• سه‌شنبه ۲۷ شهریور ۱۳۹۷ ۱۰:۰۸
• کد خبر : 1409997

• اخبار
• سایر رسانه ها

در ایام محرم و عزای سالار شهیدان، هریک از مردم و هیات ها در تکاپو برپایی مراسم های ویژه این ایام قرار دارند.در ابتدای این مطلب با توجه به اهمیت موضوع لازم است نکته ای را متذکر نمایم.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل سپاس ؛ در هر کنش اجتماعی با دو وجه درونی و بیرونی سرو کار داریم .آنچه که به وجه درونی و نیات افراد و هیات هاست را به صاحب این روزها می سپاریم و امیداریم که هر حرکتی در این میان خالصانه ودر جهت رضای حق باشد.

این روزها در هر کوچه و خیابان و در هر کوی و برزن، تکایای عزاداری بر پا شده است و هیچ دلی نیست که بی‌قرار او نباشد، لب‌ها به زمزمه درمی‌آیند، دست‌ها بر سر و سینه می‌کوبند، اشک‌ها بر گونه‌ها فرو می‌ریزد و قلب‌های شکسته حاجت‌مندانه سالار شهیدان را شفیع خود می‌خوانند.

مراسم عزاداری ابا عبدالله الحسین(ع) راز ماندگاری اسلام و شیعه است که قرن‌ها شیعیان و عاشقان اهل بیت (ع) همزمان با فرا رسیدن ماه محرم و صفر برای پاسداشت نهضت خونین کربلا تلاش می‌کنند و هیئت‌های مذهبی در نقطه به نقطه شهرها برپا شده است و مردم گروه گروه به مراسم عزاداری می‌روند و در غم و ماتم سالار شهیدان بر سر و سینه خود می‌کوبند.

آن چه که هویداست روندی که در بخش وسیعی از هیات ها در پیش گرفته شده، به ترسیم چهره‌ای از عزاداری منجر شده که کمترین نسبتی با اسلام ناب و غایت و هدف قیام و فلسفه عزاداری ندارد.

غایت و قیامی به بزرگی مقابله  و فدا شدن امام علیه السلام و خاندان برای دفعِ خطرِ از بین رفتن اسلام  و هدف و نتیجه ای به ارزش زنده نگه داشتن اسلام تا ابد؛و این ترجمان و تفسیر “انا من حسین” پیامبر(ص)است.به راستی عظیم ترین حرکت سیاسی تاریخ چه جایی در هیات های شهر دارند.

پاسداشت قیام کربلا و گرامیداشت نهضت عاشورا از جمله افتخارات مردم ایران است که بدون توجه به وضعیت آب و هوای کشور هر سال با شکوهتر از سال قبل آن را برگزار می‌کنند اما دشمن که همانند همیشه و در تمامی موارد نمی‌خواهد مردم برای ائمه و دین عزاداری و تلاش کنند برای کاستن از دامنه حفظ و حراست از میراث عاشورای حسینی همچنان تلاش می‌کنند و آنها از رشد بیداری جهان اسلام که تأسی از فرهنگ عاشورا دارد، واهمه دارند و تلاش می‌کنند تا زمینه تحریف و انحرافات در این فرهنگ اسلامی را فراهم سازند.

اقامه “عزای حسینی” باید به سمت بصیرت افزایی و احیای “مرام حسینی” همراه باشد.شناخت و امروزی سازی یزیدیان زمانه و اعوان آنها رسالت سنگین هیات هاست و بصیرت بخشی کاری بس سترگ است به عنوان مثال اگر بدانیم شمر جانباز صفین بود و فردی به نام ضحاک بن عبدالله که تا ظهر درکنار امام شمشیر زده بود و بعد از آن از جبهه حق گریخته بود.لذا وظیفه ذاکران حضرت سید الشهدا و وعاظ عالیقدراست که علاوه بر آنکه از آرمان عاشورا سخن می گویند به بصیرت بخشی و تبیین قیام حضرت اهتمام داشته باشند.

به نظر می رسد عدم نظارت مسئولین و جهت دهی صحیح از جانب متولیان امر زمینه ای فراهم نموده که ضریب عواملی مانند محله ومرکزیت آن یعنی مساجد؛ که باید نقش اصلی و محوری به عنوان عاملی هویت بخش باشند با کاهش ضریب مواجه شده و مولفه های قومیتی و طایفه ای چیرگی یافته اند؛ به گونه ای که شاهد آنیم در بسیاری از مساجد از برگزاری مراسمات عزاداری خبری نیست و نیز حال و روز خوشی ندارد و با استقبال درخوری مواجه نیستند.

در این شرایط تعدد هیات ها  نیز به این شرایط  دامن زده و در جای جای شهرستان شاهد ظهور پدیده “هر کوچه یک هیات” هستیم به طوری که در دو کوچه کنار هم دو هیات در رقابتی نفس گیر و به تعبیری در جنگ با هم قرار دارند.نتیجه آنکه عده ای راهی هیات “قبیله خود” می شوند و عده دیگر هم با توجه به افزایش کمیت هیات ها سردرگم شده و بین بقیه هیات ها سرشکن می شوند.

در ادامه همان طور که اشاره شد با فرو کاستن مجالس از شعور به شعار و از روحانی محوری به  محویت بخشیدن به نوحه خوان ها روبرو هستیم و به نظر می رسد باید بین مداح و نوحه خوان تمایز هایی قایل بود.در گذشته بیشتر مداح ها به صورت تخصصی مداحی را دنبال می کردند بسیاری از آنها خود شاعر بودند و شعر ،ریتم و لحن و موارد مشابه را و به شکل کاملا تخصصی دنبال می نمودند.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #