یادداشت؛

• شنبه ۱۹ آبان ۱۳۹۷ ۱۳:۳۵
• کد خبر : 1426691

• اخبار
• سایر رسانه ها

زمانی که مناظرات امام صادق را بررسی می کنیم در می یابیم که ایشان از تمامی صنوف ادیان و فرق و مکاتب دعوت به مناظره شده اند، ایشان تنها به تصحیح انحرافات اسلام نمی پرداختند، بلکه مبارزه و تصحیح و هدایت ایشان وسیع و سترگ بوده و تمامی ساحت های فرادینی و فرامذهبی و فراحزبی را شامل می شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از صاحب نیوز-سید فرزام موسویان فرد/ درست زمانی که آموزه های انحرافی حکومت امویه درحال نهادینه شدن بود، پایگاهی نسبتا مخفی و در عین حال کاملا شیعی شکل می گیرد که مغز متفکر و پردازنده ی این حرکت را مامورِ وحی، در آن عصر، یعنی امام صادق (ع) تشکیل داده بود.

این پایگاه بعدها تبدیل به یک هژمون مخفی و سری شد که می توانست در برابر آموزه های غلط و عملکرد های منحرفانه عصر قد علم کند و مسیر منحرف شده را به مثابه یک اهرم فشار به نفع حق و حقیقت جهت دهی کند.

البته چنین عملکردی با دو رویکرد و در دو طیف متفاوت انجام میشد یکی از رویکرد ها عقیده سازی و شکل دهی به عقاید درون دینی و برون دینی بود که اولی را فرقه شناسی و دومی را دین شناسی و مکتب شناسی می دانیم.

اما رویکرد دوم را در کادربندی و تشکیل تیم های نفوذ و تیم های اموزشی و تبلیغاتی می دانیم.

چنین روکردهایی در دو طیف مردمی و حکومتی رخ نمایی میکردند که هر کدام از این دو طیف تقابل دو هژمون حق و باطل را رقم زده و تخاصم حق و باطل را روز به روز در آن زمان و مختص به همان مکان فزونی می بخشید.

این همه یعنی ، درست زمانی که امام صادق(ع) فرصت را مناسب یافته بود دست به تشکیل و تاسیس دانشگاه بزرگی در همان سطوح گفته زده است که همواره از مشهور ترین وقایع تاریخ اسلامی است.

از این پس بود که ایشان، مناظرات، تربیت و اموزش (مبلغین و مدرسین ) را ترتیب می دهند و کم کم این عملکرد را تا تقابل با حکومت طاغوتیِ زمان به پیش می برند.آنجا بود که آموزه های شیعی فراگیریِ عام پیدا کرد و مشروعیتِ دولت حاکم را در دنیای اسلامی مخدوش می ساخت و مردم را علیه آن بسیج و متحد می کرد.

با بررسی این تشکیلات پی می بریم که مناظرات و آموزش ها در سطوح مختلف پیگیری می شده است و به تناسب هر تفکری مختلف شکل دهی میشده است.

زمانی که مناظرات امام صادق را بررسی می کنیم و می یابیم که ایشان از تمامی صنوف ادیان و فرق و مکاتب دعوت به مناظره شده اند، می یابیم که ایشان تنها مختص به تصحیح انحرافات اسلام کار نمی کردند بلکه مبارزه و تصحیح و هدایت ایشان وسیع و سترگ بوده و تمامی ساحت های فرادینی و فرامذهبی و فراحزبی را شامل می شده است.لازم به ذکر است که تمامی این حرکت های فرهنگی و آموزشی مثبت واقع می شد و شیعیان زیادی را جذب و معتقد می ساخت.

چنین کنش و واکنش هایی است که مردم را تا نوک پیکان قدرت حاکم می شوراند و حقیقت را برملا می کند و مشروعیت حکومت های طاغوتی و منحرف را روشن می سازد.

پس نتیجتا باید گفت یکی از مهم ترین علل به شهادت رساندن ایشان هم همین شناسایی و ره گیری چنین عملکردهای حق گرایانه و زیرکانه ی این منجی راهِ حق یعنی امام صادق(ع) بود.

این یعنی جایی که هژمون شیعی شکل می گیرد هژمون غیرالهی و غیر شیعی به اقتضای واقعیت و حقیقت جایی برای نفس کشیدن ندارد و آنان مجبور می شوند برای حذف نشدن طبیعیِ و به حق خود، شیعیان را حذف کنند و البته چنین حذفی ناحق و غیر طبیعی است.

چرا که این حق است که به صورت طبیعی وجود دارد و حق خواه ناخواه بنابر قاموس خلقت ناحق را پس می زند و تا سرحد تقابل و تخاصم با ناحق درگیر می شود.

انتهای پیام/

• برچسب ها
• #
• #
• #