وام دهنده فرهنگ جنوب کشور در تنگنای بی مهری ها/ زنان بندری پوشش اصیل را با چنگ و دندان حفظ می کنند

مردم هرمزگان را باید بااصالت ترین مردمان دانست چرا که با وجود بی لطفی های فراوان با چنگ و دندان بر حفظ اصالت خود اصرار دارند و نسل به نسل هنر زری بافی، گلابتون دوزی ، زری بافی و کندوره دوزی را برای فرزندانشان سپرده اند.

[

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛به نقل از هرمز؛پوشش منحصر به فرد و سنتی استان هرمزگان رنگین کمانی از زیبایی و تنوع است که همچون سایر گوشه و کنار کشور ریشه در اصالت و تمدن دارد و در بطن خود آداب و سنن دیرینه این دیار را در معرض نمایش گذاشته از این رو می توان لباس های سنتی جنوب را یکی از کامل ترین پوشش ها دانست.

, شبکه اطلاع رسانی راه دانا, هرمز,

طیف گسترده رنگ های شاد و چشم نواز مهم ترین اصل پوشش سنتی هرمزگان است که با نوارهای زرباف و طلایی زینت داده می شود و دست دوزیی هایی همچون خوس، زری، الب، شک و گلابتون بافی که منحصر به فرد این استان است نظر بسیاری را از گوشه و کنار کشور به خود جلب کرده همچنین برخی از توریسم های خارجی که پا به این هرمزگان می گذارند بخشی از لباس های اصیل را با خود به یادگار کی برند.

انواع تن پوش های بندری با زیورآلات و متعلقات ویژه لباس بندری هنر زنان هرمزگان را به نمایش می گذارد که شور و شعف را به مخاطب القا می دارد لذا رنگ های سرد و تیره در پوشش سنتی هرمزگان جایگاهی ندارد و همین اصل موجب جذب حداکثری نظر مخاطبان شده است.

هرمزگان یکی از مهم ترین وام دهندگان هنر و اصالت به همسایگان و کشورهای حاشیه خلیج فارس است که با وجود افزایش مدگرایی و تاثیرگذاری فرهنگ غربی میان خلیج نشینان همچنان جایگاه ویژه لباس سنتی هرمزگان در آن سوی آب ها محفوظ مانده است.

هند و پاکستان از جمله وامداران هنر دست بندری هستند که جلوه های این اصالت در تارو پود و نقش نگار پوششان نمودار است اما در سالیان اخیر به واسطه تغییر ذائقه مردم و رواج مدهای غربی میانه عامه از جایگاه پوشش سنتی بومی کاسته شده و بخض های اعظمی از این اصالت کهن دستخوش تغییر شده است.

تهاجمات گسترده فرهنگی به عینه در پوشش اصیل و نجیب هرمزگان رخنه کرده و بخش های گسترده از لباس بندری به واسطه مدگرایی و جوان گرایی روشنفکرنمایان به ورطه فراموشی سپرده شده اند لذا بخش های مهم لباس بندری همچون کَندوره،گَوَن،اُشکُم،نُشته،آستین فراخ،کِلوش،عجمی،چینی،گشاد عربی و ساده شلالی، شلوارهای سنتی و غیره یکی یکی به پستوها رانده شده و انواع مدل های غربی و خلیجی با شکل و شمایل پوشش اصیل جای خود را در میان مردم باز کرده است.

درست در زمانی که عده زیادی از صنعتگران به پشتوانه هنر دست و تلاشی چشم گیر سعی در معرفی هرچه بیشتر هنر اصیل هرمزگان به اقصی نقاط دنیا دارند حجم گسترده ای از ابزار ، ملزومات، پارچه ها و مدل های غیر اصیل با رنگ و لعاب غرب نگری در حال عرض اندام هستند و تنها به دلیل یدک کشیدن پسوند بندری مورد استقبال قرار می گیرند.

صنعت کپی کاری هند و چین با حمایت کشورهای حاشیه خلیج فارس بخش اعظمی از بازارهای لباس بندری را از آن خود کرده که ارزانی قیمت ها و رنگ و لعاب چشم نواز مهم ترین عامل بازار گرمی آن بشمار می رود.

مردم هرمزگان را باید بااصالت ترین مردمان دانست که با وجود بی لطفی ها و عدم حمایت سازمان های متولی از پوشش سنتی با چنگ و دندان بر حفظ اصالت خود اصرار دارند و نسل به نسل هنر زری بافی، گلابتون دوزی ، زری بافی و کندوره دوزی را برای فرزندانشان یادگار گذاشته اند.

با بالا گرفتن گلایه های مردمی از بی مهری مسئولان فرهنگی هرمزگان نسبت به هنر اصیل و پوشش بومی قانون استفاده از پوشش سنتی در مدارس و ادارات از سوی سازمان فرهنگ و ارشاد اسلامی وضع شد و طبق این قانون بانوان هرمزگانی اجازه استفاده از لباس بندری را در ادارت و مدارس کسب کردند اما این اقدام خود زخمی بر پیکر فرهنگ بومی شد چرا که جایگزین شدن مدل های غربی به عنوان پوشش بومی، اصالت و فرهنگ این دیار بیش از پیش به انزوا می رود.

انتهای پیام/

]