رنج مردم در کمبودها؛

• چهارشنبه ۲۴ مرداد ۱۳۹۷ ۰۹:۰۲
• کد خبر : 1398243

• اخبار
• سایر رسانه ها

لشتغان محله اى در غرب بندرخمیر که تا چندى قبل متشکل از دو روستاى لشتغان علیا و سفلا بوده و اکنون به شهر متصل شده اما به ورطه فراموشى سپرده شده تا جایی که نه در زمان روستا بودن و نه اکنون خدمات قابل توجهى در آن صورت گرفته است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از هرمز؛ لشتغان محله اى در منتها الیه غربى بندرخمیر که تا چندى قبل متشکل از دو روستاى لشتغان علیا و سفلا بود و امروزه به جهت توسعه شهر بندرخمیر و اتصال فیزیکى خمیر و لشتغان به شهر بندرخمیر وصل شده و از محلات بندرخمیر به شمار می روند.

لشتغان منطقه اى تاریخى و داراى فرهنگ و تمدن است وجه تسمیه آن به احتمال زیاد منسوب به نوعى درخت خرما به نام لشت بوده که خان مالک آن بوده و لشتخان یا همان لشتغان و یا اینکه شیره خرماى لشت چون خون بوده و همان لشتخون یا لشتغون محتمل است و در هرحال وجه تسمیه ها فرضیه هایی بیش نیست و قطعیتى برای آن وجود ندارد.

ویژگى منحصر به فرد لشتغان وجود دو مذهب تسنن و تشیع طى قرن ها در کنار هم و زندگى مسالمت آمیز و وحدت بخش مردم آنجاست که زبانزد است و هرگز توطئه اختلاف افکنان مذهبى به این اتحاد خدشه اى وارد نشده است.

محله لشتغان به فراموشی سپرده شده است

محله لشتغان به جهت نزدیکى به بندرخمیر همواره به بوته فراموشى سپرده شده تا جایی که نه در زمان روستا بودن و نه اکنون که محله اى از شهر بندرخمیر خدمات قابل توجهى در آن انجام نشده است.

محله لشتغان به شدت از حاشیه نشینی و تبعات آن، عوارضات نزدیکى به کارخانه سیمان و مشکلات پیرامون آن، نبود یک بوستان شهرى حتى در حد دور افتاده ترین روستاهاى استان، مستهلک و کمبود فضاى آموزشی مناسب، عدم درمانگاه و فضاى درمانى مناسب،عدم توسعه معابر مناسب، عبور بزرگراه از وسط این روستا و نبود دوربرگردان و... به شدت رنج می برد.

خصوصیت بارز مردم لشتغان صبر و شکیبایی آنهاست که به صورت ضرب المثل بین مردم منطقه رایج است و برزخ بین روستایی ماندن یا اتصال به شهر همواره مردم لشتغان را رنج می دهد.

و آنچه بدیهی است محرومیت خاص این محله بوده و جبران سالها فراموشى و مهجوریت است که عزمى فراتر از خدمات شهردارى کم بودجه بندرخمیر را جهت توسعه این منطقه می طلبد.

لشتغان همچنان در کش و قوس شهر و روستا ماندن

محمد حادمی فر، یکی از معتمدین محله لشتغان شهرستان بندر خمیر در گفتگو با خبرنگار فرهنگ کده اظهار کرد: لشتغان از همان ابتدای شکل گیری یک روستا و دارای یک کد واحد روستایی و تا قبل از طرح انحلال شورای لشتغان در دوره سوم این روستا سه دوره متوالی دارای یک شورای واحد پنج نفره روستایی بوده است.

این متعمد محله لشتغان بندر خمیر بیان کرد: هسته مرکزی و قدیمی روستای لشتغان در جنوب نخلستان های سمت غربی موسوم به (کل چینی و...) با فاصله نزدیک تری به ساحل دریا قرار داشته است و هنوز بقایای خانه های گلی و قبرستان قدیمی در آن جا مشهود است.

حادمی فر در ادامه افزود: اهالی روستای لشتغان به دلیل امان نبودن از باران های سیل آسا، سیلاب و گل بودن زمین ها و...از آن جا به محلی بالاتر که مکان کنونی محله سفلی لشتغان باشد، نقل مکان می کنند.

وی گفت: قبرستان دوم روستای لشتغان پشت دبستان رازی قرار دارد و ساختمان هایی که اکنون از سمت شمال این مدرسه است بر روی قبرستان احداث شده و قبرستان کنونی در بین محله بالا و پایین سومین قبرستان روستای لشتغان می باشد و محله علیا و محله وسطی موسوم به (آلوکی) بعدها شکل گرفته است.

این متعمد محله لشتغان بندر خمیر تصریح کرد: روستای لشتغان شامل سه محله سفلی، وسطی و علیا در تقسیمات کشوری در حال حاضر دارای یک کد واحد روستایی بوده است لشتغان از قدیم (لشت خان ) یعنی درخت نخل لشت منتسب به خان و (دشت خان ) یعنی دشت منتسب به خان وجود داشته مثل (دژ خان =دژگان) یعنی دژ منتسب به خان است.

حادمی فر گفت: روستای لشتغان بالا که از نظر تقسیمات کشوری دارای کد روستایی است که لشتغان بالا و پایین هر دو یک روستا و یک کد دارند و اکنون از نظر تقسیمات شهرستانی، لشتغان محله ای از محلات شهر بندرخمیر محسوب می شود.

وی اظهار کرد: جمعیت لشتغان بالا بالغ بر 3 هزار نفر که در آخرین انتخابات شورای اسلامی شهر و روستا ، شورای لشتغان به عنوان روستا حذف به شورای شهر بندر خمیر الحاق شد.

چشمه آبگرم لشتغان معروف ترین تفریحگاه هرمزگان

این متعمد محله لشتغان بندر خمیر افزود: از نظر جغرافیایی لشتغان بالا واقع در دو کیلومتری غرب بندر خمیر و از غرب متصل به کارخانه سیمان ، پایانه بار و شهرک صنعتی و از شمال کوه و معادن سیمان و چشمه آبگرم این محله معروف ترین تفریحگاه هرمزگان است.

وی  فرزندان این منطقه علاقه زیادی به دریا و شغلهای دریایی دارند که باید به آنها علوم دریایی آموزش داده شود تا جوانان این سرزمینم هم چون پدرانشان بر روی خلیج فارس بتازند.

حادمی فر اضافه کرد: با توجه به اینکه چشم مردم لشتغان به کسب روزی حلال از دریا است اما در ساحل لشتغان و منطقه موسوم به ماری دراز سایت پرورش میگو در سکوت و بدون اطلاع رسانی واگذار شده که مردم لشتغان خواهان امتیاز ویژه از این طرح جهت اشتغالزایی پایدا هستند.

وی بیان کرد: جاده محله لشتغان به جاده مرگ مشهور است و خطرات و تلفات آن، نبود دور برگردان برای ورود به لشتغان و نبود روشنایی زبانزد خاص و عام است

کمبود فضای آموزشی در محله لشتغان

متعمد محله لشتغان بندر خمیر به کمبود فضای آموزشی در محله لشتغان اشاره کرد و گفت: مدارس محله لشتغان به دلیل فرسوده بودن در لیست سازمان نوسازی است و همچنان دانش آموزان در دوشیفت با تعداد بالا درس می خوانند.

حادمی فر، نبود فضای تفریحی و پارک یکی دیگر از دغدغه های مردم محله لشتغان عنون کرد و گفت: محله پشت جاده لشتغان که همچنان بلاتکلیف و منتظر تصمیم مسئولان است و با توجه به جمعیت چند هزار نفری طی این 20سال هیچ بودجه و سرانه مشخصی ندارد.

سهم اهالی محله لشتغان از کارخانه ها تنها دود است

وی بیان کرد: با توجه به اینکه این محله در نزدیکی کارخانه سیمان قرار گرفته اما فقط  گرد و خاک آن نصیب مردم این محله شده و باعث ایجاد انواع بیماری ها برای اهالی می شود.

این متعمد محله لشتغان بندر خمیر گفت: مدت زیادی است که محله لشتغان از نبود روشنایی رنج می برد و بسیاری از اهالی این منطقه با مشکل رفت و آمد در تاریکی ها برخورده اند و باعث ناراحتی و نارضایتی این شهروندان از مسئولان مربوطه شده است.

حادمی فر با بیان اینکه لشتغان تابلوی ورودی ندارد ، تصریح کرد: سایبان ورودی شهر شکل نابسامانی دارد و باعث کاهش زیبایی شهر و همچنین تخریب دید دیگران نسبت به این شهر می شود.

وی با بیان اینکه لشتغان در بلاتکلیفی محله ای از خمیر یا روستایی در کویر مانده است، تصریح کرد:  این منطقه جوانان مستعدی در زمینه ورزش را داراست اما فوتبالیست های این منطقه یک زمین ورزشی مناسب ندارند.

محرومیت لشتغان تمامی ندارد

سهیلا لشتغانی پور، یکی از اهالی محله لشتغان نیز با اشاره به مشکلات این منطقه، اظهار کرد: جاده محله لشتغان بدون روشنایی، دوربرگردان مناسب، علائم راهنمایی کافی و شانه خاکی است و اهالی روستا هر روز مجبورند از این مسیر با دلهره عبور کنند و بچه هایشان را به مدرسه برسانند.

لشتغانی پور بیان کرد: جاده لشتغان را به عنوان جاده «وحشت و مرگ» شناخته اند و محرومیت روستای لشتغان تمامی ندارد و اهالی این منطقه فراموش‌شده اند باید برای کمترین نیازهای منطقی و انسانی جان دهند تا مسئولان به هوش آیند و از غفلت بیدار شوند.

«قرار مرگ» در جاده لشتغان

وی گفت: پس از سال‌ها این مسیر آسفالت شده اما از رسیدگی به شانه جاده، علائم راهنمایی کافی، روشنایی، گاردریل و پارکینگ امن خبری نیست و گاها مسافران برای گذر از این مسیر باید همانند ریز علی فداکار مشعلی بیافروزند تا بتوانند از جاده به‌ سلامت عبور کنند.

این شهروند خمیری با برشمردن عواملی که باعث ناامنی جاده شده است، بیان کرد: ‪علاوه بر جاده های نامناسب، متاسفانه در سال های اخیر بی تجربگی رانندگان، سرعت غیر مجاز و جو دوران جوانی یکی دیگر از عوامل افزایش آمار تصادفات مرگبار در شهرستان بندرخمیر است.

لشتغانی پور اضافه کرد: در سالهای اخیر عده ای از جوانان که بعضا دارای تحصیلات دانشگاهی نیز هستند به علت عدم شغل مناسب مجبور به مسافرکشی شده اند و حضور این افراد جاده ها را بسیار شلوغ کرده که این عوامل هم در افزایش آمار تصادفات نقش زیادی دارد.

وی خاطر نشان کرد: از وزارت راه و شهرسازی انتظار می رود که حداقل این نقاط حادثه خیز را که جان هموطنان را به خطر می اندازد و قتلگاه جوانان این شهرستان شده است را اصلاح و بهسازی کند.‬

امیدوارم برنامه مدونى جهت توسعه محلات کمتر برخوردار لشتغان علیا و سفلا و محله کندال که شرایط یکسانى دارند در دستور کار کارگزاران خدوم شهرستان و استان قرار گیرد.

محله لشتغان با جمعیتی بالغ بر 5 هزار نفر در 2 کیلومتری غرب بندر خمیر واقع شده است.

‎انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #
• #