زیست و هیات کوهنوردی بر صعود کوهنوردان و کوه‌گردان نظارت و اشراف داشته باشد.
اگر چه در این چند روزه افراد و گروه‌های بسیاری در جستجوی فرد گم شده رفته اند اما اغلب با امکانات اندک و غیر اصولی و به صرف هم دردی و کاری انسانی تلاشی کرده اند که جای شکرش باقیست است که تاکنون حادثه ای تلخ تر اتفاق نیفتاده است.
مسئولان ما نیز در این زمینه احساسی عمل کرده اند و به جای مدیریت کردن بحران به بحران دامن زده اند. درحالی که یک برنامه ریزی دقیق و استفاده از ابزار و لازم موثر و افراد خبره می‌توانست تاکنون منتج به نتیجه شود ولی دریغ که مسئولان دوباره در آزمایشی دیگر سربلند بیرون نیامدند، طوری که خبر می رسد نیروهای شهرستانی هلال احمر در ازای هر 5 نفر امدادگر یک چراغ قوه داشته اند و از نظر تامین آذوقه و آب با کمبودهایی مواجه شده اند.
با امید به سلامتی جوان عزیز آقای حبشی آرزومندم این موضوع برای مسئولان استان عبرت آفرین باشد و منجر به تصمیمی منطقی و اصولی برای عدم تکرار این حوادث شود.
انتهای پیام/
قطعا در این حادثه شخص مذکور که فعالیت کوهنوردی نیز داشته مقصر اصلی است که به تنهایی و در زمان بسیار نامناسب صعود به قله بیرمی را انتخاب کرده است، اما با تکرار این حادثه در چند ماه اخیر ضعف مدیریت ورزش و نهادهای مربوطه نیز آشکار می‌شود.
,سال گذشته و پس از گم شدن کوهنوردان تهرانی که با تلاش و جان فشانی هیات کوهنوردی دشتی پیدا شدند یکی از آنان در مصاحبه تلویزیونی به نداشتن جان‌پناه در کوه بیرم اشاره کرد. کوه بیرم که کوهی بی رحم است و اکنون نیز جزو طرح "سیمرغ" فدراسیون کوهنوردی است در یکی دوسال اخیر اشتیاق کوهنوردان را به صعود از این قله و حضور در منطقه بیشتر کرده است.
,اما شوربختانه فدراسیون کوهنوردی و اداره کل ورزش استان تنها صعود کوهنوردان را معیار قرار داده اند و از مشکلات و خطرات آن غافل شده اند.
,کوه بیرم با ۱۹۵۰ متر ارتفاع به اذعان کوه نوردان از کوه‌های دشوار و صعودی دو روزه را می‌طلبد و به این معنی است که باید دارای جان‌پناه باشد و سازمان ورزش، محیط زیست و هیات کوهنوردی بر صعود کوهنوردان و کوه‌گردان نظارت و اشراف داشته باشد.
,اگر چه در این چند روزه افراد و گروه‌های بسیاری در جستجوی فرد گم شده رفته اند اما اغلب با امکانات اندک و غیر اصولی و به صرف هم دردی و کاری انسانی تلاشی کرده اند که جای شکرش باقیست است که تاکنون حادثه ای تلخ تر اتفاق نیفتاده است.
,مسئولان ما نیز در این زمینه احساسی عمل کرده اند و به جای مدیریت کردن بحران به بحران دامن زده اند. درحالی که یک برنامه ریزی دقیق و استفاده از ابزار و لازم موثر و افراد خبره می‌توانست تاکنون منتج به نتیجه شود ولی دریغ که مسئولان دوباره در آزمایشی دیگر سربلند بیرون نیامدند، طوری که خبر می رسد نیروهای شهرستانی هلال احمر در ازای هر 5 نفر امدادگر یک چراغ قوه داشته اند و از نظر تامین آذوقه و آب با کمبودهایی مواجه شده اند.
,با امید به سلامتی جوان عزیز آقای حبشی آرزومندم این موضوع برای مسئولان استان عبرت آفرین باشد و منجر به تصمیمی منطقی و اصولی برای عدم تکرار این حوادث شود.
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه