در حاشیه‌ی تفسیر به رأی از قانون اساسی؛
اصلِ آزادی تحصیل به زبان مادری و الزام دولت برای تحقق آن/ نگاه شورای نگهبان و شهید بهشتی به اصل ۱۵ چیست؟!
تدریس در مدارس می‌تواند به عنوان نقطه وحدت آفرین تلقی شود اما این مساله منافاتی با حق تحصیل به زبان مادری ندارد.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج ،یکی از اصول قانون اساسی که در برهه‌های زمانی مختلف هم ابزار برخی افراد برای گرفتن رای مردم بوده و هم بهانه‌ی برخی دیگر برای جنجال آفرینی، اصل 15 قانون اساسی می‌باشد.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,بر طبق این اصل "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانههای گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است."
سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش روز شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۷، در گردهمایی معاونین آموزش ابتدایی و مسئولین آموزش و پرورش عشایر سراسر کشور در اصفهان گفته است:
"آموزش زبان فارسی در تمام مدارس و با هر زبان محلی ای که دارند خط قرمز آموزش و پرورش است، زیرا زبان فارسی نشانه‌ای از وحدت به حساب می‌آید. متاسفانه در برخی مناطق که با زبان محلی صحبت میکنند در مدارس‌شان نیز با زبان محلی مورد آموزش قرار می‌گیرند که این کاملاً اشتباه است. بنده دیده‌ام که بچه سوم ابتدایی به سختی می‌تواند فارسی را صحبت کند. همه شما باید بدانید که آموزش به زبان فارسی برای کشور بسیار اهمیت دارد."
این نقل قول از وزیر آموزش و پروش البته به خودی خود ناقض حقوق زبانهای محلی و قومی نمی‌‌باشد چراکه در اینجا آقای وزیر از اهمیت زبان فارسی صحبت کرده و بر آن تاکید کرده‌اند اما ظاهرا این مساله به ابزاری برای برخی سایت‌ها و افراد معلوم الحال تبدیل شده تا بار دیگر به حق مسلّم افراد برای آموزش به زبان محلی در کنار زبان فارسی بتازند.
و البته جای تعجب اینکه برخی استناد به همین اصل قانون اساسی کرده و آن را تفسیر میکنند که زبان فارسی موجب وحدت است و فقط باید به این زبان تدریس صورت بگیرد!
لازم به توضیح است که یکی از وظایف شورای نگهبان، تفسیر قانون اساسی است. پژوهشکده شورای نگهبان در جزوه‌ی "سلسله جلسات بازخوانی مشروح مذاکرات مجلس و بررسی نهایی قانون اساسی" ذیل اصل 15 چنین می‌نویسد:
زبان از بارزترین شاخصه های یک ملت به حساب می آید. به همین جهت دولتهای متخاصم تلاش میکنند تا با القاء زبان بیگانه، هویت یک ملت را از آن سلب کنند. براین اساس صدر اصل 15 بیان می‌دارد: "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است"؛ یعنی از منظر قانونگذار، زبانی که به رسمیت شناخته می‌شود زبان فارسی است. در ذیل اصل هم استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات ورسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس در کنار زبان فارسی آزاد است؛ این بدین معناست که از منظر قانونگذار علاوه بر لزوم حفظ زبان ملی از تعرض بیگانگان، فرهنگ و زبان قومیتها نیز نباید از بین برود یا تضعیف شود...
در استناد به اصل 15 قانون اساسی معمولا بخش اول آن یعنی "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است" استفاده می شود ولی در ادامه تفسیر شورای نگهبان از این اصل آمده است: در اصل 15 آزادی مذکور در عبارت "استفاده از زبانهای محلی آزاد است" مشعراین معناست که یک حق تام و کاملی برای هر ایرانی وجود دارد. در سایر اصول قانون اساسی خصوصاً اصل20 بهره مندی از حقوق متساوی تصریح شده است. در این میان واضح است که حق صحبت و تکلم یا استفاده از زبان مادری برای اقوام مختلف حق فرهنگی محرزی است. همانطور که تدریس زبانهای خارجی در اصل پانزدهم مدارس امری متداول است. به نظر می‌رسد در خصوص تدریس زبانهای محلی یا استفاده از آنها در نشریات محلی دولت نمی‌‌بایست منعی ایجاد شود.
اتفاقا فیلم‌هایی که از زمان تصویب این قانون منتشر می شود موید این مطلب است که شهید دکتر بهشتی در سوالی مبنی بر اینکه وقتی از آزادی مردم برای تحصیل به زبان مادری صحبت می‌شود آیا الزامی برای دولت جهت تامین منابع و معلمان به زبان محلی هم وجود دارد؟ جواب مثبت می‌دهند و آزادی مردم را به عنوان حقی بر گردن دولت تفسیر میکنند.
انتهای پیام/
بر طبق این اصل "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانههای گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است."
سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش روز شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۷، در گردهمایی معاونین آموزش ابتدایی و مسئولین آموزش و پرورش عشایر سراسر کشور در اصفهان گفته است:
"آموزش زبان فارسی در تمام مدارس و با هر زبان محلی ای که دارند خط قرمز آموزش و پرورش است، زیرا زبان فارسی نشانه‌ای از وحدت به حساب می‌آید. متاسفانه در برخی مناطق که با زبان محلی صحبت میکنند در مدارس‌شان نیز با زبان محلی مورد آموزش قرار می‌گیرند که این کاملاً اشتباه است. بنده دیده‌ام که بچه سوم ابتدایی به سختی می‌تواند فارسی را صحبت کند. همه شما باید بدانید که آموزش به زبان فارسی برای کشور بسیار اهمیت دارد."
این نقل قول از وزیر آموزش و پروش البته به خودی خود ناقض حقوق زبانهای محلی و قومی نمی‌‌باشد چراکه در اینجا آقای وزیر از اهمیت زبان فارسی صحبت کرده و بر آن تاکید کرده‌اند اما ظاهرا این مساله به ابزاری برای برخی سایت‌ها و افراد معلوم الحال تبدیل شده تا بار دیگر به حق مسلّم افراد برای آموزش به زبان محلی در کنار زبان فارسی بتازند.
و البته جای تعجب اینکه برخی استناد به همین اصل قانون اساسی کرده و آن را تفسیر میکنند که زبان فارسی موجب وحدت است و فقط باید به این زبان تدریس صورت بگیرد!
لازم به توضیح است که یکی از وظایف شورای نگهبان، تفسیر قانون اساسی است. پژوهشکده شورای نگهبان در جزوه‌ی "سلسله جلسات بازخوانی مشروح مذاکرات مجلس و بررسی نهایی قانون اساسی" ذیل اصل 15 چنین می‌نویسد:
زبان از بارزترین شاخصه های یک ملت به حساب می آید. به همین جهت دولتهای متخاصم تلاش میکنند تا با القاء زبان بیگانه، هویت یک ملت را از آن سلب کنند. براین اساس صدر اصل 15 بیان می‌دارد: "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است"؛ یعنی از منظر قانونگذار، زبانی که به رسمیت شناخته می‌شود زبان فارسی است. در ذیل اصل هم استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات ورسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس در کنار زبان فارسی آزاد است؛ این بدین معناست که از منظر قانونگذار علاوه بر لزوم حفظ زبان ملی از تعرض بیگانگان، فرهنگ و زبان قومیتها نیز نباید از بین برود یا تضعیف شود...
در استناد به اصل 15 قانون اساسی معمولا بخش اول آن یعنی "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است" استفاده می شود ولی در ادامه تفسیر شورای نگهبان از این اصل آمده است: در اصل 15 آزادی مذکور در عبارت "استفاده از زبانهای محلی آزاد است" مشعراین معناست که یک حق تام و کاملی برای هر ایرانی وجود دارد. در سایر اصول قانون اساسی خصوصاً اصل20 بهره مندی از حقوق متساوی تصریح شده است. در این میان واضح است که حق صحبت و تکلم یا استفاده از زبان مادری برای اقوام مختلف حق فرهنگی محرزی است. همانطور که تدریس زبانهای خارجی در اصل پانزدهم مدارس امری متداول است. به نظر می‌رسد در خصوص تدریس زبانهای محلی یا استفاده از آنها در نشریات محلی دولت نمی‌‌بایست منعی ایجاد شود.
اتفاقا فیلم‌هایی که از زمان تصویب این قانون منتشر می شود موید این مطلب است که شهید دکتر بهشتی در سوالی مبنی بر اینکه وقتی از آزادی مردم برای تحصیل به زبان مادری صحبت می‌شود آیا الزامی برای دولت جهت تامین منابع و معلمان به زبان محلی هم وجود دارد؟ جواب مثبت می‌دهند و آزادی مردم را به عنوان حقی بر گردن دولت تفسیر میکنند.
انتهای پیام/
بر طبق این اصل "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات و رسانههای گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است."
,سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش روز شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۷، در گردهمایی معاونین آموزش ابتدایی و مسئولین آموزش و پرورش عشایر سراسر کشور در اصفهان گفته است:
,"آموزش زبان فارسی در تمام مدارس و با هر زبان محلی ای که دارند خط قرمز آموزش و پرورش است، زیرا زبان فارسی نشانه‌ای از وحدت به حساب می‌آید. متاسفانه در برخی مناطق که با زبان محلی صحبت میکنند در مدارس‌شان نیز با زبان محلی مورد آموزش قرار می‌گیرند که این کاملاً اشتباه است. بنده دیده‌ام که بچه سوم ابتدایی به سختی می‌تواند فارسی را صحبت کند. همه شما باید بدانید که آموزش به زبان فارسی برای کشور بسیار اهمیت دارد."
,این نقل قول از وزیر آموزش و پروش البته به خودی خود ناقض حقوق زبانهای محلی و قومی نمی‌‌باشد چراکه در اینجا آقای وزیر از اهمیت زبان فارسی صحبت کرده و بر آن تاکید کرده‌اند اما ظاهرا این مساله به ابزاری برای برخی سایت‌ها و افراد معلوم الحال تبدیل شده تا بار دیگر به حق مسلّم افراد برای آموزش به زبان محلی در کنار زبان فارسی بتازند.
,و البته جای تعجب اینکه برخی استناد به همین اصل قانون اساسی کرده و آن را تفسیر میکنند که زبان فارسی موجب وحدت است و فقط باید به این زبان تدریس صورت بگیرد!
,لازم به توضیح است که یکی از وظایف شورای نگهبان، تفسیر قانون اساسی است. پژوهشکده شورای نگهبان در جزوه‌ی "سلسله جلسات بازخوانی مشروح مذاکرات مجلس و بررسی نهایی قانون اساسی" ذیل اصل 15 چنین می‌نویسد:
,زبان از بارزترین شاخصه های یک ملت به حساب می آید. به همین جهت دولتهای متخاصم تلاش میکنند تا با القاء زبان بیگانه، هویت یک ملت را از آن سلب کنند. براین اساس صدر اصل 15 بیان می‌دارد: "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است"؛ یعنی از منظر قانونگذار، زبانی که به رسمیت شناخته می‌شود زبان فارسی است. در ذیل اصل هم استفاده از زبانهای محلی و قومی در مطبوعات ورسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس در کنار زبان فارسی آزاد است؛ این بدین معناست که از منظر قانونگذار علاوه بر لزوم حفظ زبان ملی از تعرض بیگانگان، فرهنگ و زبان قومیتها نیز نباید از بین برود یا تضعیف شود...
,در استناد به اصل 15 قانون اساسی معمولا بخش اول آن یعنی "زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است" استفاده می شود ولی در ادامه تفسیر شورای نگهبان از این اصل آمده است: در اصل 15 آزادی مذکور در عبارت "استفاده از زبانهای محلی آزاد است" مشعراین معناست که یک حق تام و کاملی برای هر ایرانی وجود دارد. در سایر اصول قانون اساسی خصوصاً اصل20 بهره مندی از حقوق متساوی تصریح شده است. در این میان واضح است که حق صحبت و تکلم یا استفاده از زبان مادری برای اقوام مختلف حق فرهنگی محرزی است. همانطور که تدریس زبانهای خارجی در اصل پانزدهم مدارس امری متداول است. به نظر می‌رسد در خصوص تدریس زبانهای محلی یا استفاده از آنها در نشریات محلی دولت نمی‌‌بایست منعی ایجاد شود.
,اتفاقا فیلم‌هایی که از زمان تصویب این قانون منتشر می شود موید این مطلب است که شهید دکتر بهشتی در سوالی مبنی بر اینکه وقتی از آزادی مردم برای تحصیل به زبان مادری صحبت می‌شود آیا الزامی برای دولت جهت تامین منابع و معلمان به زبان محلی هم وجود دارد؟ جواب مثبت می‌دهند و آزادی مردم را به عنوان حقی بر گردن دولت تفسیر میکنند.
,انتهای پیام/
,]
ارسال دیدگاه