آوار ترس و بی‌مهری بر سر قطار شهری تبریز؛
حرکت غول آهنین در ایستگاه‌های سوت و کور/ چرا مردم تبریز از مترو استقبال نمی‌کنند؟
از زمان افتتاح خط یک متروی تبریز، قطار شهری مورد بی‌مهری قرار گرفته و برخلاف سایر وسایل حمل و نقل عمومی چندان از مسافران بهره مند نشده است.[
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از آناج، روز گذشته هنگام عبور از جلوی ایستگاه متروی میدان ساعت نوشته‌ی" از اول مهر ساعت کاری مترو از شش صبح تا هفت عصر" توجهم را جلب می‌کند و خوشحال و خندان از این مساله وارد ایستگاه می‌شوم. با توجه به اینکه ساعت چهار و نیم بعد از ظهر است انتظار دارم با جمعیتی حداقل برابر با اتوبوس‌های بی آرتی مواجه شوم اما جمعیت اندکی نظرم را جلب می‌کند.
, شبکه اطلاع رسانی راه دانا,کمتر از سی نفر در این ساعت در ایستگاه مترو حاضر هستند و با توجه به حجم تردد جمعیت در شهر حتی با در نظر داشتن تعداد کم ایستگاه‌های مترو و بد مسیر بودن بعضی ایستگاه‌ها باز هم انتظار می‌رود که تعدا بسیار بیشتری از قطار شهری استفاده کنند.
,همین مساله را که با چند نفر مطرح می‌کنم آنها جا افتاده نبودن و ترس از مترو را دلیل عدم استقبال مسافران از مترو می‌دانند! دلیل ترس را که می‌پرسم می‌گویند مردم تبریز اهل احتیاط هستند و می‌ترسند یکهو مترو بر سرشان آوار شود! هاج و واج به این مساله فکر می‌کنم که چرا باید چنین ترسی در وجود مردم ما باشد در حالیکه در سایر شهرها متروی جایی برای سوزن انداختن ندارد؟
,شاید اگر روزانه هریک از مسئولین حتی به صورت نمادین سوار بر قطار شهری بر سرکارشان حاضر می‌شدند این فرهنگ‌سازی رخ می‌داد تا دیگر مردم نگران جانشان برای سوار شدن به قطار شهری نباشند.
,موضوعات و مشکلات که مطرح می‌شود دست همه برای نقد بسیار آماده است، اما چرا یک سوزن به خودمان و یک جوالدوز به دیگران نمی‌زنیم؟ قطار شهری که با هزینه‌ای هنگفت تازه به پایان خط یک رسیده آیا لایق این بی‌مهری است؟ تبریز همواره شهر اولین‌ها بوده اما چرا در شهر اولین‌ها مترو مسکوت مانده و رسانه‌ها هم دست به فرهنگ سازی نمی‌زنند؟
,بارها وامصیبتا برای تعلل در اتمام متروی تبریز سر داده‌ایم اما حال که خط یک به کار افتاده و یک به یک ایستگاه‌ها در حال تکمیل شدن هستند هرکدام سکوت کرده‌ایم در مقابل بی‌مهری به این پروژه عظیم شهری و اگر فردا روزی به دلیل هزینه سنگین نگهداری و عدم استقبال مردم درِ ایستگاه‌ها را تخته کنند، قطعا یکی از منتقدین صف اول خواهیم بود.
,نباید به رسانه تنها به چشمِ نقاد مسائل نگاه کرد، بلکه شاید اصلی‌ترین رسالت رسانه‌ها به ویژه در این بازه زمانی انعکاس نقاط مثبت و فرهنگ‌سازی است و چه بهتر که این فرهنگ‌سازی را از مسائل کوچکی مانند متروی تبریز شروع کنیم زیرا بعدا زمان بسیاری خواهیم داشت برای انتقاد در خصوص خط دو سه قطار شهری!
,انتهای پیام/
]
ارسال دیدگاه