اخبار داغ

سنت های جالب عروسی در بین قوم ترکمن خراسان شمالی

سنت های جالب عروسی در بین قوم ترکمن خراسان شمالی
مراسم عروسی در بین قوم ترکمن در گذشته یک هفته طول می کشید اما امروزه بخاطر برگزاری عروسی ها در یک ماه خاص مثل ماه ذی الحجه،شوال و یا عید قربان و ایام نوروز و یا تابستان و زیاد بودن تعداد عروسی ها به دو الی سه روز خلاصه شده است.
[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از عصر اترک، روز قبل از عروسی، خانم های فامیل و معمولا نو عروس ها همراه با چند نفر با پوشیدن لباس محلی،خانه به خانه رفته و اهالی روستا را به جشن عروسی دعوت می کنند و آقایان هم ریش سفید ها، آخوند ها و مردان روستا و همچنین پهلوان های کشتی را دعوت می کنند.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, به نقل از , عصر اترک, ، روز قبل از عروسی، خانم های فامیل و معمولا نو عروس ها همراه با چند نفر با پوشیدن لباس محلی،خانه به خانه رفته و اهالی روستا را به جشن عروسی دعوت می کنند و آقایان هم ریش سفید ها، آخوند ها و مردان روستا و همچنین پهلوان های کشتی را دعوت می کنند, .,

 

آت قولاق

روز اول عروسی، خانم های فامیل شرینی پیشمه درست کرده و از مهمان ها پذیرایی می کنند.شب نیز دوستان داماد دور او جمع شده و لباس دامادی تنش می کنند و جشن می گیرند.

مردم روستا برای تبریک به خانواده داماد، نفری یک جفت "آت قولاق" (پارچه های مختلف با اندازه های یک متر و بیشتر که در قدیم به گردن اسب هایی که در عروس کشان بودند می بستند تا مشخص شود که برای عروسی است و جوانان فامیل عروس آنها را باز کرده برای خود می گرفتند.امروزه آنها را به ماشین ها وصل می کنند) و "سوجولیک حالتا"،( قدیم بدلیل کاغذ کادو نبودن، مردم یک عدد کاسه ترکمنی یا قوری ترکمنی را همراه با مقداری خوراکی یا شیرینی داخل پارچه ای دوخته و کادو می آوردند.امروزه با وجود کاغذ کادوهای مختلف، باز هم این رسم به فراموشی سپرده نشده است) می آورند.

 در آخر این مراسم خانم ها به تعدادی که خانواده عروس درخواست داده اند، آت قولالق و سوجیلیک حالتا را کنار می گذارند تا در عروس کشان ببرند.

روز بعد چند نفر به نمایندگی از طرف خانواده داماد، یک کیسه برنج ویک عدد گوسفند، به همراه آت قولاقها و سوجیلیک ها برای خانواده عروس می آورند.

 

روز عروسی ریش سفید ها، مردان، زن ها، دختران فامیل و اهالی روستا در جشن عروسی شرکت کرده و به سمت خانواده عروس می روند تا عروس را بیاورند.در این بین نیز شعر هایی می خوانند که نشان دهنده شادی آنها از این فامیل شدن و از این ازدواج است.

"اولی قرآنینگ باشی تبارک دیر یار یار

بوگون دوغانی مینگ تویی، مبارک دیر یار یار "

و شعرهایی از این قبیل توسط خانم ها خوانده می شود.

 

 

سو جیلیگ دادن به اقوام

 سوجیلیگ های اشاره شده بعد از این که برای خانواده عروس آورده شد،خانواده عروس به هر خانواده از نزدیکان خود یکی را به عنوان هدیه ی عروسی می دهند.

وقتی عروس را به خانه داماد آوردند، خانم ها برای خانم ها و دوستان داماد برای آقایان، سیب، انار، پول، شکلات وچیزهایی شبیه به آن را پرت می کنند تا آن ها بگیرند و دهنشان شیرین شود.

بعد از آن که عروس را به خانه داماد آوردند چند نفر از خانم های مسن، دریک ظرف روغن و در ظرف دیگری آرد می ریزند و با آرزوی اینکه عروس همیشه دستش به روغن و غذا پختن و نان پختن باشد، یعنی با آرزوی سفره پربرکت، دست عروس را به روغن و آرد می زنند.

 

کورس اسب

مسابقه اسب دوانی و کشتی از جمله مهمترین رسم های ترکمن های جرگلان است که در روز عروسی برگزار می شود مسابقه کشتی گورش در هر عروسی در بین ترکمن ها برگزار می شود.

بعد از برگزاری کشتی شب عروس آوران مراسم "قوشاق چوزمگ" انجام می شود در این مراسم دوستان داماد، روسری بزرگی را گرفته و به دور کمر داماد گره می زنند.داماد را پیش عروس می آورند.

 

عروس هم که به همراه خانم ها نشسته و بعد از آمدن داماد یکی یکی گره های روسری که دور کمر داماد زده شده را باز می کندمی گویند این رسم برای این است که عروس بتواند در زندگی اش تمام گره های سخت روزگار را باز کند.

خانم های مسن با خواندن شعری، آرزوی خوشبختی برای عروس و داماد می کنند و با باز کردن گره توسط عروس، داماد آن روسری دور کمرش را گرفته و به دنبال دوستانش می دود چراکه اعتقاد دارند که با زدن این روسری به پسران مجرد، بخت آنها نیز باز می شود.

یکی دیگر از مراسمات فردای روز عروسی، مراسم کوچکی است که فقط خانم ها و دختران فامیل دعوت می شوند و روسری و "آناقی" که مخصوص خانم های ترکمن است را بر سر عروس می گذارند و برایشان آرزوی خوشبختی می کنند.

ضمنا بسته به وضعیت مالی داماد مسابقات اسب دوانی ،کشتی یا اجرای آهنگ سنتی ترکمن بخشی و یا سخنرانی مذهبی برگزار می شود که اهالی نیز مشارکت صمیمانه ای دارند و به رسم یاد بود و هدیه مقدار پول یا جنس به عنوان کمک خرجی (قاتانجی) به خانواده داماد اهدا می کنند.

خبرنگار:صاحب جمال رحیمی

انتهای پیام/

,

 

,

, ,

آت قولاق

, آت قولاق, آت قولاق,

روز اول عروسی، خانم های فامیل شرینی پیشمه درست کرده و از مهمان ها پذیرایی می کنند.شب نیز دوستان داماد دور او جمع شده و لباس دامادی تنش می کنند و جشن می گیرند.

, ., .,

مردم روستا برای تبریک به خانواده داماد، نفری یک جفت "آت قولاق" (پارچه های مختلف با اندازه های یک متر و بیشتر که در قدیم به گردن اسب هایی که در عروس کشان بودند می بستند تا مشخص شود که برای عروسی است و جوانان فامیل عروس آنها را باز کرده برای خود می گرفتند.امروزه آنها را به ماشین ها وصل می کنند) و "سوجولیک حالتا"،( قدیم بدلیل کاغذ کادو نبودن، مردم یک عدد کاسه ترکمنی یا قوری ترکمنی را همراه با مقداری خوراکی یا شیرینی داخل پارچه ای دوخته و کادو می آوردند.امروزه با وجود کاغذ کادوهای مختلف، باز هم این رسم به فراموشی سپرده نشده است) می آورند.

, ., ., .,

 در آخر این مراسم خانم ها به تعدادی که خانواده عروس درخواست داده اند، آت قولالق و سوجیلیک حالتا را کنار می گذارند تا در عروس کشان ببرند.

, .,

روز بعد چند نفر به نمایندگی از طرف خانواده داماد، یک کیسه برنج ویک عدد گوسفند، به همراه آت قولاقها و سوجیلیک ها برای خانواده عروس می آورند.

, .,

 

,

روز عروسی ریش سفید ها، مردان، زن ها، دختران فامیل و اهالی روستا در جشن عروسی شرکت کرده و به سمت خانواده عروس می روند تا عروس را بیاورند.در این بین نیز شعر هایی می خوانند که نشان دهنده شادی آنها از این فامیل شدن و از این ازدواج است.

, .,

"اولی قرآنینگ باشی تبارک دیر یار یار

, ",

بوگون دوغانی مینگ تویی، مبارک دیر یار یار "

,  ",

و شعرهایی از این قبیل توسط خانم ها خوانده می شود.

, .,

 

,

, , ,

 

,

سو جیلیگ دادن به اقوام

, سو جیلیگ دادن به اقوام, سو جیلیگ دادن به اقوام,

 سوجیلیگ های اشاره شده بعد از این که برای خانواده عروس آورده شد،خانواده عروس به هر خانواده از نزدیکان خود یکی را به عنوان هدیه ی عروسی می دهند.

,

وقتی عروس را به خانه داماد آوردند، خانم ها برای خانم ها و دوستان داماد برای آقایان، سیب، انار، پول، شکلات وچیزهایی شبیه به آن را پرت می کنند تا آن ها بگیرند و دهنشان شیرین شود.

,

بعد از آن که عروس را به خانه داماد آوردند چند نفر از خانم های مسن، دریک ظرف روغن و در ظرف دیگری آرد می ریزند و با آرزوی اینکه عروس همیشه دستش به روغن و غذا پختن و نان پختن باشد، یعنی با آرزوی سفره پربرکت، دست عروس را به روغن و آرد می زنند.

, .,

 

,

کورس اسب

, کورس اسب, کورس اسب,

مسابقه اسب دوانی و کشتی از جمله مهمترین رسم های ترکمن های جرگلان است که در روز عروسی برگزار می شود مسابقه کشتی گورش در هر عروسی در بین ترکمن ها برگزار می شود.

, .,

بعد از برگزاری کشتی شب عروس آوران مراسم "قوشاق چوزمگ" انجام می شود در این مراسم دوستان داماد، روسری بزرگی را گرفته و به دور کمر داماد گره می زنند.داماد را پیش عروس می آورند.

, ., .,

 

,

, , ,

عروس هم که به همراه خانم ها نشسته و بعد از آمدن داماد یکی یکی گره های روسری که دور کمر داماد زده شده را باز می کندمی گویند این رسم برای این است که عروس بتواند در زندگی اش تمام گره های سخت روزگار را باز کند.

, , .,

خانم های مسن با خواندن شعری، آرزوی خوشبختی برای عروس و داماد می کنند و با باز کردن گره توسط عروس، داماد آن روسری دور کمرش را گرفته و به دنبال دوستانش می دود چراکه اعتقاد دارند که با زدن این روسری به پسران مجرد، بخت آنها نیز باز می شود.

, .,

یکی دیگر از مراسمات فردای روز عروسی، مراسم کوچکی است که فقط خانم ها و دختران فامیل دعوت می شوند و روسری و "آناقی" که مخصوص خانم های ترکمن است را بر سر عروس می گذارند و برایشان آرزوی خوشبختی می کنند.

, .,

ضمنا بسته به وضعیت مالی داماد مسابقات اسب دوانی ،کشتی یا اجرای آهنگ سنتی ترکمن بخشی و یا سخنرانی مذهبی برگزار می شود که اهالی نیز مشارکت صمیمانه ای دارند و به رسم یاد بود و هدیه مقدار پول یا جنس به عنوان کمک خرجی (قاتانجی) به خانواده داماد اهدا می کنند.

, .,

خبرنگار:صاحب جمال رحیمی

,

انتهای پیام/

, /,

 

]
  • برچسب ها
  • #
  • #
  • #

به اشتراک گذاری این مطلب!

ارسال دیدگاه