بخش دوم گفتگو با رضا رویگری؛

• چهارشنبه ۲۷ تیر ۱۳۹۷ ۱۵:۵۹
• کد خبر : 1387619

• اخبار
• سایر رسانه ها

بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون می‌گوید انتخاب افراد برای بازی در آثار مختلف، عموما به دلیل جنبه‌های هنری بازی آن‌ها نیست!

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از مرآت، در هفته گذشته بخش نخست گفتگو با رضا رویگری را از نظر گذراندید. در بخش نخست، رویگری جریان نقد سینما را به نقد کشید و بیش‌تر نقدها را بر مبنای مشکلات شخصی ناقدان با عوامل آثار سینمایی عنوان کرد. او از ممنوع‌الکاری و فراموش شدنش در تلویزیون هم گلایه داشت. رویگری برخی بازیگران را به خلبان‌هایی تشبیه کرد که سال‌ها برای آن‌ها سرمایه‌گذاری شده اما به آن‌ها اجازه پرواز نمی‌دهند!

مسئولان هم از تیررس نقد آقای بازیگر دور نماندند. در سال‌های بیماری هیچ‌یک از مسئولان حالی از رضا رویگری نپرسیده است! بخش اول این گفتگو را اینجا بخوانید.

رویگری در بخش دوم گفتگو هم به مسائل مختلفی می‌پردازد. او می‌گوید ما طی سال‌های گذشته در حوزه موسیقی پسرفت داشته‌ایم. وقتی بحث ترانه «ایران ایران» به میان می‌آید هم داغ دل آقای بازیگر تازه می‌شود. رویگری می‌گوید صدای من هرسال از تلویزیون پخش می‌شود اما کسی نمی‌پرسد که صاحب این صدا کجاست و در چه حالی است؟

مرآت شما را به مطالعه بخش دوم این گفتگو دعوت می‌کند.

مرآت- آقای رویگری این که مسئولان و تلویزیون از شما کناره گرفته‌اند، واقعا باعث تأسف است؛ بخصوص که سریال مختار یا بخش‌هایی از آن دائما بازنشر می‌شود و ما شما را در تلویزیون می‌بینیم. مردم نسبت به نقشی که شما بازی کردید احساس بسیار خوبی دارند. کیان ایرانی در واقع غرور ملی ایرانیان را تحریک می‌کرد! حیف است که ما شما را در تلویزیون نمی‌بینیم.

چه بسیارند کارگردان‌ها و بازیگران فوق‌العاده‌ای که دارند هدر می‌روند. این واقعا مایه تأسف است.

مرآت- خیلی‌ها می‌گویند پشت صحنه سینمای ما بی‌رحم است! در ویترین همه مهربان‌اند و به هم لبخند می‌زنند اما پشت صحنه، بسیار دیده‌ایم که پیشکسوت‌ها با بی‌مهری به حال خود رها می‌شوند. چرا آدم‌ها، پشت ویترین سینما بی‌رحم‌اند؟

این خاصیت سینماست. من از سینما کم دستمزد نگرفته‌ام اما چیزی از آن باقی نماند. در این سینما به فردای منی که سال‌ها بازی کرده‌ام و خوانده‌ام هیچ اعتمادی نیست. اما بی‌رحمی سینما، به خاطر مسائل اقتصادی است. انتخاب افراد برای بازی، عموما به خاطر جنبه‌های هنری نیست. این بی‌رحمی سینماست. سینما هیچ‌وقت نمی‌خواهد داشته‌های خود را سرپا نگهدارد.

مرآت- خیلی‌ها از بیرون و درون سینما، درباره مسأله فساد در سینما اظهارنظر کرده‌اند. نظر شما در این‌باره چیست؟

هرجا که انسان هست، امکان وجود فساد هم هست اما این که بگوییم جامعه سینمایی ما فاسد است را قبول ندارم. خانمی که تحصیل کرده و سال‌ها زحمت کشیده و از هنرش استفاده می‌کند و درآمد کسب می‌کند، نباید با اتهام فساد روبرو شود. خیلی‌ها با شرافت کار می‌کنند. در هر جامعه‌ای ممکن است شیرخام‌خورده‌هایی باشند که دچار فساد هستند.

شما بگویید فساد کجا نیست؟! به نظر من سینمای ما نسبت به سینمای بسیاری از کشورها، خیلی سالم است. فساد وجود دارد اما نمی‌توان حکم کلی داد که سینمای ما فاسد است. من اینطور فکر می‌کنم.

مرآت- فیلم‌های جشنواره فجر اخیر را دنبال کردید؟

من نه به افتتاحیه دعوت شدم و نه به اختتامیه و نه حتی یک بلیت داشتم. من فقط یکسال به جشنواره فجر رفته‌ام، آن هم به خاطر فیلم گناهکاران. وقتی شما به تالار وحدت می‌روید، بسیاری از کسانی را می‌بینید که فقط از کنار سینما رد شده‌اند و سردر سینما را دیده‌اند! به آن‌ها بلیت می‌دهند اما به ما نه احترامی می‌گذارند که لااقل دعوتمان کنند و نه بلیتی می‌دهند. خیلی زشت است که من بروم در صف بایستم و بلیت بخرم!

مرآت- آقای رویگری! شما داستان زندگی والدینتان را مکتوب کرده‌اید و جایی گفته بودید که دوست دارید آن را بسازید. برای این کار سرمایه‌گذار پیدا کردید؟

متأسفانه هرکس دور و بر ما می‌آید خالی‌بند است! بعضی‌ها می‌آیند و ما را برای سرمایه‌گذاری امیدوار می‌کنند اما بعد می‌فهمیم که مسأله چیز دیگری بوده است. من حتی با کسی کار را تمام‌شده تلقی کردم اما قضیه بودار بود! بد است که من فیلمبردار و بازیگر و سایر عوامل را جمع کنم و آخر هم کار انجام نشود. به خاطر همین به کسانی که می‌خواستند سرمایه بیاورند می‌گفتم من را اذیت نکنید! اگر قرار است این کار انجام نشود، از همین ابتدا وارد نشوید.

من سال‌هاست که دارم به این موضوع فکر می‌کنم و دلم می‌خواهد این داستان را بسازم. متأسفانه بین این همه پولی که در این کوچه‌پس‌کوچه‌ها گم می‌شود، پول نیست که من فیلمم را بسازم.

مرآت- اگر اجازه بدهید با توجه به فعالیت شما در حوزه موسیقی به این مسأله هم بپردازیم. به نظر شما در دو سه دهه اخیر ما در حوزه موسیقی پیشرفت داشته‌ایم یا پسرفت؟

گاهی تک‌کارهای زیبایی می‌شنویم اما متأسفانه اشعار بسیار مبتذل شده است. فقط وزن و قافیه را سر هم می‌کنند و نامش را شعر می‌گذارند. آهنگ‌ها هم دارند شبیه هم می‌شوند. مثلا چون مردم از فلان آهنگ خوششان می‌آید، ده نفر دیگر هم همان ملودی را تکرار می‌کنند. خواننده‌ها سعی می‌کنند که شبیه فلان خواننده موفق بخوانند. متأسفانه موسیقی ایرانی که زیاد نداریم.

در حوزه موسیقی پسرفت داشته‌ایم

ما این همه خواننده خوب داریم که در حوزه موسیقی ایرانی کار می‌کنند؛ مثل آقای سالار عقیلی، آقای ناظری، آقای قربانی و استاد شجریان که گل سرسبد موسیقی سنتی است. جوانانی هم هستند که در حوزه موسیقی سنتی خوب کار کرده‌اند. حیف است که مردم از صدای زیبای این خواننده‌ها استفاده نکنند. در مجموع به نظر من در حوزه موسیقی پسرفت داشته‌ایم.

مرآت- آقای رویگری! شما قبلا گفته بودید که دوست دارید برای امام رضا(ع) ترانه‌ای بخوانید. این آرزو هنوز پابرجاست؟

خیلی دلم می‌خواهد اما متأسفانه چهار سال است که نخوانده‌ام و حنجره‌ام زنگ زده است! امیدوارم آمادگی پیدا کنم و یک شاعر خوب هم پیدا بشود تا این کار را انجام بدهم. ملودی موزیک‌ها را معمولا خودم می‌گفتم و دوست دارم ملودی این کار را هم خودم بگویم اما فعلا آمادگی خواندن را ندارم.

کسی نمی‌پرسد آن که مردم با صدایش خاطره دارند، کجاست؟!

حالا که به موزیک اشاره کردید باید این را هم بگویم که چهل سال است صدای من با آهنگ «ایران ایران» از صدا و سیما پخش می‌شود. واقعا کسی نمی‌پرسد این کسی که چهل سال است صدایش پخش می‌شود و مردم با صدایش خاطره دارند، کجاست؟ مرده است یا زنده است؟ چیزی برای خوردن دارد یا ندارد؟ چه می‌کند؟ اصلا و ابدا سراغی هم نمی‌گیرند.

مرآت-  واقعا فاجعه‌آمیز است. در سال‌های کودکی من که اینترنت فراگیر نبود، من یکسال در انتظار فرارسیدن دهه فجر بودم تا این آهنگ را از تلویزیون بشنوم! «ایران ایران» یک آهنگ نوستالژیک برای خیلی از ما ایرانی‌هاست. من امیدوارم دوره این بی‌مهری‌ها به پایان برسد. بگذریم. آقای رویگری! اگر بخواهید یکی از فیلم‌های خودتان را به کسی که شما را نمی‌شناسد معرفی کنید، کدام فیلم را انتخاب می‌کنید؟

اگر اهل تماشای تلویزیون باشد، حتما «مختارنامه» را پیشنهاد می‌کنم اما یکی از فیلم‌هایی که خودم از تماشای آن لذت می‌برم «بوتیک» است. بازی خودم را در این سریال می‌پسندم. کارهای دیگری هم هست اما این دو کار برایم در اولویت هستند.

مرآت- شما قبلا گفته بودید که زندگی من با کتاب عجین شده است. تأثیرگذارترین کتابی که در عمرتان خوانده‌اید متعلق به کیست؟

یکی از کتاب‌هایی که دوبار دوره ده‌جلدی آن را خوانده‌ام و دوباره می‌خواهم خواندن آن را برای همسرم شروع کنم، «کلیدر» اثر آقای دولت‌آبادی است. حیف است که این اثر ساخته نمی‌شود. اگر کارگردان خوبی آن را بسازد، یکی از شاهکارهای سینمای ما خواهد شد.

مرآت- شما خودتان هم تلاش کرده‌اید که کتابی بنویسید؟

من سناریوی زندگی پدر و مادرم را ابتدا برای ساخت سریال نوشتم و آن را به ویراستاری تحویل دادم تا آن را برای انتشار به صورت کتاب آماده کند.

مرآت- بزرگ‌ترین آرزویی که دارید چیست؟

اول سلامتی و بعد ساختن فیلمم.

مرآت- و سخن آخر.

من به دست‌اندرکاران سینما و کسانی که قوانین سینما را تدوین می‌کنند، می‌گویم که نگاهشان را وسیع‌تر کنند و قدر داشته‌های سینما را بدانند. از مردم هم می‌خواهم در برابر موارد خلاف واقعی که به ما نسبت می‌دهند و توهین‌هایی که گاهی در فضای مجازی به ما هنرمندان می‌شود، از ما دفاع کنند و به دنبال حاشیه‌ها نروند تا افرادی که در فضای مجازی شایعه‌پراکنی می‌کنند منزوی شوند.

مرآت- آقای رویگری بابت وقتی که در اختیارم قرار دادید سپاسگزارم و امیدوارم هرچه زودتر شما را در قاب تلویزیون ببینیم.

از شما ممنونم و برایتان آرزوی موفقیت دارم.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #